รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 149

บทที่ 149 สอนความสามารถพิเศษ

เมื่อได้เห็นความกระตือรือร้นของแม่และคนอื่น ซุนเยวรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก พวกเขายังคิดว่าเธอกับ ฉินหลั่งเป็นคู่รักกัน เธอรู้สึกว่าถ้าเธอไม่สารภาพตอนนี้ เรื่องจะซับซ้อนมากขึ้น และในที่สุดก็จะพัฒนาขึ้น ถึงจุด ที่ควบคุมไม่ได้ หัวใจของเธอก็ร้อนรุ่มเธอจึงพูดออกมา

“อะไรนะ” คำพูดของซุนเยว่สร้างความตกใจให้ กับแม่ที่มีความสุขและคนอื่นๆ แม่อย่างเชื่องช้า “เยว่เยว่ เธอพูดเพ้อเจ้ออะไร ต่อไปอย่าล้อเล่นแบบนี้

อีก..”

“เยว่เยวล้อเราเล่นเหรอ”

“คุณฉินเป็นคนใจกว้าง เขาไม่ใส่ใจหรอก เยว่เยว่

ต่อไปต้องคบกันดีๆนะ…

ซุนเยวรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหัวใจของเธอเต้น “ปังปังปัง” เธอเหลือบไปมองฉินหลั่งอย่างลับๆ เห็นว่า สีหน้าของเขาสงบ หลังจากสายตาประจบกัน เขาตกอยู่ ในภวังค์เล็กน้อยและหลบหลีกไป

ซุนเยว่เข้าใจว่าฉันหลั่งหมายถึงอะไร พูดตรงๆก็ คือเขาไม่ต้องการช่วยตัวเอง และภาพความหวังลวงตา

ของเธอก็แตกสลาย

หัวใจของเธอค่อยๆสงบลง
ไม่ล่ะ ขอบคุณคุณฉินมาก กลับกันเถอะ” แม่ซู นที่หัวใจจมดิ่งลงสู่กันบั้งไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอ พยักหน้าให้ฉินหลั่งและพาคนอื่น ๆ ไปที่ประตู

เมื่อเขาจากไป ฉินหลั่งยังตบไหล่ย้าวเป่าเพื่อ ขอโทษ ย้าวเป่าตื่นตระหนกและพูดไม่ให้ฉินหลั่ง คิดมากว่า พวกเขาเห็นแล้วว่าคุณฉินพยายามช่วยเรา อย่างเต็มที่แล้ว ที่เป็นแบบนี้ไม่เกี่ยวกับฉินหลั่งเลย และ แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กัน แต่เขาก็เป็นมหาเศรษฐี เกินย้าวเป่าควรหมอบหาเขา มากกว่าที่จะกล้าตำหนิ ด้วยซ้ำ

หลังจากด้านหลังของซุนเยว่และคนอื่นๆ หาย ไป ฉินหลั่งส่ายหัวและเดินกลับไปที่วิลล่า

เขายกโต๊ะดอกไม้ที่ล้มอยู่ขึ้นมา กวาดเศษผ้าที่ หล่นเกลื่อนพื้น โยนไก่ที่ยังมีชีวิตอยู่เข้าไปในครัว และ เก็บใบมีด 7 – 8 ใบโยนทิ้งถังขยะ

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ ฉินหลั่งก็ค่อยๆนั่งลง บนโซฟา กลุ่มเชือกแดงยังนอนนิ่งอยู่บนโต๊ะกาแฟ เขา นึกถึงคำพูดของยายแก่และเชื่อมั่น “สายเชื่อม บุพเพสันนิวาส” และเก็บเชือกสีแดงไว้ ตอนนี้เขารู้สึกขำ กับมัน เขาคิดจะโยนเชือกสีแดงลงถังขยะ

ขณะเดียวกันประตูของบ้านก็เปิดออก และยายก็ เดินเข้ามาจากข้างนอก

“สิ่งเลวร้ายเสร็จสิ้นแล้ว” ยายยิ้มจาง ๆ เธอเดิน เข้าไปในห้องนั่งเล่นและโยนของไปที่ฉินหลั่ง ฉินหลั่งเอื้อมมือไปหยิบมันและเห็นว่ามันเป็น “ไก่สับหน้า ใหญ่”หนึ่งห่อ มันยังอุ่นอยู่ ไม่มั่นใจว่ายายจ่ายเงินหรือ ยัง

