ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 398 การต่อสู้ หินสายฟ้า

ร่างของชายหนุ่มฝาแฝดเดินออกมาพร้อมกัน จิวโมไป๋จดจำฝาแฝดทั้งสอง ที่ติดตามหญิงสาวที่มีกลิ่นอายแห่งความตายได้ทันที เขามองทั้งสองด้วยความประหลาดใจ

จากที่อิโทซะได้บอกก่อนเข้ามาในโบราณสถาน เมื่อเข้าไปในโบราณสถานทุกคนจะถูกแยกกันไปทางเข้าคนละสถานที่ มีโอกาสน้อยมากที่จะไปอยู่ที่เดียวกัน

แล้วฝาแฝดทั้งสองคนมาอยู่ที่นี่พร้อมกันได้ยังไง?

เขาพลันนึกขึ้นได้ว่า อิโทซะก็เข้าโบราณสถานพร้อมกับน้องสาวของเขาที่มีร่างเป็นแมวดำ เมื่อเข้าโบราณสถานแล้วทั้งสองไม่น่าจะแยกกันแน่ๆ

ดูเหมือนว่าจะมีวิธีเข้าโบราณสถานพร้อมกันอยู่ และที่ฝาแฝดทั้งสองสามารถตามหาตัวเขาได้ คงเพราะพลังลึกลับที่ ทาคาฮิโระวางไว้ที่ร่างของเขา

จิวโมไป๋วิเคราะห์อย่างรวดเร็ว มือก็โจมตีภูติสายฟ้าที่เข้ามาไม่หยุด

จิวโมไป๋หรี่ตามองฝาแฝดทั้งสองอีกครั้ง เขาสัมผัสไม่ได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายจากร่างของทั้งสอง พวกเขาไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับหญิงสาวและ ทาคาฮิโระ หรือก็คือพวกเขาไม่น่าจะเป็นคนของเด็กสาวสีดำ

สองฝาแฝด เดินอย่างช้าๆ เมื่อภูติสายฟ้าเข้าใกล้ พวกเขาจะชักดาบคาตานะออกมาฟันพวกมันอย่างง่ายดาย วิถีดาบรวดเร็วหมดจด แม้จะไม่ถึงระดับเจตจำนง แต่ก็ห่างไม่มากแล้ว

สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะลำดับต้นๆ ของสำนักดาบสายฟ้าคำรณ

สองฝาแฝดเดินมาหยุดตรงห่างจากจิวโมไป๋ไป 15 เมตร

“พวกนายต้องการอะไร?”จิวโมไป๋ถามอย่างใจเย็น ในขณะที่ฟาดพลองเหล็กสังหารภูติสายฟ้า

ฝาแฝดคนช้ายอากิฮิโกะ มองจิวโมไป๋ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ที่นี่เป็นสถานที่สำคัญของสำนัก ฉันเป็นศิษย์ ฉันมีหน้าที่กำจัดคนนอกอย่างนายอยู่แล้ว”

ได้ยินดังนั้น จิวโมไป๋ก็รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายต้องการฆ่าเขาจริงๆ

จิวโมไป๋ยิ้มมุมปาก เขาไม่อยากเสียเวลาที่นี่ เขาต้องรีบฆ่าภูติสายฟ้าให้ได้มากที่สุด เพื่อทำให้ตัวเองมีโอกาสตระหนักกฎแห่งธาตุสายฟ้า เขาไม่อยากเสียเวลาต่อสู้กับคนพวกนี้มากนัก

โดยไม่พูดอะไร จิวโมไป๋ก็ควงพลองเหล็กฟาดภูติสายฟ้า ก่อนจะใช้ท่าร่างพุ่งเข้าหาฝาแฝดทั้งสองในพริบตา พลองเหล้กก็โจมจีออกไปนับไม่ถ้วน คลื่นพลองเหล็กราวแม่น้ำที่ไหลทะลัก

สองฝาแฝดมองสบตากัน โดยไม่พูดอะไร พวกเขาใช้ท่าร่างอันรวดเร็วราวสายฟ้าฟาด แยกกันคนละด้าน เมื่อพลองเหล็กโจมตีพลาด กระแทกลงพื้นอย่างรุนแรง จนพื้นแตกร้าวเป็นหลุมลึก พลองเหล็กจมลงไปในพื้น

