ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 294

เมฆสีเทาค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ค่อยๆบดบังแสงดาวและดวงจันทร์เหลืองนวลที่ส่องสว่างลงมายังพื้นเบื้องล่าง

เนี่ยฟูหานยืนตัวตรงดุจคันทวน ราวกับว่าพลังกดดันที่กดทับอย่างหนักหน่วยไม่มีผลใดๆกับเขาเลย

คิ้วของผู้พิทักษ์หลันขมวดเล็กน้อย เธอเพิ่มพลังกดดันโถมเข้าใส่ร่างของเนี่ยฟูหานมากขึ้นไปอีก จนชั้นบรรยากาศโดยรอบสั่นไหว แต่เนี่ยฟูหานก็ยังคงยืนอย่างมั่นคง

“แก…”ผู้พิทักษ์หลันกำลังจะเอ่ยถาม

เปรี้ยง!

อยู่ๆร่างของเนี่ยฟูหานพลันระเบิดพลังกฎแห่งธาตุสายฟ้าออกมาอย่างรุนแรง สายฟ้าสามสีพุ่งเป็นลำแสงขึ้นไปบนท้องฟ้า เมฆสีเทารวมกลุ่มกันอย่างรวดเร็วจนปิดบังแสงดาวด้านบน จนเกิดความมืดปกคลุมพื้นที่ด้านล่าง

คลืนนนน!!! เสียงคำรามกึ่งก้องภายในหมู่เมฆ สายฟ้าสามสีแลบไปมาระหว่างก้อนเมฆ เหมือนงูสามตัวกำลังเลื่อยแหวกว่ายไปมาท่ามกลางหมู่เมฆ

“รีบหยุดมัน!”ใบหน้าของผู้พิทักษ์หลันเปลี่ยนสี เธอร้องเตือนเสียงดัง ก่อนที่เธอจะพุ่งเข้าไปหาเนี่ยฟูหาน

ผู้พิทักษ์เฉินเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยืนอยู่ที่เดิมไม่เคลื่อนไหว ผู้พิทักษ์หงกำลังฟื้นฟูพลังไม่สามารถออกจากสภาวะได้ในทันที

มีเพียงผู้พิทักษ์หลันที่เข้าไป

ก่อนที่ผู้พิทักษ์หลันจะไปถึง มันก็ช้าไปแล้ว

เปรี้ยง! สายฟ้าสามสีขนาดใหญ่ผ่าลงมาใส่ร่างของเนี่ยฟูหานอย่างรุนแรง คลื่นพลังกวาดออกเป็นวงกว้าง เศษสายฟ้าแลบออกมากระจายไปทั่วบริเวณ พื้นดินโดยรอบถูกทำลายจนหมด ผู้พิทักษ์หลันต้องรีบถอบกลับ กฎแห่งธาตุน้ำขยายเป็นวงกลมออกจากร่าง ปัดเศษสายฟ้าที่เข้ามาให้กระจายออกไป

ฝุ่นที่เกิดขึ้นถูกคลื่นพลังพัดหายไปอย่างรวดเร็ว เนี่ยฟูหานยืนตัวตรงสายฟ้าสามสายฟ้าทั้งสามสีแลบไฟมาทั่วร่าง ก่อนจะรวมตัวกันเป็นเกาะสายฟ้าสามสี ม่วง แดงและเขียวเข้ม สายฟ้าสามสีเรียงเรียงไปทั่วเกาะเหมือนตัวอักษรโบราณ พลังอันน่าเกรงขามแผ่กระจายจากร่าง

ผู้พิทักษ์หลันเห็นดังนั้นก็เรียกเงาอวตารมีดคู่สีฟ้าออกมา เธอไม่แม้แต่จะเสียเวลาคิด มีดคู่หมุนวนห่อหุ้มกฎแห่งน้ำและฟันออกไปอย่างรวดเร็ว คมมีดน้ำนับไม่ถ้วนโถมไปหาร่างของเนี่ยฟูหาน

