ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 281

“น้าหว่าน!”เนี่ยฟูหานร้องเสียงดังวิ่งเข้าไปกล่าวทักทายหญิงสาวด้วยความดีใจ

ลู่หว่านหันมายิ้มรับหลานชายของเธอ ก่อนจะหันไปขอบคุณคนขับรถ 3 ล้อที่ขับมาส่งอย่างอ่อนโยน และเดินต่อไปอยู่ข้างๆหัวเนี่ยฟูหานและลูบหัวเขาเบาๆ”หานน้อย หลานมาที่นี่จริงๆด้วย รู้ไหมแม่ของหลานเป็นห่วงมาก เธอติดต่อหาฉันให้มาดูว่าหลานจะใช้เงินไปเท่าไหร่แล้ว ถ้าหลานยังใช้เงินไม่รู้จักคิดอีก พ่อของหลานจะต้องตัดเครดิตธนาคารทั้งหมดของหลายแน่ๆ”

“แหะๆ”เนี่ยฟูหานหัวเราะแห้งๆอย่างขัดเขิน และถอยหลบมือของหญิงสาว น้องสาวแม่ของเขามีอายุมากกว่าเขาเพียง 4 ปี มันน่าอายที่จะให้คนอายุมากกว่าเพียง 4 ปีลูบหัวแม้อีกฝ่ายจะเป็นน้าสาวของเขาก็ตาม

“ผมได้ข่าวว่าร้านนี้ประมูลกองหินพนันหยกล็อตใหม่ของเมืองหยกคุณภาพสูงได้ ผมคิดว่าน้าหว่านน่าจะมาที่นี่ ผมเลยมาก่อนเพื่อตรวจสอบข่าว เพื่อรายงานน้ายังไงล่ะครับ”เนี่ยฟูหานแก้ตัว

“ไม่ต้องแก้ตัว น้ารู้ว่าหลานเป็นคนยังไง”ลู่หว่านเมินข้อแก้ตัวของเนี่ยฟูหานอย่างสิ้นเชิง

เนี่ยฟูหานยิ้มไม่พูดอะไรอีก

จิงมู่ไท่เดินเข้ามายืนข้างๆที่ทั้งสองคุยกัน และกล่าวทักทายลู่หว่าน

“ลู่หว่าน เราไม่ได้เจอกันมานานแล้วนะ”

“จิงมู่ไท่”ลู่หว่านพยักหน้ากล่าวตอบ แต่น้ำเสียงดูห่างเหินอย่างสิ้นเชิง

เนี่ยฟูหานหัวเราะเยาะในใจ ก่อนจะรีบแนะนำจิวโมไป๋ให้น้าสาวได้รู้จัก ก่อนที่จิงมู่ไท่จะได้อ้าปากพูดต่อ

“น้าหว่าน นี้คือจิวโมไป๋ น้องชายคนสนิทของผม เขามีฝีมือในการหาหยกไม่ธรรมดา”เนี่ยฟูหานแนะนำด้วยท่าทางภูมิใจ

ลู่หว่านและจิงมู่ไท่หันไปมองจิวโมไป๋ที่ยืนอยู่ไกลออกไปเล็กน้อย ท่าทางของชายหนุ่มเหมือนกับว่าเขาไม่อยากเข้ามาร่วมพูดคุยด้วย

จิงมู่ไท่มองประเมินจิวโมไป๋ เมื่อเห็นว่าเป็นเด็กอายุน้อยไม่ถึง 20 ปี เขาก็ละความสนใจทันที ในใจก็นึกดูแคลนว่าเด็กอายุแค่นี้จะมีความสามารถอะไรบ้าง

แตกต่างจากลู่หว่านที่ให้ความสนใจจิวโมไป๋ ดวงตาคู่งามเป็นประกาย ตั้งแต่แรกที่เธอลงจากรถ 3 ล้อรับส่ง

เธอมีประสาทสัมผัสที่เหนือกว่าคนธรรมดาหลายเท่า เธอจึงรู้สึกถึงความคุ้นเคยหลายอย่างจากร่างของจิวโมไป๋ มันเป็นความรู้สึกของคนที่มีลักษณะบางอย่างคล้ายกับตัวเธอเอง และยิ่งเธอสังเกตุเห็นแววตาที่มองสบกันในชั่วพริบตา แม้จะซ่อนไว้อย่างรวดเร็ว แต่เธอก็รู้ว่าจิวโมไป๋มองเธอด้วยความเคารพนับถือ เหมือนศิษย์มองอาจารย์ มันยิ่งทำให้เธอแปลกใจ เพราะเธอไม่เคยรู้จักอีกฝ่ายมาก่อน และด้วยตัวตนของเธอ ทำให้เธอไม่เคยคิดที่จะรับศิษย์

“ฉันลู่หว่าน ยินดีที่ได้รู้จัก ฟูหาน อาจทำให้เธอลำบากใจไม่น้อย ฉันขอโทษเธอด้วย และขอให้เธอช่วยดูแลเขาต่อไปนานๆ”ลู่หว่านยิ้มให้กับจิวโมไป๋อย่างอบอุ่นอ่อนโยน

จิวโมไป๋ต้องจำใจเดินเข้าไป เขาพยักหน้ารับและพูดตอบ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย

จิงมู่ไท่ที่เห็นดังนั้นก็รู้สึกร้อนรุ่มด้วยความโกรธ เขาเป็นคนรุ่นเดียวกับลู่หว่าน เขาตามจีบเธอมาหลายปี เธอไม่แม้แต่จะยิ้มให้เขาสักครั้งเดียว แต่เด็กสารเลวที่ยังไม่อย่านมนี่มันคือใคร? ทำไมถึงได้รับรอยยิ้มจากเธอ

ความแค้นเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของจิงมู่ไท่อย่างรวดเร็ว

เนี่ยฟูหานเองก็มองลู่หว่่านและจิวโมไป๋ด้วยความประหลาดใจ แม้ท่าทางของน้าสาวของเขาจะสุภาพอ่อนโยน แม้เธอจะพูดตอบรับกับทุกคน แต่ก็มีบรรยากาศห่างเหินผลักใสผู้คน ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้มากนัก ถ้าไม่ใช้ญาติสนิทหรือคนรู้จัก เธอแทบจะไม่แสดงท่าทางแบบนี้เลย

พวกเขาคุยกัน โดยมีจิงมู่ไท่พยายามแทรกพูดด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครอยากคุยด้วย แต่เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พยายามพูดแทรกทุกครั้ง

“น้าหว่านเราไปดูหินพนันหยกกันเถอะ”เนี่ยฟูหานเอ่ยชักชวน เขาอยากจะสลัดจิงมู่ไม่ออกไป แต่ทำไม่ได้ เขาได้แต่จำใจให้จิงมู่ไท่เดินตาม

ลู่หว่านยิ้มแผ่วเบา เธอไม่พูดอะไรเดินตามเนี่ยฟูหานไปที่ร้านพนันหิน

“ปรมาจารย์ลู่”

“ปรมาจารย์ลู่!”

เมื่อพวกเขาเข้าไปที่ร้าน เสียงร้องทักทายดังขึ้นจากผู้คนนับร้อย ผู้คนแหวกทางให้พวกเขาเดินอย่างสะดวก แตกต่างจากเมื่อตอนที่จิงมู่ไท่เข้าร้าน พวกเขาร้องประจบเอาใจ แต่สำหรับลู่หว่านพวกเขาร้องทักด้วยความเคารพชื่นชมอย่างแท้จริง

ลู่หว่านยิ้มก้มหน้าทักทายทุกคนอย่างสุภาพ เนี่ยฟูหานยิ้มเชิดหน้า จิงมู่ไท่เดินตามข้างๆลู่หว่านด้วยใบหน้าไม่เปลี่ยนสี

จิวโมไป๋พยายามเดินทิ้งห่าง เขาลอบฟังที่ผู้คนพูดกัน เขาก็เข้าใจว่าตัวตนที่แท้จริงของอาจารย์ของเขา ในตอนนี้เธอไม่ได้เป็นคนธรรมดาที่ซ่อนตัวคอยชักใยอยู่เบื้องหลังเหมือนที่เขาเคยคิดในอดีต

แต่เธอเป็นคนของตระกูลลู่ ตระกูลระดับสูง คนในตระกูลลู่ส่วนมากมีตำแหน่งเป็นเจ้าหน้าที่หน่วยงานวัฒนะธรรมของประเทศมังกร และพวกเขายังควบคุมหน่วยงานย่อย หลายอย่างเช่นองค์กรศิลปะ ท่องเที่ยว แม้แต่วงการบันเทิง

ลู่หว่านเป็นหลานสาวของหัวหน้าตระกูลลู่คนปัจจุบัน และเธอยังเป็นปรมาจารหยก

ปรมาจารย์ที่ผู้คนเรียก ไม่ได้เป็นตำแหน่งฉายาลอยๆ หรือเป็นคำเรียกผู้ใช้พลังวิญญาณในอนาคต

แต่เป็นฉายาสำหรับผู้เชี่ยวชาญจริงๆ

ฉายาปรมาจารย์ที่ ลู่หวานได้รับคือปรมาจารย์หยก หรือผู้เชี่ยวชาญหยก ในประเทศมังกรมีปรมาจารย์หยกที่มีชีวิตอยู่เพียง 25 คนเท่านั้น และลู่หว่านเป็นผู้ได้รับฉายาปรมาจารย์หยกที่มีอายุน้อยที่สุด และยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย

