รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 145

บทที่145 ไปจัดการมันซะ

เมื่อเห็นว่าแม่ซุนและทุกคนมองมาที่ตน ซุนเย่วก็ รู้สึกตึงเครียดมาก เธอกำมือแน่นแล้วหันหน้าไปทางอื่น

“หนูลาออกแล้ว”ซุนเย่วพยายามอย่างมากกว่าจะ กล้าพูดออกมา

“ว่าไงนะ ! “แม่ซุนเอามือตบโต๊ะอย่างแรง แก้ว บนโต๊ะ”เพลังพล้าง” : “ตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ”

“3เดือนกว่าแล้วค่ะ”หัวใจของซุนเย่วแขวนอยู่ กลางอากาศ เธอพูดอย่างกลัวๆ

“3เดือนกว่าแล้ว ! ให้ตายสิ แล้วตอนนี้แกทำ อะไรกิน ! “แม่ซุนมองซุนเย่วอย่างเดือดดาล สายตา กลัดกลุ่มและโมโห ลูกสาวคนนี้ ทำให้เธออยากจะบ้า ตายจริงๆ !

“ไม่มีงานทำ”

“แก ! “เมื่อได้ยินที่ซุนเย่วพูด แม่ซุนก็ยืนขึ้น อย่างไว เพื่อจะตบหน้าซุนเย่ว ดีที่สังเส่นเอ๋อห้ามไว้ได้ ทัน ซุนเย่วทั้งอยู่บนโซฟาไม่ขยับไปไหน

“เจ้าลูกสาวคนนี้ ทำให้แม่สบายใจไม่ได้เลย ! จริงๆเลย เรื่องใหญ่และเวลานานขนาดนี้ แกไม่บอกฉัน สักคำ ! แกไม่ใช่เด็กอายุ16นะ แก26แล้วซุนเย่ว จนถึง ตอนนี้แล้วยังไม่เอาไหนแบบนี้อยู่อีก ต่อไปแกจะใช้ชีวิต ยังไง ! ถ้าไม่มีเงิน ไม่มีที่ให้อยู่แล้ว ไม่ต้องมาหาฉัน ฉัน ก็ไม่มีเงินเหมือนกัน ! ”
แม่ซุนโมโหมาก สีหน้าเธอน่ากลัวมาก : “เป็น เพราะไอ้ผู้ชายคนนั้นใช่ไหม ? ห้ะ ? ต้องใช่แน่ๆ ดูซิเนี่ย แกไปเจอคนอะไรมา ตอนนี้เป็นไงล่ะ ไอ้นักต้มตุ้นนั้น หลอกแกจนไม่มีงานทำแล้ว ตอนนี้แกยังพูดอะไรได้ อีก ?”

ซุนเย่วไม่มีอะไรจะพูด เธอนั่งพิงศีรษะบนโซฟา แม่ไม่เคยยอมฟังความคิดเห็นของเธอ นี่คือเหตุผลว่า ทำไมหลังจากที่เธอลาออก มาตั้งนานแล้วแต่ไม่บอกแม่

“แม่งเอ้ย ทำให้เย่วเย่วเป็นถึงขนาดนี้ ! มันนี้เลว จริงๆ ! “ย้าวเป่าด่าทอ ถึงแม้ความสัมพันธ์ของซุนจิงกับ ซุนเย่วไม่ค่อยดีนัก แต่ย้าวเป่ากับซุนเย่วยังถือว่าดีมาก ในฐานะพี่เขย ก็เป็นผู้ชายคนที่สองของครอบครัว ย้าว เป่าต้องทำเพื่อน้องสาวภรรยาอยู่แล้ว : “แม่ครับ ไอ้ หมอนั่นมันอยู่ในห้องน้ำใช่ไหม ผมจะไปลากหัวมันออก มา แล้วถามว่ามันเข้าหาเย่วเย่วทำไม ถ้ามันกล้าตุกติก ผมจะจัดการมันเอง !

