ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 523 อ่านบันทึกคมกระบี่ อีกครั้ง!
กระบี่เลือนเร้นหมุนเป็นวงกลม กลิ่นอายลึกลับโบราณแผ่ซ่านออกมา ทะเลปราณที่บ้าคลั่งพลันหยุดลง ก่อนจะกลับมาสงบไร้ระลอกคลื่น กลุ่มสายฟ้าด้านบนถูกพลังงานบางอย่างสะกดข่ม ทำให้กลุ่มสายฟ้าอ่อนแอลง
กระบี่เลือนเร้นชี้ไปที่กลุ่มสายฟ้า ก่อนที่มันจะพุ่งทะยานเข้าใส่
เปรี้ยง!เสียงปะทะกันดังกึกก้อง ใจกลางสายฟ้าเป็นรูหลายสิบเมตร ก่อนที่กลุ่มสายฟ้าจะหลบไปในส่วนลึกของทะเลสติ
จิวโมไป๋ประคองร่างวิญญาณที่บาดเจ็บยืนบนผิวทะเลปราณ เงยหน้ามองกลุ่มสายฟ้าที่หายไปด้วยความมึนงง เขามองไปที่กระบี่เลือนเร้นที่กำลังม้วนตัวกลับ
ดูเหมือนว่ากระบี่เลือนเร้นของเขา จะมีความลับอีกมากที่เขาไม่รู้
เฟี้ยววว กระบี่เลือนเร้นพุ่งกลับมาวนรอบร่างของจิวโมไป๋หลายรอบ เหมือนกับกำลังดูอาการบาดเจ็บของเขา
จิวโมไป๋ลูบมันเบาๆ
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นอะไร”
กระบี่เลือนวนร่างของจิวโมไป๋อีกสองรอบ ก่อนที่มันจะรัดที่แขนขวาของจิวโมไป๋ เหมือนเขากำลังใส่ปลอกแขนเหล็ก
จิวโมไป๋มองไปยังใจกลางทะเลปราณที่เขาเคยอยู่ ดวงตาเป็นประกายเจิดจ้า เพราะเขาได้เบาะแส ในการหลอมรวมเคล็ดบ่มเพาะพลังทั้งสามแล้ว
“ถ้ามีแร่แห่งธาตุ เหมือนแร่สามสีของเนี่ยฟูหาน การหลอมรวมจะง่ายขึ้น”จิวโมไป๋ถอนหายใจก่อนจะส่ายหัว
เคล็ดบ่มเพาะพลังทั้งสามมีกฎแห่งธาตุ ถึงสี่ ธาตุ แร่สี่สีที่มีกฎแห่งธาตุไฟ สายฟ้า ลม และไม้ มันหาไม่ได้ง่ายๆ แม้แต่ในโลกแห่งการบ่มเพาะพลังก็ตาม
ถ้าแร่สี่สีปรากฏขึ้นจริงๆ โลกคงกลายเป็นสนามรบ ไม่มีผู้บ่มเพาะพลังคนไหนยอมปล่อย โอกาสที่จะพัฒนาเคล็ดบ่มเพาะพลังของตัวเองให้มีกฎแห่งธาตุสี่ชนิดไปได้
จิวโมไป๋ออกจากทะเลสติ ท้องฟ้าก็เริ่มมืด เขามองหวังเสี่ยวเปาที่กำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ เขาก็กดโทรสั่งอาหาร
ไม่นานอาหารก็มาส่ง เขาเรียกหวังเสี่ยวเปาทานอาหารด้วยกัน หลังทานเสร็จ เขาก็นั่งสมาธิฟื้นฟูพลังวิญญาณ
สองวันต่อมา จิวโมไป๋ใช่เวลาช่วงกลางวันไปกับการสอบ หลังจากนั้นก็อยู่แต่ในห้องเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณ
วันนี้พลังวิญญาณกับมาสมบูรณ์ ไม่มีอาการปวดหัวหลงเหลือ เขาก็กลับเข้าไปในทะเลสติอีกครั้ง
