ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 107

บนที่นั่งผู้ชมรอบสนามประลอง ผู้คมต่างมองร่างของจิวโมไป๋ที่กำลังถูกเสือกระโดดเข้าขย้ำอย่างตื่นเต้น หญิงสาวอายุน้อยที่มาที่นี่เป็นครั้งแรกต่างก็ปิดตาไม่อยากมองภาพน่ากลัว นักพนันบางคนยกยิ้มดีใจ บางคนสถบคำไม่พอใจออกมา

จิวโมไป๋ไม่สนใจเสือดุร้ายที่กำลังโจมตีเข้ามาจากด้านข้าง เขาหมุนพลองผ่านฟ้าชี้ยันเข้าร่างของหมาป่าที่กำลังพุ่งเข้ามา เขาปล่อยตัวลอยขึ้น ใช้พลองผ่านฟ้ากระแทงเข้ากลางศีรษะของหมาผ่า เขาอาศัยแรงปะทะอันรุนแรง ผลักร่างของตัวเองลอยไปด้านหลัง หลบการโจมตีของเสือดุร้ายอย่างง่ายดาย ไร้ซึ้งการบาดเจ็บ เขาอาศัยจังหวะนี้หมุนตัววิ่งไปที่ช่องแคบของอาคาร หวังเสี่ยวเปา เฉินหู และ อูเหวิน ยืนรออยู่ตามแผน

จิวโมไป๋มายืนอยู่ข้างเฉินหู ปิดทางเข้าช่องแคบ ด้านหลังมีหวังเสี่ยวเปาที่ถือหอกดำบนพื้นยกสูงเล็กน้อย ทำให้เขาสามารถใช้หอกแทงมาทางด้านหลังได้

บนซากอาคารด้านหลังอูเหวินกำลังยกธนูเขียวขจียิงลูกธนู พร้อมกันสามดอก เข้าใส่เสือดุร้าย และหมาป่าสองตัวที่กำลังเข้ามา ลูกธนูที่หลุดออกมาแหวกอากาศเสียงดัง มันรุงแรงกว่าการยิงครั้งที่แล้วเกือบเท่าตัว

จิวโมไป๋มองเห็นกระแสพลังธาตุลมอ่อนๆที่ห่อหุ่มลูกธนูทั้งสาม เขาอดไม่ได้ที่จะตกใจและชื่นชมในพรสวรรค์ของอูเหวิน

อูเหวินแตกต่างจากเนี่ยฟูหานที่มีสายเลือดของกิเลนม่วง ที่ทำให้เนี่ยฟูหานสามารถเข้าใจกฏแห่งธาตุสายฟ้าได้อย่างง่ายดาย แตกต่างจากอูเหวินที่เขาไม่มีสายเลือดพิเศษในร่างกาย แต่เขาก็สามารถเข้าใจกฏแห่งธาตุลม ที่ตระหนักกฏแห่งธาติได้ยากกว่า 10 เท่า ของการตระหนักกฏแห่งธาตุหลักทั้งห้า อูเหวินสามารถตระหนักกฏแห่งธาตุลมตั้งแต่การบ่มเพาะพลังขั้นที่ 1 ในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะพลังของเขาอยู่ที่ขั้นที่ 2 ปลาย เขาสามารถดึงกฏแห่งธาตุออกมาใช้ได้ แสดงว่าเขาตระหนักกฏแห่งธาตุลมระดับเริ่มต้นแล้ว

ถ้าเขาไม่ตายเสียก่อน อนาคตของอูเหวินไม่อาจมองข้ามได้

ลูกธนูทั้งสามยิงออกมาพร้อมกัน แต่กลับพุ่งทะยานแยกจากกันเข้าใส่สัตว์ร้ายทั้งสาม

หมาป่าขั้นที่ 2 ต้น ที่ถูกพลองผ่านฟ้าฟาดอย่างแรงที่กลางหลัง แม้มันจะบาดเจ็บ แต่เพราะมันเป็นสัตว์ป่าที่อยู่ในขั้นที่ 2 กล้ามเนื้อ ร่างกายของสัตว์ป่าแตกต่างจากมนุษย์ที่มีร่างกายพื้นฐานอ่อนแอ ผิวหนังและกล้ามเนื้อของสัตว์ป่าเมื่อผ่านการพัฒนา มันจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าการพัฒนาของมนุษย์ ทำให้ร่างกายของมันสามารถต้านทานการโจมตีของจิวโมไป๋ และฟื้นตัวกลับมาได้อย่างรวดเร็ว เพราะเหตุนี้ทำให้แม้อยู่ในระดับเดียวกัน แต่สัตว์ป่าก็ยังแข็งแกร่งกว่ามนุษย์อย่างมาก

หมาป่าขั้นที่ 2 กลาง ที่ถูกจิวโมไป๋ใช้พลองผ่านฟ้ากระแทกเข้ากลางศีรษะอย่างแรง แม้มันจะไม่ได้รับการบาดเจ็บมากนัก แต่ก็ทำให้สมองของมันมึนงง ความเร็วของมันช้าลงอย่างมาก

