ยัยจอมกวนป่วนหัวใจนายไอดอล - ตอนที่ 6 เธอจะโถมตัวใส่ฉันอีกกี่ครั้ง หืม?

ไม่มีใครสังเกตรายละเอียดนั้นนอกจากอันซย่าซย่า 

เธอเบือนหน้าไปทางอื่น แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น แต่หัวใจเริ่มเต้นตึกตักด้วยความรู้สึกผิด… 

ว่าแต่ว่า…ทำไมเขาต้องมาเรียนที่โรงเรียนนี้ด้วยล่ะ  

— 

หลังเสร็จพิธีปฐมนิเทศ เหล่าครูประจำชั้นต่างก็พานักเรียนกลับเข้าห้องเรียนกัน 

อันซย่าซย่าเป็นเด็กสาววัยรุ่นทั่วๆ ไปที่คลั่งไคล้อินเตอร์เน็ต เธอฉวยโอกาสช่วงที่ครูยังมาไม่ถึงแอบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเล่น 

พอคลิกเข้าไปอ่านในกระทู้ข่าวของโรงเรียนก็ไม่แปลกใจเลย โพสต์ทั้งหมดที่ติดเทรนด์ประเด็นดังคือหัวข้อการพูดคุยเรื่องวงสตาร์รี่ไนต์ พอๆ กับกระทู้รูปหล่อๆ ของพวกเขา 

นอกจากโพสต์ของบรรดาแฟนผู้คลั่งไคล้พวกนั้นแล้ว ยังมีรูปของเธอกับคังเจี้ยนตอนกำลังยืนคอตกฟังคำตักเตือนอย่างกับพวกซื่อบื้อด้วย 

“คังเพี้ยน ฉันเกลียดนาย!” อันซย่าซย่าโอดครวญระหว่างที่กำลังเปิดหน้าเพจวงสตาร์รี่ไนต์บนเวยปั๋ว 

ถูกแล้ว เธอเป็นแฟนวงสตาร์รี่ไนต์ แต่เป็นแฟนชนิดพิเศษนะ แอนตี้แฟนไงล่ะ! 

ใจหนึ่งเธอก็ชอบหน้าหล่อๆ ของพวกสตาร์รี่ไนต์อยู่หรอกนะ แต่อีกใจหนึ่งเธอก็เป็นแฟนตัวยงของหรงเช่อ เจ้าชายเพลงบัลลาด ยิ่งไปกว่านั้นในวงการเพลงก็เป็นอันรู้กันว่าหรงเช่อกับวงสตาร์รี่ไนต์ไม่ถูกกัน! 

สำหรับไอดอลอันเป็นที่รักยิ่งของเธอแล้ว เธอถูกผูกมัดด้วยเกียรติว่าต้องเป็นแอนตี้แฟน 

ขณะที่กำลังพิมพ์แก้ความคิดเห็นไปได้ครึ่งทาง นิ้วก็หยุดขยับก่อนที่เค้าลางของความว้าวุ่นใจจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าเล็กๆ นั้น 

วงไอดอลระดับเทพที่ได้แค่ฝันถึง ตอนนี้กลับมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับเธอแล้ว แถมเธอเองก็มีเรื่องพัวพันกับเซิ่งอี่เจ๋ออยู่อีก… 

เธอเริ่มจะรู้สึกไม่ดีขึ้นมาตะหงิดๆ แล้วสิ 

– 

“นี่ หยุดเล่นได้แล้ว เกือบถึงห้องเรียนแล้วนะ” เสียงคังเจี้ยนดึงอันซย่าซย่ากลับคืนสู่โลกแห่งความจริง 

หญิงสาวพึมพำตอบ เก็บโทรศัพท์และมุ่งหน้าไปยังอาคารเรียนพร้อมกับคังเจี้ยน 

ที่โถงทางเดินของโรงเรียนตอนนี้กลับเต็มไปด้วยนักเรียน อันซย่าซย่าจึงพูดขึ้นอย่างลังเล “เรารอให้คนซาลงหน่อยดีไหมแล้วค่อยเข้าไป” 

