ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 322
โอนิที่ยืนอยู่ก็ถอยออกไปด้านข้าง และวิ่งขึ้นบันไดศาลเจ้าไปช่วยเหลือปีศาจหิมะและโอนิที่กำลังต่อสู้กับหงหยุนและหงเฟย
อิวะ โซตะยิ้มเย็น เขาเหลือบตามองไปรอบ ไม่มีใครมองเห็น ดาบในมือก็ฟันออกอย่างช้าๆ คมดาบที่แผงไปด้วยกฎแห่งธาตุดินอันหนักหน่วงกวาดออกไปโดยดาบ บดขยี้คมหอกที่โจมตีเขามา
ในตอนนั้นเองร่างของอิวะ โซตะก็โน้มตัวไปข้างหน้าก่อนที่เขาจะพุ่งตรงเข้าหายาฉะ คมดาบแทงตรงเหมือนลูกธนูแหวกอากาศ
ยาฉะควงหอกและแทงออกไปปะทะกับคมดาบ ร่างของทั้งสองหยุดนิ่งไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบ
พวกเขามองตากันเล็กน้อย พวกเขาก็เข้าใจได้ทันที่ว่าระดับความแข็งแกร่งของร่างกายใกล้เคียงกัน
ใบหน้าดุร้ายของยาฉะแดงก่ำด้วยคววามโกรธ เขาเป็นผู้ต้องคำสาปเทพยักษ์ผู้รักษาศาสนสถาน ทำให้เขามีพละกำลังมหาศาลเหนือกว่าใครๆและเขายังเข้าใจกฎแห่งธาตุดิน ที่เสริมพละกำลังให้แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม และเขามีระดับการบ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 ไขกระดูกต้น เหนือกว่าระดับบ่มเพาะพลังของอิวะ โซตะ 1 ขั้นใหญ่
แต่จากการปะทะกัน ทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าร่างเล็กๆตรงหน้าที่สูงไม่ถึง 2 เมตร แฝงไปด้วยพละกำลังอันมหาศาลไม่ต่างจากตัวเขาเอง
“แกหลอกคนอื่นได้ดี”ยาฉะกล่าวอย่างช้าๆ
“ก็ไม่เท่าไหร่”อิวะ โซตะกล่าวตอบ ดวงตาก็เป็นประกายเจิดจ้า ก่อนที่ดาบจะฟันออกไปอย่างเชื้องช้า เงาดาบฟาดฟันออกไป กฎแห่งธาตุดินตอบสนองคมดาบเกิดเป็นเงาลวงตา คมดาบนับร้อยเฉือนเข้าร่างของยาฉะ เหมือนพายุทรายที่โหมกระหน่ำ!
“หึม!”ยาฉะแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะร้องคำราม พลังสีน้ำตาลแผ่กระจายออกจากร่างหลอมรวมกับพลังกดดัน กลายเป็นเกาะอันทรงพลัง หอกยาวหมุนวนปะทะคมดาบที่โจมตีเข้ามา
เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างรุนแรง พร้อมกับถอยห่างจากศาลเจ้าไปเรื่อยๆ
บนบันไดเข้าศาลเจ้า หงหยุนและหงเฟยร่วมมือกัน ต่อสู้กับปีศาจหิมะ และโอนิทั้ง 3 ตัว ที่มาเสริมอย่างดุเดือด เมื่อทั้งสองร่วมมือกันพวกเขาเป็นฝ่ายได้เปรียบแม้จะเล็กน้อย แต่ก็สามารถสะกดข่มทั้งสี่ได้…
อีกด้านหนึ่งของหมู่บ้านวัฒนธรรม
นาคามูระ อิโทซะและนาคามูระ คิยูมิ ทั้งสองคน กำลังยืนอยู่หน้าต่างร้านอาหาร ด้านบนมีเทนงูบินวนไปมา พวกมันไม่มีทีท่าว่าจะโจมตีลงมาอีก