ทั้งสองก็โจมตีเข้าใส่จิวโมไป๋จากสองด้าน คลื่นพลังดาบอันแหลมคมฟันออกมาอย่างพร้อมเพียงกัน ยากที่จะหลบได้

จิวโมไป๋มองการโจมตีทั้งสองด้านอย่างใจเย็น เขาไม่ดึงพลองเหล็กกลับ แต่ใช้มันเป็นเสา เขาใช้ปลายเท้าแตะที่พื้น หมุนตัวโดยมีพลองเหล็กเป็นแกนกลางหลบคมดาบ ก่อนม้วนตัวกลับมาเตะฝาแฝดทั้งสองอย่างจังในพริบตา

ตูม ตูม ทั้งสองถูกแตะกระเด็นออกไปคนละด้าน ร่างของพวกเขาปลิวไปกระแทกเข้ากับเสาค้ำยันถ้ำจนหักโค่น และกระเด็นทะลุไปชนเสาอีกต้น และจมลึกเข้าไป

จิวโมไป๋หมุนตัวกลับมายืนที่พื้นและดึงพลองเหล็กกลับ เขามองทั้งสอง ก่อนจะฆ่าภูติสายฟ้าที่เข้ามาต่อ เขาละเลยฝาแฝดทั้งสองอย่างสิ้นเชิง

อากิฮิโกะ อากิฮิโระ ผลักเศษซากเสาที่พังทะลายออกพ้นตัว ดวงตามองไปยังจิวโมไป๋ฉายแววดุร้าย ชุดสำนักตรงอกของพวกเขามีรอยเลือดสีแดงไหลซึมออกมา

พวกเขาค่อยๆลุก ก่อนจะส่งสัญญาณให้กันและเข้าโจมตีพร้อมกัน

จิวโมไป๋ถอนหายใจด้วยความขัดใจ เขายกพลองเหล็กและขว้างมันใส่ฝาแฝดทางขวาอากิฮิโกะ พลองเหล็กพุ่งแหวกอากาศด้วยความเร็วสูง อากิฮิโกะที่บาดเจ็บยังไม่ทันได้ตั้งตัว พลองเหล็กก็กระแทกที่ท้องอย่างโหดเหี้ยม ร่างของเขาลอยจากพื้น ถูกพลองเหล็กทุบไปกระแทกเข้ากับเสาด้านหลังอย่างรุนแรง เศษซากความเสียหายถล่มลงมาทับร่างหายเข้าไป

เมื่อเหวี่ยงพลองเหล็กออกไป เขาก็หายวับไปปรากฎตรงหน้าฝาแฝดทางซ้ายอากิฮิโระ เขาเหวี่ยงหมักชกที่ท้องอีกฝ่ายอย่างจัง

ตูม! ร่างของอากิฮิโระกระเด็นออกไปชนเสาอีกครั้งก่อนจะสงบไป

จิวโมไป๋ยกมือขึ้นเถาวัลย์พุ่งเข้าไปปกคลุมร่างของทั้งสอง มันไม่เพียงมัดพวกเขาเท่านั้น มันยังปกปิดกลิ่นอาย ทำให้ทั้งสองไม่ถูกภูติสายฟ้าโจมตี

ที่เขาไม่ฆ่าทั้งสอง เพราะเขาสัมผัสไม่ได้ถึงกรรมชั่วจากร่างของทั้งสอง เขาคาดเดาว่าทั้งสองน่าจะถูกหญิงสาวหลอก ให้มาฆ่าเขา

จิวโมไป๋ใช้เถาวัลย์ดึงพลองเหล็กกลับมาถือก่อนจะเข่นฆ่าภูติสายฟ้าต่อ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลือเวลาเพียง 3 ชั่วโมง

จิวโมไป๋ฆ่าภูติสายฟ้าไปเกือบ 300 ตัว สายฟ้าในทะเลปราณลดลงไป 1 ใน 5

เวลาที่เหลือน้อย มันยิ่งทำให้จิวโมไป๋ต้องลงมือเร็วขึ้น เขาเข่นฆ่าภูติสายฟ้าลึกเข้าไป จนกระทั้งเขาออกมาพ้นอาณาเขตเสาหิน เขาก็พบห้องโถงสูงหลายร้อยเมตรด้านบนมีแสงสว่างลงมาขับไล่ความมืดทั้งหมด

