รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 153

บทที่ 153 คฤหาสน์นี้ไม่ใช่ของเขา

สองวันต่อมา อาการบาดเจ็บที่เท้าของซุนเย่วก็ หายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว เธอค่อยๆใส่รองเท้าแตะ สีชมพูกลับเข้าไปในกล่องอย่างระมัดระวัง และวางไว้ บนโต๊ะข้างเตียง

ในวันนี้ ซุนเย่วพร้อมที่จะทำงานเป็นวันแรก เพิ่ง จะแต่งหน้าเสร็จ ส่งเส่นเอ๋อก็โทรวิดีโอคลอมาหาซุนเย่ว

“เอ่อ คุณน้า เธอเตรียมตัวไปสมัครงานอยู่เห รอ?”ส่งเส่นเอ๋อถามซุนเย่วด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ ว่าช่วงนี้ คุณน้าพยายามหางานทำอยู่

“เอ่อ ฉันหางานทำได้แล้ว ก็คือเป็นผู้จัดการที่อา คารหลิงอู่ เงินเดือนชั่วคราวสองหมื่น อีกหน่อยก็จะเพิ่ม ขึ้นอยู่….”ซุนเย่วก็ไม่ได้ปิดบังส่งเส่นเอ๋อ เธออยากจะ ให้แม่เธอรู้ผ่านส่งเส้นเอ๋อ แบบนี้ก็จะได้ไม่ต้องหาคู่ให้ กับตัวเองอีก

“โอ้โห้ คุณน้าเธอก็สุดยอดไปเลย เงินเดือนหนึ่ง เดือนสองหมื่นเกือบจะเทียบบริษัทของพ่อฉันได้แล้ว เธอทำยังไงเหรอ?”ส่งเส้นเอ๋อดีใจแทนคุณน้า แล้วก็ ประหลาดใจมากเช่นกัน

“เป็นฉินหลั่ง จริงๆแล้วเจ้านายของอาคารหลิงอู่ คือฉันหลัง เขาจ้างให้ฉันเป็นผู้จัดการ”เมื่อซุนเย่วพูดจบ ส่งเส่นเอ๋อที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ก็แข็งที่อ หลายวัน มานี้เธอพยายามทำให้ตัวเองลืมทุกอย่างเกี่ยวกับฉินหลั่ง

“ฉินหลั่ง….”ส่งเส่นเอ๋อ พีมพำ แม้แต่อาคารหลิงอู่ ก็เป็นของเขา เห้อ ก่อนหน้านี้ตัวเองยังหัวเราะเยาะว่า คนอื่นว่าเป็นยาจก ในใจของส่งเส้นเอ๋อเศร้า: “ฉินหลั่ง ดีกับเธอขนาดนี้ เขาชอบเธอเข้าแล้วใช่มั้ย”

“เขาจะชอบฉันได้ยังไง”ร่องรอยของการโศก เศร้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของซุนเย่ว เธอก็อยากจะให้ เป็นเหมือนที่ส่งเส่นเอ๋อพูด แต่ซุนเย่วรู้ดี ฉินหลั่งไม่ได้ รู้สึกอะไรกับตัวเอง”: “เขามีผู้หญิงที่ตัวเองชอบแล้ว”

“เธอรู้ได้ยังไง?”ส่งเส่นเอ๋อดูตื่นเต้นขึ้นมาก

“ฉินหลั่งบอกกับฉันด้วยตัวเอง เขาบอกว่าเขา

ไม่มีแฟน แต่ว่ามีผู้หญิงที่รักมากที่สุดหนึ่งคน” ไม่มีแฟน? ส่งเส่นเอ๋อสงสัย ก่อนหน้านี้เคยได้ยิน โจวซินพูดมาบ้าง ว่าฉันหลั่งมีแฟนคนหนึ่งชื่อ “จงยู่”

ทำไมเขาถึงบอกว่าตัวเองไม่มีแฟน หรือว่าพวกเขาจะ เลิกกันแล้ว หรือว่าฉันหลั่งก็แค่เล่นกับเธอเอง?