กระบี่เลือนเร้นลอยเข้ามาหาเขา เขาลูบมันเบาๆ ก่อนจะยกมือจับด้ามกระบี่ และชี้ปลายกระบี่ลงทะเลปราณ เขาเงยหน้ามองไปบนท้องฟ้าตรงใจกลางของพื้นที่ทะเลสติ เขาเห็นคัมภีร์สีเหลืองอ่อนเก่าแก่ลอยอยู่
เขาเพ่งสมาธิไปที่มันและเปิดบันทึกคมกระบี่ เล่มที่ 1
สติของเขาพลันมืดลง ร่างวิญญาณของเขาปรากฏตัวในห้องโถงสร้างจากไม้สีน้ำตาล มีพื้นที่กว้างสุดสายตา จนไม่สามารถเห็นจุดสิ้นสุด
จิวโมไป๋พยายามขยับร่างกาย แต่ก็ไม่สามารถขยับร่างกายได้ เหมือนครั้งแรกที่เขาเข้ามา ในมือของเขากำลังถือกระบี่เลือนเร้น เขาก็ตั้งสมาธิท่องเคล็ดบ่มเพาะจิตวิญญาณหัวใจพิสุทธิ์ ร่างวิญญาณของเขาเปล่งแสงสีขาวอ่อนโยน
ร่างกายของเขาก็สามารถขยับได้
“ทำได้จริงๆ”จิวโมไป๋ยิ้มดีใจ เขาทดลองขยับร่างกาย ใบหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะร่างกายขยับได้อย่างเชื่องช้าและอึดอัด ราวกับร่างกายของมนุษย์ธรรมดาที่ไม่ได้บ่มเพาะพลัง
จิวโมไป๋ทดลองกวัดแกว่งกระบี่ ทำความคุ้นเคยกับร่างกายปัจจุบัน จนสามารถเคลื่อนไหวไม่ติดขัด เขาก็เพ่งสมาธิไปที่บันทึกคมกระบี่ เล่มที่ 1 ที่เปิดค้างไว้ที่หน้า 50,000
เขาใช้พลังวิญญาณพลิกกลับไปที่หน้าแรก
ในตอนนั้น พื้นที่ทะเลสติของเขาเกือบถูกคมกระบี่ทำลาย เขาไม่เสี่ยงเปิดไปหน้าต่อไป เขากลับหน้าแรกสุดเพื่อทดลองอะไรบางอย่าง
วูบ
ตรงหน้าของเขาก็มี เงาสีดำค่อยๆก่อตัวขึ้น เป็นรูปร่างเหมือนมนุษย์สูงประมาณ 1.7 เมตร มือขวาของเงาสีดำ ถือกระบี่เงา
เงาสีดำขยับมือติดขัดไม่เป็นระเบียบ เหมือนมือใหม่ที่พึ่งเคยจับกระบี่ครั้งแรก ก่อนจะแทงกระบี่ออกมา กระบี่ไม่ช้าหรือเร็ว
จิวโมไป๋ยกกระบี่เลือนเร้นขึ้นและแทงสวนกลับ
เคร็ง! กระบี่สีดำถูกหยุดตรงหน้า ไม่สามารถทำร้ายจิวโมไป๋ได้ เงาสีดำนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนที่มันจะโจมตีอีกครั้ง!
เงาสีดำยกกระบี่ขึ้นและฟันลงมา
จิวโมไป๋ฟันกระบี่เข้ารับ
เคร็ง! การโจมตีถูกหยุดไว้ได้
เงาสีดำก็เริ่มการโจมตีต่อไป
จิวโมไป๋ยิ้มด้วยความตื่นเต้น ดูเหมือนว่าเขาจะพบวิธีใช้งานที่แท้จริงของบันทึกคมกระบี่แล้ว
จิวโมไป๋ป้องกันกระบี่ที่ฟันเข้ามาอย่างมั่นคง
จนกระทั้งถึงการโจมตีครั้งที่ 5 การใช้กระบี่ของเงาสีดำ ก็ชำนาญและแม่นยำขึ้น
วิชากระบี่พื้นฐาน ก้าวหน้าถึงความสำเร็จระดับเล็ก!