สองพี่น้องจึงมองลงไปยังอาคารฝั่งตรงข้าม จิวโมไป๋กำลังถูกใยแมงมุมรัดตามตัวจนไม่สามารถขยับได้อย่างเฉยชา พวกเขาไม่คิดที่จะช่วยเหลือจิวโมไป๋แม้แต่น้อย
จิวโมไป๋กรอกตาไปมา เขาแกล้งดิ้นรนให้หลุดออกจากใยแมงมุม
“กลิ่นที่แปลกใหม่ นายไม่ได้เป็นคนของประเทศเกาะสินะ?”เสียงแหบแห้งแต่น่าหลงไหลกระซิบอย่างแผ่วเบาจากด้านหลังของจิวโมไป๋ ลมหายใจเย็นยะเยือกเป่าที่หูซ้ายทำให้ร่างกายของจิวโมไป๋สั่นสะท้าน พร้อมกับมือขวาของหญิงสาวที่ขาวซีดไร้สีเลือดลูบไล้ผ่านเอวขวามาที่แผ่นอกซ้ายตรงตำแหน่งหัวใจของจิวโมไป๋พอดี
กินเหม็นเน่าโชยตามสายลมเข้าที่จมูก ใบหน้าของจิวโมไป๋ย่นเล็กน้อย
เมื่อเจ้าของร่างปรากฎตัว จิตสัมผัสของเขาก็สามารถมองเห็นได้ จิตสัมผัสมองย้อนกลับไปด้านหลัง ใบหน้าของจิวโมไป๋ก็ชะงักไปเล็กน้อย
สิ่งที่อยู่ด้านหลังมีลักษณะของมนุษย์เพศหญิงทุกอย่าง ร่างกายสูงยาวเซ็กซี่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดทางเพศ แต่ที่ผิดปกติอย่างรุนแรงคือดวงตาแมลงสีเหลือง 6 ดวงบนใบหน้า! ดวงตาสีเหลืองเหมือนดวงตาแมลง เรียงกันซ้ายและขวาฝั่งละ 3 ดวงตั้งแต่ข้างขมับลงมาที่แก้ม ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวกลายเป็นแปลกประหลาด!
จิวโมไป๋ไม่ทนอีกต่อไป กฎแห่งธาตุไม้แผ่กระจายออกจากร่างของเขาก่อนที่จะมีเถาวัลย์หนามพุ่งออกมาจากเสื้อคลุมของเขาและหมุนวนตัดใยแมงมุมที่พันออกและรัดที่ร่างของปีศาจแมงมุม
ปีศาจแมงมุมชะงักเล็กน้อยอย่างประหลาดใจ เธอไม่กลัวเถาวัลย์หนามที่พันร่างของเธอ มือที่บอบบางเปลี่ยนเป็นกรงเล็บที่เหมือนเคียวแทงลงไปที่หัวใจของจิวโมไป๋
เคร้ง! กรงเล็บแหลมคมแทงเข้าไปที่แผ่นอก แต่เสียงที่ได้ยินเหมือนปะทะกับเหล็ก ในชั่วเวลานั้นเองปีศาจแมงมุมก็สะบัดตัวอย่างรุนแรงออกจากร่างของจิวโมไป๋ เถาวัลย์หนามบาดลึกเข้าไปที่ผิวจนเกิดบาดแผล แต่ไม่มีเลือดออก
ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็แทงศอกกลับหลัง เฉียดใบหน้าของปีศาจแมงมุมไปเพียงเล็กน้อย
จิวโมไป๋หรี่ตาลงเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ การตอบสนองของปีศาจแมงมุมเหนือกว่าที่คาดเอาไว้
ปีศาจแมงมุมหมุนตัวก่อนที่ร่างที่เหมือนมนุษย์จะแตกออกอย่างน่าสยดสยอง ยกเว้นใบหน้า ผิวหนังและเสื้อผ้าขาดเป็นชิ้นๆล่วงลงไปที่พื้น ผิวหนังบนร่างของปีศาจแมงมุมเป็นแค่ผิวหนังมนุษย์ที่มันสวมใสเท่านั้น