“ตกลงว่าเขาบอกว่ายังไง?”ส่งเส้นเอ๋อกระวน กระวาย

“เขาบอกว่าหญิงสาวที่เขาชอบสวยมากจิตใจก็ดี ระหว่างพวกเขาเกิดเรื่องราวที่เข้าใจผิดกันมามากมาย เขาคิดว่าเขาสามารถดูแลปกป้องเธอได้ แต่ตอนนี้เขา พบว่า เขาไม่ได้ปกป้องเธอ แต่ทำร้ายเธอ..”

“สวยมากจิตใจก็ดี….เข้าใจผิด….ไม่ใช่ดูแล ปกป้องแต่เป็นการทำร้าย…ตอนนี้เธอต้องเกลียดเขามาก….”ส่งเส่นเอ๋อทวนคำพูดของคุณน้าเบาๆ หัวสมอง ของเธอก็หมุนเร็วเช่นกัน

“เขายังบอกอีกว่าผู้หญิงคนนั้นคือมหาวิทยาลัย เดียวกันกับของพวกเธอ”

“ของมหาวิทยาลัยของพวกเรา….”ส่งเส้นเอ๋อเริ่ม คิดถึงเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างๆฉินหลั่งในใจ แต่เธอคิดไม่

ออกว่าเป็นคนไหน

เธอไม่เคยให้ความสนใจกับฉินหลั่งอย่างจริงจัง มาก่อน แล้วจะคิดออกมาได้อย่างไร?

ขณะที่ส่งเส่นเอ๋อกำลังคิดอย่างหนักอยู่ ซุนเย่ วก็ถามขึ้นอย่างกะทันหัน

“เส้นเอ๋อ ผู้หญิงคนนี้คือเธอหรือเปล่า?”

“หา….”ใจของส่งเส่นเอ๋อสันไหว คือตัวเอง! จะ เป็นไปได้ยังไง: “คุณน้า เธออย่าพูดจาเหลวไหล จะเป็น ฉันได้ยังไง?”

“จริงเหรอ? เดี๋ยวฉันลองคิดดูดีๆ”ซุนเย่วก็ถาม ใน สองวันนี้ ซุนเย่วนอนอยู่บนเตียง ก็สงสัยว่าผู้หญิงที่ฉิน หลั่งชอบหน้าตาเป็นแบบไหน เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึง ส่งเส่นเอ๋อ เนื่องจากวันนั้นที่คฤหาสน์ เธอก็รู้ว่าข้อขัด แย้งที่ไม่ชัดเจนว่าระหว่างส่งเส่นเอ๋อและฉินหลั่ง ที่ สำคัญเมื่อนึกถึงการแสดงออกมาของทั้งสองคนในวัน นั้น ซุนเย่วยิ่งอยู่ก็ยิ่งรู้สึกว่า ผู้หญิงที่ฉินหลั่งพูดถึงคือ ส่งเส้นเอ๋อ

ส่งเส้นเอ๋อนึกถึงสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เธอเคยอยู่กับฉินหลั่งในความคิด เปรียบเทียบกับคำบอกเล่าของฉิน หลังจากปากของคุณน้าก่อนหน้านี้

สวยมากจิตใจดีมาก ความสวยตัวเองก็ตรงตาม นั้นอย่างแน่นอน แต่จิตใจดี..

ส่งเส่นเอ๋อลังเลในใจ ที่จะบอกว่าภาคเรียนที่แล้ว เธออาสาที่จะสอนในหมู่บ้านบนดอยที่ยากจนทางตะวัน ตกของเสฉวน ก็ยังเป็นอาสาในพื้นที่ที่เกิดแผ่นดินไหว และเป็นอาสาสมัครในชุมชน ส่งเส่นเอ๋อก็คิดว่าตัวเองก็ เป็นคนจิตใจดีมาก แต่ต่อหน้าฉินหลั่ง ส่งเส่นเอ๋อไม่เคย มีจิตใจที่ดีต่อเขาเลย

