ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล - ตอนที่ 218 ฉันกำลังจีบเธออยู่ไงยัยซื่อบื้อ! (1) / ตอนที่ 219 ฉันกำลังจีบเธออยู่ไงยัยซื่อบื้อ! (2)

ตอนที่ 218 ฉันกำลังจีบเธออยู่ไงยัยซื่อบื้อ! (1)  

 

 

ไม่ใช่เขา 

 

 

ไม่ใช่เซิ่งอี่เจ๋อ 

 

 

หนุ่มหล่อตรงหน้ายิ้มเขินๆ และมองเธอด้วยความอ่อนโยน 

 

 

เขาคือเซียวเหยี่ยน 

 

 

เซียวเหยี่ยนคนนั้น คนที่มาสารภาพรักแรกกับเธอ 

 

 

อันซย่าซย่ากลับมายืนอีกครั้งก่อนจะยิ้มให้เซียวเหยี่ยน “ขอบคุณนะ” 

 

 

ดวงตาเซียวเหยี่ยนฉายแววความเจ็บปวดเมื่อเขามองเห็นความผิดหวังฉาบนัยน์ตาของอันซย่าซย่า 

 

 

หญิงสาวหวังว่าเขาจะเป็นคนอื่นที่เข้ามาช่วยเธอ 

 

 

“นี่พวกนาย กฎของฉีซย่าก็บอกไว้ชัดเจนอยู่แล้วว่าทะเลาะวิวาทกันในโรงเรียนจะถูกลงโทษทางวินัย จำใส่กะโหลกไว้ด้วย อีกอย่าง คิดว่ามันเหมาะนักเหรอที่ผู้ชายมาหาเรื่องผู้หญิงก่อนแบบนี้” เซียวเหยี่ยนพูดด้วยท่าทีน่าเกรงขาม 

 

 

เด็กหนุ่มคนหนึ่งหัวเราะเยาะออกมา “ว้าว มาช่วยหญิงสาวผู้อ่อนแอสินะ ไหนดูซิว่านายจะกล้าหาญพอจะช่วยเธอได้ไหม!” 

 

 

“หุบปากไป! เขาเป็นประธานสภานักเรียนนะ!” 

 

 

เด็กหนุ่มคนแรกตกตะลึง 

 

 

สภานักเรียนนั้นเลื่องชื่อมากในฉีซย่า ยิ่งมีข่าวลือว่าประธานคนปัจจุบันเป็นคนพิเศษเสียด้วย เหล่านักเรียนที่สมองยังดีอยู่คงไม่มีใครกล้าไปแหย็มกับคนที่มีตำแหน่งสูงขนาดนั้นกันหรอก 

 

 

เซียวเหยี่ยนใช้โอกาสนี้ดึงตัวอันซย่าซย่ามาข้างกาย “ซย่าซย่า เธออยากมากินข้าวกลางวันกับฉันไหม พอดีฉันอยากจะแนะนำคุณครูให้เธอได้รู้จัก” 

 

 

“เออ…” แต่ก่อนที่อันซย่าซย่าจะปฏิเสธ เซียวเหยี่ยนก็พาเธอออกมา 

 

 

ใบหน้าของหลีฝานซิงกับหลีชั่นซิงนั้นไม่สบอารมณ์ 

 

 

พอเอ่ยถึงคุณครูขึ้นมา เหล่าเด็กหนุ่มก็แตกกลุ่มกันกลับไปเล่นเป็นแฟนบอนผู้ซื่อสัตย์ของหลีฝานซิงต่อ 

 

 

หลีฝานซิงโมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ 

 

 

“นี่คุณครูถัง เป็นครูสอนประวัติศาสตร์คนใหม่ของชั้นปีที่หนึ่งเคยเป็นอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Z เขาทั้งฉลาดและเป็นคนตลกด้วย ฉันคิดว่าเธอน่าจะเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างจากคาบของคุณครูเขา” เซียวเหยี่ยนแนะนำอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม 

 

 

อันซย่าซย่ามีนิสัยกลัวคุณครูมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้ว แต่เธอก็ยังกล่าวทักทายคุณครูคนนี้ทันที “สวัสดีค่ะครูถัง” 

 

 

“โฮะๆ ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก” น้ำเสียงนุ่มนวลและร่าเริงของเขาดูเป็นคนที่เข้าหาได้ง่าย เมื่ออันซย่าซย่าเงยหน้ามองก็พบว่าคุณครูคนใหม่นี้หนุ่มกว่าที่เธอจินตนาการเอาไว้เยอะเลย เขาดูอายุราวๆ ยี่สิบหกยี่สิบเจ็ด หน้าตาดี ยิ้มสวย และดูมีเสน่ห์ตามแบบฉบับของผู้ใหญ่ 

 

 

“เซียวเหยี่ยน เจ๋งมากๆ เลยที่เธอสนิทกับคุณครูคนใหม่ของเราแล้ว” อันซย่าซย่ากระตุกแขนเสื้อของเซียวเหยี่ยนพร้อมทั้งกระซิบบอก 

 

 

