ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 726 บางคนเกิดในโลกเซียน

“ฮ่าฮ่า!” เมื่อได้รับคาชมจากเจียงเถาอย่างไม่รู ้จบ เย่ชิวก็หัวเราะ และไม่ได้โต้แย้งต่อไป เขาคุยโวเรื่องนี้หลายครั้ง ดังนั้นเขาจึงไม่รู ้สึก อะไรมากในหัวใจ หัวใจเขาชาไปหมดแล้ว ข่าวลือจากนอกโลกไม่ได้ ส่งผลกระทบต่อเขามากนัก เขาแค่ต้องทาให้ดีที่สุด

“ไปกันเถอะ!” หลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว เย่ชิวก็เดินเข้าไป ในห้องโถงเที่ยงธรรม ในขณะนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ เจียงปู้ หวัง รอมานาน แล้ว

เจียงปู้ หวังตกตะลึงเมื่อเห็นเย่ชิวเดินเข้ามา “จริงแล้วเขายังเด็ก มาก…”

เขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ในขณะนั้น เขาได้จินตนาการถึงฉาก ทุกประเภท ตัวอย่างเช่น เย่ชิวเป็ นชายชราที่เป็ นปราชญ์ที่บรรลุเต๋า อย่างน้อยที่สุด เขาก็เป็ นปราชญ์ที่ย่างเข้าสู่วัยกลางคน

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนั้นล้วนไม่เป็ นความจริง ที่สร ้างความ แปลกใจให้กับเขา เย่ชิวเป็ นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาไม่ได้คาดหวัง ว่าอาจารย์ของหยาหยาจะอายุน้อยขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้น จริงแล้ว ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ ายนั้นน่ากลัวมาก จากวิธีที่อีกฝ่ ายช่วยเขา ก่อนหน้านี้ ความแข็งแกร่งไม่ได้ด้อยไปกว่าน้องสาวแม้แต่น้อย

“เพลิงรุ่งโรจน์ ข้าได้ยินเกี่ยวกับท่านมามากแล้ว! เย่ชิวขอคารวะ ท่าน” ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องโถง เย่ชิวไม่รีรอและคารวะอีกฝ่ าย ท้ายที่สุด อีกฝ่ ายก็เป็ นพ่อของหยาหยา เย่ชิวเป็ นคนรุ่นเดียวกับอีก ฝ่าย ดังนั้นจึงไม่จาเป็ นต้องไว้ตัว

เย่ชิวแนะน าตัว ในลมหายใจต่อมา ความสับสนของเพลิงรุ่งโรจน์ ก็กลายเป็ นความกลัวในทันที “เย่ชิว! ท่านคือเทพเยียวยาสวรรค์ เย่ ชิว?”

เพลิงรุ่งโรจน์ตกใจ เขาไม่ใช่คนบ้านนอกที่ไม่เคยเห็นโลก เขา ได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเย่ชิว เขาไม่เคยคิดว่าอาจารย์ที่ลูก สาวล้าค่ายอมรับจะเป็ นคน ๆ นี้ ความตื่นเต้นถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้า

ต้องรู ้ว่าสถานะปัจจุบันของเย่ชิวนั้นไม่ธรรมดา ไม่ต้องพูดถึงว่า เขาท้าทายสวรรค์มามากพอแล้ว เพียงเมิ่งเทียนเจิ้ง ที่ยืนอยู่ข้างหลัง เขา ก็เพียงพอที่จะทาให้โลกลดตัวให้

เมิ่งเทียนเจิ้งไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นด้วยได้ เขาเป็ นหลักของยุคสมัย

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจ เย่ชิวก็ยิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “ข้าเอง”

พอพูดจบ หยาหยาก็รีบวิ่งไปกอดแขนพ่อ นางพูดอย่างมี ความสุข “พ่อ เขาเป็ นอาจารย์ของข้า ท่านคงไม่รู ้ว่าอาจารย์ปฏิบัติ ต่อข้าดีมาก ทันทีที่หยาหยาเข้าสานัก เขาก็มอบยาอายุวัฒนะระดับ สูงสุดให้ข้าเพื่อสร ้างรากฐาน ต่อมา เขาก็ให้สิ่งประดิษฐ ์เซียนแก่ข้า และสอนเคล็ดวิชาเซียนสูงสุด เคล็ดวิชาเพลิงกรรมบงกชแดงแก่ข้า”