จิวโมไป๋สงบจิตใจไม่อิจฉาพรสวรรค์ของอีกฝ่าย เขาแทงกระบี่สกัดการโจมตีอย่างไม่ยากเย็น
จนถึงการโจมตีครั้งที่ 50 เงาสีดำก็พัฒนาวิชากระบี่พื้นฐาน ไปถึงระดับเชี่ยวชาญ!
จิวโมไป๋ยังคงป้องกันอย่างใจเย็น
การโจมตีครั้งที่ 500 วิชากระบี่พื้นฐานก็ก้าวหน้าไปยังระดับเข้าใจ!
คมกระบี่ของเงาสีดำคล่องแคล่ว ว่องไวยิ่งขึ้น
จิวโมไป๋ตั้งสมาธิป้องกัน บางครั้งใช้ท่าร่างหลบหลีกการโจมตี
จิวโมไป๋เริ่มต่อสู้อย่างดุเดือด จนถึงการโจมตีครั้งที่ 5,000 เงาสีดำก็พัฒนาไปถึงระดับตระหนักรู้!
กระบี่ของเงาสีดำเหมือนรายรำ ทุกการโจมตีจะมีประกายแสงอันเย็นเฉียบ เข้าโจมตีสุดตายอย่างแม่นยำ
จิวโมไป๋ยกกระบี่ขึ้นมาป้องกันอย่างยากลำบาก
แม้ว่าเขาจะฝึกวิชากระบี่พื้นฐาน จนถึงระดับเจตจำนง แต่มันเป็นแค่ระดับเจตจำนงที่อ่อนแอที่สุด และด้วยพรสวรรค์ที่อ่อนแอของเขา ทำให้เขาต่อสู้กับอัจฉริยะจริงๆไม่ได้
จนกระทั้งการโจมตีครั้งที่ 7,951 เขาก็ถูกกระบี่สีดำแทงเข้าที่หัวใจ
“อ๊าาาากกกก”ความเจ็บปวดทางวิญญาณ ทำร้ายเขาอย่างรุนแรง ทะเลสติเริ่มเกิดระลอกคลื่น แต่ไม่ได้รุนแรงมากนัก
เวลาผ่านไป 15 นาที ความเจ็บปวดทางจิตวิญญาณก็ค่อยๆบรรเทาลง ในเวลาต่อมาความรู้เกี่ยวกับการใช้กระบี่พื้นฐาณ ก็ประทับลงในจิตวิญญาณของเขา
จิวโมไป๋นั่งสมาธิย่อยประสบการณ์ที่ได้รับครู่ใหญ่ก่อนจะลืมตาขึ้น
ดวงตาของเขาสาดประกายแหลมคมราวกับคมดาบ
จิวโมไป๋ยิ้มออกมา อย่างที่เขาคิดไว้จริงๆ ความเจ็บปวดทางวิญญาณที่ได้รับจากการถูกบันทึกคมกระบี่โจมตี จริงๆแล้วไม่ใช่การโจมตีทางจิตวิญญาณ แต่มันคือการประทับประสบการณ์จากบันทึกคมกระบี่โดยตรง เพราะผลกระทบของการประทับประสบการณ์ต่อสู้มันรุนแรง ทำให้จิตวิญญาณบาดเจ็บ
ผู้ที่ได้รับบันทึกคมกระบี่ รุ่นก่อนๆ ถูกประทับประสบการณ์เป็นร้อยเป็นพันครั้ง ไม่แปลกเลยที่ จิตวิญญาณจะเสียหายอย่างรุนแรงและกลายเป็นบ้าไป
จากการทดลอง เขาสามารถป้องกันการโจมตีของเงาสีดำ และสะสมประสบการณ์ต่อสู้ เพื่อที่จะประทับประสบการณ์ต่อสู้ในครั้งเดียว มันทำให้ความเสียหายทางวิญญาณที่ได้รับจะลดลงอย่างมาก
จิวโมไป๋กำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น
แต่เขาไม่รีบร้อนเข้ารับประสบการณ์ต่อ เขารอให้พลังวิญญาณฟื้นฟูก่อน เพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบย้อนหลัง