หน้าของเซียวเหยี่ยนแดงขึ้นอีกครั้ง เขาตอบกลับเบาๆ “อาฮะ” ก่อนจะอธิบายต่อ “คุณครูถังเป็นลุงของฉันเองแหละ” 

 

 

“อ๋อ” อันซย่าซย่าทำหน้าบึ้ง ทันใดนั้นเซียวเหยี่ยนก็ยื่นโทรศัพท์ให้เธอ “นี่เป็นโทรศัพท์เครื่องเก่าของฉันเอง ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องสภาพเครื่องก็ใช้ได้เลยนะ” 

 

 

“ฮะ” อันซย่าซย่ามองโทรศัพท์ยี่ห้อซัมซุงที่แทบจะเหมือนของใหม่ตรงหน้า พอเธอรู้ตัวว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เธอก็ปฏิเสธไปอย่างสุภาพ “ไม่เป็นไรหรอก…ฉันเพิ่งได้เงินมาแล้ว เดี๋ยวจะไปซื้อโทรศัพท์ช่วงวันหยุดนี้เอง” 

 

 

เซียวเหยี่ยนดูผิดหวัง แต่ก็รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดต่อ “ใช้เครื่องนี้ไปก่อนแล้วกันอาทิตย์นี้ หลังจากนั้นค่อยเอามาคืนก็ได้” 

 

 

คุณครูถังมองหลานของตัวเองจีบสาวด้วยความสนอกสนใจพลางถอนหายใจให้กับตัวเอง คิดว่าเจ้าหนุ่มนี่จีบได้เนียนดีจริงๆ 

 

 

ยิ่งเรื่องยืมคืนโทรศัพท์อีก เด็กหนุ่มคงจะได้มีโอกาสเจอเด็กสาวพร้อมพาเธอไปทานอาหารเย็นอีก เขาแทบจะเห็นความรักของทั้งสองเติบโตอยู่แล้ว! 

 

 

อันซย่าซย่าดูลำบากใจ เห็นดังนั้นเซียวเหยี่ยนจึงเอ่ยด้วยความจริงใจ “ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่แฟนของเซิ่งอี่เจ๋อซย่าซย่า…เราเริ่มต้นเป็นเพื่อนกันใหม่ได้ไหม” 

 

 

คำพูดเหล่านั้นทำเอาอันซย่าซย่าไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรนอกจากยิ้มแหยๆ ให้ 

 

 

“ใครบอกว่าเธอไม่ใช่แฟนของฉันงั้นเหรอ” เสียงทุ้มดังขึ้นด้านหลังพวกเขา ซึ่งแน่นอนว่านั่นทำให้อันซย่าซย่ากลัวเป็นที่สุด 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 219 ฉันกำลังจีบเธออยู่ไงยัยซื่อบื้อ! (2)  

 

 

“ซ- เซิ่งอี่เจ๋อ…” อันซย่าซย่าอึกอัก เซิ่งอี่เจ๋อจับไหล่ของเธอพร้อมเหล่มองเซียวเหยี่ยน “ประธานนักเรียนเซียว ฉันเคยบอกนายไปแล้วนะว่าเธอเป็นแฟนฉัน มันเริ่มจะเป็นปัญหาแล้วนะที่นายเริ่มเข้าหาเธอบ่อยๆ แบบนี้” 

 

 

เซียวเหยี่ยนจากหน้าแดงกลายเป็นซีดเผือด เขากำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว “พวกนาย…เป็นแฟนกันจริงๆ เหรอ” 

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อปิดปากอันซย่าซย่าเอาไว้ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร น้ำเสียงปกติของเขาดังขึ้นบนหัวเธอ “ใช่แล้ว แล้วจุดประสงค์ของคำถามนายคือ?” 

 

 

ใบหน้าเซียวเหยี่ยนสลดลง เขาฝืนยิ้มออกมา “เข้าใจแล้วล่ะ…ยินดีด้วยนะซย่าซย่า” 

 

 

หลังจากนั้นเขาก็เดินโซเซออกจากโรงอาหารไป พอมองจากตรงนี้แล้วเขาดูราวกับวิ่งหนีออกไปเลย 

 

 

คุณครูถังมองทั้งคู่ด้วยความสนอกสนใจก่อนจะเลิกคิ้วด้วยสีหน้ายากที่จะเข้าใจ 

 

 

“อืมมม…ปล่อยฉันได้แล้วเซิ่งอี่เจ๋อ…” อันซย่าซย่าพยายามสะบัดตัวออกมา ขณะนี้เริ่มมีเด็กสาวคนอื่นเริ่มหันมาให้ความสนใจแล้ว แต่โชคยังดีที่บทสนทนาของพวกเขาไม่ดังพอให้ใครสอดรู้สอดเห็นได้ 

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อลากตัวอันซย่าซย่าไปยังทางออกด้วยสีหน้าเคร่งขึม 

 

 

อันซย่าซย่ายิ่งไม่สบอารมณ์ เธอจึงฝังเขี้ยวลงบนแขนของเซิ่งอี่เจ๋อโดยไม่ลังเล! 

