ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 415 ความเด็ดขาด!
ดวงตาของหญิงสาวหดลง เธอเม้มปากแน่น ก่อนจะปล่อยขวดยาในมือขวาและทิ้งมือลงไปจับที่ด้ามดาบ พร้อมกับใช้มือซ้ายยกขึ้นมาจะจับขวดยา
ในจังหวะนั้นเองเงาสีเขียว พลันขยายยาวขึ้นความเร็วทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว พุ่งเสียบไปที่ขวดโอสถ!
เพร้ง! ขวดโอสถแตกออก หมอกไร้สีถูกเงาสีเขียวม้วน ก่อนจะแทงลงไปที่พื้น
ฉึก! เสาสีเขียวแทงลึกลงไปครึ่ง ก่อนจะหยุดลง ทำให้สามารถเห็นว่า เงาสีเขียวเป็นเถาวัลย์หลายร้อยเส้นที่รัดกันแน่นจนกลายเป็นหอก
ในเวลาเดียวกันพื้นหินแข็ง โดยรอบก็เหมือนถูกกัดกร่อนกลายเป็นผุยผง
อิโทซะเห็นดังนั้นก็อ้าปากค้าง สมองของเขาวิเคราะห์แยกแยะอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าหอกเถาวัลย์เป็นของจิวโมไป๋ที่ซ่อนอยู่ ส่วนพื้นที่หินที่ถูกกัดกร่อน เขามั่นใจว่าเป็นโอสถในมือของริกะ
ใบหน้าของอิโทซะฉายแววตื่นตะหนก เขาเงยหน้ามองหญิงสาวก่อนจะกล่าวถาม
“ทำไม? “
ริกะรู้ว่าตัวเองพลาดโอกาสไปแล้ว เธอก็ไม่แสดงความผิดหวังออกมา เพราะฝั่งของเธอกำลังได้เปรียบ
“ฉันไม่ได้เป็นคนของสำนักตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”ริกะตอบด้วยรอยยิ้มงดงามราวดอกไม้ กลิ่นอายแห่งความตายทะลักออกจากร่างของเธอ บรรยากาศโดยรอบพลันเย็นยะเยือกราวกับถูกแช่แข็ง
ร่างของอิโทวะพลันแข็งทื่อ เขาถูกกลิ่นอายแห่งความตายสะกด มันน่ากลัวกว่าของทาคาฮิโระหลายเท่า!
ริกะยิ้มออกมา พลังกดดันและกฎแห่งธาตุสายฟ้าไหลไปรวมกันที่ดาบ ก่อนที่เธอจะขยับดาบเตรียมจะฟาดฟันออกไป
แต่เธอช้าไปเล็กน้อย จิวโมไป๋พลันปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของหญิงสาว พลองเหล็กยกขึ้นและทุบลงไป เงาหอกสีเขียวพลันระเบิดออกมาเป็นพายุแสงสีเขียวกวาดทำลายพื้นที่โดยรอบ ปิดทางถอยของหญิงสาวอย่างสิ้นเชิง ถ้าเธอไม่ถอนการโจมตีและหันกลับมาป้องกัน เธอจะต้องถูกการโจมตีของจิวโมไป๋อย่างเต็มกำลัง
ร่างบอบบางอย่างเธอไม่สามารถรับการโจมตีนี้ได้!
แต่น่าแปลกที่ริกะไม่สนใจการโจมตีของจิวโมไป๋เลย เธอยังกำลังจะฟันดาบออกไป ไม่หันกลับมาป้องกัน
ดวงตาของจิวโมไป๋หรี่ลงเล็กน้อย พายุสีเขียวทวีความรุนแรงขึ้น แต่ก่อนที่การโจมตีจะไปถึง ร่างสองร่างจะปรากฏตัวขึ้นอย่างลี้ลับ ไร้ร่องรอย
สองพี่น้องฝาแฝดไดอิจิ พวกเขายกดาบขึ้นมารับการโจมตีของจิวโฒไป๋ โดยไม่สนใจชีวิตของตัวเอง!
