ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล - ตอนที่ 435 ความจริง (1) / ตอนที่ 436 ความจริง (2)

ตอนที่ 435 ความจริง (1)

มีกรรมการผู้หญิงสองท่าน ก็ถึงกับหยิบทิชชูมาซับน้ำตา

อันซย่าซย่าโค้งคำนับ แล้วลงเวที สามสิบวิผ่านไป เสียงปรบมือทั่วทั้งห้องเพิ่งจะดังขึ้นมาอย่างสนั่นหวั่นไหว!

เสียงปรบมือที่นานไม่รู้จักเหนื่อย เสียงกึกก้องอันยาวนานที่เกิดขึ้นเอง กรรมการก็ลงคะแนนให้สูงที่สุด

ทั้งหมดนี้ อันซย่าซย่ากลับไม่ได้สนใจเลย

เธอเหมือนกับได้สูญเสียวิญญาณไป พอขึ้นรถของอันอี้เป่ย ก็ปล่อยให้อีกฝ่ายกลั่นแกล้ง ไม่พูดอะไร

พอถึงห้อง เธอก็ดึงเปิดลิ้นชัก ควานหาสร้อยคอเส้นนั้น

จี้ที่รูปร่างเป็นดอกทานตะวัน ซึ่งแฝงความหมายว่ากำเนิดด้วยความอบอุ่น ตอนนี้พอมองดูก็เป็นภาพมายาที่สวยงามแต่จับต้องไม่ได้

เขาส่งดาวดวงหนึ่งมาให้ แต่เธอนั้นเจ็บที่ดวงใจ

ฉีเหยียนซีที่ขึ้นตึกมา ก็เห็นอันซย่าซย่าที่มีท่าทางราวกับวิญญาณออกจากร่างพอดี

ด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี เขาเลยผลักอันซย่าซย่า “เฮ้ ยัยบื้อซย่า ทำไมทำท่าเหมือนปลายตายเลยล่ะ? เกิดอะไรขึ้น? ใครมารังแกเธอรึเปล่า? เป็นเพราะเซิ่งอี่เจ๋ออีกแล้วใช่มั้ย?”

เขาควบคุมแรงไม่ดีนัก และอันซย่าซย่าที่สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สักพักก็โดนเขาผลักลงไปกองกับพื้น

“ซวยละ! ซย่าซย่า!” ฉีเหยียนซีตกใจ แม้จะประคองตัวซย่าซย่าขึ้นมาได้ แล้วพลิกตัวเธอ “ไม่เป็นไรใช่ไหม ไม่ได้ล้มใช่ไหม?”

ในใจอันซย่าซย่าอบอุ่นขึ้น หกล้ม ก็ย่อมเจ็บบ้างสิ?

กลายเป็นกระต่ายตื่นตูนไปเสียได้ คงจะเป็นห่วงเธอจริงๆ

“ฉันไม่เป็นไร” อันซย่าซย่าดึงแขนเสื้อฉีเหยียนซี “เจ้าดอกไม้ฉี เวลานายเศร้า ทำอะไรเหรอ?”

“ซิ่งรถ ดื่มเหล้า ตีคน!” ฉีเหยียนซีร่ายมาอย่างละเอียดถี่ถ้วน

อันซย่าซย่าตาลุกวาว “งั้นนายพาฉันไปหน่อยสิ!”

ฉีเหยียนซีหัวเราะเยาะ “นี่เธอก็สบายดีอยู่ไหม? กิจกรรมโลดโผนแบบนั้นเธอทำไม่ได้หรอก จะพูดอีกรอบนะซิ่งรถ ดื่มเหล้า เธอแก้วเดียวก็สลบแล้ว ส่วนตีคน จุ๊จุ๊ ยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย ไก่อ่อนแบบเธอ ไปทีก็เหมือนไปตายน่ะสิ!”

อันซย่าซย่าเศร้าสลด “งั้นฉันไปนอนละ…”

พูดจบ เธอก็มีท่าทีราวกับหอยทาก เดินเชื่องช้าไปบนเตียง แล้วกลิ้งสองที เอาผ้าห่มมาม้วนรอบตัว

ฉีเหยียนซีขมวดคิ้ว หรือผู้หญิงมักจะคิดมากกัน? เธอถึงนอนเป็นศพบนเตียงแบบนี้ ยิ่งจะไม่คิดฟุ้งซ่านเหรอ?

ในหัวเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา เขาจึงยิ้มพูดว่า “ไปกัน ป๊าจะพาเธอไปแก้เซ็ง!”