เบื้องหน้าของเขามีกำแพงสูง 5 เมตรยาวสุดสายตาขวางอยู่ ด้านบนมีร่างของภูติสายฟ้าที่มีลักษณะแตกต่างจากภูติสายฟ้าที่เขาฆ่าก่อนหน้า ภูติสายฟ้าบนกำแพงถืออาวุธคล้ายธนู แต่ไม่มีสายธนู ร่างของภูติสายฟ้าคล้ายกับใส่ชุดเกาะรบ ของนักรบโบราณของประเทศเกาะ

ยังไม่ทันทีจิวโมไป๋จะได้สำรวจ

เหล่าภูติสายฟ้าถือธนูก็เหมือนจะสัมผัสได้ถึงเขา พวกมันยกธนูไร้สายขึ้น ก่อนที่จะมีลูกศรสายฟ้าปรากฏขึ้น และในพริบตาต่อมา ลูกธนูสายฟ้าก็ยิงออกมา ระยะหลายร้อยเมตรเพียงแค่พริบตาเดียวก็ถึงร่างของจิวโมไป๋

ฉึก! ลูกศรสายฟ้านับสิบดอกพุ่งผ่านร่างของจิวโมไป๋ ก่อนที่ร่างของจิวโมไป๋จะสลายหายไป

ร่างแยกภูติ!

วูบ จิวโมไป๋พุ่งขึ้นกำแพงพลองเหล็กหมุนควงเข้าโจมตี แต่ในตอนนั้นเอง ภูติสายฟ้าที่อยู่หลังกำแพง ก็กระโดดเข้าปะทะอย่างฉับพลัน

จิวโมไป๋หมุนพลองป้องกันกลางอากาศ

เปรี้ยง! ร่างของจิวโมไป๋หมุนสามรอบกลางอากาศจากแรงปะทะ อีกด้านภูติสายฟ้าที่ใส่ชุดเกาะและถือดาบคาตานะยาว ก็กระเด็นลงไปบนกำแพง

ภูติสายฟ้าถือดาบตัวอื่นๆก็พุ่งขึ้นโจมตี

ภูติสายฟ้าถือธนูก็ระดมยิง

จิวโมไป๋ควงพลองเหล็กกลางอากาศ ปัดป้องการโจมตีไปเรื่อยๆ ร่างของเขาก็กระเด็นออกมาไกล พ้นระยะธนู แต่ภูติสายฟ้าถือดาบตามโจมตีไม่หยุด พร้อมกับภูติสายฟ้าธรรมดา ก็เข้าร่วมผสมโรงเข้าโจมตีจากด้านหลัง

จิวโมไป๋หมุนตัวกลางอากาศเป็นลูกข่าง ปัดการโจมตีทั้งหมด ก่อนที่ร่างจะลงพื้น

เมื่อตั้งหลักได้แล้ว เขาก็โจมตีเต็มกำลัง พริบตาก็กวาดทำลายภูติสายฟ้าธรรมดาจนหมด ก่อนที่เขาจะเข้าปะทะกับภูติสายฟ้าถือดาบ 5 ตัวที่พุ่งเข้ามาพร้อมกัน

ดวงตาของจิวโมไป๋หรี่ลง ก่อนที่ร่างของเขาจะระเบิดพลังกดดดันอันรุนแรงออกมา และรวมมันไว้ที่พลองเหล็ก ก่อนที่เขาจะฟาดพลองเหล็กออกไป คลื่นพลังอันรุนแรงทำให้เกิดเงาพลองเหล็กขยายใหญ่ขึ้นกระแทกร่างของภูติสายฟ้าถือดาบทั้ง 5 จนแตกกระจาย

สี่ในห้ากลายเป็นประกายสายฟ้าขนาดลูกเทนนิส เข้าไปในร่างของจิวโมไป๋ เหมือนภูติสายฟ้าธรรมดา

แต่ภูติสายฟ้าถือดาบอีกตัว เมื่อร่างของมันสลายหายไป มันก็เหลือก้อนหินสีม่วงขนาดเล็บมือตกลงพื้น ถ้าไม่สังเกตดีๆอาจมองข้ามมันไป

จิวโมไป๋มองมันด้วยความงุนงงครู่หนึ่ง ก่อนจะพุ่งเข้าไปหยิบด้วยความตื่นเต้น

หินสายฟ้า!

