ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 727 หมอเทวดาอมตะ

หลังจากที่พวกเขานั่งลง เย่ชิวและไป่ จุนหลินก็มองหน้ากันและ บรรลุข้อตกลง

ไป่ จุนหลินเป็ นคนแรกที่พูด “เพลิงรุ่งโรจน์ พี่ใหญ่และข้ามาที่นี่ ในวันนี้เพราะเราไม่ค่อยเข้าใจในบางสิ่ง เราต้องการทราบว่าท่านจะ ตอบข้อสงสัยในใจของเราได้หรือไม่”

ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา งานเลี้ยงที่รื่นเริงในตอนแรก ก็เงียบลงทันที ทุกคนต่างจับจ้องมาเป็ นจุดเดียวในทันที พวกเขารู ้ดี ว่าการเดินทางของเย่ชิวและหยาหยาไม่ใช่แค่พาหยาหยากลับบ้าน เท่านั้น ฉากก่อนหน้านี้เป็ นเพียงฉากเล็ก ๆ สิ่งที่ตามมาคือกิจกรรม หลัก

สมดังคาด คาพูดของไป่ จุนหลินเป็ นคาแรกที่ทาลายทางตัน เจียงปู้ หวังวางแก้วสุราในมือ เขามองไปที่เย่ชิวและไป่ จุนหลินและ เข้าใจอย่างคร่าว ๆ ว่าพวกเขาต้องการถามอะไร ดังนั้น เขาจึงพูดว่า “อาจารย์เย่ นายน้อยไป่ ข้าคิดว่าสิ่งที่ท่านอยากรู ้ก็คือใครทาร ้ายข้า “

เย่ชิวไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าอย่างใจเย็น ไป่ จุนหลินกล่าว ว่า ” ใครท าร ้ายท่าน? เกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น? ใครรักษาท่าน หลังจากที่ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัส?”

ชุดคาถาม คาถามเหล่านี้เป็ นคาถามสาคัญหลังจากไป่จุนหลิน และเย่ชิวพูดคุยกัน หัวใจของเพลิงรุ่งโรจน์เต้นรัวเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แวว ตาเต็มไปด้วยความกังวลและตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ในตอนนั้นส่งผลกระทบอย่างมากต่อหัวใจ ดังนั้นเขาจึงยังไม่กล้า เปิดเผย

“เฮ้อ” ถอนหายใจ ในที่สุดเพลิงรุ่งโรจน์ก็พูดว่า “เรื่องมันยาว”

“อาจารย์เย่ นายน้อยไป่ ฟังข้าช ้า ๆ ประมาณสามเดือนที่แล้ว กลุ่มสิ่งมีชีวิตประหลาดจานวนมากปรากฏขึ้นทางตอนใต้ของ ดินแดนเพลิงของข้า พวกเขาใช ้วิธีการที่กระหายเลือดเพื่อสังหาร พลเมืองของดินแดนเพลิงของข้าและกินแก่นโลหิตของพวกเขาเพื่อ แลกกับการบ่มเพาะ”

“ตอนแรกที่ทราบข่าว ไม่ได้เอะใจอะไร ข้าคิดว่ามันเป็ นเพียงแค่ ความโกลาหลธรรมดา ข้าจึงขอให้นายพลผู้พิทักษ์เมืองท้องถิ่นทาง ตอนใต้น ากองก าลัง 50,000 นายออกไปเพื่อยับยั้งความโกลาหล

“โดยไม่คาดคิด หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนของการพัฒนา สิ่งมีชีวิตประหลาดเหล่านี้ก็มีพลังผิดปกติ ทหาร 50,000 นายของข้า กลายเป็ นหุ่นเชิดถูกดูดแก่นโลหิตและถูกอาคม

“สิ่งมีชีวิตประหลาดเหล่านี้มีวิธีการที่แปลกมาก ข้าใช ้ชีวิตมา เกือบทั้งชีวิต แต่ข้าไม่เคยเห็นสิ่งแปลกประหลาดเช่นนี้มาก่อน” ณ

จุดนี้ ใบหน้าของเพลิงรุ่งโรจน์ก็ซีดลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า เขา ยังคงรู ้สึกหวาดกลัวเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น

ในทางกลับกัน เย่ชิวก็สามารถบอกออกมาได้ “หืม! มันคือเมล็ด มารจริง ๆ”

ตามคาอธิบายของเพลิงรุ่งโรจน์ เย่ชิวรู ้คร่าว ๆ ว่าสิ่งที่เรียกว่า สิ่งมีชีวิตประหลาดนั้นคืออะไร วิธีการของพวกเขาเกือบจะเหมือนกับ เทียนเมิ่งในตอนนั้น

ในตอนนั้น เมื่อโลกมหารกร ้างตกอยู่ในความโกลาหล สิ่งมีชีวิต นับล้านถูกอาคมและกลายเป็ นหุ่นเชิดของเมล็ดมาร เพียงเพราะ ดอกบัวเขียวโกลาหลของเย่ชิวที่สามารถดึงผู้ถูกอาคมกลับมาได้