จิวโมไป๋ประหลาดใจ เขาสัมผัสได้ถึงพลังจิตบางเบา เขามั่นใจว่าทั้งสองใช้ยันต์เคลื่อนย้าย เอาตัวเองมาเป็นโล่ให้หญิงสาว
โหดเหี้ยมกับตัวเองจริงๆ!
ถ้าเขาไม่เคยมองเห็นว่าทั้งสองไม่เคยทำชั่วมาก่อน เขาจะโจมตีต่ออย่างไม่ลังเล แต่น่าเสียดายที่เขาเห็นว่าทั้งสองไม่มีกรรมชั่ว เขาที่ตั้งมั่นว่าจะฆ่าสังหารคนชั่วเท่านั้น ทำให้เขาไม่สามารถฆ่าทั้งสองได้
ในเวลาเดียวกันคลื่นดาบสายฟ้าของริกะ ก็กำลังจะฟาดฟันออกไป อิโทวะที่บาดเจ็บไม่มีทางหลบได้เลย
พูดได้ว่าในชั่วเวลานี้ การตัดสินใจของจิวโมไป๋เป็นตัวกำหนดชะตาชีวิตของอิโทซะ!
สมองของจิวโมไป๋คิดวิเคราะห์แก้ไขสถานการณ์ด้วยความเร็วสูง ในชั่วเวลาไม่ถึงเสี้ยววินาทีดวงตาของเขาก็เป็นประกายเจิดจ้า เขาดึงพลังพลองเหล็กกลับไปครึ่งหนึ่ง พายุสีเขียวโจมตีกระแทกร่างของสองฝาแฝดไดอิจิอย่างโหดเหี้ยม ทำให้ทั้งสองหมดสภาพต่อสู้ในครั้งเดียว ร่างของทั้งสองกระเด็นออกไปซ้ายขวา เปิดทางให้จิวโมไป๋ แต่การที่เขาลดพลังโจมตี มันทำให้สภาวะการโจมตีลดลง ทำให้เขาไม่สามารถโจมตีริกะก่อนที่เธอจะโจมตีได้
ริกะห่างตาของเธอเปลือบเห็นการตัดสินใจของจิวโมไป๋ เธอประหลาดใจเล็กน้อยที่จิวโมไป๋ไม่ฆ่าฝาแฝดทั้งสอง แต่เธอไม่สนใจชีวิตของทั้งสองเลย เธอเห็นทั้งสองเป็นเพียงเบี้ยใช้แล้วทิ้งเท่านั้น
เมื่อเบี้ยทั้งสองช่วยสกัดการโจมตีของจิวโมไป๋ได้ มันทำให้เธอสามารถฆ่าอิโทซะได้โดยไม่มีใครขัดขวาง!
พลังโจมตีของเธอก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง เธอชักดาบเกิดเสียงใสดังกังวาน แต่เมื่อเธอฟันดาบออกไป ภาพตรงหน้าของเธอก็เบลอ ร่างของอิโทซะที่นอนอยู่หายวับไป ก่อนจะเปลี่ยนเป็นร่างของจิวโมไป๋ที่กำลังพุ่งเข้ามาพร้อมกับเหวี่ยงพลองเหล็กลงมา!
ในชั่วขณะที่จิวโมไป๋โจมตีสองฝาแฝด เขาก็ส่งพลังจิตไปยังสมองของริกะ แม้พลังจิตจะไม่สามารถทำอะไรหญิงสาวได้ แต่พลังจิตที่เขาส่งไป เขาเจาะจงส่งพลังจิตไปยังส่วนเส้นประสาทที่ทำให้เกิดความสับสนในเรื่องของทิศทาง มันกระตุ้นให้เส้นประสาทที่อ่อนไหว เกิดการตัดสินใจที่ผิดเพี้ยน
แม้จะเป็นเพียงความผิดพลาดเล็กๆ แต่มันก็ทำให้เกิดผลกระทบอันน่ากลัว โดยเฉพาะช่วงเวลาในการตัดสินความเป็นและความตาย!
