ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 280

เนี่ยฟูหานเดินกลับมายื่นกุญแจให้กับจิวโมไป๋ ก่อนจะพาไปชั้นที่ 15 ของโรงแรม ทั้งชั้นมีทั้งหมด 10 ห้อง คนของเนี่ยฟูหานรวมคนขับรถมีทั้งหมด 7 คน รวมเนี่ยฟูหานและจิวโมไป๋ ทำให้เหลือห้องว่าง 1 ห้อง

“ราคาของห้องพักที่นี่แพงระยับเลย ยิ่งอยู่สูงราคายิ่งแพง น้องชายรู้ไหมว่าราคาห้องขั้นที่ 15 ต่อหนึ่งคืนเท่าไหร่”เนี่ยฟูหานพูดด้วยสีหน้าเจ็บปวด

จิวโมไป๋ทำเป็นไม่ได้ยิน จะเดินเข้าห้อง เนี่ยฟูหานก็ก้าวฉับๆตาม

“ถ้าเราได้หยกคุณภาพสูงสักชิ้น พวกเราก็จะสามารถจ่ายค่าเช่าทั้งชั้นได้ 1 หรือ 2 วันแล้ว”

จิวโมไป๋ชะงักมือที่กำลังจะเปิดประตูห้อง

“1 หรือ 2 วัน?”

“ใช้หยกคุณภาพสูง 1 ก่อนเช่า 1 หรือ 2 วัน”เนี่ยฟูหานพยักหน้าด้วยท่าทางใสซื่อ

จิวโมไป๋หันควับ และยื่นกุญแจคืนเนี่ยฟูหานและทำท่าจะเดินหนี

“หยุดดด น้องชายใจเย็นๆ จะรีบไปไหน”

จิวโมไป๋เกือบกระอักเลือดเมื่อได้ยินราคา หยกคุณภาพสูงราคาจะอยู่ที่ประมาณ 10 ถึง 20 ล้านเครดิต

1 หรือ 2 วัน ที่เนี่ยฟูหานบอกก็หมายความว่าเช่า 1 ห้อง 1 ล้านเครดิตต่อคืน

แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีเงินมาก แต่ก็ไม่สามารถพลาญเงินทิ้งวันละ 1 ล้านเครดิตได้

“น้องชายไม่เอาน่า พวกเราเป็นยอดฝีมือพนันหยกนะ วันเดียวพวกเราก็สามารถกวาดเงินคืนได้หมดแล้ว”ดวงตาของเนี่ยฟูหานเป็นประกาย แทบจะกลายเป็นรูปเงินแล้ว

จิวโมไป๋ถูกเนี่ยฟูหานยื้อหยุดจนสุดท้ายก็จำใจเข้าห้อง เขาห้องไม่ถึง 5 นาที ขณะที่กำลังใส่เสื้อผ้าหลังอาบน้ำ ยังใส่ไม่ทันเสร็จ เนี่ยฟูหานก็วิ่งเข้ามาในห้องด้วยท่าทางตื่นเต้น มาถึงเนี่ยฟูหานก็คว้าแขนของเขาและลากออกจากห้องทันที ยังไม่ทันได้โวยวายก็ถูกพาลงมาด้านล่างของโรงแรมแล้ว เสี่ยวหงที่พันแขนอยู่มองเนี่ยฟูหานด้วยความโกรธ ถ้าเขาไม่ห้ามเสี่ยวหงพุ่งเข้ากัดเนี่ยฟูหานไปแล้ว

“เร็วเข้าน้องชาย ฉันได้ข่าวลับมาว่าจะมีคนพิเศษเข้ามาเล่นพนันในอีกไม่กี่นาที”เนี่ยฟูหานพูดด้วยความตื่นเต้น

“ใคร?”จิวโมไป๋งุนงง ครั้งนี้เขาสัมผัสได้จริงๆว่าเนี่ยฟูหายตื่นเต้นจริงๆ ไม่ได้แกล้งทำตัวไรสาระเหมือนปกติ

“ไปถึงก็รู้เอง ฉันมั่นใจว่าน้องชายจะต้องสนใจอย่างแน่นอน”เนี่ยฟูหานพูดอย่างมั่นใจ

เมื่อพวกเขาขึ้นรถก็ขับออกไปทันที

ไม่นานพวกเขาก็เขาเขตพนันหินหยกของเมืองเทียนจิง ที่นี่แตกต่างจากตลาดพนันหินหยกที่เมืองเทียนซูอย่างสิ้นเชิง

แค่พื้นที่ก็กินอาณาเขตของเมืองเทียนจิงไปกว่า 1 ใน 5 ของเมืองแล้ว พูดได้ว่าพื้นที่ทั้งหมดมีไว้สำหรับพนันหยก