“เฮ้อ” ถอนหายใจอีกครั้ง เพลิงรุ่งโรจน์พูดต่อ “หลังจากรู ้ว่า ทหาร 50,000 คนถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น ข้าก็ตระหนักว่ามี บางอย่างผิดปกติ เมื่อเห็นว่าไฟแห่งสงครามได้ลุกลามไปมากกว่า ครึ่งหนึ่งของดินแดนดินแดนเพลิงของข้าแล้ว ข้าทาได้เพียงไปปราบ กบฏเป็ นการส่วนตัว ข้าไม่คิดว่าจะได้เจอคนประหลาดทันทีที่ออกมา จากปิดด่าน”

“คนประหลาดอะไรหรือ?” ประเด็นสาคัญอยู่ตรงนี้ ไป่จุนหลินเงย หน้าขึ้นทันที

“เป็ นบุคคลที่เรียกตนเองว่าหมอเทวดาอมตะ!” เพลิงรุ่งโรจน์ กล่าวด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

“หมอเทวดาอมตะหรือ?” เย่ชิวไม่ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคานี้ คาว่า ‘อมตะ’ ท าให้เขารู ้สึกถึงอันตรายอย่างอธิบายไม่ได้ อีกฝ่ ายมี ความสัมพันธ ์ใกล้ชิดกับภูเขาสวรรค์(อมตะ)งั้นหรือ?

“เขาให้ของบางอย่างแก่ข้าและทิ้งข้อความไว้ว่าสิ่งนี้สามารถ ช่วยชีวิตข้าได้ แล้วเขาก็จากไป ตอนนั้น ข้าไม่สนใจ ต่อมา หลังจาก ที่กองทัพของข้าออกมาจากการปิ ดด่าน เราก็พบกับสิ่งมีชีวิต ประหลาดชุดแรกและต่อสู้กับพวกเขา”

“ในการต่อสู้ครั้งนั้น ข้าต่อสู้กับยอดฝี มือขอบเขตจ้าวสวรรค์ ของอีกฝ่ ายและโชคไม่ดีที่โดนฝ่ ามือ ข้าได้รับบาดเจ็บสาหัส ข้าคิด ว่าข้ากาลังจะตาย แต่ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าสิ่งที่หมอเทวดาอมตะ มอบโอกาสให้ข้าและช่วยชีวิตข้าได้จริง ๆ”

ณ จุดนี้ ความคิดของเย่ชิวก็ชัดเจนขึ้นมาก

“ฮ่าฮ่า น่าสนใจ!” เย่ชิวยิ้มในหัวใจและพูดว่า “ข้าขอถามได้ หรือไม่ว่าสิ่งที่หมอเทวดาอมตะมอบให้ท่านยังอยู่หรือไม่? มอบให้ข้า ได้หรือไม่?”

“ไปน ามาให้อาจารย์เย่” เพลิงรุ่งโรจน์ไม่ปฏิเสธและขอให้เจียงห มิงให้ไปเอาสิ่งนั้นทันที หลังจากนั้นไม่นาน เย่ชิวก็เห็นเจียงหมิงเดิน มาพร ้อมกล่องอย่างเคารพ

เย่ชิวยกฝาขึ้นดูสิ่งที่อยู่ข้างใน มันเป็ นหินอาพันสีเลือด

“เป็ นปราณมารช่างรุนแรงอะไรเช่นนี้!” ไป่จุนหลินตกใจเมื่อเขา มองจากด้านข้าง เพลิงรุ่งโรจน์และคนอื่น ๆ อาจไม่สามารถสัมผัสได้ ถึงปราณมารในหินอาพันสีเลือด อย่างไรก็ตาม ประสาทรับกลิ่นอัน แหลมคมโดยธรรมชาติของไป่เจ๋อรับรู ้ได้ทันที กลิ่นอายอสูรร ้ายที่น่า กลัวตัวนั้นทาให้วิญญาณของผู้คนสั่นสะท้าน

เย่ชิวหยิบนอาพันสีเลือดขึ้นมาดูอย่างระมัดระวัง “อืมม… ดู เหมือนว่าค าสาปเมล็ดมารนี้ถูกปลูกไว้ที่นี่ สิ่งที่เรียกว่าการยืดอายุ อย่างพลังเป็ นเพียงการฟื้นเลือดจากคาสาป เป้ าหมายคือการดูด แก่นแท้ของผู้ถูกสาปเพื่อให้บรรลุผลของการสังเวย”

ณ จุดนี้ ความสนใจของเย่ชิวก็พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด พูดอย่างมี เหตุผล หินอาพันสีเลือดนี้ได้สร ้างคาสาปต่อเพลิงรุ่งโรจน์ตั้งแต่ เริ่มต้น อย่างไรก็ตาม คาสาปของมันไม่ได้เปิดใช ้งานอย่างแท้จริง และสิ่งที่เปิดใช ้งานอย่างแท้จริงคือการรักษาที่ตามมา

ดังนั้น เย่ชิวจึงถามทันทีว่า “ข้าขอถามได้หรือไม่ว่ามีกี่คนที่ รักษาท่านหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส?”

ทันทีที่ถามคาถามนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ก็ไม่แน่ใจเช่นกัน เขามองไปที่ เจียงหมิง

เจียงหมิงรีบตอบกลับไปว่า “ผู้อาวุโส หลังจากที่พ่อของข้า กลับมาพร ้อมบาดเจ็บสาหัส ยอดฝี มือสองสามคนรักษาอาการ บาดเจ็บของพ่อข้า ท่านก็เคยเห็นคนหนึ่งก่อนหน้านี้ เขาคือท่านฉี”

https: