ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 597 หัวใจพิสุทธิ์ขั้นที่ 4 เนตรดอกบัวทอง
ผู้ที่ได้หลอมรวมสายเลือดมังกร แม้ไม่ได้ฝึกฝนร่างกาย พวกเขาก็จะมีความแข็งแกร่งของร่างกาย ที่เหนือกว่าผู้บ่มเพาะพลังทั่วไป
ความแข็งแกร่งเทียบเท่าผู้ฝึกฝนวิชาหลอมกายาไม่มากก็น้อย ตามความแข็งแกร่งของสายเลือดมังกรที่หลอมรวม
จิวโมไป๋ได้ทะลวงขั้นสูงสุดถึง 6 ครั้ง ความแข็งแกร่งที่ได้รับจากการทะลวงขีดสูงสุด รวมกับสายเลือดมังกรภัยพิบัติ ทำให้ร่างกายของเขาได้ก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์ไปนับครั้งไม่ถ้วน ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งกว่า ร่างกายของผู้บ่มเพาะพลังทั่วไปหลายเท่า
ร่างกายของเขาแทบจะเทียบเท่ากับ ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน
การปลดผนึกสายเลือดมังกรในครั้งนี้ ทำให้ความบริสุทธิ์ของสายเลือดมังกรของเขาเพิ่มขึ้น และยังเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายอีก 20%
ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น 20 % มันไม่ได้เป็นเพียงตัวเลขบอกถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นธรรมดา ร่างกายของจิวโมไป๋ได้ก้าวข้ามขีดจำกัดไปหลายครั้งแล้ว ถ้าไม่เลื่อนระดับการบ่มเพาะพลัง มันยากที่จะพัฒนาความแข็งแกร่งได้อีกต่อไปได้อีก
การเพิ่มความแข็งแกร่งอีก 20 % มันส่งผลให้ขีดจำกัดของร่างกายขยายออกไป หนึ่งในห้าของร่างกาย ขีดจำกัดความแข็งแกร่งที่ขยายออกไปนั้น เมื่อจิวโมไป๋เลื่อนระดับการบ่มเพาะพลังในขั้นต่อๆไป ความแข็งแกร่งของเขาก็จะทวีคูณทบทวีขึ้นไปอีก
สร้างระยะห่างความแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะพลังคนอื่นๆมากขึ้นเรื่อยๆ
พูดได้เลยว่าผลประโยชน์ในการทำลายผนึกโลหิตในครั้งนี้ จิวโมไป๋ได้รับผลประโยชน์มากมายมหาศาล
จิวโมไป๋เก็บพลังมังกรกับเข้าร่างกาย เขายังสัมผัสได้ถึงพลังงานที่กำลังพลุ่งพล่านในทะเลสติ เขาหลับตาเพ่งสมาธิกลับเข้าไปในทะเลสติ
ในทะเลปราณเม็ดเลือดสีแดงเข้มเปล่งประกายสีทองระยิบระยับ มากกว่าหนึ่งในสี่ของเม็ดโลหิต ได้หลอมรวมกับเลือดมังกรสีทอง
พลังงานมังกรอันน่าเกรงขามแผ่ซ่านออกมา ทะเลปราณแทบจะเหมือนกับสระเลือดมังกร
ความบริสุทธิ์ของสายเลือดมังกรในร่างของจิวโมไป๋ได้สูงถึง 30 %
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ ทัณฑ์สายฟ้าที่ปกคลุมเหนือทะเลปราณแลบแปลบปลาบพยายามต่อสู้กับพลังมังกร แต่ก็ไม่สามารถต่อสู้ได้ พลังมังกรเหมือนกระแสน้ำที่ไร้สิ้นสุด มันข่มสายฟ้าไม่ให้มันเข้าใกล้ทะเลปราณ
ทัณฑ์สายฟ้าจึงลอยเหนือทะเลปราณหลายเมตร คอยจ้องจะต่อสู้กับพลังมังกร
จิวโมไป๋ถอนสายตากลับ เงยหน้าขึ้นไปมองด้านบน ก็เห็นประกายดาวสีทองอีกจำนวนไม่มากนัก ที่ยังหลงเหลือหลังจากที่ โชคแห่งชาติได้หลอมรวมเข้ากับทะเลปราณ
ในตอนนั้นเอง ดอกบัวสีขาว ที่ลอยอย่างนิ่งสงบอยู่ใจกลางทะเลสติก็หมุนวนอย่างช้าๆ พลังงานอันอบอุ่นอ่อนโยน แผ่ซ่านออกมาอย่างนุ่มนวล ขยายขึ้นไปบนท้องฟ้า กระทบถูกประกายดาวสีทอง
บุญสีทองเปล่งแสงสีทอง ก่อนจะขยับเข้าใกล้ดอกบัวสีขาว และเข้าไปในดอกบัวสีขาว
ในเวลาไม่นานผลบุญสีทองทั้งหมด ก็ถูกดอกบัวสีขาวดูดซับไปจนหมดสิ้น
ดอกบัวสีขาวพลันเปล่งแสงสีขาวอ่อนโยนออกมา ก่อนที่แสงสีขาวจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีทองอ่อน
คลืนนนนน ทะเลสติสั่นไหวอย่างแผ่วเบา ท้องฟ้าสีดำเกิดพล่ามัวไปชั่วขณะก่อนจะกลับมาเป็นปรกติในเวลาไม่นาน
พื้นที่ของทะเลสติยังคงมีขนาดเท่าเดิม แต่มองจากสายตา พื้นที่ทะเลสติสีดำเหมือนมีความลึกขึ้น ไม่ได้ดูเหมือนถูกขังในที่แคบๆเหมือนเดิมอีกต่อไป
ในเวลาเดียวกันความรู้สึกเย็นสบายก็ไหลเวียนไปตามเส้นประสาททั่วร่าง โดยเฉาะส่วนหัว
จิวโมไป๋ลืมตาขึ้น ดวงตาของเขาทอประกายสีทองคำดำ ก่อนจะหายไปก่อนที่ในรูม่านตาตาสีน้ำตาลจะมีลวดลายดอกบัวสีทองแปดกลีบปรากฏขึ้น
จิวโมไป๋มองไปที่ประตูห้องน้ำที่ทาสีขาวล้วน การมองเห็นของเขาชัดเจนยิ่งขึ้น มันไม่เพียงทำให้มองเห็นไกลขึ้นชัดขึ้นเท่านั้น เขายังมองเห็นรายละเอียดเล็กๆที่คนปรกติไม่สามารถมองเห็นได้ ถ้าไม่ใช้กล้องจุลทรรศน์
เขาเพ่งมองไปที่ประตูห้องน้ำ ในสายตาคนธรรมดาจะมองเห็นเพียงสีขาวเรียบเนียนไม่มีสีอื่นผสม
แต่ในสายตาของเขา เขามองเห็นสีขาวเป็นจุดเล็กๆนับไม่ถ้วนเรียงซ้อนกัน ในสีขาวมีสีอื่นๆแทรกอยู่ พวกมันเป็นส่วนผสมของสี ไม่ได้มีสีขาวล้วนอย่างสิ้นเชิง
นอกจากสายตาแล้ว การได้ยินของเขาก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน จากปรกติที่สามารถระบุคีย์เสียง และโทนเสียงได้ ตอนนี้เขาสามารถได้ยินคลื่นความถี่ของสัญญาณได้
แม้จะไม่ชัดเจน แต่เขาก็สามารถแยกคลื่นสัญญาณที่แตกต่างกันได้
ในตอนนี้เขาได้ยินคลื่นรบกวนสัญญาณ ที่ปิดการส่งสัญญาณเข้าออกจากที่นี่
การมองเห็นและการได้ยินของเขาพัฒนาไปได้มากที่สุด นอกจากนั้นแล้ว ประสาทสัมผัสของเขายังชัดเจนแม่นยำขึ้น มันทำให้ปฏิกิริยาตอบสนอง ของเขาเร็วขึ้น แม้จะไม่เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนนัก
แต่ด้วยปฏิกิริยาตอบสนองที่เพิ่มขึ้น ทำให้เขาสามารถเคลื่อนไหวตอบสนองได้เร็วขึ้น เขาสามารถต่อสู้หรือแม้แต่รับรู้ถึงอันตรายได้ทันท่วงที
จิวโมไป๋กระพริบตา ดอกบัวสีทองแปดกลีบก็หายไปจากรูม่านตา ดวงตากลับมาเป็นปกรติ
เขาไม่คิดเลยว่านอกจากจะปลุกสายเลือดมังกรแล้ว เคล็ดวิชาหัวใจพิสุทธิ์จะพัฒนาเป็นขั้นที่ 4 และมันได้ทำการหลอมรวมกับโชคแห่งชาติ กลายเป็นดอกบัวทอง เขาไม่รู้ว่ามันแตกต่างจากดอกบัวสีขาวปรกติอย่างไร แต่มันไม่มีทางที่จะส่งผลร้ายต่อตัวเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงวางใจได้
จิวโมไป๋มองเวลาเห็นว่าผ่านไป 3 นาทีแล้ว เขาจึงรีบเดินออกจากห้องน้ำ เดินไม่กี่ก้าวเขาก็ออกจากห้องน้ำไปที่ห้องวิจัย เขาก็เห็นหลิวจ้างชิว กำลังพูดคุยกับหลี่ฟูจิวกันสองคน หลิวหวูชิงเธอกำลังนั่งที่โต๊ะทำงาน
แต่ไม่มีหลิวยี่อยู่ในห้องวิจัย