“ใช่แล้วย้าวเป่า แกไปห้องน้ำแล้วลากตัวมันออก มา ไม่ต้องเกรงใจมันจะลงไม้ลงมือก็ได้ แต่ระวังหน่อย อย่าทำจนเกิดเรื่อง แค่ให้มันไปจากซุนเย่วเองก็พอ”แม่ ซุนคิดว่าให้ย้าวเป่าจัดการเรื่องนี้ก็เป็นวิธีที่ที่ไม่เลว

“พี่ย้าว ผมไปด้วย ! ถ้าไอ้หมอนั่นกล้าโต้ตอบ ผม ก็จะไม่เกรงใจแล้ว ผมจะชัดหน้ามันเอง ! “เกาเฉียงก็ เอาด้วย ให้ฉินหลั่งกับซุนเย่วตัดความสัมพันธ์กัน แบบนี้ เขาก็จะได้จีบซุนเย่วง่ายขึ้น ?

“อืม เธอสองคนไปด้วยกัน ! ควรทำยังไงก็เอาอย่างนั้น ใช้วิธีลูกผู้ชายของพวกเธอจัดการ..”แม่ซุน ยุยง

“พวกนายจะทำอะไร ? ฉันลาออกแล้วมันเกี่ยว อะไรกับเขา”เมื่อซุนเย่วได้ยินว่าย้าวเป่ากับเกาเฉียงจะ ไปจัดการฉินหลั่ง จะไม่ให้ร้อนรนได้ยังไง เธอยืนขึ้น เพื่อไปขวางย้าวเป่า

“ไม่เกี่ยวกับมันได้ยังไง ซุนเย่ว แกนี่นะ ฉันว่าแก โดนไอ้หมอนั่นล้างสมองแล้วล่ะ”แม่ซุนขวางซุนเย่ว แล้วมองไปยังย้าวเป่า : “รีบไปเถอะ ไม่ต้องสนใจ เธอ ! ”

“เกาเฉียง ไปกัน”ย้าวเป่าเรียกเกาเฉียง ทั้งคู่เดิน ไปยังห้องน้ำ

“พวกนายจะทำอะไร กลับมานะ ไม่เกี่ยวกับ เขา ! “ซุนเย่วร้อนใจ เธออยากไปห้ามทั้งสอง แต่เธอ โดนแม่ซุนกับซุนจิงจับไว้แน่นซุนเย่วอยากหนีออก แต่ ลำพังเธอคนเดียวจะหนีจากน้ำมือของคนสองคนได้ยัง ไง

“ปล่อยหนูนะ ปล่อยสิ หลีกไป พวกนายกลับ มานะ มันไม่เกี่ยวกับเขา….”ซุนเย่วแทบจะสู้กับแม่และ ซุนจิงอยู่แล้ว เธอตะโกนเสียงดัง : “ฉินหลั่ง คุณรีบหนี

ไป พวกเขาจะเข้าไปทำร้ายคุณ ! รีบไปสิ รีบไป.” “แกกลัวแบบนี้ ยอมรับแล้วใช่ไหมว่ามันทำให้แก เป็นแบบนี้ ? “ซุนจิงกอดซุนเย่วพลางพูด : “วันนี้ไอ้หมอ นั่นมันเข้ามาในบ้านเรา แกคิดหรอว่ามันจะหนีไปได้ ? “ซุนจิงมองย้าวเป่า : “ที่รัก ซุนเผ่วยอมรับแล้วว่า ไอ้หมอนั่นเป็นคนทำ ไม่ต้องเกรงใจมัน จัดการได้เลย”

สังเส่นเอ๋อยืนขึ้นอย่างกระวนกระวายข้างๆซุนเย่ว เธอไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง ดูผู้ใหญ่3คนขัดแย้งกัน เธอไม่อาจช่วยอะไรได้เลย ทำได้เพียงพูดอย่างไร้ ประโยชน์ข้างๆ : “พวกคุณหยุดทะเลาะกันได้แล้ว พอ เถอะ….”

