ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 468 เบื้องหลังการโจมตี

“ห…หัวหน้า โปรดให้อภัยพวกเราด้วย ข้อมูลที่พวกเราได้รับมาผิดพลาด ไม่มีระบุว่าจิวโมไป๋จะตระหนักกฎแห่งธาตุไม้และสายฟ้า ทำให้….ทำให้…”ชายวัยกลางคนด้านซ้ายสุดตัวสั่นระริกแก้้ตัวอย่างตะกุกตะกักด้วยความกลัว

“หึ!”ชายหนุ่มพ้นลมหายใจออกมา ดวงตาสีดำส่องประกายสีฟ้าขาวจางๆ บรรยากาศพลันเย็นเฉียบ ไอสีขาวลอยขึ้นจากพื้น ก่อนที่พื้นจะกลายเป็นสีขาวเย็นยะเยือก ค่อยๆล่ามไปยังร่างของของชายวัยกลางคน ร่างของเขาค่อยๆถูกแช่แข็ง จากล่างขึ้นไปจนถึงลำคอ เขาพยายามจะอ้าปากพูดแต่ไม่ทัน ร่างของเขากลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

คนที่เหลืออีกสามคนตัวสั่นด้วยความกลัว

ตู่บ่อชาที่คุกเข่าอยู่ข้างๆชายวัยกลางคนที่ถูกแช่แข็ง ขยับร่างออกห่างเล็กน้อยก้มหน้าไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

ชายหนุ่มกวาดตามามองตู่บ่อชา ทำให้ตู่บ่อชาตัวสั่นระริก เขาละสายตาออกมองไปยังร่างของหญิงสาวข้างๆ

หญิงสาวคนเดียวในห้องรวบรวมความกล้า ก่อนจะอ้าปากพูด

“หัวหน้า แม้ว่าจะเกิดความผิดพลาดในการทำภารกิจและไม่สามารถสังหารจิวโมไป๋ได้ และเกือบทำให้คนของเราที่ซ่อนอยู่ในหน่วยถูกค้นพบ”หญิงสาวยิ่งพูดใบหน้าของเธอยิ่งน่าเกลียด เพราะทั้งหมดเป็นความผิดพลาดที่ไม่น่าอภัยได้เลย แต่เธอก็ต้องแก้ตัว เธอพูดต่อ”แต่อย่างน้อยหลักฐานที่จะมาถึงพวกเราถูกกำจัดหมดสิ้น ไม่มีทางสืบสวนมาถึงพวกเราได้ และพวกเรายังทำให้หลินยี่ ปรากฎตัวขึ้นในสายตาของทุกคน ทำให้เขาได้รับการคุ้มครองจากหน่วยมังกรซ่อน โอกาสที่เขาจะได้เข้าร่วมการวิจัยลับจะมีมากขึ้น และที่สำคัญเหตุการณ์นี้ ทำให้ระบบNuwa ถูกตรวจสอบและจะได้รับการปรับปรุงใหม่ พวกเรามีโอกาสแก้ไขกฎ เพื่อช่วยให้พวกเราได้ประโยชน์มากขึ้น…”

จบคำเกิดความเงียบขึ้น ก่อนที่น้ำแข็งที่เกาะร่างของชายวัยกลางคนจะแตกออก เขาหอบหายใจอย่างหนักด้วยความกลัว ก่อนจะพยายามสงบร่างกายไม่ให้สั่น

ชายหนุ่มกวาดมองทุกคน ก่อนจะอ้าปากขึ้นช้าๆ ร่างของทุกคนเกร็งแน่น

“พวกโง่!”ชายหนุ่มตะคอกเสียงดัง พลังกดดันระเบิดออกอย่างรุนแรงกระแทกร่างของทุกคนไปไกล

ร่างทั้งสี่กลิ้งไปหลายสิบเมตร ก่อนจะลุกขึ้นคุกเข่าด้วยความกลัว

ชายหนุ่มลุกขึ้นและเดินอย่างช้าๆ ตรงไปหาทุกคน พลังกดดันอันหนักหน่วยราวภูเขายักษ์กดทับร่างของทุกคน ห้องที่ถูกสร้างด้วยเทคโนโลยี่ป้องกันอาคารล้ำยุค สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนจะเกิดรอยร้าวอันน่ากลัว

ชายหนุ่มหยุดยืนกลางห้อง และพูดด้วยใบหน้าเย็นชาราวกับกับน้ำแข็ง

“ฉันไม่เสียดายที่ปู๋จิงคงตายหรืออะไรทั้งนั้น แต่ที่ฉันไม่พอใจคือภารกิจสังหารจิวโมไป๋ผิดพลาด พวกแกรู้ไหมว่าภารกิจสังหารจิวโมไป๋มาจากนายท่าน!”

จบคำทั้งสี่คนชะงักค้าง ก่อนจะหน้าซีกเผือดด้วยความกลัว ร่างของพวกเขาสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้

นายท่าน จากปากของชายหนุ่มคือตัวตนอันยิ่งใหญ่ที่กำหนดชีวิตของพวกเขา

“หึ! ลืมไปซะ รอให้การสอบสวนสงบลงก่อน แล้วหาโอกาสสังหารจิวโมไป๋ ไม่ว่าจะทำยังไง ก็ต้องสังหารจิวโมไป๋ให้ได้!”