จิวโมไป๋หยิบมันขึ้นมาพลิกดู เป็นหินสายฟ้าจริงๆ

หินสายฟ้าตามชื่อของมัน มันเป็นเศษหินที่อัดแน่นไปด้วยกฎแห่งธาตุสายฟ้า พวกมันเกิดจากการฆ่าภูติระดับกลางขึ้นไปเท่านั้น

และโอกาสที่จะได้รับ ต่ำมากมีโอกาสแค่ 1 ใน หมื่นเท่านั้น หรือก็คือต้องฆ่าภูติระดับกลาง หมื่นตัวถึงจะมีโอกาสตกหนึ่งอัน

ทำให้ราคาของมันมีมหาศาล แม้จะไม่ทำให้เกิดการต่อสู้นองเลือด แต่ก็อาจทำให้เกิดการต่อสู้รุนแรงกันได้

ประโยชน์ของหินสายฟ้าก็คือ สามารถดูดซับมันเพื่อเพิ่มโอกาสในการตระหนักกฎแห่งธาตุสายฟ้าได้ มันมีความหนาแน่นและบริสุทธิ์มากกว่า การฆ่าภูติสายฟ้าและดูดซับพลังแห่งกฎที่ตกค้างหลายเท่า

จิวโมไป๋ไม่รอช้า เขาเอามันมาแนบที่หน้าผาก เพียงพริบตาหินสายฟ้าก็หายไป

ในทะเลปราณหินสายฟ้าตกลงไปในทะเลปราณ สายฟ้าที่ปกคลุมอยู่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ขนาดของมันหดลง 1 ใน 10

มันทำให้จิวโมไป๋ตื่นเต็นอย่างมาก ถ้าเขาได้หินสายฟ้าอีก 9 ก้อน เขาจะหลอมรวมกฎแห่งธาตุสายฟ้าได้ โอกาสในการตระหนักกฎแห่งธาตุสายฟ้าของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

จิวโมไป๋สงบสติอารมณ์ได้ เขาก็ถอนหายใจออกมา เขารู้แล้วว่าที่หินสายฟ้า ที่มีโอกาสได้รับแค่ 1 ใน หมื่น ตกลงมา เป็นเพราะโชคของเขาเอง

เขาเริ่มเข้าใจความรู้สึกของบุตรแห่งสวรรค์แล้วว่าเป็นยังไง แม้ว่าตอนนี้โชคของเขาจะไม่ถึงระดับบุตรแห่งสวรรค์ก็ตาม แต่โชคมันช่วยให้่เขาพบกับสิ่งดีๆจริงๆ

จิวโมไป๋มองขึ้นไปบนกำแพงด้วยความตื่นเต้น ถ้าโชคของเขาดีจริง เขาน่าจะมีโอกาสที่จะได้รับหินสายฟ้าอีก 9 ก้อน

ไม่รอช้าจิวโมไป๋พุ่งทะยานเข้าหากำแพง ด้วยท่าร่างประกายภูติ แยกเงา 5 ร่าง กระโดดขึ้นกำแพงพร้อมกัน

ห่าลูกศรสายฟ้ากระหน่ำยิ่งใส่ร่างเงาทั้ง 5 แต่ไม่นานร่างเงาทั้ง 5 สลายหายไปจนหมด

ไม่มีร่างไหน เป็นร่างจริงของจิวโมไป๋เลย!

ในตอนนั้นเองด้านหลังของภูติสายฟ้าถือธนู จิวโมไป๋ปรากฎตัวขึ้นอย่างไร้ร่องรอย ก่อนที่พลองเหล็กจะทุบพวกมันอย่างรุนแรง

พริบตาเดียวที่จิวโมไป๋ขึ้นกำแพงได้ เขาก็ลงมือสังหารภูติสายฟ้าที่ขัดขวาง

ภูติสายฟ้าถือดาบก็พุ่งเข้ามาโจมตี

จิวโมไป๋ตอบโต้อย่างใจเย็น เขาเร่งเร้าพลังกดดันผสานกับพลองเหล็ก แล้วหมุนควงโจมตีภูติสายฟ้าถือดาบที่ขวางหน้า

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จิวโมไป๋ก็สามารถเอาชนะกำแพงเมืองฝั่งของเขาเองได้จนหมด

ในมือของเขามีหินสีม่วงขนาดเล็ก 1 ก้อน

เขาสังหารภูติสายฟ้าระดับกลางไป 60 กว่าตัว สุดท้ายเขาก็ได้รับหินสายฟ้าอีกอันจริงๆ

พลังแห่งโชคดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าที่คิด

จิวโมไปถอนหายใจ

—-