ย้าวเป่าและเกาเฉียงเดินไปถึงประตูห้องน้ำแล้ว พวกเขาเห็นเพียงแผ่นหลังของชายหนุ่มคนหนึ่ง พลาง ใส่หูฟังฟังเพลง มือที่ใส่ถุงมือพลาสติกพลางใช้แปรง ขัดด้านนอกของชักโครก ข้างๆมีถึงน้ำและผ้าขี้ริ้วสีเขียว ผืนหนึ่ง น้ำในถังนั้นดำมาก

“แก แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินใช่ไหม ? “ย้าวเป่าพูด ขึ้น แต่ชายหนุ่มคนนั้นยังคงขัดชักโครกอยู่

“แม่ง ทำเป็นไม่ได้ยิน เกาเฉียง”ย้าวเป่าเรียก เกา เฉียงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ทั้งสองเดินเข้าใกล้ชายหนุ่ม อย่างช้าๆ

“แม่ง ก่อนหน้านี้ทำเป็นว่าชนะใจคุณชุนได้แล้ว ฉันจะให้หัวแกเต็มไปด้วยน้ำชักโครกเลย ! “เกาเฉียง เดินไปด้านหน้าฉินหลั่งค่อยๆนั่งยองๆ แล้วยกถังสีเขียว ขึ้นช้าๆ ชูขึ้นเหนือไหล่ ใช้หลัก”เทลงมาจากที่สูง”ปรับ ให้ตรงศีรษะฉินหลั่ง

ย้าวเป่ายกนิ้วให้เกาเฉียง ความหมายก็คือ คุณนี่ มันร้ายจริงๆ
เกาเฉียงใกล้ประคองถังนี้ไม่อยู่แล้ว เขาอยากให้ น้ำชักโครกในถังนี้สาดลงบนศีรษะฉินหลั่งโดยเร็ว

ทันใดนั้น จู่ๆชายหนุ่มก็หันมาจะหยิบผ้าขี้ริ้ว เมื่อ เห็นหน้าชายหนุ่ม ย้าวเป่าตกใจมาก มือของเขาวางลง ไปบนแขนเกาเฉียงโดยอัตโนมัติ

“ซ่า ! ”

น้ำชักโครกทั้งถังสาดลงบนหัวเกาเฉียงเต็มๆ เขา เปียกไปทั้งตัว และกินน้ำชักโครกไปไม่น้อย รสชาติผง ซักฟอก ผ้าขี้ริ้ว และน้ำชักโครกล้วนได้กลิ่นทั้งหมด น้ำ ชักโครกไหลออกมาจากปากเขา เกาเฉียงกลื่นลงไปอีก นิดเดียวก็จะอ้วกออกมาแล้ว

ฉินหลั่งและย้าวเป่าแค่เลอะตรงกางเกงเล็กน้อย

“สาดน้ำลงบนศีรษะตัวเองทำไมเนี่ย ? จริงๆเลย กระเด็นโดนเท้าผมเนี่ย”ฉินหลังถอดหูฟังออก และมอง ส่วนต่างๆของร่างกายตัวเอง ดีที่ไม่โดนจนเปียก

“เอ๊ะ คุณทำไม….”ฉินหลั่งพึ่งสังเกตได้ ว่าคนที่ อยู่ตรงหน้าคือย้าวเป่า คนที่ขอยืมเช่าคฤหาสน์ตนเมื่อ วานนี้

“ฮ่า ฮ่า….”ย้าวเป่ายิ้มแห้ง ขณะเดียวกัน เกา เฉียงยังคงอยู่อีกด้านหนึ่ง เขาก็ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเอง ก็จำฉินหลั่งได้

เมื่อครู่ที่ยืนตรงหน้าประตูห้องน้ำ การแต่งตัวของ ฉินหลั่งเปลี่ยนไป บวกกับเห็นแค่ด้านหลัง ย้าวเป่าจำฉิน หลั่งไม่ได้ จนเมื่อครู่ ที่จู่ๆฉินหลั่งหันมา เมื่อย้าวเป่าเห็นหน้าตาของฉินหลั่ง หัวใจเขาแทบหลุดออกมา

“พวกคุณ…..”ฉินหลั่งแปลกใจจู่ๆย้าวเป่ากับเกา เฉียงมายืนอยู่ด้านหลังตัวเองทำไม

“แก แกหลอกคุณซุน ฉันกับพี่ย้าวมาจัด”เกา เฉียงพูดไม่ทันจบ ย้าวเป่าก็ต่อยไปที่จมูกของเกาเฉียง เสียงเขาก็เลยหายไป เปลี่ยนเป็นเสียงร้องอย่างเจ็บ ปวด : “โอ๊ย….”

“คุณมาขัดชักโครกอยู่นี่ได้ไง เห้อ เสียมารยาท จริงๆ คุณรีบออกมาเถอะ…..”ไม่ว่ายังไงตัวเองก็ยืม คฤหาสน์ของฉินหลั่ง ฉินหลั่งซื้อคฤหาสน์ที่ชุ่ยเต่าหัว ถึงไว้สองหลัง หนึ่งในนั้นคือหลังที่ราคา100ล้าน นี่เป็น ผู้มีอิทธิพลจริงๆ ให้คนระดับสูงกว่าตัวเองตั้งไม่รู้กี่เท่า มาขัดชักโครกเนี่ยนะ ไม่ล้อกันเล่นไปหน่อยเหรอ ?

“คุณรีบออกมาสิ”ย้าวเป่าพูดพลาง เอาผ้าขี้ริ้วใน มือฉินหลั่งออก แล้วให้ฉินหลั่งออกจากห้องน้ำ

เกิดอะไรขึ้น เกาเฉียงที่โดนน้ำชักโครกราดทั้งตัว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมย้าวเป่าถึงทำแบบนี้ เขา ใช้ผ้าขนหนูเช็ดน้ำบนตัวและเดินออกไป

ซุนเย่วและคนอื่นๆยังคงฉุดกระชากกันอยู่ รวมๆ กันยากที่จะแยกออกจากกัน สังเส่นเอ๋อคอยห้ามอยู่ ข้างๆ

ขณะนั้นเอง เธอก็เห็นย้าวเป่าเดินยิ้มออกมามา จากห้องน้ำพร้อมฉินหลั่ง

ทั้งสามคนเลยหยุด สั่งเส้นเอ๋อก็หยุดเช่นกัน ซุนเย่วกับแม่ซุนประหลาดใจ ย้าวเป่ากับเกาเฉียงบอกว่าจะ ไปจัดการฉินหลั่งในห้องน้ำไม่ใช่เหรอ ทำไมสภาพเขา ถึงยังดูดีแบบนี้ ?

ซุนจิงตกใจมาก ทำไมถึงเป็นเขา !

คนที่ตกใจเช่นกันคือสังเส่นเอ๋อ แต่เมื่อสังเส่นเอ๋ อเห็นฉินหลั่ง ในใจรู้สึกแปลกๆไม่เข้าใจ

เมื่อเห็นว่าซุนจิงก็อยู่ที่นี่ ฉินหลั่งก็ครุ่นคิดในใจ เล็กน้อย ชื่อ”ซุนจิง”กับ”ซุนเย่ว”ในใจคิดไปต่างๆนานๆ เขาอดไม่ได้ที่จะปลง โลกนี้ช่างแคบซะจริงๆ

เมื่อเห็นสังเส่นเอ๋อ สายตาฉินหลั่งหยุดชั่วขณะ และมีบางอย่างแวบเข้ามา

“ย้าวเป่า มันเป็นคนหลอกซุนเย่ว ทำไมถึงไปคุย กับมัน รีบไล่มันออกไปเดี๋ยวนี้ ! “แม่ซุนเห็นย้าวเป่ากับ ฉินหลั่งหน้าตายิ้มแย้มก็ยิ่งโมโหเข้าไปอีก เธอคิดว่าย้าว เป่านี่พึ่งไม่ได้เลยจริงๆ

“เอ่อ….”ย้าวเป่าไม่รู้จะพูดยังไง เขาทำตาหลุบ ไปมา เดินแสร้งยิ้มไปหาแม่ซุน : “แม่ครับ คงเป็นเรื่อง เข้าใจผิด ผมว่าเขาก็ไม่เลวเลยนะ”

“ใช่ค่ะ แม่ ซุนเย่วก็บอกอยู่ว่าคุณฉินไม่ได้หลอก เธอ ใช่ไหมซุนเย่ว ? “ตอนนี้ ซุนจิงก็พูดในทางที่ดีให้ ฉินหลั่ง