“อะไร!” ก่อนที่หยาหยาจะพูดจบ ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินคาเหล่านี้ “แม่เจ้า เคล็ดวิชาเพลิงกรรมบงกชแดง!” “แม่เจ้า เขาใจกว้างจริง ๆ”

ทุกคนมองไปที่เขาอย่างอิจฉา ในหมู่พวกเขา ผู้ที่หลงใหลมาก ที่สุดคือเจ้าชายและมกุฎราชกุมารเจียงหมิง พวกเขาแต่ละคนมี อาจารย์เป็ นของตนเอง พวกเขาบ่มเพาะอย่างขมขื่นมาหลายปีและ ไม่ก้าวหน้ามากนัก ถือว่าค่อนข้างธรรมดา

แต่พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าหยาหยา ซึ่งมีพรสวรรค์ด้อยกว่า พวกเขา จะได้รับการดูแลที่ดีขนาดนี้

ตัวอย่างเช่น บางคนเดินทางหลายพันลี้ในชีวิตเพื่อแสวงหา โอกาสที่จะได้เป็ นเซียน พวกเขาประสบกับความยากลาบากนับครั้ง ไม่ถ้วนแต่ท้ายที่สุดก็ไม่ประสบความสาเร็จ

บางคนยังคงยืนอยู่ที่จุดเริ่มต้น แต่อาจารย์ได้เตรียมทุกอย่างไว้ ให้นางแล้ว นางแค่ต้องเลือกและเลือกสิ่งที่นางชอบและเรียนรู ้อะไรก็ ได้ที่นางต้องการ

นี่คือความแตกต่าง!

ยาอายุวัฒนะระดับสูงสุดเพื่อสร ้างรากฐานงั้นหรือ? นี่มันช่างบ้า อะไรเช่นนี้? ตั้งแต่สมัยโบราณ นอกจากลูกหลานของตระกูลใหญ่

หรือลูกหลานของเผ่าพันธุ์สายเลือดทองค าแล้ว ยังไม่มีใครเคยได้รับ การดูแลเช่นนี้มาก่อน

ไม่ต้องพูดถึงเจียงหมิงและคนอื่น ๆ แม้แต่เพลิงรุ่งโรจน์ก็ตกใจ มากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเย่ชิวถึงกับใจดีกับลูกศิษย์ ทั้งหมดนี้รู ้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน เขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

“หยาหยา ระดับการบ่มเพาะในปัจจุบันของเจ้าคืออะไร?” เมื่อนึก ถึงสิ่งนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ก็รีบหันตัวกลับและถามเกี่ยวกับสถานการณ์ ของหยาหยา

หยาหยาตอบอย่างจริงจังว่า “พ่อ หยาหยามาถึงจุดสูงสุดของ ขอบเขตยอดยุทธแล้ว ข้าเชื่อว่าคงอีกไม่นานก่อนที่ข้าจะทะลุไปถึง ขอบเขตราชันยุทธ”

“อะไรกัน!”

“เวรเอ๊ย!!”

ประโยคนี้มาจากเจ้าชายรอบข้าง หยาหยาขึ้นไปบนภูเขาได้ไม่ ถึงหนึ่งปี นี่มันเร็วผิดปกติอะไรอย่างนี้? นี่เป็ นความเร็วที่พวกเขาไม่ กล้าแม้แต่จะฝันถึง

ณ ลมหายใจนี้ ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขามองไปที่เย่ชิวด้วย ความชื่นชม เมื่อได้ยินหยาหยาอธิบายอย่างง่าย ๆ พวกเขาเข้าใจ อย่างลึกซึ้งว่าชายตรงหน้าไม่ได้ง่ายอย่างที่ข่าวลือกล่าว พละกาลัง และปาฏิหาริย์ที่เขาสร ้างได้เกินจินตนาการของพวกเขา

สิ่งที่เพลิงรุ่งโรจน์ไม่คาดคิดที่สุดคือเคล็ดวิชาเพลิงกรรมบงกช แดงที่เขาค้นหามาทั้งชีวิตจริงแล้วอยู่ในมือของเย่ชิว ที่ไม่คาดคิดยิ่ง กว่าก็คือเย่ชิวถึงกับสอนให้มันกับหยาหยาเช่นนั้น