เมื่อเข้าเขตพนันหินหยก รถของคนนอกไม่สามารถใช้ได้ จะต้องนั่งรถ 3 ล้อคันเล็กแทน

เนี่ยฟูหานและคนของเขาเดินลงจากรถและไปขึ้นรถ 3 ล้อสะอาด 5 คันที่จอดรอ

จิวโมไป๋และเนี่ยฟูหานนั่งด้วยกัน

สองข้าง ระหว่างทางมีร้านห้องแถวที่เต็มไปด้วยหินพนันหยกตั้งอยู่เรียงกันนับพันนับหมื่นหลัง ผู้คนนับไม่ถ้วนเดินเข้าออกอย่างกับมด เสียงร้องตะโกนดีใจหรือเสียใจดังระงม ไม่ขาดสาย บรรยากาศคักคักเต็มไปด้วยชีวิตชีวา แสดงให้เห็นว่ากิจการพนันหินหยกของเมืองเทียนจิงรุ่งเรืองเพียงใด

ที่ว่ามีผู้คนเดินทาง 2 หมื่นคนต่อวัน เพื่อเดินทางมาที่นี่เพื่อเล่นพนันหยก น่าจะเป็นเรื่องจริง

เนี่ยฟูหานก็พูดไม่หยุด อธิบายร้านต่างๆสองข้างทางไม่หยุด กูเหมือนเขาจะอัดอั้นที่ไม่ได้พูดมานาน

พวกเขานั่งรถ 3 ล้อ มาถึงพื้นที่ด้านในอาคารพนันหินเริ่มมีขนาดหลังใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกถึงระดับร้านพนันหยก

หินพนันหยกจากราคาไม่กี่ร้อยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึงหลักแสนและหลักล้าน

รถ 3 ล้อมาหยุดที่อาคารหลังหนึ่ง เป็นอาคารที่ด้านหน้าเปิดเป็นลานกว้าง ตรงกลางมีหินพนันหยกหลายพันก้อนวางเรียงอยู่ หินพนันถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ ทำให้สามารถเดินผ่านและตรวจสอบหินพนันหยกได้ทุกก้อน

ในตอนนี้ผู้คนกว่าพันคนกำลังสำรวจหินพนันหยกอย่างจริงจัง ดูจากเสื้อผ้าของพวกเขาไม่ใช้คนธรรมดาสามัญ

“เฮ้! คุณชายเนี่ยกลับมาแล้ว!”เสียงตระโกนดังขึ้นจากคนที่กำลังดูหินพนันหยก ก่อนที่คนอื่นๆจะหันมามองที่เนี่ยฟูหาน

“ฮ่าๆ คุณชายเนี่ยกลับมาแล้ว เชิญๆรีบเข้ามาดูหินพนันหยกเร็วเข้า คุณอาจได้หนกคุณภาพดีซัก… ครึ่งก้อน ไม่สิ เสี้ยวก้อนบ้าง”

“ฮ่าๆ”กลุ่มคนที่ดูหินพนันหยกหัวเราะคิกคัก พวกเขาเป็นคนตระกูลชั้นกลางและสูง แม้ตระกูลเนี่ยจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ลดตัวลงมาจัดการพวกเขาเพื่อขยะของตระกูล ให้เป็นที่น่าอับอาย

ทำให้พวกเขากล้าที่จะเยาะเย้นเนี่ยฟูหาน

“สารเลว!”เนี่ยฟูหานโกรธเป็นฟื้นเป็นไฟ แต่เขาต้องข่มความโกรธไว้ ไม่นานเขาก็ยิ้มร่า หันมาตบบ่าจิวโมไป๋

“น้องชายช่วยฉันหน่อย วันนี้ร้านหยกนี้พึ่งขนหินหยกล็อตใหม่เข้ามา ช่วงเที่ยงมีการเปิดหยกไป 21 ก้อน และเจอหยกทั้งหมด 9 ก้อน โอกาสเกือบครึ่งที่จะพบหยก และหยกทุกก้อนเป็นหยกคุณภาพดีเยียม น่าเสียดายที่ฉันเปิดหยกไป 6 ก้อน และแพ้ไปทั้งหมด…”เสียงเนี่ยฟูหานเบาลงจนกลายเป็นเสียงงึมงำไม่พอใจ

จิวโมไป๋ยิ้มและใช้จิตสัมผัสตรวจสอบหินพนันหยกทั้งหมด ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย เพราะหยกที่กองอยู่เป็นหยกคุณภาพสูงจริงๆ ถ้าใช้หยกพวกนี้ในการเขียนยันต์อาคม พลังของยันต์จะทรงพลังขึ้นเกือบ 3 เท่า!

จิวโมไป๋เริ่มต้องการเข้าพนันหยกแล้ว

“เนี่ยฟูหาน นายยังไม่กลับไปอีกเหรอ ฉันคิดว่านายถอดใจไปแล้ว”เสียงราบเรียบเยือกเย็นดังขึ้นพร้อมกับชายหนุ่มหล่อร่างสูงเดินเข้ามา เมื่อทุกคนเห็นชายผู้มาใหม่พวกเขาก็ก้มหน้าเคารพอย่างนอบน้อม

“คุณชายจิง!”

จิงมู่ไท่พยักหน้าเล็กน้อย ใบหน้าของเขาสงบนิ่งไม่มีความเย่อหยิ่ง แต่ท่าทางของเขาทำให้ผู้คนรู้สึกตัวเล็กลง เหมือนถูกสะกดข่มอย่างไม่รู้ตัว

จิวโมไป๋มองใบหน้าอีกฝ่าย เขารู้สึกว่ามีส่วนคล้ายกับจิงมู่หยาน 80% ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าชายตรงหน้าต้องเป็นพี่ชายของจิงมู่หยาน

“หึ!”เนี่ยฟูหานแค่นเสียงไม่พอใจอย่างแผ่วเบา เขาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับอีกฝ่าย เขาแกล้งเป็นหมูกินเสือ ถ้าเผลอเปิดช่องว่างจนจิงมู่ไท่จับได้ขึ้นมา ทุกอย่างที่เขาทำจะเป็นการเสียเปล่าทั้งหมด

จิงมู่ไท่ไม่แม้แต่เหลือบตามองเนี่ยฟูหาน เขาเดินผ่านไป และเดินไปที่ด้านหินพนันหยก

“นายน้อย ถ้ามีหินก้อนไหนถูกใจ โปรดเลือกไปได้เลยครับ”เจ้าของร้านกล่าวอย่างสุภาพ แม้เขาจะซื้อหินพนันหยกมาจากเหมืองของตระกูลจิงแล้ว หินพนันจะเป็นของเขาก็ตาม แต่เขาไม่ปฏิเสธ ถ้าคุณชายจิงต้องการหินของเขาไป

“ไม่ต้อง ถ้าฉันต้องการฉันจะจ่ายเอง”จิงมู่ไท่กล่าวเสียงราบเรียบมองไปยังหินพนันหยก ผู้คนโดยรอบเงียบไม่กล้าเสียงดัง

ในเมืองเทียนจิง ตระกูลจิงเปรียบเสมือนราชา ไม่มีใครกล้าทำให้ราชาพิโรธ

“หึ! การแสดง”เนี่ยฟูหานกระซิบแผ่วเบากับจิวโมไป๋

จิวโมไป๋เลิกคิ้วเล็กน้อยเขาก็สงสัยท่าทางของจิงมู่ไท่ เหมือนอีกฝ่ายกำลังรออะไรอยู่

ในบรรยากาศที่เงียบเสียงรถ 3 ล้อขับมาดังขึ้น ทำให้ผู้คนหันไปมองโดยไม่รู้ตัว

จิวโมไป๋ก็หันไปมองพร้อมเนี่ยฟูหาน

เอียด!

รถ 3 ล้อจอดอย่างแผ่วเบา ก่อนที่หญิงสาวใบหน้างดงามอ่อนโยนเดินลงมาจากรถ 3 ล้ออย่างช้าๆ กลิ่นอายคำภีร์โบราณแผ่กระจายออกมาจากร่างของเธอ ทำให้ผู้คนรู้สึกเคารพโดยไม่รู้ตัว

แตกต่างจากจิงมู่ไท่ที่มีบรรยากาศสูงส่งแต่กำเนิด หญิงสาวกับแตกต่างอย่างสิ้น เธอเหมือนนักศึกษาผู้แก่เรียน

คนหนึ่งทำให้ผู้คนเคารพเพราะอำนาจ คนหนึ่งทำให้ผู้คนเคารพเพาะความสุภาพอ่อนโยน

ทั้งสองเหมือนอยู่คนละโลก

ผู้คนต่างไม่กล้าส่งเสียง

จิวโมไป๋เผลอจ้องมองหญิงสาวนิ่งไปชั่วอึดใจ ก่อนจะยกยิ้มอย่างแผ่วเบาจนแทบไม่มีใครสังเกตุเห็น

สุภาพอ่อนโยน… อ่อนโยนอะไรกัน! หลอกลวงชัดๆ!

จิวโมไป๋ร้องตะโกนลั้นในใจ

จิวโมไป๋รู้จักหญิงสาวเป็นอย่างดี เพราะเธอคืออาจารย์ของเขา!

ในมิติโลกผู้คนต่างยกย่องนับถือเธอว่าเป็น ปราชญ์หยก นางฟ้าลู่

ผู้คนจากมิติต่างๆ ยกย่องให้เธอเป็นหนึ่ง 1 ใน 10 ปรมาจารย์ ปรมาจารย์แกะสลัก

แต่เขาที่เป็นลูกศิษย์ของเธอ เขารู้ว่าเธอมีอีกฉายาที่ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างสาปแช่ง!

จอมโจรที่ไม่เคยมีใครเคยเห็นใบหน้า ไม่รู้ว่าเป็นชายหรือหญิง เด็กหรือแก่ชรา ทุกคนรู้เพียงแต่ว่า ทุกครั้งหลังขโมยจะเกิดทะเลดาวบนฝากฟ้างดงามจับใจ เพื่อประกาศชัยชนะ

จอมโจรทะเลดาว!

—

แกะสลัก(เคยใช้ตอนแรกๆ) วาดรูป(ยังไม่เคยใช้) ประติมากรรม(ยังไม่เคยใช้)

วิชาปลอมตัวต่างๆที่จิวโมไป๋ใช้ ก็ได้มาจากอาจารย์คนนี้และครับ

จบ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามครับ