ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 596 โชคแห่งชาติ ทำลายผนึกโลหิตมังกร!
หลิวยี่ใช้สมองหาทางออกอย่างรวดเร็ว ไม่นาน เขาก็ได้ทางออกมาในที่สุด
การจับกุมคงยังไม่เริ่มในทันที ยังมีเวลาอีกพักใหญ่ เขาจะต้องติดต่อไปยังกองกำลัง เพื่อแจ้งข่าว ให้พวกเขาทำลายหลักฐานตัวตนของเขาทั้งหมด และให้พวกเขาหลบหนีไปก่อนที่จะถูกจับกุม
หลิวยี่เริ่มกระวนกระวาย ที่นี่สัญญาณติดต่อไม่สามารถใช้งานได้ ถ้าจะส่งข้อความหรือโทรออก จะต้องออกไปข้างนอกเท่านั้น
และเขายังต้องรีบออกไปก่อนที่จางฟูจะกลับมา เพราะถ้าอีกฝ่ายกลับมา การที่เขาจะออกไปจะยากยิ่งขึ้น
หลิวยี่สงบอารมณ์ลงอย่างรวดเร็วและมองหลิวจ้างชิว
โชคดีที่เขาสร้างความสัมผัสกับอีกฝ่ายไว้มาก เขาสามารถขอออกไปครู่หนึ่งได้ ในเวลานั้นเขาก็จะส่งข้อความแจ้งไปยังกองกำลัง
หลิวยี่ได้ข้อสรุป แต่เขายังทำไม่ได้ เพราะหลิวจ้างชิวและจิวโมไป๋กำยังพูดคุยกันไม่หยุด
จิวโมไป๋ลอบมองหลิวยี่และยิ้มเยาะในใจ ที่เขาแสดงท่าทางเย่อหยิ่งออกมา ก็เพื่อให้ทุกคนเข้าใจผิดคิดว่าเขาหยิ่งจริงๆ เมื่อพูดคุยกับเขาทุกคนจะมีความเกรงใจเล็กน้อย ทำให้ไม่สามารถปฏิเสธที่จะหยุดการพูดคุยได้ง่ายๆ
เมื่อเวลาผ่านไป หลิวยี่จะยิ่งร้อนรน เขาจะแสดงความผิดปรกติออกมาชัดเจนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาอาจพลาดเปิดเผยหลักฐาน ทำให้เขาสามารถหาหลักฐานเอาผิดอีกฝ่ายได้
ในขณะที่จิวโมไป๋ กำลังคิดแผนจับกุมอยู่นั้นเอง
ภายในทะเลสติก็เกิดความผิดปรกติขึ้น
อยู่ๆ เมฆสีทองดำบนท้องฟ้า ก็แหวกเป็นวงกลมตรงกลาง ในตอนนั้นเอง ท้องฟ้าในทะเลสติ เกิดดาวสีทองส่องประกายเจิดจ้าขึ้นทีล่ะดวง ในไม่กี่อึกใจ ก็มีดาวสีทองนับไม่ถ้วน พวกมันเปล่งพลังงานอันศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขาม เจิดจ้าลงมา
จิวโมไป๋ที่กำลังพูดคุยอยู่ หยุดชะงักเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนเรื่องพูดและขอตัวออกมา เขาถามทางไปห้องน้ำจากหลี่ฟูจิว
หลี่ฟูจิวชี้ไปด้านข้าง จิวโมไป๋พยักหน้า ก่อนจะเดินออกไป เขากระซิบบางอย่างข้างหูหลี่ฟูจิว และเดินไปอย่างช้าๆ แต่ความเร็วไม่ช้าเลย
หลิวยี่เห็นดังนั้นดวงตาก็เป็นประกาย เขาหันไปทางหลิวจ้างชิวและกำลังจะอ้าปากพูด
