ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 728 การพรากจากกันเป็ นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

พี่ใหญ่ ข้าเกรงว่าเรื่องนี้จะไม่ง่ายที่จะจัดการ” อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินทั้งสอง สีหน้าของไป่ จุนหลินก็ดูขึงขังและหวาดกลัว เล็กน้อย หากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลเล็ก ๆ อื่น ๆ มันอาจง่ายที่จะ แก้ไข

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าตระกูลเย่จะเป็ นตระกูลแรกที่ มีส่วนเกี่ยวข้อง! นี่คือสุดยอดตระกูล ซึ่งเป็ นตระกูลราชันจากยุค เซียนโบราณ พลัง ความแข็งแกร่ง และรากฐานอยู่เหนือตระกูลไป่ เจ๋อของพวกเขาทั้งหมด คงเป็ นเรื่องโกหกหากจะบอกว่าไป่ จุนหลิน ไม่กลัว

จากข่าวทั้งสองที่ได้ทราบมา จะเห็นได้ว่ามีฝ่ ายที่เกี่ยวข้องกับ เรื่องนี้อยู่สองฝ่ าย ฝ่ ายหนึ่งมาจากตระกูลเย่ และอีกฝ่ ายมาจากภูเขา สวรรค์อมตะ! ไม่ว่าจะเป็ นแบบใด พวกเขาไม่ง่ายที่จะยั่วยุ ความ แข็งแกร่งของพวกเขานั้นไม่อาจจินตนาการได้

พวกเขาหยั่งรากในเก้าสวรรค์สิบแผ่นดินเป็ นเวลาหลายปี และ กิ่งก้านของพวกเขาเกือบจะครอบคลุมเก้าสวรรค์สิบแผ่นดินไป มากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว การจะควบคุมพวกเขานั้นมันพูดง่ายกว่าทา

เหตุใดเย่ชิวไม่เข้าใจหลักการนี้? ไม่ต้องพูดถึงภูเขาสวรรค์อมตะ เพียงแค่นี้ตระกูลเย่ก็เป็ นตัวตนที่ใหญ่โตอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

“อืม… ดูเหมือนว่าเราจะต้องไปเยี่ยมตระกูลเย่” เย่ชิวเงียบไปเป็ น เวลานาน หลังจากคิดอย่างใจเย็น เขาก็ตัดสินใจไปเยี่ยมตระกูลเย่

ไป่ จุนหลินตกใจกับคาพูดของอีกฝ่ าย “บัดซบ พี่ใหญ่ เอาจริง หรือ?” พี่ใหญ่คนนี้กล้าหาญเกินไป การหายใจของไป่จุนหลินเริ่มตึง เครียดและหัวใจก็เต้นรัว

เย่ชิวยิ้มให้อีกฝ่ ายแล้วพูดว่า “เหตุใด? กลัวหรือ? ถ้าเจ้ากลัว ก็ กลับไปซะ ข้าไปคนเดียวได้”

ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ไป่จุนหลินก็ไม่พอใจ หายใจ เข้าลึก ๆ เขาตอบอย่างกล้าหาญว่า “ข้าพูดไปแล้วว่าพี่ใหญ่มอบ ชีวิตให้ข้า ข้าจะทาทุกอย่างที่พี่ใหญ่อยากให้ทา เนื่องจากพี่ใหญ่มี ความตั้งใจที่จะไปเยี่ยมตระกูลเย่ ข้าจะเสี่ยงชีวิตเพื่อติดตามท่าน มัน บังเอิญมากที่ข้าได้เห็นว่าตระกูลเย่ในตานานนั้นน่ากลัวแค่ไหน” ไป่ จุนหลินทุ่มเทเต็มที่และให้สัญญาอย่างกล้าหาญว่าจะเปิดเส้นทาง ให้กับเย่ชิว

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว เย่ชิวก็ถอนหายใจ เขาไม่คาดคิดว่าการ กระทาที่ไม่ได้ตั้งใจในตอนนั้นจะได้รับลูกน้องที่ไว้ใจได้จริง ๆ ในตอนนี้ ในที่สุดเย่ชิวก็ยอมรับลูกน้องคนนี้ แม้ว่าอีกฝ่ ายจะไม่โดด เด่นเท่าที่เขาจินตนาการไว้ก็ตาม แต่ทว่า ความมุ่งมั่นของอีกฝ่ ายก็ เพียงพอแล้ว

มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ถ้าลูกน้องไม่โดดเด่นพอ! เย่ชิวสามารถ ปรับปรุงอีกฝ่ ายได้ แต่เขากลัวว่าอีกฝ่ ายจะไม่ซื่อสัตย์พอ ดูจาก ลักษณะแล้ว เย่ชิวสัมผัสได้ถึงความจริงใจของไป่ จุนหลิน อีกฝ่ าย ติดตามเย่ชิวจากก้นบึ้งของหัวใจจริง ๆ ไม่ใช่เพื่อชื่อเสียงที่ไม่สมควร ได้รับ

“เอาล่ะ! ในกรณีนี้ เราสองคนจะเดินทางครั้งนี้และดูว่าสิ่งที่ เรียกว่าตระกูลเย่นี้น่ากลัวแค่ไหน” เย่ชิวตอบอย่างไม่เห็นแก่ตัว

เมื่อเห็นทั้งสองเช่นนี้ เพลิงรุ่งโรจน์ก็ออกอาการสับสนเล็กน้อย เขาไม่รู ้ด้วยซ้าว่าเหตุใดเขาถึงถูกสาป “นี่… “

เพลิงรุ่งโรจน์ไม่เข้าใจ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ชี้ไปที่หินอาพัน สีเลือดในมือของเย่ชิวแล้วถามว่า “หินก้อนนี้มีอะไรแปลก ๆ หรือไม่?”

เย่ชิวยิ้ม ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบ ไป่ จุนหลินเป็ นคนแรกที่ตอบ คาถามนี้ “ท่านค่อนข้างซื่อสัตย์ ท่านไม่รู ้ด้วยซ้าว่าโดนหลอก ท่าน คงรู ้สึกขอบคุณผู้อื่นที่ช่วยชีวิตท่าน”

ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไป เพลิงรุ่งโรจน์สับสนยิ่งกว่าเดิม “หมายความว่าอย่างไร?”

ไป่ จุนหลินไม่ได้ปิ ดบังอะไรและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “แหล่งที่มาของคาสาปที่ท่านโดนกดดันคือหินอาพันสีเลือดนี้ มีคน ไม่อยากให้ท่านตาย พวกเขาจึงให้หินก้อนนี้แก่ท่าน สาปแช่ง และ

หล่อหลอมท่านให้เป็ นหุ่นเชิดของพวกเขา จากนั้นเป็ นต้นมา พวก เขาก็ควบคุมดินแดนเพลิงทั้งหมดและสังเวยดินแดนเพลิงทั้งหมด ตอนนี้ท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ?”

ราวกับฟ้ าผ่าลงมา ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา สีหน้าของ ทุกคนก็เปลี่ยนไป สีหน้าของเพลิงรุ่งโรจน์น่าเกลียดยิ่งขึ้น เขาไม่ คาดคิดมาก่อนว่าหมอเทวดาอมตะที่เขารู ้สึกขอบคุณอยู่เสมอคือ ผู้ร ้ายที่ทาร ้ายเขา

ปัง! ด้วยเสียงที่ชัดเจน เพลิงรุ่งโรจน์ตบเตียงอย่างเหี้ยมโหด เขา โกรธมาก และทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ตกใจทันที

“ท่านพ่อ… ” เจียงหมิงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกเพลิง รุ่งโรจน์ขัดจังหวะด้วยสีหน้าที่เศร ้าหมอง

“ช่างโหดร ้ายอะไรเช่นนี้ หากข้าไม่แก้แค้น ข้า เจียงปู้ หวัง ก็ ไม่ใช่มนุษย์” เพลิงรุ่งโรจน์พูดอย่างเย็นชา ความโกรธได้พลุ่งพล่าน ในหัวใจแล้ว เขาโกรธและดีใจ

“ถ้าอาจารย์เย่ไม่ช่วยข้าในวันนี้ ข้าเกรงว่าข้าจะกลายเป็ นหุ่น เชิดของคนอื่นไปแล้วและทาร ้ายพลเมืองของดินแดนเพลิงของข้า ข้าคงไม่สามารถปกป้ องความซื่อสัตย์ของข้าได้

“ข้ารู ้สึกซาบซึ้งอย่างสุดซึ้งสาหรับความเมตตาอันยิ่งใหญ่อันหา ที่สุดมิได้ อาจารย์ท่านมีแผนอะไรหรือไม่? บอกข้ามาได้ข้าจะให้ ความร่วมมือกับท่านอย่างเต็มที่และไม่มีการคัดค้านอย่างแน่นอน”