“เอ่อ…ค่ะ เขาไม่ได้หลอกหนู”ซุนเย่วงุนงง เธอ ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่รองถึงพูดในทางที่ดีเพื่อตน
“พวกเราคงคิดมากไป แม่คะ แม่ใจเย็นๆนะ เรานั่ง คุยกันดีกว่า”ซุนจิงคิด คุณฉินเป็นคนรวยระดับเศรษฐีนี้ ถ้าหากน้องสาวจับลูกเขยผู้สูงศักดิ์คนนี้ได้ละก็ บ้านเรา ก็เรียกได้ว่า”คนหนึ่งได้ดี คนอื่นก็พลอยได้ดีไปด้วย”

แม่ซุนรู้สึกแปลกๆกับท่าทางของลูกสาวคนรอง และสามีของเธอ บอกให้เธอนั่งคุยกับฉินหลั่งเนี่ยนะ ไม่มีทาง แต่ก็ช่วยไม่ได้ ในที่สุดเธอก็นั่งลงบนโซฟา

“ฉินหลั่ง คุณก็นั่งสิ ? “ซุนจิงเชื้อเชิญฉินหลั่ง อย่างระมัดระวัง ฉินหลั่งพยักหน้าแล้วนั่งข้างๆซุนเย่ว

เมื่อเห็นฉินหลั่งกับคุณน้านั่งด้วยกันอย่างเหมาะ สม และคิดถึงที่ว่าฉินหลั่งเป็นแฟนของคุณน้า ไม่รู้ทำไม สังเส่นเอ๋อถึงรู้สึกเจ็บปวดเธอหันหน้าไปทางอื่น ไม่มอง ฉินหลั่ง ก็แค่คนจนๆ ฉันจะเป็นห่วงเขาทำไม ?

ถึงแม้จะปลอบใจตัวเองแบบนี้ แต่ในใจสังเส่นเอ๋ อยังคงว้าวุ่น รู้สึกไม่ค่อยมีความสุข

เกาเฉียงเดินมา ส่วนที่ว่าทำไม่ตัวเขาถึงเปียกนั้น เกาเฉียงอธิบายว่า ตัวเองไม่ทันระวังเลยล้มในห้องน้ำ ตอนแรกเขาจะเอาเก้าอี้ไปนั่งข้างๆซุนเย่ว แต่เมื่อได้ยิน ซุนเย่วพูดว่า”เหม็นมาก”จึงขยับออกไปห่างๆ เขามอง ฉินหลั่งด้วยสายตาที่โกรธมาก แต่คนที่ทำให้เขาเปียก น้ำชักโครกคือย้าวเป่านี้

ตอนแรกย้าวเป่าอยากให้ทุกคนนั่งด้วยกัน พูดคุย เรื่องฉินหลั่งกับซุนเย่ว แต่แม่ซุนไม่ชอบฉินหลั่งเอา มากๆ พูดโจมตีฉินหลั่งตลอด บวกกับตัวเสริมที่นั่งข้างๆอย่างเกาเฉียง แม้ย้าวเป่าและซุนจิงจะพูดให้ฉินหลั่งดูดี ยังไง แม่ซุนก็ไม่ยอมให้ทั้งสองคบกัน

ย้าวเป่าและซุนจิงก็กลัวว่าถ้าหากตัวเองยังคง ช่วยฉินหลั่งต่อไป อาจทำให้แม่ซุนสงสัยและฉินหลั่งไม่ พอใจ หากทำให้เรื่องยุ่งเหยิงแล้วพูดเรื่องที่ตัวเองเช่า คฤหาสน์ฉินหลั่งออกมาก็แย่หน่ะสิ

ดังนั้นย้าวเป่าจึงจบบทสนทนาอย่างเหมาะเจาะ

“นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว แม่ครับ พวกเราไปกันเถอะ ไป คฤหาสน์ของพวกผมกัน แล้วกินข้าวด้วยกันในครอบครัว สักมื้อ”ย้าวเป่ามองคนอื่นไปรอบๆ พลางเสนอขึ้นมา