“ผู้อาวุโสหลิว ผู้อาวุโสจางจะเอายาพันธุกรรมที่จับได้ มาให้พวกเราได้ทดลองหรือเปล่า”หลี่ฟูจิวพูดแทรกขึ้น ทำให้หลิวยี่พลาดที่จะพูด ด้วยภาพลักษณ์ของเขา ทำให้เขาไม่สามารถพูดแทรกคนอื่นได้
หลิวยี่ได้แต่เก็บความขมขื่น และรอโอกาสที่จะพูด
แต่หลี่ฟูจิวไม่เปิดโอกาสให้กับเขาเลย เขาอ้าปากพูดไม่หยุด
หลี่ฟูจิวลอบสังเกตเห็นท่าทางกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกของหลิวยี่ เขาก็แปลกใจเล็กน้อย
ก่อนที่จิวโมไป๋จะจากไป ได้ขอให้เขาพยายามชวนผู้อาวุโสหลิวจ้างชิวพูด เพื่อไม่ให้หลิวยี่มีโอกาสได้พูด ในตอนแรก เขาไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไร แต่ตอนนี้ เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง
จิวโมไป๋เดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเข้าไปห้องสุขาด้านในสุด ก่อนจะหลับตาเพ่งสมาธิเข้าไปในทะเลสติ
ในตอนนี้เองท้องฟ้าภายในทะเลสติ มีแสงสีทองนับไม่ถ้วนค่อยๆปรากฏขึ้น
พลังงานอันศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขาม ทำให้ร่างกายของเขารู้สึกเต็มไปด้วยพลัง
เขาจ้องมองประกายดาวสีทอง เขาก็รู้ได้ทันทีว่ามันคือผลบุญ แต่ผลบุญอันเจิดจ้าและน่าเกรงขาม มันดูแตกต่างจาก ผลบุญที่เขาเคยเห็น
จิวโมไป๋ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขาไม่ได้ศึกษาเกี่ยวกับผลบุญมากนัก ทำให้เขาไม่สามารถหาข้อสรุปได้
ในระหว่างที่จิวโมไป๋กำลังคิดอยู่นั้น
แสงดาวสีท้องนับไม่ถ้วนก็เปล่งประกายพร้อมกันก่อนจะค่อยรวมตัวกันอย่างช้าๆ กลายเป็นเส้นทางคดเคี้ยว เหมือนแม่น้ำที่ทอดยาว
“ฮึมมมมมม”ในตอนนั้นเองเสียงคำรามน่าเกรงขามก็ดังกระหึม
ร่างของจิวโมไป๋สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ทะเลปราณเกิดระลอกคลื่นปั่นป่วน
เปรี้ยง!
สายฟ้าที่ปกคลุมทะเลปราณระเบิดพลังออกมาตอบโต้ แม่น้ำสีทองด้านบน สายฟ้าพุ่งขึ้นไปราวกับลูกศรยักษ์
“ฮึมมมม”เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้ง สายฟ้าถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
ในตอนนั้นเอง แม่น้ำสีทองบนท้องฟ้าก็หมุนวน ส่วนท้ายกลายเป็นหางที่มีหลายแฉก แฉกหางเหล่านั้นพลิ้วไหวไปมา ส่วนลำตัว มีขาสี่ข้าง ด้านหน้าสองข้าง ด้านหลังสองข้างยื่นออกมา กรงเล็บสี่กรงเล็บ แหลมคมแข็งแรง ส่วนหัวยืดออกคล้าย มีเขากว้างชี้ไปด้านหลัง แผงคอคลายแผงคอสิงโต มีหนวดยาวสองข้าวพลิ้วไปตามสายลม
มังกรทอง!