การได้รับฉายาปรมาจารย์หยก จะต้องได้รับการทดสอบหลายอย่าง การทดสอบทั้งหมดถูกปิดเป็นความลับ แม้แต่การได้รับเลือกเข้าทดสอบก็ยังเป็นความลับ ไม่มีใครรู้ว่าทำยังไงถึงจะได้รับเข้าทดสอบ

จะรู้ได้มีเพียงตอนที่ประกาศรายชื่อ เมื่อมีผู้ได้รับฉายาปรมาจารย์จากสมาคมหยกเท่านั้น

เพราะว่าการทดสอบทุกอย่างจะเป็นความลับ เมื่อมีปรมาจารย์คนใหม่เกิดขึ้น จะมีผู้คนไม่น้อยที่ไม่สามารถยอมรับได้ และต้องการแข่งขันกับปรมาจารย์หยกที่ได้รับฉายาใหม่ และทุกๆครั้งผู้ได้รับฉายาปรมาจารย์หยกคนใหม่ จะสามารถเอาชนะทุกคนที่ท้าทายได้ทั้งหมด ในประวัติศาสตร์ ไม่เคยมีผู้ได้รับฉายาปรมาจารย์หยกคนไหนทำให้ชื่อเสียงของปรมาจารย์หยกเสียหายเลยซักคนเดียว

ทำให้รู้ได้ถึงความเข้มงวดของการทดสอบ ไม่ได้ให้ฉายาปรมาจารย์หยกง่ายๆ

เมื่อตอนที่ลู่หว่านได้รับฉายาปรมาจารย์หยก เธอก็สามารถเอาชนะคนที่ท้าทายเธอติดต่อกัน 100 คน ภายใน 3 วัน มีการแข่งพนันหยก ระบุหยก แกะสลักหยก … และอีกหลายรายการ เธอสามารถเอาชนะทุกคนอย่างหมดจด

ทำให้ชื่อเสียงของเธอโด่งดังไปทั่วประเทศ จนมีคนพูดกันว่าเธอมีความแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์หยกรุ่นก่อนๆเสียด้วยซ้ำ

ไม่แปลกเลยที่ผู้คนจะเคารพเธอ แม้ว่าเธอจะอายุเพียง 26 ปีเท่านั้น

จิวโมไป๋ได้ฟังก็เหมือนจะรู้ถึงอะไรบางอย่าง

ข้อสงสัยหลายๆอย่างก็เริ่มคลี่คลาย

ในตอนที่เนี่ยฟูหานถูกไล่ล่า คนที่ช่วยเหลือเขาและสนับสนุนให้เขาสร้าง องค์กรมีดโลหิต ก็คงจะเป็นลู่หว่าน

ถ้าอาจารย์ของเขาสนับสนุนเนี่ยฟูหานจริงๆ มันไม่แปลกใจเลยที่ทำไมองค์กรมีดโลหิตถึงสามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว ด้วยวิชาซ่อนเร้น ปลอมตัว ลอบสังหาร และอาวุธลับที่อาจารย์ของเขามี สามารถสร้างองค์กรที่แข็งแกร่งแบบนี้ได้ก็ไม่น่าแปลกใจ

เมื่อตอนที่เขายังไม่ได้ล้างแค้นเซียวหนานจิ้น เขาไม่เคยถูกลอบสังหาร แม้แต่ครั้งเดียว ในตอนนั้นเขาคิดว่า การรักษาความปลอดภัยของประเทศมังกรนั้นแข็งแกร่ง แต่ตอนนี้เขาพอจะคาดเดาได้เล็กน้อย

ตอนที่เขาเข้าหน่วยมังกรซ่อน อาจารย์ของเขาเป็นที่ปรึกษาการใช้พลังวิญญาณ ตำแหน่งของเธอไม่มีระบุอย่างชัดเจน แต่เขารู้ได้ถึงความเกรงกลัวและเคารพจากคนระดับสูงของหน่วยมังกรซ่อน

ทำให้เขารู้ได้ว่าอาจารย์ของเขาไม่ธรรมดา

และด้วยนิสัยของเธอ ไม่แปลกเลยที่เธอจะชักใยหน่วยลับอย่างลับๆ และที่มีการลอบสังหารที่เกิดขึ้นในประเทศมังกรน้อยกว่าประเทศอื่นๆ ก็คงเป็นเพราะเธอด้วยเช่นกัน

น่าเสียดายที่เขาไม่รู้อะไรมากนัก ทำให้เขาประติดประต่อข้อมูลไม่ได้

จิวโมไป๋ส่ายหัวเบาๆ สลัดความคิดทิ้งไป ในตอนนี้หลายๆอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว อนาคตแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

—-