แปะ แปะ แปะๆ

เม็ดฝนค่อยๆตกลงมาทีละเม็ด กลายเป็นสายฝนกระน่ำตกลงมา

คมมีดน้ำดูดซับสายฝนขยายใหญ่ขึ้นเป็นวงกว้าง กลายเป็นคลื่นคมมีดที่กวาดล้างทุกสิ่งที่มันผ่าน

เนี่ยฟูหานโบกมือ สายฟ้าสีม่วงแลนวาบผ่านไปมาบนฝ่ามือก่อนจะเกิดสายฟ้าสีม่วงขนาดใหญ่พุ่งเข้าปะทะ

เปรี้ยง!!! คลื่นพลังทั้งสองแตกกระจายออกไป

ร่างของเนี่ยฟูหานพลันกลายเป็นสายฟ้าสีม่วงแลบหายไปด้วยความเร็วสูง พริบตาเดียวเขาเขาก็ปรากฎตัวขึ้นเบื้องหน้าของผู้พิทักษ์หลัน สายฟ้าสีม่วงพลันระเบิดออกกระหน่ำโจมตีออกไปอย่างรุนแรง พริบตาเดียวมันก็ผ่าลงไปกว่าสิบครั้ง

ผู้พิทักษ์หลันควงมีดน้ำทั้งสองข้างกวาดไปมา กฎแห่งธาตุน้ำสร้างม่านพลังเพื่อปัดสายฟ้าที่ผ่าลงมา แต่ก็ไม่สามารถกันได้ทั้งหมด ร่างของเธอก็ถูกพลังสายฟ้ากระแทกถอยไปหลายก้าว

กฎแห่งธาตุน้ำสลายพลังสายฟ้าไปเกือบหมด ร่างกายของเธอไม่มีบาดแผล แต่มือที่ถือมีดน้ำทั้งสองสั่นระริกเบาๆ

ร่างของเนี่ยฟูหานกลายเป็นประกายสายฟ้าอีกครั้ง ก่อนจะพุ่งหายวับไป

ในตอนนั้นเอง ผู้พิทักษ์เฉินที่ยืนเฉยไม่ทำอะไร ก็เริ่มเคลื่อนไหว พริบตาเดียวเขาก็หายตัวไปดักขวางหน้าของเนี่ยฟูหาน พร้อมกับยกเท้าเตะออกด้วยความเร็วสูงเกิดเป็นคมมีดสายลมเฉือนเบื้องหน้า

ฉวัะ!

เนี่ยฟูหานชะงักเท้าหยุดการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลัน และใช้กรงเล็บสายฟ้าสีม่วงเข้าปะทะ

เปรี้ยง!!!

คลื่นพลังม้วนเหมือนพายุก่อนจะพัดกระจายออกไป

เนี่ยฟูหานหมุนตัวก่อนจะใช้กรงเล็บสายฟ้าแทงออกไปสามครั้งติดๆ

ผู้พิทักษ์เฉินเคลื่อนไหวราวเมฆลอยรอยไร้ตัวตน ทุกการโจมตีของเนี่ยฟูหานพุ่งผ่านร่างของเขาไป โดยไม่สามารถแตะถูกได้ กฎแห่งธาตุลมไหลเวียนไปทั่วร่างเกิดเป็นพายุขนาดเล็ก ผู้พิทักษ์เฉินเตะเท้าซ้ำๆ พายุหมุนม้วนรวมเข้ากับสายฝน เกิดเป็นพายุบ้าอันบ้าคลั่งไร้ทิศทางพุ่งเข้าใส่เนี่ยฟูหาน

เนี่ยฟูหานได้แต่ถีบตัวถอยไปด้านหลัง มือสองข้างยกขึ้นปล่อยสายฟ้าเข้าต้านพายุอันบ้าคลั่ง ร่างของเขาถูกผลักลอยไปด้านหลัง