ณ โรงแรมอวี้อัน

คุณชายรองฉีร่ำรวยมหาศาล ถือการ์ดวีไอพีก็ผ่านตลอดทางจนถึงห้องส่วนตัว และบนโต๊ะที่มีอาหารเสิร์ฟอยู่มากมาย

อันซย่าซย่าทำหน้าตะลึง

“กินเลย! ไม่พอสั่งเพิ่มได้!” การตีความที่สดใสของฉีเหยียนซีเป็นอะไรที่เรียกว่าคนรวยที่โง่

“พวกเรากินหมดนี่เลยเหรอ?” อันซย่าซย่าถามอย่างไม่สบายใจ ฉีเหยียนซีโบกมือไปมา “ไม่เป็นไร จะกินแค่ไหนก็ได้!”

อันซย่าซย่าผงกหัวอย่างน่ารัก แล้วถือตะเกียบและช้อน ตั้งใจที่จะกินขึ้นมา

ฉีเหยียนซีก็กินอาหารอยู่สองสามคำ ส่วนความสนใจไปลงที่ตัวอันซย่าซย่าหมด

ถึงอันซย่าซย่าจะกินช้ามาก แต่พอมองเธอกินก็เจริญอาหารขึ้นเป็นพิเศษ แก้มที่ป่อง ริมฝีปากสีเชอรี่ ที่ชุ่มชื่นเงางาม

ยิ่งมองก็ยิ่งพอใจ

กระทั่งอันซย่าซย่าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก็เอาเงินไปด้วย ซึ่งให้เหตุผลว่า กลัวนายชิ่งน่ะ

อันซย่าซย่า “…”

ออกจากห้องส่วนตัวมา ก็เพิ่งพบว่าห้องโถงมีคนเต็มไปหมด คาดว่าคงมีคนจัดงานเลี้ยง

พอจะเดินเข้าประตูห้องน้ำ ประตูห้องน้ำหญิงกลับล็อกอยู่ ฉีเหยียนซีพูดหัวเราะตลกร้าย “ต้องเข้าห้องน้ำชายแล้วมั้ง?”

พูดจบ เขาลากอันซย่าซย่าเข้าห้องน้ำชายอย่างไม่อธิบายใดๆ ผลักอันซย่าซย่าเข้ามุมหนึ่ง ทำหน้ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ตอนนั้นเอง ข้างๆ กำแพงก็มีเสียงพูดคุยที่น่าคุ้นเคยลอยผ่านมา…

ตอนที่ 436 ความจริง (2)

“ซ่งชิงเฉิน เธอมันน่ารังเกียจ! นึกไม่ถึงเลยว่าเซิ่งอี่เจ๋อจะยอมตกลงไปต่างประเทศกับเธอ ตาบอดซะจริงๆ เลย!” เสียงเย็นชาของผู้หญิงตวาดด้วยความเกรี้ยวกราด

ซ่งชิงเฉินยิ้มได้ใจ “ไม่ว่ายังไง สุดท้ายแล้วฉันก็ได้เขามา”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอเจตนาวางแผนกับเขา? พี่สาวฉันเป็นคนให้ยานั่นกับเธอ อันหนึ่งเป็นยาสลบ ส่วนอีกอันเป็นยากล่อมประสาท! พวกเธอสองคนยังจะทำอะไรได้อีกนอกจากใช้วิธีสกปรกพวกนี้?”

ทั้งสองคนผลัดกันตอบโต้ด้วยวาจาเชือดเฉือน แต่กลับไม่คิดว่าผนังห้องน้ำของโรงแรมอวี้อันจะเก็บเสียงได้ไม่ดีนัก

ซึ่งในขณะนั้นอันซย่าซย่าก็กำลังถูกค่อมติดกับกำแพงห้องน้ำชายห้องข้างๆ ฉีเหยียนซีหน้าเข้ม ลมหายใจร้อนๆ พ่นรดต้นคอของเธอ แต่เธอกลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง

ให้ตายเถอะ! ถ้ารู้ตั้งแต่แรกก็คงไม่พาเธอมาหรอก! ทีแรกตั้งใจจะพาเธอเข้าห้องน้ำชายเพราะอยากแกล้งเธอเล่นสักหน่อยจะได้เห็นยัยคนนี้กรีดร้องเสียงหลง แต่กลับไม่คิดเลยว่าตอนนี้เรื่องมันกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้!

การสนทนายังคงดำเนินต่อไป——

“หลีชั่นซิง ฉันคิดว่าเธอนี่มันตลกจริงๆ ในเมื่อเธอชอบเซิ่งอี่เจ๋อก็จีบเองสิ การทำเพื่อความรักโดยไม่เลือกวิธีมันผิดตรงไหน? เธอจีบไม่ติดเองแล้วมาต่อว่าคนอื่นว่าใช้วิธีสกปรก เธอคิดว่าตัวเองเป็นสาวน้อยไร้เดียงสาไร้มลทินงั้นเหรอ?” ซ่งชิงเฉินพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็มีเสียงสาดน้ำ “ดูสารรูปตัวเองให้ชัดๆ! เธอน่ะชอบผู้ชายคนเดียวกับพี่สาวตัวเอง นังบ้า!”