“กินสิ มองหน้าทำอะไร” ยายมองไปที่ฉินหลั่ง ด้วยความโกรธและงงงวยเล็กน้อย

“โอ้” ฉินหลังพยักหน้าซ้ำ ๆ รู้สึกอบอุ่นในใจเขา

หิวจริงๆ เขาจึงวางเชือกแดงไว้บนโต๊ะกาแฟและกินไก่ สับ “อี้ เธอเอาเชือกสีแดงนี้มาทำอะไร” ยายเห็น เชือกสีแดงบนโต๊ะกาแฟและสนใจเล็กน้อยเธอเดินไปที่

โต๊ะกาแฟ ใช้มือหยิบเชือกแดงขึ้นมา และเล่นกับมันเล็ก

น้อย

“อ๋อ มันเป็นแบบนี้” ฉินหลังกินไก่สับไป ก็เขาหิว จริงๆ “ครั้งหนึ่งผมไปตลาดกลางคืน คนขายเชือกให้ เชือกแดงสองเส้นแก่ผม โดยบอกว่าตราบใดที่คนรักผูก มันไว้ไม่ว่าจะอยู่ห่างกันแค่ไหน ก็จะสัมผัสได้ถึง ตำแหน่งของอีกฝ่าย มันเรียกว่า “สายเชื่อม บุพเพสันนิวาส” เมื่อลองคิดดูตอนนี้ รู้สึกว่าผมโง่จริงๆ โลกนี้จะมีเรื่องงมงายแบบนี้อยู่ได้ยังไง ฮ่าฮ่า ”

ฉินหลั่งที่กำลังกินไก่สับยิ้ม

“โอ้..”หลังจากฟังคำพูดของฉินหลั่งยายก็ยิ้ม เบา ๆ “เขาเป็นแค่คนธรรมดาจะเข้าใจมันได้อย่างไร “สายเชื่อมบุพเพสันนิวาส” เอาไว้หลอกชายหญิงที่ งมงายมากกว่า”
ฉินหลั่งเคี้ยวคำพูดของยายอย่างระมัดระวัง การ แทะไก่เริ่มเฉื่อยชามากขึ้นเรื่อย ๆ ทันใดนั้นก็ถามว่า “หรือยายเข้าใจ “สายเชื่อมบุพเพสันนิวาส” นี่เป็นเรื่อง จริงหรือครับ”

“อืม…. “ยายพีมพำเบา ๆ แต่เธอรำคาญที่จะตอบ คำถามของฉันหลัง เธอกางมือขวาและปล่อยให้เชือกสี แดงวางอยู่บนฝ่ามือ ค่อยๆหลับตาและขยับมุมปาก เหมือนกำลังร่ายมนตร์บางอย่าง

“เด็กตัวเหม็นมานี่” ยายลืมตาขึ้นและพูด ฉินหลั่ง มาพร้อมกับสับไก่ในมือ เธอมองไปที่ท่าทางที่ไม่สนใจ และเอาแต่กินของฉินหลั่ง ยายพีมพำ “สนใจแต่จะกิน ยื่นมือออกมาสิ”

“โอ้” ฉินหลั่งพูดไม่ออกและยื่นมือซ้ายออกไป ด้านหน้าของยาย

“นิ้วไหนใช้สวมแหวน” ยายถาม

“นิ้วชี้” ตอบอย่างลวกๆแล้วถามด้วยความสงสัย ว่า “ยายทำสายเชื่อมบุพเพสันนิวาสได้เหรอ!?” “ไร้สาระ น่ะ” ยายด่า จับมือซ้ายของฉินหลั่งด้วยมือข้างเดียวและ พันเชือกสีแดงรอบนิ้วชี้ซ้ายของฉินหลั่งอย่างรวดเร็ว

“โอ๊ย” ฉินหลั่งร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และ เมื่อยายปล่อยมือ เขาก็เห็นว่ามีสายสีแดงที่นิ้วชี้ข้างซ้าย ของเขาเหมือนแหวนสีแดง

“ยายเชือกสีแดงในมือของผมได้ผลจริงเหรอ” ฉินหลั่งถามอย่างสงสัย
“เธอยังสงสัยว่ายายของเธอจะทำไม่ได้หรือ”

ยายพูดด้วยความไม่พอใจ ฉินหลั่งหดคอและไม่กล้า

ถามต่อ “ไอ้เชือกแดงนั้น ยายสอนวิธีผูกมันหน่อย ต่อไป

ในอนาคต. เฮ้ยายกำลังทำอะไร? ?” ฉินหลั่งเห็นว่ายายก็ผูกเชือกสีแดงไว้ที่นิ้วหัวแม่ มือขวาของเธอด้วย ยายแก่บอกว่านี่เป็นของคนรักเธอ