การตัดสินใจครั้งนี้เสี่ยงมาก เพราะเขาไม่รู้ว่าริกะ มีความสามารถอะไรซ่อนอยู่อีกหรือไม่
แต่การตัดสินใจของเขาถูกต้อง พลังจิตของเขาทำให้ริกะตัดสินใจผิดพลาด เมื่อร่างของสองฝาแฝดกระเด็นออกไป คลื่นพลังได้กวาดออกไปโดยรอบ ทำให้เกิดการหลอกตา มันทำให้ริกะที่เหลือบมามอง เกิดความสับสนชั่วเวลาสั้นๆ แม้จะเพียงความชั่วเวลาเล็กน้อยที่ไม่สำคัญ แต่มันทำให้เธอขยับตัวผิดพลาด! การโจมตีของเธอเบี่ยงออกไปทางขวาเล็กน้อย ไม่ใช้ตรงหน้าที่ร่างของอิโทวะนอนอยู่!
เปิดจิวโมไป๋ได้โอกาส เข้ามาโจมตีเธอได้!
“นี่?!”ดวงตาของริกะเบิกกว้าง ด้วยความงุนงง คลื่นดาบสายฟ้าตัดลงพื้นด้านข้างของอิโทซะอย่างน่าประหลาดใจ ในเวลาเดียวกันพลองเหล็กก็พลาดลงที่หัวของเธออย่างโหดเหี้ยม มันสามารถทำลายหัวเล็กๆของเธอในครั้งเดียว
ความโหดเหี้ยมของจิวโมไป๋ทำให้หญิงสาวสั่นกลัว!
ริกะตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างที่เธอไม่เคยเป็น เธอไม่สามารถยกดาบหรือใช้ท่าร่างเพื่อหลบหนีได้ ประตูแห่งความตายเปิดออกตรงหน้าของเธอ
แต่ก่อนที่พลองจะทุบหัวของเธอจนแหลกเละ ยันต์ในร่างของเธอก็ร้อน ดวงตาคู่งามเป็นประกาย
จิวโมไป๋สัมผัสได้ถึงพลังจิต เขาหรี่ตาลง เขาเหลือบไปมองก็เห็น ฝาแฝดไดอิจิคนหนึ่งที่ยังไม่หมดสติ เขากำลังฉีกยันต์ในมืออย่างเชื่องช้า ทุกการขยับเต็มไปด้วยความเจ็บปวด กระดูกทั่วร่างของถูกทำลาย เขาไม่มีทางที่จะลุกขึ้นได้ และไม่มีทางจะขยับได้ด้วยซ้ำ แต่ที่เขาทำได้ ก็เพราะพลังที่อันแข็งแกร่งจนน่าตกใจ
แผ่นยันต์ถูกฉีก แผ่นยันต์บนร่างของริกะก็ลุกไหม้ ร่างของเธอมีพลังงานบางอย่างปกคลุม
จิวโมไป๋สามารถหยุดได้ แต่เขาไม่หยุด เขาปล่อยให้ทั้งสองได้ใช้ยันต์จนเสร็จ เขาก็หมุนพลองเหล็กสลายพลังโจมตี ก่อนจะขยับพลองเหล็กจัดท่าทางอย่างรวดเร็ว และเขวี้ยงพลองเหล็กไปยังตำแหน่งของฝาแฝดไดอิจิด้วยพละกำลังทั้งหมด!
ในเวลาเดียวกันร่างของริกะและฝาแฝดไดอิจิก็สลับตำแหน่งกัน!
พลองเหล็กฉีกอากาศอย่างน่ากลัว พุ่งเข้ากระแทกร่างของหญิงสาวอย่างแรง โดยที่เธอไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย!
ตูม!