ร่างแมงมุม 8 ขาสีดำน้ำตาลยกตัวขึ้นมันสูง 4 เมตร เถาวัลย์หนามที่พันทั่วร่างถูกขาแมงมุมตัดขาดอย่างง่ายดาย
“ฮิฮิ เป็นยังไงหนุ่มหล่อ ข้าสวยใช่ไหม?”ปีศาจแมงมุมหัวเราะ ดวงตาทั้ง 6 บนใบหน้ามนุษย์ตรงมาที่จิวโมไป๋ ลิ้นสีแดงสดเลียไปรอบๆริมฝีปาก อย่างหิวกระหาย กลิ่นอายน่าสะอิดสะเอียนแผ่กระจายออกจากร่างของมันอย่างช้าๆ
จิวโมไป๋มองร่างปีศาจแมงมุมอย่างสงบ ในตอนนั้นเอง เขาก็พุ่งตัวด้วยความเร็วพลองเหล็กกวาดที่พื้นจนแตกเป็นทาง ก่อนที่เขาจะหมุนพลองเหล็กฟาดเข้าไปที่ร่างของปีศาจแมงมุมจากด้านล่าง
ดวงตาทั้ง 6 ดวงกรอกไปมา ก่อนที่ปีศาจแมงมุมจะยกขาแมงมุมด้านหน้าข้างขวาขึ้นและแทงออกไป
ปัง! พลองเหล็กและขาแมงมุมปะทะกันอย่างรุนแรง ก่อนที่ร่างของปีศาจแมงมุมจะถูกฟาดออกไป ขาแมงมุมด้านหน้าข้างขวาเกิดรอยร้าวไปเกือบครึ่ง ปีศาจแมงมุมตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของจิวโมไป๋ ร่างของมันลอยไปชนกับกับผนังด้านหลังจนถล่มไปอีกห้อง
จิวโมไป๋ไม่เปิดโอกาสให้ปีศาจแมงมุมได้ตั้งตัวเขากระโดดขึ้นสูงพลองเหล็กฟาดลงไปอย่างรุนแรง พลังกดดันอันรุนแรงหลอมรวมเข้ากับพลองเหล็ก มันบดขยี้เพดานด้านบนจนแตกร้าวและถล่มตามหลัง
ปีศาจแมงมุมยันตัวขึ้นปัดเศษอาคารออกจากร่าง เมื่อพลองเหล็กใกล้จะถึงร่างเธอก็เปิดปากตาข่ายใยแมงมุมพุ่งออกจากปาก มันกางออกขวางเบื้องหน้า ปลายทุกด้านของตาข่ายใยแมงมุมยึดเข้ากับตัวอาคารโดยรอบ ป้องกันได้อย่างหมดจด
จิวโมไป๋เห็นดังนั้นก็ไม่ผ่อนแรงเขาใช้พลังมังกรอย่างไม่ลังเล พลองเหล็กส่งเสียงคำรามอย่างน่ากลัวฟาดลงที่ตาข่ายใยแมงมุม ความเหนียวหนืดลดพลังของพลองไปมาก แต่จิวโมไป๋ก็ไม่หยุดผลักพลองไปเรื่อยๆ
เปรี้ยะ! เสียงบางอย่างแตกหักดังขึ้น
ใบหน้ามนุษย์ของปีศาจแมงมุมเปลี่ยนไปสัญชาตญาณของเธอกรีดร้องแจ้งเตือน ร่างของเธอพลันถอยไปด้านหลัง
ในชั่วพริบตานั้นเอง
ปัง! ส่วนที่ยึดตาข่ายแมงมุมพังทะลายอาคารส่วนนั้นถล่มลงมา เมื่อไม่มีอะไรขัดขวางความเร็วของพลองเหล็กก็เพิ่มขึ้น ฟาดไปที่ปีศาจแมงมุม พลองเหล็กฟาดเฉียดหน้าของปีศาจแมงมุมไปเล้กน้อยก่อนจะฟาดลงที่พื้นด้านล่าง
โครม! อาคารทั้งหลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่พื้นจะถล่มลงไปหลายชั้น
—
อีก 2 ตอนครับ
มีอะไรก็สามารถติชม แสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ
1 ความคิดเห็นเท่ากับ 1 กำลังใจ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ ^ ^
patty
เป็นกำลังใจให้ค่ะ