จะผูกไว้ ตนกับยายจะผูก “เชือกเชื่อมบุพเพสันนิวาส”นี้

ด้วยกันได้อย่างไร

“ถ้ายังพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะฆ่าเธอ” ยาย ตะโกนและฉินหลั่งก็ปิดปากของเขา ในไม่ช้ายายก็พัน เชือกสีแดงไว้ในมือเธอ มองไปที่เชือกสีแดงในมือของ เธอและพูดกับฉินหลั่งพลางปรับเชือกไป “ทุกคนต่างมี โทรศัพท์มือถือ แต่ยายไม่มีสิ่งเหล่านี้ สิ่งนี้จะติดต่อกัน ง่ายขึ้น”

ฉินหลั่งคิดในใจว่า คุณซื้อโทรศัพท์มือถือมันก็จบ ไม่ใช่เหรอ?

ยายปรับเชือกแดงในมือของเธอ และขอให้ฉิน หลั่งยื่นมือออกมา เมื่อนิ้วหัวแม่มือของยายขยับ นิ้วชี้ ซ้ายของฉินหลั่งก็ขยับตาม ราวกับว่ามีเชือกดึงอยู่ตรง กลาง

“เฮ้ มันขยับจริงๆยายดูสิ” ฉินหลั่งขยับนิ้วของเขา ด้วยความตื่นเต้น และนิ้วของยายก็ขยับด้วย ซึ่งเขาคิด ว่ามันน่าทึ่งมาก

“ถ้าขยับมั่วๆอีก ฉันจะตัดมือของเธอ” ยายพูดอย่างครอบงำและฉินหลังก็ไม่กล้าที่จะขยับอีก และแม่ สามีก็พูดว่า “ต่อไปฉันโทรหาเธอได้เท่านั้น เธอไม่ สามารถโทรหาฉันได้เข้าใจไหม”

“เข้าใจครับ” ฉินหลั่งรู้สึกไม่พอใจมันไม่ยุติธรรม สำหรับเขา แต่เมื่อนึกว่าตนเองไม่มีเรื่องอะไรจะโทรหา ยาย เขารู้สึกสมดุลขึ้นเล็กน้อย

ยายมองไปที่เชือกสีแดงในมือ สีหน้าของเธอไม่ ค่อยพอใจ

“น่าเกลียดมาก” ยายพึมพำ ในที่สุดก็เห็นเธอ สอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อหยิบอะไรบางอย่างออกมา แล้วค่อยๆวางลงบนนิ้วหัวแม่มือขวาของเธอ ฉินหลั่ง เห็นบนมือของเธอสวมแหวนยิ่งธนูของชาวแมนจู มัน เป็นสีเขียวมรกต สว่างสดใส มันดึงดูดความสนใจของ ฉินหลั่งได้อย่างดี

เมื่อฉินหลั่งต้องการดูใกล้ ๆ ยายก็เก็บมือ

“ผมอิ่มแล้ว”

“เห้อ เกือบไปนิดเดียว”

“อิ่มแล้วก็มากับฉัน” ยายพูดจบและไปที่ห้องครัว ก่อนฉินหลั่งตามมา ตาของเธอจับจ้องไปที่ไก่ที่มัดไว้ที่ พื้น ฉินหลั่งคิดว่าเธอกำลังจะ “ดูดเลือดไก่”ซะอีก เขา พูดและเตรียมพร้อมออกไป

“อย่าเพิ่งไป” ยายเรียกให้หยุด

“มีอะไรครับยาย” ฉินหลั่งถามด้วยความสับสน
“จากนี้ไปเธอต้องช่วยฉันทำเรื่องพวกนี้” แมว สามขาอย่างเธอไม่ถูกคนอื่นตีตายก็ดีแล้ว หยุดพูดว่าตัว เองเป็นนายหนุ่มรวยรุ่นที่สอง มีผู้ใต้บังคับบัญชาที่จะ ปกป้อง โลกนี้ไม่สามารถคาดเดาได้ ต้องรู้จักพึ่งพาตัว เองทุกเรื่อง เข้าใจหรือไม่” ยายจ้องไปที่ฉินหลั่งและพูด