ความกรุณาอันใหญ่หลวงเช่นนี้ไม่เพียงชดเชยข้อบกพร่องของ เผ่าพันธุ์ไฟของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังแก้ไขความเสียใจที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดในชีวิตด้วย เพลิงรุ่งโรจน์ไม่รู ้ว่าจะตอบแทนอีกฝ่ ายอย่างไร “อาจารย์เย่ ความกรุณาของท่านที่มีต่อดินแดนเพลิงของข้าหนักเท่า ภูเขา ข้าไม่รู ้จะตอบแทนท่านอย่างไร”

เจียงปู้ หวังเงียบลง เป็ นเรื่องยากสาหรับเขา ซึ่งเป็ นดินแดนเพลิง เล็ก ๆ ในการที่จะตอบแทนความกรุณาอันยิ่งใหญ่นี้แม้ด้วยกาลังของ คนทั้งประเทศ เขาก็ยังรู ้สึกละอายใจมาก

เห็นอีกฝ่ายเป็ นเช่นนี้ เย่ชิวก็ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ฮ่าฮ่า… มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย ไม่จาเป็ นต้องชาระคืน เพลิงรุ่งโรจน์ ท่านคิด มากไปแล้ว! หยาหยาเป็ นลูกศิษย์ที่รักของข้า และท่านก็คือพ่อของ เขา ข้าจะไม่ช่วยท่านได้อย่างไร? ไม่ต้องขอบคุณข้า หากท่าน ต้องการขอบคุณ ก็ควรขอบคุณผู้หญิงคนนี้ ถ้านางไม่อ้อนวอนข้า อย่างขมขื่น ข้าคงไม่ออกจากภูเขา”

เย่ชิวโยนความดีความชอบทั้งหมดให้กับหยาหยาด้วยคาพูด เพียงไม่กี่คา ความหมายก็ชัดเจนเช่นกัน เขาบอกทุกคนอย่าง ชัดเจนว่าเขาตั้งความหวังกับผู้หญิงคนนี้อย่างสูงและชอบนางมาก

ถ้ามีสิ่งใดที่ไร ้เหตุผลและทาให้นางไม่มีความสุข ให้นึกถึงผลที่ ตามมา

ค าพูดสบาย ๆ ของเย่ชิวท าให้สถานะของหยาหยาทรงพลังมาก ยิ่งขึ้นในดินแดนเพลิง ถือได้ว่าเป็ นการปกป้ องผลประโยชน์ทางอ้อม เพลิงรุ่งโรจน์เข้าใจความหมายเบื้องหลังคาพูดของเย่ชิวในทันที สายตาอ่อนโยนขณะมองไปที่ลูกสาวล้าค่า รู ้สึกมีความสุขกับนาง ในฐานะผู้ปกครองประเทศ สิ่งที่ต้องทาคือการรักษาเสถียรภาพและ การพัฒนาของประเทศ ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถดูแลนางเกือบ ตลอดเวลาได้

ค าพูดของเย่ชิวท าให้นางมีร่มป้ องกัน ด้วยความขอบคุณ เพลิง รุ่งโรจน์โค้งค านับเย่ชิวอย่างเคร่งขรึม ขอบคุณอีกฝ่ ายส าหรับความ ห่วงใยและความรักที่มีต่อหยาหยา

“ท่านอาจารย์ ข้าไม่สามารถขอบคุณส าหรับความเมตตาของ ท่านได้ ข้าจะไม่ลืมความกรุณาที่มีต่อดินแดนเพลิงและจะจดจามันไว้ ในใจ หากท่านมีคาขอใด ๆ ในอนาคต โปรดอย่าลังเลที่จะถาม ตราบ ใดที่ดินแดนเพลิงของข้าทาได้ ข้าจะไม่ลังเล”

นี่คือคาสัญญาของเจียงปู้ หวังที่มีต่อเย่ชิว แม้ว่าจะน้อยนิด ความคิดก็ถูกส่งไปแล้ว ส่วนจะใช ้ได้หรือไม่ ค่อยว่ากันอีกที

เมื่อเห็นว่าได้เวลา เย่ชิวก็ไม่อากจะเสียลมหายใจ เขาไม่มีเวลา ไปงานเลี้ยงใด ๆ นี่เพื่อแสดงเท่านั้น