“โชคแห่งชาติ!”จิวโมไป๋ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกตัว เขาคิดครู่หนึ่งก็เข้าใจ ว่าโชคแห่งชาติมาได้ยังไง
มันเป็นเพราะเบาะแสที่เขาแจ้งไป ทำให้ยาพันธุกรรมทั้งหมดถูกทำลาย ไม่ถูกปล่อยไปยังผู้คน ทำให้รากฐานของประเทศไม่ถูกทำลาย
ประชาชนคือรากฐานของประเทศ ถ้าประเทศสูญเสียประชาชน ก็ไม่ใช่ประเทศอีกต่อไป
ต้องรู้ก่อนผู้ที่สามารถครอบครองโชคแห่งชาติได้ จะต้องเป็น เจ้าชาย กระษัตริย์ จักรพรรดิ หรือตระกูลราชวงค์ ที่สืบทอดมาจากจักรพรรดิ
มีคนเพียงส่วนน้อย ที่มีโอกาสได้รับโชคแห่งชาติ พวกเขาเหล่านั้น คือผู้ที่ได้ทำการช่วยเหลือประเทศจากความทุกข์ยาก
พวกเขาได้รับส่วนแบ่งของโชคแห่งชาติมาหล่อเลี้ยงร่างกาย ทำให้เขาได้รับโชตอันยิ่งใหญ่
แม้โชคจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับบุตรแห่งสวรรค์ แต่ก็แข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปหลายเท่า
โชคแห่งชาติที่เขาได้รับ ได้มาจากผลบุญที่เขาได้ช่วยเหลือผู้คนจากยาพันธุกรรม
จิวโมไป๋สูดลมหายใจลึกๆ ความคิดบางอย่างแววขึ้นมา ทำให้เขารู้สึกกลัว
โชคแห่งชาติที่ได้รับจากการช่วยเหลือประเทศ ไม่ได้รับมาด้วยการช่วยเหลือประเทศด้วยสถานการณ์เล็กๆ
สถานการณ์ที่จะทำให้ได้รับโชคแห่งชาติได้คือ สถานการณ์ระดับที่อาจทำให้ประเทศพังพินาศ!
ถ้าเขาไม่บังเอิญพบสถานที่ซ่อนยาพันธุกรรม และแจ้งให้ผู้อาวุโสจางฟู ทำการกวาดล้างยาพันธุกรรมทั่วประเทศ และปล่อยให้ยาพันธุกรรมนั้นถูกขายออกไป หายนะที่เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าจะมากกว่าที่เขาคาดคิดหลายเท่า
“ฮึมมมม”เสียงมังกรทองร้องคำรามอีกครั้ง ก่อนที่มันจะว่ายไปมาท่ามกลางท้องฟ้า ผ่านเมฆวิญญาณ ก่อนที่มันจะมองลงไปที่ทะเลปราณ และในตอนนั้นเอง มังกรทองก็พุ่งลงไปที่ทะเลปราณ!
เปรี้ยะ! เสียงบางอย่างดังขึ้น คล้ายเสียงแก้วแตก
ทะเลปราณจะหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง มังกรทองหายไปอย่างไร้ร่องรอย ก่อนที่เลือดปราณจะเปล่งแสงสีทองเจิดจ้า!
คลื่นความร้อนพลันไหลเวียนไปทั่วร่างของจิวโมไป๋ พละกำลังที่ตกต่ำพลันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวในพริบตา
จิวโมไป๋ลืมตาขึ้น ก่อนจะยกมือขวาขึ้น เกล็ดมังกรสีทองพลันปรากฏขึ้นห่อหุ้มมือ แสงสีทองส่องประกายเจิดจ้าเกล็ดมังกรมีลวดลายสีขาวแกะสลักด้วยตัวอักษรโบราณที่ไม่รู้จัก
จิวโมไป๋กำหมัดแน่น
พลังมังกร!
พลังอันมหาศาลปะทุขึ้นที่ฝ่ามือ
ดวงตาของจิวไป๋เป็นประกาย
พลัง 12 เท่า!
จิวโมไป๋พ้นลมหายใจออกมาก่อนจะเก็บเกล็ดมังกรทอง
เขาไม่คิดเลยว่าโชคแห่งชาติจะทำลายผนึกโลหิตมังกรของเขา และยังเพิ่มความเข้มขนของสายเลือดของเขาอีกด้วย ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ มากกว่าก่อนที่จะถูกผนึก 20 %!
