ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 586 การต่อสู้อันรุนแรง! 2
ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไป เขายกหมัดขึ้น พลังกดดันปะทุออกจากร่างของเขาอย่างรุนแรง
แต่ก่อนที่เขาจะโจมตี
อ้าวซื่อก็กระโดดพลิกตัวออกจากรอยแตก และชกหมัดไปที่หน้าของจิวโมไป๋ ด้วยความเร็วอันน่าตกใจ
จิวโมไป๋ต้องโยกตัวหลบ
แต่ในอึดใจต่อมาอ้าวซื่อก็ชกหมัดซ้ายอีกหมัด
จิวโมไป๋จึงต้องโยกตัวหลบอีกครั้ง ทำให้การรวบรวมพลังหยุดชะงัก
อ้าวซื่อพ้นลมหายใจ ที่มีกลิ่นอายรังสีอันตรายออกมา ใบหน้าของเขาฉายแววโกรธเกี้ยว เขากระหน่ำหมัดโจมตีจิวโมไป๋ไม่ยั้ง เงาหมัดนับไม่ถ้วนโจมตีเข้าใส่จิวโมไป๋
เขาเห็นแล้วว่า พละกำลัง ความแข็งแกร่งของจิวโมไป๋ไม่ธรรมดา แต่มันต้องรวบรวมพลังอึดใจหนึ่งก่อนที่จะโจมตี ถ้าไม่ได้รวบรวมพลัง ความรุนแรงก็ลดลงอย่างมาก
ดังนั้นเขาต้องไม่โอกาสจิวโมไป๋ได้รวบรวมพลัง จากนั้นเขาจะค่อยๆใช้รังสี กัดกินพลังธาตุไม้ที่ขัดขวางทีละนิด เพื่อผ่านการป้องกันเข้าไปในร่างของจิวโมไป๋
หมัดที่ห่อหุ้มรังสีอันตราย โจมตีไปนับครั้งไม่ถ้วน มันไม่สามารถสัมผัสร่างของจิวโมไป๋ได้ แต่มันก็ทำให้พลังธษตุไม้ของจิวโมไป๋อ่อนแอลงเรื่อยๆ
จิวโมไป๋สังเกตเห็นเช่นกัน เขาจึงโจมตีตอบโต้ แต่ด้วยร่างกายอันแข็งแกร่งของอ้าวซื่อ แม้จะไม่ได้ทะลวงขีดจำกัด แต่ความแข็งแกร่งก็อยู่ในระดับบน ของผู้บ่มเพาะร่างกาย ทำให้อีกฝ่ายไม่ล้มง่ายๆ
และด้วยประสบการณ์ในการต่อสู้ที่โชกโชน แม้จะมีระดับการบ่มเพาะพลังเพียงขั้นที่ 6 โลหิต ความแข็งแกร่งของอ้าวซื่อ ก็สูงกว่าผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 ไขกระดูกจำนวนมาก
จึงไม่ง่ายเลยที่จะเอาชนะอ้าวซื่อในเวลาอันสั้น
ถ้ามีอาวุธ เขาอาจคิดวิธีเอาชนะได้เร็วขึ้นได้ แต่ตอนนี้เขาสามารถใช้มือเปล่าต่อสู้เท่านั้น
จิวโมไป๋ใช้สมองครุ่นคิดหาวิธีเอาชนะอ้าวซื่อ ในขณะที่เขากำลังต่อสู้ไปพร้อมกัน
ทั้งสองผลัดเปลี่ยนกันโจมตีไปตามทางเดิน คลื่นพลังจากการต่อสู้สร้างความเสียหายให้กับทางเดิน จนมันไม่เหลือสภาพเดิม
ยามที่ได้ยินเสียงการต่อสู้ รีบวิ่งมาดู เมื่อเห็นการต่อสู้ พวกเขาไม่กล้าเข้าใกล้ พวกเขาจึงช่วยคนทีบาดเจ็บ พาหนีออกไป พร้อมกับกดปุ่มทำลายโกดังเก็บของไปด้วย
ปัง! หมัดของจิวโมไป๋ปะทะกับหมัดของอ้าวซื่อ คลื่นพลังกวาดออกไปโดยรอบ พื้นที่พวกเขายืนอยู่แตกร้าว
จิวโมไป๋แสร้งทำเป็นหอบเหนื่อย แสงสีเขียวที่ปกคลุมร่างลดขนาดลงเกือบครึ่งของจากเดิม
อ้าวซื่อยังไม่คลายความสงสัย เขายังคงโจมตีไล่ต้อนจิวโมไป๋ต่อไป
จนความเร็วของจิวโมไป๋เริ่มช้าลง และเริ่มหอบถี่ขึ้น แสงสีเขียวที่ปกคุมร่างอ่อนแรงบิดเบี้ยวไม่มั่นคง
แสดงให้เห็นว่าจิวโมไป๋เริ่มหมดแรงจริงๆ
อ้าวซื่อรอเวลาอีกคู่หนึ่ง ก็เห็นว่าความเร็วในการหลบของจิวโมไป๋เริ่มลดลงจริงๆ มีหลายครั้งที่ีพลาดถูกการโจมตีแบบเฉียดๆ
ดวงตาของอ้าวซื่อเป็นประกาย จิตสังหารว่ววับในดวงตา พลังกดดันระเบิดออกมาอย่างรุนแรง พลังทั้งหมดไหลไปรวมที่หมัดขวา ก่อนที่เขาจะชกหมัดออกไป หมัดฉีกอากาศจนเกิดเสียงดังลั้น
ในตอนนั้นเอง ดวงตาของจิวโมไป๋ก็สาดประกายเจิดจ้า เขาใช้ท่าร่างหลบด้วยความเร็วสูง ก่อนจะเตะเท้าขวาเสยจากล่างไปบน ไปที่คางของอ้าวซื่อ!