ในตอนนั้นเองผู้พิทักษ์หลันก็พุ่งเข้ามา มีดสีฟ้าทั้งสองอาบไปด้วยกฎแห่งธาตุน้ำ คมมีดน้ำกลายเป็นเกลียวคลื่นสองเส้นเข้าโจมตี

เนี่ยฟูหานหมุนตัวกลับใช้กรงเล็บสายฟ้าสีม่วงเพื่อรับการโจมตี

เคร็ง! เคร็ง! เคร็ง! เคร็ง! เปรี้ยง! กรงเล็บและมีดทั้งสองคู่ปะทะกันจนเกิดเสียงโลหะกระทบกัน ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะแยกจากกัน

ผู้พิทักษ์เฉินตามเข้ามาสมทบ เขาเข้าพัวพันขัดขวาง ไม่ให้เนี่ยฟูหานได้ใช้ความเร็วที่เขาได้เปรียบ

สายลมกรรโชกที่พัดออกจากร่างของผู้พิทักษ์เฉินแหลมคมดุจใบมีด ถ้าไม่มีเกาะสายฟ้าร่างของเนี่ยฟูหานจะต้องเกิดบาดแผล

เนี่ยฟูหานรับมือกับทั้งสอง ไม่สามารถขยับไปไหนได้การหลบหนีของเนี่ยฟูหานล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง

ธาตุสายฟ้าและธาตุลม โดดเด่นเรื่องความเร็วเหมือนกัน แต่จะมีความแตกต่างกันในคุณสมบัติหลักๆ

การเคลื่อนที่ของธาตุสายฟ้า จะพุ่งเป็นทางตรงไปด้วยความเร็วสูง ไม่มีใครสามารถตามได้ทัน แต่ถ้ามีการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนความเร็วจะลดลงอย่างมาก

การเคลื่อนที่ของธาตุลม ถ้าเป็นทางตรง ธาตุลมจะช้ากว่าธาตุสายฟ้าอย่างเทียบไม่ได้ แต่ถ้าเป็นการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อน ธาตุลม เหนือกว่าธาตุสายฟ้าอย่างเทียบไม่ติดเช่นกัน

และการเคลื่อนไหวของกฎแห่งธาตุสายฟ้ายังอ่านทางได้ง่าย เพราะมันจะเป็นการเคลื่อนที่ในเส้นตรง เพื่อเร่งความเร็ว ให้เร็วถึงขีดสุด

ถ้ามีความเร็วเพียงพอและมีความสามารถในการคาดเดา ก็สามารถเข้าขัดขวางการเคลื่อนไหวของผู้ใช้กฎแห่งธาตุสายฟ้าได้อย่างไม่ยากนัก โดยเฉพาะผู้ใช้กฎแห่งธาตุลม ที่มีความแข็งแกร่งในด้านความเร็วเช่นกัน แม้ความเร็วจะเทียบไม่ได้ แต่การเคลื่อนไหวที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างไม่รู้จบ ก็สามารถขัดขวางผู้ใช้กฎแห่งธาตุสายฟ้าได้

เมื่อไม่สามารถสลัดจากการติดตามได้ กฎแห่งธาตุสายฟ้าจะเสียเปรียบกฎแห่งธาตุลมอย่างมาก

และยิ่งฝ่ายตรงข้ามมีระดับการบ่มเพาะพลังมากกว่า 2 ขั้น ทำให้ระดับความเร็วที่เหนือกว่า แทบจะไร้ประโยบชน์

และผู้พิทักษ์เฉินก็ไม่ได้เป็นแค่ผู้ใช้กฎแห่งธาตุลมธรรมดา

เปรี้ยง!