เสือดุร้ายขั้นที่ 2 กลาง เมื่อมันโจมตีครั้งแรกพลาดมันก็มองหาที่ซ่อนตัว

แต่ยังไม่ทันที่มันจะได้ซ่อนตัวลูกธนู ดอกหนึ่งก็แหวกอากาศเข้ามาแทงใส่ ท้องด้านข้างของมันอย่างแรง โดยที่มันไม่ทันได้ตั้งตัว เลือดสีแดงเข้มไหลทะลักออกมาอย่างน่ากลัว เสือดุร้ายหมุนตัวกระแทกพื้น มันร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด นัยน์ตากลายเป็นสีแดงเลือด ยากดประสาทที่ถูกฉีดในร่างของมัน ที่ทำให้ประสาทสัมผัสและความแข็งแกร่งของมันลดลง สลายตัวไปอย่างรวดเร็ว

โฮกกกก! มันร้องคำรามก่อนจะพุ่งเข้าไปอย่างไม่ออมแรง

ลูกธนูอีก 2 ดอกพุ่งเข้าใส่หมาป่าทั้งสองซึ่งๆหน้า หมาป่าขั้นที่ 2 ต้น สัมผัสได้ถึงอันตรายจากลูกธนู มันไม่ลังเลที่จะกลิ้งตัวหลบไปทางด้านข้าง ฉึึก! ปลายแหลมของลูกธนูแทงลงเข้าไปในพื้นดินแข็ง เหลือแค่ขนนกของปลายลูกศร บ่งบอกถึงความแรงในการยิงธนูดอกนี้ หมาป่าขั้นที่ 2 ต้น หลบลูกธนูได้สำเร็จมันก็วิ่งไปต่อทันที

หมาป่าขั้นที่ 2 กลาง โชคร้ายกว่า เพราะมันกำลังมึนงงอยู่ลูกธนูก็พุ่งปักเข้าที่คอของมันอย่างแรง จนทะลุออกไปด้านหลัง ปรากฏช่องเลือดไหลทะลักออกมา มันหยุดร่างยืนเซเล็กน้อย เลือดไหลออกมาจากรูตรงคอไม่หยุด มันมองไปทางอูเหวินอย่างดุร้าย ยากดประสาทในร่างของมันสลายหายไปอย่างรวดเร็ว พลังการฟื้นตัวของสัตว์ป่าทำให้เลือดค่อยๆไหลช้าลง หมาป่าขั้นที่ 2 กลางไม่รอช้ามันพุ่งตามหลังเสือดุร้ายที่นำมันไป

“เตรียมตัว!”จิวโมไป๋ร้องสั่ง มือของเขาก็ยกพลองผ่านฟ้าขึ้นมา เฉินหูยกหมัดขึ้นมาอย่างตื่นเต้นไร้ซึ้งความกลัว สายตาของเขาจ้องมองเสือดุร้าย โดยไม่ต้องให้พูดซ้ำ เฉินหูเร่งพลังตำหนักยุทธ์พยัคฆ์ทองคำ 8 เนตร อย่างรวดเร็ว กล้ามเนื้อของเขาขมวดแน่น พลังระเบิดออกมาถึง 2 ส่วน ราวกับสัตว์ร้าย เฉินหูพุ่งเข้าใส่หมาป่าขั้นที่ 2 ต้นที่นำหน้าสุด หมัดซ้ายที่สวมถุงมือแห่งพลังชกเข้าใส่หมาป่าราวสายฟ้าฟาด กระแทกร่างของมันลอยออกไป ก่อนที่เฉินหูจะใส่ท่าเท้าเหมือนฟุตเวิร์คนักมวย เอียงตัวในมุมแปลกประหลาดแต่มันกับแยกหมาป่าขั้นที่ 2 ต้น ให้จิวโมไป๋ต่อสู้ ส่วนตัวเขายืนข้างหน้าเสือดุร้ายที่กำลังเข้ามาอย่างเหมาะเจาะ

สายตาคมกริบภายใต้หน้ากากของเฉินหูเป็นประกายตื่นเต้นอย่างไม่อาจปกปิด แม้ในยุคสมัยรุ่งอรุณจะเป็นยุคสมัยแห่งการบ่มเพาะ แต่ไม่ใช้แค่มนุษย์เท่านั้นที่แข็งแกร่งขึ้นสัตว์ต่างๆก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

ทำให้คนธรรมดายากมากที่จะต่อสู้กับสัตว์ป่าที่ดุร้ายได้ โดยเฉพาะเสือ ที่เป็นสัตว์ดุร้ายอันดับต้นๆของโลก

การฆ่าเสือด้วยมือเปล่า เป็นความฝันของผู้ชายทุกคน!

โอกาสแบบนี้ไม่มีบ่อยๆ เขาจะไม่ปล่อยให้มันเสียเปล่าอย่างเด็ดขาด