“เข้าใจแล้วครับ” เป็นสิ่งที่ฉินหลังสามารถพูดได้ ในเวลานี้ แต่สิ่งที่ยายพูดนั้นก็ค่อนข้างสมเหตุสมผล

” ถึงยังไงคุณเด็กตัวเหม็นคนนี้ก็อยู่มาหลายวัน แล้ว และยังช่วยชีวิตยายไว้อีก ถือว่ามีความดีความชอบ วันนี้ฉันจะสอนเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เธอ เธอจะได้พูด ไม่ได้ว่ายายปฏิบัติต่อคุณไม่ดี”

“ยายจะสอนทักษะให้ผมเหรอ!?” ฉินหลังรู้สึก ดีใจมาก แม้ว่าเขาจะไม่กระตือรือร้นที่จะแข่งขัน แต่เขาก็ เต็มใจที่จะเรียนรู้เทคนิคเล็กน้อยเพื่อปกป้องตัวเอง เขา ได้เห็นทักษะของยายแล้ว แม้ว่าเขาจะเรียนรู้ได้นิดนึง ก็ตาม เพื่อต่อไปไม่ต้องใช้แรงมากนักในการจัดการกับ พวกคนร้ายข้างถนน

“ดูดีๆนะ” ยายคำรามและหยุดมองไปที่ฉินหลั่ง สายตาของเธอจ้องมองไปที่ไก่บนพื้นอย่างดุเดือดและ ฉินหลั่งเฝ้าดูอย่างตั้งใจ

พอยายยกมือขึ้น “ฟิ้ว” แสงเย็นวาบฟาดไป ไก่ที่ พื้นร้องลั่น หงอนไก่ตกลงพื้นและไก่เจ็บปวดมากจนไก่ ทำอะไรไม่ถูก กรงเล็บถูกมัดไว้ทั้งหมดและขยับไม่ได้ จะงอยปากของไก่เปิดอยู่ที่พื้นราวกับลิ้นไก่จะหลุดออก

มา
“ตาเธอละ” ยายยื่นใบมีดให้กับมือของฉินหลั่ง

“ยายครับ ฆ่ามันก่อนใช่มั้ย” ฉินหลั่งทนไม่ได้ เขา หยิบมีดทำครัวขึ้นเตรียมจะเชื่อดไก่

“จะฆ่าอะไร ก็แค่ฝึกฝน ฝึกจนสามารถฆ่ามันได้ ด้วยมีดบิน” ยายไม่อนุญาต

“หะ …. ครับ” ฉินหลั่งรู้นิสัยของยายดี ดังนั้นเขา จึงไม่กล้าพูดอีกต่อไป เขาแค่ต้องการฝึกฝนอย่าง รวดเร็วและทำให้ไก่ไม่ทรมาน

ยายสอนฉินหลั่งท่าทางในการถือใบมีด ความ แข็งแรงของใบมีดและจุดสนใจทั้งหมดทีละขั้น ฉินหลั่ง ก็ตั้งใจเรียนรู้ แต่เมื่อเขายิงไปที่ไก่มันไม่สามารถบรรลุ ผลหนึ่งในสิบของยายด้วยซ้ำ ถ้าไม่บินไปที่ท้อง ก็บิน ไปที่ตูด

ใบมีดหลายสิบใบปลิวออกไปและที่น่างงก็คือขน ไก่กองเต็มพื้น แต่ไก่ก็นอนหน้านิ่งงันกับพื้น โดยไม่ สนใจชีวิต มีเพียงท้องเท่านั้นที่ปูดโปนอยู่

“เจ้าไก่ ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ตั้งใจ แต่ยายบังคับ ให้ฉันทำ ไม่ต้องกังวล ฉันจะแก้ปัญหาความเจ็บปวด ของแกโดยเร็วที่สุด….” เมื่อมองไปที่ไก่ที่ตายทั้งเป็น

ฉินหลั่งรู้สึกผิดมาก

“หมา เจ้าโง่ สอนแค่เคล็ดลับเดียว เธอก็ยังเรียนรู้ ไม่ได้ เธอทำให้ฉันโกรธจริงๆ” ยายดุด้วยความโกรธ

“ยาย ผมจะลองดูอีกครั้ง ผมได้ค้นพบความรู้สึก บางอย่างแล้ว” ฉินหลั่งพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้ยางอาย เขาท่องใจความที่ยายสอนไว้ที่ปาก ยกมือขึ้นและดาบก็กระ พริบขึ้นแทงไก่ด้วยเสียง “ฟิ้ว” แล้วเลือดสีดำก็ไหลออก

มา