“ไม่ต้องห่วงน่า ฉันจะเปิดทางให้เธอเอง!” คังเจี้ยนกระตือรือร้นเกินเหตุ เด็กหนุ่มคว้าตัวอันซย่าซย่าไว้พร้อมพุ่งไปข้างหน้า 

เขาเป็นเด็กหนุ่มสูงใหญ่ขายาว และด้วยพละกำลังมหาศาล เขาก็สามารถแหวกทางผ่านไปได้ เธอถูกลากแขนตามไป รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะถูกบี้เป็นเนื้อบด 

พอคังเจี้ยนแทรกตัวเข้ามาท่ามกลางกลุ่มเด็กผู้หญิง เขาก็รู้สึกเขินอาย กลัวว่าอาจจะเผลอไปชนเข้ากับอวัยวะบางส่วนของพวกเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ จึงเดินช้าลง 

อยู่ดีๆ เด็กสาวผมยาวคนหนึ่งก็ตะโกนเสียงแหลมปรี๊ดขึ้นมา “นี่! เลิกดันมาซะที! นายจะแซงฉันหรือไง?!” 

คังเจี้ยนไม่รู้จะตอบอย่างไรเลยก้าวถอยหลัง คนอื่นที่อยู่รอบๆ เขาก็พากันดันเข้ามาอีกและท่ามกลางความโกลาหลนั้น แขนอันซย่าซย่าก็หลุดมือไป 

อันซย่าซย่าไม่มีโอกาสแม้แต่จะเรียก ก่อนที่ตัวเล็กๆ ของเธอจะถูกผลักจากทุกทิศทางแล้วเธอก็กำลังจะล้มหน้าฟาดพื้น… 

หญิงสาวหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง รู้สึกว่าตัวเองจะต้องถูกคนพวกนี้เหยียบแน่ๆ 

ไม่แน่ว่าพาดหัวข่าววันพรุ่งนี้อาจจะเป็น อุบัติเหตุในโรงเรียนมัธยม เด็กนักเรียนสาวถูกเหยียบจนตายอย่างน่าเศร้า  

สองวินาทีต่อมา แทนที่จะฟาดลงบนพื้นแข็งๆ เย็นๆ อย่างที่เธอคาด เด็กสาวกลับล้มเข้าหาวงแขนอบอุ่นแข็งแรงคู่หนึ่ง… 

เธอลืมตาขึ้นแล้วก็ต้องเบิกตาโพลง! 

เซิ่งอี่เจ๋อ!  

เธอไม่ได้ล้มหน้าฟาดพื้นแต่กลับถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเซิ่งอี่เจ๋อ อย่างกับหมาป่าที่กำลังกระโจนเข้าใส่อาหาร! 

ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมทางเดินถึงมีเด็กมากมายเต็มไปหมด ก็เพราะสมาชิกทั้งสามของสตาร์รี่ไนต์กำลังติดแหง็กอยู่กับการแจกลายเซ็นต์ตรงนี้นี่เอง! 

เซิ่งอี่เจ๋อหมุนปากกาเมจิกด้วยมืออีกข้างหนึ่งขณะหรี่ตา “นี่เธอจะปล่อยฉันได้หรือยัง” 

อันซย่าซย่ากระพริบตาปริบๆ เพิ่งรู้ตัวตอนนั้นเองว่าหน้าเธอยังซบอยู่กับอกเขา! 

เธอพยายามผละจากอ้อมกอดเขา แต่กลับยิ่งเสียหลักล้มใส่เขาอีกครั้ง 

เซิ่งอี่เจ๋อขมวดคิ้วขณะประคองเธอไว้อีกครั้งอย่างไม่ตั้งใจ 

และก่อนที่หญิงสาวจะมีโอกาสได้เอ่ยปากขอบคุณ เสียงทุ้มๆ ของเขาก็ดังขึ้นข้างหูในเชิงหยอกเย้า “จะโถมตัวใส่ฉันอีกกี่ครั้งเธอถึงจะพอใจ หืม?”