ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 141

จิวโมไป๋คำนวนจำนวนเหล็กดำที่เก็บไว้ในโกดัง จนแน่ใจว่าเขาสามารถเก็บเหล็กดำทั้งหมด เข้าไปในแหวนมิติเก็บของได้แน่ เขาก็ตามคนงานขุดเหมืองคนอื่น เข้าไปในเหมือง จิตสัมผัสของเขาก็แผ่ขยายออกอย่างช้าๆ เพื่อตรวจสอบพื้นที่โดยรอบและตรวจสอบผู้บ่มเพาะพลังคนอื่นๆ แต่ในตอนนั้นเอง เขาก็ตรวจพบผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งถึง 2 คน!

จิวโมไป๋รีบเก็บจิตสัมผัสของตัวเองอย่างรวดเร็ว และเดินตามคนขุดเหมืองเขาไปด้านใน

ชายวัยกลางคนร่างกำยำลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ คิ้วคมเข้มของเขาขมวดแน่น ชายร่างผอมที่นั่งอยู่นอกประตูลืมตาขึ้น ออกจากการบ่มเพาะพลัง และเอ่ยถามด้วยความกังวล เพราะฐานะของเขาและชายวัยกลางคนร่างกำยำต่างกันมาก เขาไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจได้

“ผู้อาวุโสวู มีอะไรรบกวนผู้อาวุโส หรือไม่”

ชายวัยกลางคนร่างกำยำเงียบไม่พูดอะไร ไม่นานเขาก็หลับตาบ่มเพาะพลังต่อ

ชายร่างผอมหน้าแข็งเล็กน้อย แต่เขาก็ทำใจนั้งเฝ้าระวังให้ผู้อาวุโสวู เพราะอีกฝ่ายเป็นผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 กลาง และผู้อาวุโสวูยังบ่มเพาะตำหนักยุทธ ด้วยเคล็ดบ่มเพาะพลังสายร่างกายที่แข็งแกร่ง ทำให้แม้อยู่ในระดับเดียวกันหรือสูงกว่าหนึ่ีงขั้น ก็ไม่สามารถเอาชนะผู้อาวุโสวูได้

อีกห้องห่างกันไม่มากนัก ชายอายุ 29 ปี ลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว และหันไปทางที่จิวโมไป๋พึ่งจากไป แต่เพราะมีผนังห้องบดบังอยู่ ทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย เขานิ่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหลับตาลง

ผู้ดูแลหน้าห้อง นั่งเงียบเหมือนคนตาย เหงื่อเม็ดใสผุดขึ้นมาตามผิวหนังเหมือนน้ำปะปาแตก ร่างกายแดงก่ำ เมื่อครู่นี้อากาศในห้องอยู่ๆก็ร้อนขึ้นอย่างฉับพลัน เขาสังเกตเห็นพื้นใกล้ห้องมีไอร้อนสีขาวลอยขึ้นมาเล็กน้อย

เขาตัวสั่นไม่กล้าพูดอะไร

จิวโมไป๋สงบสติอารมณ์ลง เพราะเมื่อครู่เขาพบผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 ถึง 2 คน และทั้ง 2 คนนั้นมีรากฐานการบ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่ง แตกต่างจากชายชราร่างเล็กที่เขาเคยสู้ด้วย อย่างเทียบกันไม่ติด ถ้าเขายังฝืนดันทุรังตรวจสอบทั้งสองอยู่ เขาอาจถูกพบตัวได้แน่

แผนการขโมยเหล็กดำคงต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด หรืออาจจะต้องล้มเลิก จิวโมไป๋ถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา เขาไม่คิดว่าจะมีผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งถึง 2 คนดูแลที่นี่

เดินตามกลุ่มคนเหมืองเข้าไปด้านในสุด พวกเขาก็แยกย้ายไปตามทางเล็กๆ เพื่อเริ่มลงมือขุด จิวโมไป๋เดินห่างออกไปจากคนอื่น ไปทางอุโมงค์เล็กแคบ เหมือนพึ่งถูกขุดใหม่ได้ไม่นาน เขาใช้จิตสัมผัสมองทะลุเข้าไปด้านในดิน

ขโมยไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ขอขุดเหล็กดำออกไปบางก็ยังดี

จิวโฒไป๋เดินหาจุดที่ขุดง่ายๆ มีแร่เหล็กดำหนาแน่น แต่ในตอนนั้นเอง จิตสัมผัสของเขา ก็มองทะลุผ่านผนังเหมืองไปอีกด้านเป็นโพรงถ้ำขนาดใหญ่ พนังถ้ำเต็มไปด้วยเหล็กดำหนาแน่น และตรงใจกลางโพรงถ้ำมี ก้อนหินขนาดใหญ่สีน้ำตาลทอง เหมือนภูเขาลูกเล็กๆ

จิวโมไป๋ชะงักด้วยความตกใจ

ภูเขาสมบัติ สมบัติปฐพี ระดับ 6!

มันเป็นสมบัติหายาก มีคุณสมบัติในการทำให้พื้นที่ตรงที่มันฝังอยู่ กลายเป็นอาณาเขตธาตุทอง ซึ่งทำให้ผู้บ่มเพาะพลังที่มีคุณสมบัติธาตุประจำตัว ธาตุทอง ตระหนักรู้ถึงคุณสมบัติทองได้ง่ายขึ้น

และยังสามารถช่วงรักษาซ่อมแซมอาวุธและสมบัติอื่นๆ ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือคงสภาพสมบัติเหล่านั้นให้อยู่ได้ยาวนานขึ้น

และที่สำคัญ มันสามารถเป็นวัตถุดิบเสริมความแข็งแกร่งให้กับ ข่ายอาคม 5 ธาตุหนุนเสริม พื้นที่ธาตุ ทอง ของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ภูเขาสมบัติ เป็นหนึ่งในวัตถุดิบ ที่เขาตั้งใจจะใส่ในข่ายอาคม 5 ธาตุหนุนเสริมอยู่แล้ว พูดได้ว่า การที่เขาพบภูเขาสมบัติที่นี่ มันเป็นชะตาฟ้าลิขิตก็ว่าได้

จิวโมไป๋รีบ เจาะกำแพงอย่างรวดเร็ว คนงานเหมืองคนอื่น ชะโงกหน้ามามองจิวโมไป๋อย่างแปลกใจ ในความขยันขันแข็งของเขา แต่จิวโมไป๋ไม่สนใจ เขาเจาะกำแพงแข่งกับเวลา เพราะเขาไม่รู้ว่าจะมีคนพบ คนที่เขาทำให้สลบด้านนอกเมื่อไหร่

30 นาที ต่อมา ปัง!คลืนๆ

“เฮ้! ระวังถอนออกมา!”คนงานเหมืองเห็นผนังเหมืองถล่ม เขารีบร้องเตือน และหันหลังวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าเหมืองถล่มลงมาจริงๆ มันหมายถึงชีวิตของเขาเอง

แต่จิวโมไป๋เลือกที่จะเสี่ยง เขาพุ่งเข้าไปในพื้นที่ถล่ม เข้าผ่านเข้าไปในโพร่งถ้ำขนาดใหญ่ เขาเดินตรงไปที่ภูเขาสมบัติ และใช้แหวนมิติเก็บของ เพื่อเก็บมัน

แต่ก็เก็บไม่ได้ เพราะฐานของภูเขาสมบัติถูกฝังอยู่ใต้ดิน เขาต้องขุดมันขึ้นมาก่อน จิวโมไป๋หันไปมองทางเข้าที่ถูกถล่มกลบลงมาปิด จิวโมไป๋คำนวณเวลาเล็กน้อย เขาก็ลงมือขุดทันที

ด้านนอกเมื่อมีการแจ้งว่าผนังเหมืองถล่ม พวกเขารีบเกณฑ์คนมาเคลียร์พื้นที่อย่างรวดเร็ว เพราะกฎหมายระบุว่า ถ้ามีอุบัติเหตุในเหมือง ต้องรีบช่วยเหลือผู้ประสบอุบัติเหตุโดยเร็วที่สุด ถ้าไม่ช่วยเหลือ เจ้าของเหมืองจะต้องรับผิดชอบอย่างหนัก

เวลาผ่านไป 30 นาที จิวโมไป๋ก็ขุดภูเขาสมบัติสำเร็จ เมื่อใส่ภูเขาสมบัติในแหวนมิติเก็บของ จิวโมไป๋ก็มองผ่านไปด้านนอกคนกำลังขุดเข้ามาใกล้ถึงแล้ว

จิวโมไป๋ใช้พลังจิตวิญญาณ กลบฝั่งร่องรอยที่เขาขุดภูเขาสมบัติออกมา และใช้ก้อนหินขูดไปตามชุดคนขุดเหมืองและใช้ดินรอบๆทำให้ร่างกายดูสกปรก และใช้หัตถ์ถอดกระดูกที่ขาของตัวเอง เพื่อให้ขาดูเสียรูปเหมือนขาหัก

ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าใต้หน้ากากบิดเบี้ยว แต่เขาไม่ร้องออกมา เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ทำเป็นนอนไม่ได้สติอยู่ปากทางเข้า

ไม่นานปากทางเข้าก็ถูกเปิดออก คนงานเหมืองคนอื่นก็เข้ามา เมื่อพวกเขาเห็นร่างของจิวโมไป๋พวกเขาก็ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เพราะไม่มีคนตาย ทำให้หมดปัญหาไปได้อย่างหนึ่ง แต่เมืองส่องไฟฉายมองรอบๆ พวกเขาก็กรีดร้องด้วยความตื่นเต้น เพราะผนังรอบๆเต็มไปด้วยแร่เหล็กดำ

แตกต่างจากการขุดแร่ปกติที่กว่าจะขุดได้แต่ละก้อนต้องใช้เวลานาน แต่ที่นี่ ทุกพื้นที่มีแร่เหล็กดำ ทำให้ง่ายแก่การขุด มันหมายถึงโบนัสจำนวนมากที่พวกเขาจะได้รับ

หัวหน้าคนงานเหมืองรีบวิ่งออกไปรายงานทันที

ใช้เวลาไม่นาน ผู้อาวุโสวู ผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 กลาง ก็เดินเข้ามา

จิวโมไป๋ใช้เคล็ดวิชาหัวใจพิสุทธิ์ ทำให้ร่างกายไร้การตอบสนอง แกล้งทำเป็นสลบไปจริงๆ

ผู้อาวุโสวูตรวจสอบโพรงถ้ำ แววตาของเขาเป็นประกาย เขาสัมผัสได้ถึงพลังธรรมชาติ ธาตุทองที่หนาแน่นได้

“ใครเป็นคนพบที่นี่”ผู้อาวุโสวูถามหัวหน้าคนขุดเหมือง ที่ยืนอยู่ด้านข้าง