“ครับ!”ทั้งสี่คนก้มหัวชิดพื้น ดวงตาฉายแววดุร้ายออกมา

สถานพยาบาลชั่วคราว

ภายในเต็นท์รักษา มีห้องสารอาหาร 1 หลังภายในมีร่างของจิวโมไป๋นอนหลับอยู่ในของเหลวสีเขียวเข้ม

ร่างกายของจิวโมไป๋ดูดซับสารอาหารอย่างรวดเร็ว บาดแผลก็ฟื้นฟูด้วยความเร็วอันน่าตกใจเช่นกัน ไม่นานของเหลวสีเขียวก็หมดลง บาดแผลเผาไหม้ทั่วร่าง ผิวหนังกับมาขาวเนียนเหมือนเดิม

จิวโมไป๋ค่อยๆได้สติ เมื่อเขาตื่นขึ้นก็พบว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ฝาห้องสารอาหารเปิดออก เขาเดินออกมา เดินไปหยิบเสื้อผ้าและเสื้อคลุมสีดำที่ถูกเตรียมเอาไว้ให้มาใส่ ก่อนจะใช้จิตสัมผัสขยายออกไปโดยรอบ ก็พบว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่รถไฟฟ้าความเร็วสูงทั้งสองคันที่เกือบจะชนกัน

เต็นท์พยาบาลที่เขาอยู่แยกออกมาจาก เต็นท์พยาบาลอื่นๆ หน้าเต็นท์ฟงอี้เฟยที่ร่างกายถูกรักษาแล้วกำลังยืนเฝ้าระวังอย่างแข็งขัน

จิวโมไป๋เดินออกไปอย่างช้าๆ

ฟงอี้เฟยสังผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวภายในเต็นท์ แต่เขาไม่เข้าไปรบกวนยืนรออยู่ข้างนอก เมื่อจิวโมไป๋เดินออกมา เขาก็หันไปทำความเคารพ พร้อมกับมองจิวโมไป๋ด้วยความชื่นชม

เขาได้เห็นการต่อสู้ของจิวโมไป๋กับมือปืนสไนเปอร์ เขาจึงยอมรับความแข็งแกร่ง ความกล้า และความห้าวหาญของจิวโมไป๋ ในตอนนี้เขายอมเป็นผู้ติดตามอย่างแท้จริง

จิวโมไป๋ก็สังเกตเห็นความเทิดทูนบูชาจากดวงตาของฟงอี้เฟย เขาก็ได้แต่ถอนหายใจและยอมรับมัน

“เกิดอะไรขึ้น?”จิวโมไป๋ถาม

ฟงอี้เฟยรายงาน สิ่งที่เขาสอบถามหัวหน้าทหาร และที่เขาตรวจสอบด้วยตัวเอง

“หลินยี่”จิวโมไป๋ขมวดคิ้ว ในอดีตเขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ถ้าเป็นอัจฉริยะปรุงยาจริงๆ พวกเขาจะต้องได้รับการรักษาอย่างดี ไม่มีทางที่จะถูกกำจัดไปได้

แต่ตัวต้นของหลินยี่ไม่เคยปรากฎขึ้นมาก่อน ทำไมถึงปรากฏขึ้นมาตอนนี้

สมองของเขาครุ่นคิดเร็วจี๋

เขาสงบความสงสัยลงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพาฟงอี้เฟยไปยังเต็นท์รักษาที่หลินยี่อยู่

ยังไปไม่ถึงที่หมาย ก็พบว่าบริเวณนี้มีคนเฝ้าคุ้มกันอย่างแน่นหนา แตกต่างจากที่อื่นโดยสิ้นเชิง เขาหยุดเท้าลงฟงอี้เฟยที่ตามมา ก็หยุดตาม

จิวโมไป๋แผ่จิตสัมผัสไปในเต็นท์ เขาก็พบกับหลินยี่

เป็นเขาจริงๆ

จิวโมไป๋ไม่แสดงความประหลาดใจนัก

หลินยี่คือชายที่ลอบมองเขา ก่อนจะขึ้นรถไฟฟ้าความเร็วสูงจริงๆ

แสดงว่าอีกฝ่ายต้องรู้จักเขาก่อนหน้านั้น และการขึ้นรถไฟฟ้าความเร็วสูงขบวนเดียวกัน และการโจมตีไม่ใช้เรื่องบังเอิญ มันเป็นแผนที่วางเอาไว้ก่อนแล้ว

เขานิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะคิดอะไรได้

นักปรุงยาอัจฉริยะ

มันต้องเกี่ยวกับการวิจัยยีนพันธุกรรมอย่างแน่นอน!

เมื่อเข้าใจถึงตรงนี้ ดวงตาของจิวโมไป๋เป็นประกายแปลกๆ

เขามั่นใจว่า หลินยี่จะต้องมีความรู้เกี่ยวกับยีนพันธุกรรมฉบับสมบูรณ์ ไม่ใช้ฉบับที่เขาและหน่วยวิจัยได้รับ เมื่อหลินยี่เข้าหน่วยวิจัย เขาจะต้องแสดงความสามารถในด้านยีนพันธุกรรมออกมา เขาจะมีโอการได้เข้ารวมการวิจัยยีนพันธุกรรม

ด้วยความรู้ที่หลินยี่มีและผู้มีความสามารถมากมายที่ถูกรวบรวม ยาพันธุกรรมจะต้องได้รับการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด

ในอนาคตตำแหน่งของหลินยี่ ในหน่วยมังกรซ่อนจะมีความสำคัญอย่างมาก

ได้รับยาพันธุกรรมที่ดีขึ้นและทำให้อำนาจของพวกที่ซ่อนอยู่เพิ่มขึ้นไปพร้อมกัน

ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

จิวโมไป๋ยิ้มเย็นชา ก่อนจะหันหลังเดินจากไป