อ้าวซื่อตกตะลึงไปอึดใจหนึ่ง เพราะไม่คิดว่าจิวโมไป๋จะยังมีแรงอยู่ แต่เขาก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เอียงคอหลบ ทำให้เท้าของจิวโมไป๋เฉียดคางไปเล็กน้อย
ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็หมุนตัวกลับหลัง เมื่อร่างลอยกลางอากาศ เขาก็จะใช้เท้าซ้ายถีบไปที่หัวของอ้าวซื่อ แสงสีเขี้ยวเข้มไหลไปรวมกันที่เท้าซ้าย คลื่นพลังอันแข็งแกร่ง กระแทกที่ใบหน้าของอ้าวซื่ออย่างจัง!
ครั้งนี้การโจมตีไม่พลาดอีกแล้ว!
ปัง! อ้าวซื่อกระเด็นไปหลายก้าว ก่อนที่เขาจะทรุดลงนั่งชันเข่า ผ้าปิดหน้าฉีกขาดเปิดเผยใบหน้าของเขา จมูกถูกถีบจนแตกหักเลือดกำเดาไหลทะลักออกมา
อ้าวซื่อเงยหน้ามองจิวโมไป๋ด้วยความโกรธ รูม่านตาฉายจิตสังหารอันรุนแรง
“บัดซบ! แกต้องตาย!”เขาลุกขึ้นยืนมองไปที่จิวโมไป๋ด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวพลังกดดันอันทรงพลังปะทุออกจากร่างของเขาอย่างรุนแรง ในตอนนั้นเองกล้ามเนื้อภายใต้เสื้อคลุมปกปิดมิดชิดพลันขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย ส่วนสูงเพิ่มขึ้นเป็น 2 เมตร 10 เซตติเมตร!
“เพราะพวกแกหาที่ตายเอง”อ้าวซื่อเดินมาข้างหน้าอย่างช้าๆ กล้ามเนื้อที่ขยายใหญ่ฉีกเสื้อคลุมขาดเป็นริ้วๆ พลังกดดันขยายขึ้นทุกๆย่างก้าว ทุกย่างก้าวทิ้งรอยแตกร้าวไว้ด้านหลัง
“ตอนนี้ฉันจะฆ่าแกซะ ก่อนจะนำศพของแกไปตรวจสอบ หลังจากนั้นฉันจะฆ่าครอบครัวของแก และคนที่แกรู้จักทั้งหมด!”
ตึง! พูดจบอ้าวซื่อก็พุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรุนแรง พื้นที่เขาเคยยืนอยู่เกิดรอยแตกร้าวเป็นวงกว้าง จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวโถมไปข้างหน้าราวกับคลื่นยักษ์
จิวโมไป๋หรี่ตาลง จิตสังหารระดับนี้ฆ่าคนเพียงไม่กี่คน ไม่มีทางแข็งแกร่งระดับนี้ได้อย่างแน่นอน จิตสังหารระดับนี้จะต้องผ่านการสังหารเกินกว่าร้อยคนเป็นอย่างต่ำ เมื่อรวมกับคำพูดเมื่อครู่ แสดงให้เห็นว่าชายตรงหน้าต้องเคยทำแบบนี้มาหลายครั้ง!
จิตสังหารของจิวโมไป๋พลันปะทุออก ชั้นบรรยากาศเหมือนถูกแช่แข็ง จิตสังการของจิวโมไป๋นั้นดุดันและโหดเหี้ยมยิ่งกว่าอ้าวซื่ออย่างเทียบไม่ติด!
อ้าวซื่อที่กำลังพุ่งตัวเขามา ถูกจิตสังหารของจิวโมไป๋ ทำลายอย่างสิ้นเชิง จิตสังหารของจิวโมไป๋ย้อนกลับเข้าหาอ้าวซื่อและโอบล้อมร่างอขงเขา
“นี่มัน”ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ลำคอแห้งผาก ความเร็วของอ้าวซื่อลดลงอย่างฉับพลัน เหมือนถูกถ่วงด้วยตะกั่ว
ในสายตาของเขา เหมือนเห็นภาพลวงตาที่ฉาบไปด้วยเลือด ศพท่วมเลือดนับไม่ถ้วน นอนอยู่บนพื้นทางเดินยาวไร้สิ้นสุด สุดปลายทางเห็นดวงตาที่ฉายจิตสังหารอันรุนแรง ราวกับเทพสังหาร มองตรงมาที่เขา
ร่างของเขาสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว!