 

 

“ปล่อยฉันได้แล้ว!” 

 

 

“ไม่” เขาเอ่ยอย่างใจเย็นและไม่เร่งรีบ แต่ก็ทำตามที่พูด เขาไม่สนใจที่เธอกัดเขาและไม่มีทีท่าจะปล่อยเธอสักนิด 

 

 

อันซย่าซย่าต้องการอิสรภาพเป็นอย่างมาก เธอกัดแขนชายหนุ่มอีกครั้ง ครั้งนี้เธอกัดแรงจนรู้สึกถึงรสเลือด แต่เซิ่งอี่เจ๋อไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย เขายังคงจับเธอไว้แน่น 

 

 

หญิงสาวเตรียมเปิดปากแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอาชนะความดื้อด้านของเซิ่งอี่เจ๋อได้อย่างไร 

 

 

ทำไม…เขาถึงทำแบบนี้กัน… 

 

 

ทั้งสองต่างอยู่กันได้ตอนที่ยังเป็นคนแปลกหน้ากัน ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน… 

 

 

แล้วทำไมถึงยัดเยียดตัวเองเข้ามาในชีวิตของเธอแล้วทำให้ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรแบบนี้ 

 

 

“อี่เจ๋อ มาแล้วเหรอ” น้ำเสียงอ่อนโยนของหญิงสาวดึงอันซย่าซย่าออกจากภวังค์ความสับสน 

 

 

เมื่อหันไปมองต้นเสียง เธอก็เห็นหลีฝานซิงเดินตรงมาหาพวกเขา หลีฝานซิงไม่เหมือนกับหลีชั่นซิงที่มักเย็นชาและรักษาระยะห่างอยู่ตลอด หญิงสาวตรงหน้ามักมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าเสมอ เพื่อให้คนอื่นคิดว่าเธออ่อนโยนและเข้าหาได้ง่าย 

 

 

แต่อันซย่าซย่ารู้ว่าภายใต้รอยยิ้มนั้นหัวใจของหญิงสาวมันน่าเกลียดเพียงไหน 

 

 

เธอมุ่ยปาก หันหน้าหนี ไม่แม้แต่จะอยากปรายตามอง 

 

 

เซื่งอี่เจ๋อทำหน้าบึ้ง ถามด้วยความเฉยเมย “อะไร” 

 

 

หลีฝานซิงยังคงยิ้มเยิ้ม “ไปกินข้าวกลางวันด้วยกันไหม อีกไม่กี่วันเรื่อง ‘ตำนานเซียนตกสวรรค์’ ก็จะฉายแล้ว ถ้าหากเรตติ้งดี สนใจจะมาแสดงละครทีวีกับฉันอีกสักเรื่องไหม” 

 

 

หญิงสาววางแผนไว้อย่างแยบยล ยิ่งใช้เรื่องความสวยด้วยแล้ว ไม่ว่าผู้ชายคนไหนล้วนแทบจะเสนอตัวเพื่อขอโอกาสกันอยู่แล้ว 

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อกระตุกยิ้ม “ขอบใจนะ แต่ไม่ดีกว่า” 

 

 

หลีฝานซิงโกรธจัด 

 

 

ทำไมเรื่องพวกนี้ถึงไม่ออกมาตามแผนที่เธอวางไว้เลยสักนิด เซิ่งอี่เจ๋อไม่ใช่แค่ไม่ให้โอกาสเธอสร้างกระแสนะ เขาก็ยังไม่ให้เกียรติเธอด้วย! 

 

 

เหตุผลเป็นเพราะ…ผู้หญิงคนนี้เหรอ 

 

 

หลีฝานซิงหันมามองอันซย่าซย่า หญิงสาวรู้สึกเสียววาบไปทั่วลำคอ เมื่อหันมองตรงหน้า เธอก็สบกับสายตาอาฆาตของหลีฝานซิงเข้า 

 

 

เธอก้มหัวลงเล็กน้อยก่อนแอบอยู่ด้านหลังเซิ่งอี่เจ๋อ 

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อไม่สนใจจะแลกเปลี่ยนความเห็นใดๆ กับหลีฝานซิงแม้แต่น้อย เขายังคงลากอันซย่าซย่าให้เดินไปตามทางของเขา 

 

 

– 

 

 

ณ ห้องเรียน 

 

 

เซิ่งอี่เจ๋อโยนหนังสือแบบฝึกหัดให้เธอเป็นตั้ง ยิ้มเยาะ “อย่าคิดว่าจะได้ออกไปเล่นถ้ายังทำพวกนี้ไม่เสร็จ!”  

 

 

อันซย่าซย่าเกือบสติแตกเมื่อเธอหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา ตัวหนังสือสีแดงตัวใหญ่เด่นหราอยู่บนหน้าปก— 

 

 

“หนังสือรวมข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยย้อนหลังห้าปีและข้อสอบจำลองย้อนหลังสามปี!” 

 

 

คนสารเลว! จอมปีศาจ! ไอ้คนชั่ว!  

 

 

อันซย่าซย่าสูดจมูก อยากจะร้องไห้เหลือเกิน