หลีชั่นซิงโมโหสุดขีดพร้อมกับฟาดเงื้อมือไปที่หน้าซ่งชิงเฉิน “ก็ยังดีกว่าของปลอมอย่างเธอแล้วกัน! โดนขืนใจแล้วยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ท้องก่อนแต่ง ทั้งหมดนี้ตระกูลซ่งต้องมาเสียหน้าเพราะเธอ!”

ซ่งชิงเฉินกรีดร้อง เห็นได้ชัดว่าโดนดีเข้าแล้ว ทั้งสองฉุดกระชากลากถูกันได้สักพัก จากนั้นเธอก็กระชากผมหลีชั่นซิงทุบกับกำแพง

หลีชั่นซิงเจ็บจนน้ำตาแทบร่วงออกมา แต่ซ่งชิงเฉินกลับโมโหสุดขีดและพูดเย้ยหยัน “ความจริงน่ะ ฉันไม่ได้มีอะไรกับเขา เรื่องท้องก็เป็นเรื่องโกหก…เธอเห็นไหมว่าคนเรามันต่างกัน ฉันได้เขามาง่ายๆ เหมือนปอกกล้วยเข้าปาก แล้วเธอล่ะ นอกจากขายหน้าในงานเลี้ยงวันเกิดของตัวเอง เธอยังทำอะไรได้อีก?

“……”

อันซย่าซย่าที่อยู่ในห้องน้ำชายหน้าถอดสี เธอกัดริมฝีปากแน่นโดยไม่รู้ตัว

ฉีเหยียนซีแผ่รังสีกดดันพร้อมทั้งพูดเสียงแหบต่ำ “อย่าบอกนะว่าเธอใจอ่อนแล้ว!”

ฉีเหยียนซีบีบขากรรไกรอันซย่าซย่าด้วยความแข็งกร้าว เขาเหมือนสิงโตที่กำลังโมโหและป่าวประกาศความปรารถนาที่จะครอบครอง

จนกระทั่งกำแพงห้องข้างๆ เงียบเสียงลง อันซย่าซย่าก็รู้สึกอ่อนแรง ถ้าไม่ใช่เพราะฉีเหยียนซีโอบเธอไว้ เธอคงทรุดลงไปนั่งกับพื้น

“ไร้สาระ!” ฉีเหยียนซีออกความเห็นอีกครั้งด้วยแววตาเจ็บใจพลางลากอันซย่าซย่าออกไป

เมื่อเดินผ่านล๊อบบี้ อันซย่าซย่าก็เห็นหลีฝานซิง เธอยืนข้างๆ ผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ดูเหมือนเธอจะจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้หลีชั่นซิงที่โรงแรมแห่งนี้

สมองเต็มไปด้วยความคิดยุ่งเหยิง เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเพราะอยากโทรศัพท์ไปหาเซิ่งอี่เจ๋อ

ซ่งชิงเฉินเพิ่งออกมาพอดีและกำลังจะเดินมาหยิบของหวาน เธอบังเอิญเจอกับอันซย่าซย่าและฉีเหยียนซี

ดวงตาเคลื่อนไหวฉายแววกระหยิ่มใจ เธอเดินมาข้างหน้าและเชิดคางขึ้น “วันนี้เซิ่งอี่เจ๋อไปต่างประเทศแล้ว ส่วนตั๋วเครื่องบินของฉันเป็นช่วงบ่าย อันซย่าซย่า จะไม่ได้พบกันอีกแล้วนะ”

นี่เป็นการประกาศศักดิ์ดาสินะ!

ลักยิ้มของอันซย่าซย่าเหมือนกับดอกไม้ “ซ่งชิงเฉิน ไม่ว่าเธอจะเสแสร้งบริสุทธิ์ไร้เดียงสาขนาดไหนก็ไม่สามารถลบล้างความจริงที่ว่าเธอเป็นมือที่สามได้หรอก! อย่างน้อยตอนที่เธอถ่ายรูปโป๊นั่น ฉันกับเซิ่งอี่เจ๋อก็ยังไม่ได้เลิกกัน! คนที่ทำตัวเป็นโสเภณีสร้างซุ้มประตูเพื่อให้ตัวเองดูเป็นคนดีอย่างเธอ ถ้าไม่มีความจำเป็นก็ขอไม่เจอเสียดีกว่า!”