ในขณะนี้ เพลิงรุ่งโรจน์แสดงความมุ่งมั่นของตนอย่างสมบูรณ์ เขาตัดสินใจที่จะช่วยเย่ชิวด้วยกาลังทั้งหมดและเตรียมพร ้อมสาหรับ การแก้แค้น

อย่างไรก็ตาม เย่ชิวส่ายหัวและปฏิเสธ “ไม่จ าเป็ น! กรรมทุก ประเภทมีส่วนเกี่ยวข้องกันที่นี่ มันไม่ใช่สิ่งที่ดินแดนเพลิงจะทนได้ ท่านเพียงแค่ต้องปกป้ องดินแดนอันบริสุทธิ์แห่งสุดท้ายนี้ ท่านไม่ จาเป็ นต้องเข้าไปยุ่งกับส่วนที่เหลือ”

เย่ชิวไม่ยอมรับความช่วยเหลือของพวกเขา เขาได้รับข้อมูลที่ ต้องการแล้ว ดังนั้นจึงไม่จาเป็ นต้องอยู่อีกต่อไป หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ค่อย ๆ ยืนขึ้นและพูดว่า “หยาหยา ไปกันเถอะ! ได้เวลาไปกัน แล้ว”

เมื่อได้ยินดังนั้น หยาหยาก็มองไปที่อาจารย์ด้วยความตกใจ นาง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะลุกขึ้นยืนอย่างเชื่อฟัง นางรู ้ว่าการเดินทาง ครั้งนี้เป็ นเส้นทางทดสอบล้านลี้ หากนางต้องการเป็ นเซียนและ เติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์ นางต้องตัดสินใจบางอย่าง

การทาเพื่อโลกมนุษย์ไม่ใช่ตัวเลือกที่ถูกต้องอย่างแน่นอน โดย การละทิ้งหัวใจมนุษย์เท่านั้นที่จะก้าวข้ามได้ นางหันตัวกลับมองพ่อ อย่างไม่เต็มใจนัก หยาหยาเดินเข้าไปหาเขาอย่างเคร่งขรึมและ หมอบกราบสามครั้ง “ท่านพ่อ หยาหยากาลังจะตามอาจารย์ไป หาก ข้าทาสาเร็จในอนาคต ข้าจะกลับมาเยี่ยมท่าน”

มีน้าตาที่มุมตาของนาง เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ หยาหยา ตัดสินใจอย่างยากล าบาก

แม้ว่านางอยากจะอยู่เคียงข้างพ่อที่ชราของนางและไปกับเขาชั่ว ระยะเวลาหนึ่ง อย่างไรก็ตาม นางก็เข้าใจด้วยว่าบนเส้นทางเซียนนี้ การจากกันเป็ นเรื่องปกติเสมอ เพียงมีจิตใจแน่วแน่เท่านั้นที่จะเดิน ต่อไปได้

“เฮ้อ… เด็กดี ไปเถอะ! เจ้าต้องฟังอาจารย์ของเจ้าและบ่มเพาะ อย่างขยันขันแข็ง เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องตระกูล เช่นเดียวกับน้าของ เจ้า ด้วยวิธีนี้ ข้าจะได้พอใจ”

เพลิงรุ่งโรจน์ไม่ได้ขอให้นางอยู่ เขารู ้ว่าสักวันหนึ่งลูกสาวก็จะ สยายปีกและทะยานขึ้นเมื่อนางโตขึ้น เขาไม่สามารถยับยั้งนางได้ ตลอดเวลา เช่นเดียวกับในตอนนั้น ในตอนที่เขาส่งน้องสาวแท้ ๆ ไป ภูเขาปราชญ์สวรรค์ ความรู ้สึกที่ต้องพรากจากกันนั้นทรมานอย่าง มาก

ในฐานะพ่อและพี่ชาย แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจอย่างยิ่งและต้องการ ให้ลูกสาวและน้องสาวอยู่เคียงข้างเพื่อปกป้ องพวกเขา แต่เขาก็ เข้าใจว่าความแข็งแกร่งของตนมีจากัด เมื่อภัยพิบัติมาถึง เขาไม่ สามารถแม้แต่จะปกป้ องตนเอง นับประสาอะไรกับพวกนาง

ดังนั้นเพลิงรุ่งโรจน์จึงรู ้สึกโล่งใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก เหตุการณ์นี้ ความคิดเปลี่ยนไป บางทีการได้อยู่เคียงข้างเย่ชิวอาจจะ เป็ นบ้านที่ดีที่สุดของหยาหยา

เย่ชิวดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ และไม่รบกวนฉากพ่อลูกคู่นี้