เนี่ยฟูหานสร้างหอกสายฟ้าสีม่วงขนาดใหญ่กว่าปกติสามเท่า สี่เล่ม แยกโจมตีเข้าใส่ผู้พิทักษ์เฉินและผู้พิทักษ์หลัน ทั้งสองโยกซ้ายขวาหลบการโจมตีได้ทั้งหมด หอกสายฟ้าเสียบพื้นดินและระเบิดออกเป็นสนามสายฟ้า ทำลายพื้นที่อย่างรุนแรง

ผู้พิทักษ์หลันฟันมีดคู่ที่ห่อหุ้มกฎแห่งธาตุน้ำออกไป สายน้ำหลอมรวมกับน้ำฝน กลายเป็นคลื่นน้ำขนาดใหญ่ คลื่นน้ำม้วนเข้าหาร่างของเนี่ยฟูหานราวคลื่นถล่ม

เนี่ยฟูหานวาดฝ่ามือตาข่ายสายฟ้าสีม่วงแดงพุ่งเข้าต้าน

ตูมมม!!! คลื่นพลังแห่งกฎทั้งสองแตกกระจายไปทั่วบริเวณ ฝนที่ตกลงมาถูกคลื่นพลังพักกระจายออกไปโดยรอบ

เนี่ยฟูหานระเบิดพลังออกเป็นเป็นลูกพลังสายฟ้าสีแดงนับสิบลูก พุ่งกระจายออกไปโดยรอบ อย่างไร้กฎเกณฑ์ เมื่อลูกพลังสายฟ้าสีแดงกระทบถูกเข้ากับสิ่งกีดขวาง มันก็ระเบิดออกอย่างรุนแรง

ผู้พิทักษ์หลันและผู้พิทักษ์เฉินสัมผัสได้ถึงอันตราย พวกเขาหลบการโจมตีที่คาดไม่ถึงอย่างยากลำบาก ในตอนนั้นเองเนี่ยฟูหานก็เร่งความเร็วจนเกิดประกายสายฟ้าแลบ เขาพุ่งตัวหนีไปทางด้านที่เปิดโล่งทันที

แต่ผู้พิทักษ์เฉินไม่เปิดโอกาสให้เนี่ยฟูหานได้หนี ร่างของเขาปกคลุมไปด้วยกฎแห่งธาตุลม ก่อนที่เสียงกรีดร้องเสียงแหลมจะดังขึ้น เงาสีเขียวอ่อนพุ่งทะยานเข้าหาร่างของเนี่ยฟูหานด้วยความเร็วสูง

เนี่ยฟูหานที่กำลังจะขยับตัว ต้องหันกับมา

เปรี้ยง! ร่างของเนี่ยฟูหานกระเด็นออกไปหลายก้าว เกาะสายฟ้าเหนือท้องน้อย มีรอยแตกร้าว เนี่ยฟูหานประคองตัว ใบหน้ากลายเป็นเคร่ยงเครียด ถ้าเมื่อครู่เขาไม่เปลี่ยนการรวมพลังที่ขา กลับมาที่เกาะ ร่างของเขาจะต้องถูกแทงทะลุไปแล้ว เนี่ยฟูหานเงยหน้าขึ้นเห็นนกอินทรีสีน้ำตาลอ่อนบินวนอยู่บนท้องฟ้าท่ามกลางสายฝนที่กำลังตกลงมา กฎแห่งธาตุลมที่ห่อหุ่มทั่วร่างของมัน เหมือนพายุอันรุนแรงที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งที่ขวางกัน

เนี่ยฟูหานสูดลมหายใจ ก่อนที่สายฟ้าสีเขียวเข้มจะแลบไปมา เกาะที่แตกค่อยๆฟื้นฟูสภาพ เขากวาดตาไปรอบๆ ลังเลเล็กน้อย ว่าจะใช้การโจมตีสุดกำลังเพื่อจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด หรือหาทางฝ่าวงล้อมต่อไปดี

ในระหว่างที่เนี่ยฟูหานกำลังลังเล

ตูม! เสียงระเบิดดังสนั่น สายฝนที่ตกลงมาถูกความร้อนเผาไหม้สนกลายเป็นไอน้ำปกคลุมไปทั่วบริเวณ

เนี่ยฟูหานหันไปมองเห็นร่างของผู้พิทักษ์หง เดินออกมาจากกลุ่มไอน้ำอย่างช้าๆ

—-