สมมติว่าฉินหลั่งชอบฉันจริงๆ บางทีเขาอาจแอบ ถามเกี่ยวกับประสบการณ์ทั้งหมดของฉัน และไม่แน่ก็ อาจจะรู้แล้ว

เข้าใจผิด ระหว่างพวกเขาก็มีหลายครั้งที่เกิด เรื่องราวที่เข้าใจผิดกันมามากมาย อันนี้ก็มีความ สอดคล้องตรงตาม

สิ่งที่เขาทำกับหญิงสาวไม่ใช่ดูแลปกป้องแต่ เป็นการทำร้าย หญิงสาวก็คงต้องเกลียดเขามากแน่

ส่งเส่นเอ๋อคิด ทุกครั้งที่ตัวเองพบเจอกับอันตราย ฉินหลั่งก็เป็นคนออกมือจัดการ และวันนั้นที่อยู่ใน คฤหาสน์ ตัวเองก็ร้องไห้เสียใจอย่างหนัก เขาบอกว่า “ทำร้าย”คือต้องสื่อเป็นเรื่องนี้หรือเปล่า?

เขาคงคิดว่าการร้องไห้ของฉันในวันนั้น น่าจะ เกลียดเขาอย่างแน่นอน แต่ฉันไม่ได้เกลียดเขาเลย แต่ฉันเกลียดตัวเองต่างหาก

คนที่ฉินหลั่งชอบเป็นฉันจริงๆเหรอ?

ข้อมูลทั้งหมดมารวมกัน ในใจส่งเส้นเอ๋อก็สงสัย หรือว่ามันจะเป็นแค่การคาดการณ์

“เส้นเอ๋อ ฉันถามเธอหนึ่งคำถาม เธอตอบตาม ความเป็นจริง”ซุนเย่วก็ถาม: “ก่อนหน้าที่จะไปใน คฤหาสน์ เธอรู้สึกยังไงกับฉินหลั่ง?”

ส่งเส่นเอ๋อส่ายหัว พูดไม่ออก ซุนเย่วก็ไล่ถามอีก ส่งเส่นเอ๋อรู้สึกราวกับหัวกำลังจะระเบิด

“ไม่รู้ ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกว่าฉันรำคาญเขามาก บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเกลียดเขามาก แต่ว่ามีครั้ง หนึ่งอยู่ที่ผับเห็นเขา หัวใจของฉันก็เต้นแรงเอง แบบคือ ชอบหรือเปล่า? ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้จริง..”มือทั้งสองข้าง ของส่งเส้นเอ๋อกุมหัวแล้วพูด

“ฉันคิดว่าเป็นเธอ”ซุนเย่วพูดอย่างกะทันหัน

“คุณน้า เธอพูดอะไร?”

“ฉันเคยถามฉินหลั่ง ผู้หญิงที่เขาชอบรู้สึกยังไง กับเขา คำตอบของเขาเหมือนกับเธอ ไม่รู้ว่าชอบ หรือ ไม่ชอบ หรือว่าเกลียด”เมื่อซุนเย่วพูดเช่นนี้ หัวใจก็เจ็บ ปวดเล็กน้อย

“เส้นเอ๋อ เนื่องจากว่าฉินหลั่งชอบเธอ ฉันหวังว่า เธอจะดูแลเขาดี รักและทะนุถนอมเขา ไม่ใช่เพราะเงิน ของเขา และผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายที่สมควรจะได้รับความรัก เอาล่ะ ฉันควรจะทำงานแล้ว แค่นี้นะ”เมื่อพูดจบ ซุน เย่วก็วางสาย

ส่งเส้นเอ๋อตกตะลึง ฉินหลั่งชอบตัวเองจริงหรือ?

หรือว่าที่เขาปิดบังฐานะมหาเศรษฐีของตัวเอง ก็ กลัวว่าฉันรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย ดังนั้นจึงแกล้งทำเป็น ผู้ชายธรรมดาแล้วเข้าหาฉัน?

ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดแย่ๆกับเขามาก่อน ด้วย ความสามารถของเขา มีหนึ่งร้อยวิธีในการรับมือกับฉัน แต่ทำไมเขาถึงไม่ตอบโต้ฉัน แต่กลับช่วยฉันครั้งแล้ว ครั้งเล่าล่ะ?

ในสองวันที่ผ่านมาส่งเส่นเอ๋อไม่เข้าใจคำถามนี้ แต่ตอนนี้ ทุกอย่างมีคำอธิบายที่สมเหตุสมผล เพราะฉินหลั่งชอบฉัน ดังนั้นเขาจึงอดทนต่อ

พฤติกรรมทั้งหมดของฉัน และพฤติกรรมที่ผิดปกติ ทั้งหมดของเขาเกิดขึ้นมาจากความรักที่ลึกซึ้งที่มีต่อฉัน

ส่งเส่นเอ๋อๆไม่มีข้อสงสัยใดๆในใจ เธอแน่ใจว่า ฉินหลั่งชอบเธอ

ส่งเส่นเอ๋ออารมณ์ดีขึ้นอย่างกะทันหัน ตอนนี้เธอ มีคนมาจีบเป็นมหาเศรษฐีร้อยล้าน ที่สำคัญรักเธออย่าง สุดซึ้ง เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักดูแล แต่จากนี้ไป เธอจะเก็บ รักษาความรักนี้ไว้ในมือเป็นอย่างดี…

ตอนนี้ฉินหลั่งยังคงอยู่ที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง มหาวิทยาลัยก็ปิดเทอมไปแล้ว แต่ก็ยังเข้ามาได้ ฉิน หลังยังคงเดินเล่นริมทะเลสาบยุ่นซีทุกวัน ในมหาวิทยาลัยยังนักศึกษาจำนวนเหลืออยู่ไม่น้อย บาง ครั้งพวกเขาก็นั่งเล่นที่ริมทะเลสาบ ซึ่งทำให้ฉินหลั่งไม่รู้ สึกเงียบเหงาเกินไป

ในเวลานี้ โทรศัพท์ของฉันหลั่งก็ดังขึ้น มันเป็น หมายเลขโทรศัพท์บ้าน ฉินหลั่งขมวดคิ้ว และหยิบมัน ขึ้นมารับ

“คุณฉินสวัสดีค่ะ ฉันเป็นคนดูแลในชุมชน คือ แบบนี้นะคะ ตอนนี้มีทีมกล้องกลุ่มหนึ่ง อยากจะขอยืม คฤหาสน์บนเกาะเทียมของคุณเป็นสถานที่ถ่ายทำ พวก เขายินดีจะจ่ายค่าเช่าสถานที่เป็นเงินหนึ่งแสนหยวน และหากเกิดความเสียหายใดๆในคฤหาสน์ พวกเขาจะ ชดใช้เต็มจำนวน และอยากจะขอความคิดเห็นของ คุณ”คนที่พูดเป็นพนักงานที่ดูแลชุมชน

เมื่อเธอพูดจบ สายก็ถูกคนอื่นแย่งไป

“สวัสดีค่ะคุณฉิน คือเป็นความต้องการของHuya TVที่จะให้เน็ตไอดอลสร้างคลิปวิดีโอสั้น เหมือนกับว่า พวกเขาต้องการจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ให้กับเน็ตไอดอล พวกเราเน็ตไอดอลหลายคนก็เข้าร่วมด้วย อยากจะ ขอยืมคฤหาสน์ของคุณมาถ่ายทำvcr คุณได้โปรด อนุญาตให้พวกเราด้วย พวกเรารับรองไม่ทำให้คุณสูญ เสียใดๆ….”ชายคนหนึ่งกล่าวฉอดๆ

“ก็ได้ เงินก็ไม่ต้องแล้วอยากทำข้าวของพังก็พอ เดี๋ยวผมเอากุญแจไปให้พวกคุณ”ฉินหลั่งตกลงอย่าง ง่ายดาย คฤหาสน์สองร้อยห้าสิบหลังนั้นก็ตอนนั้นก็ หุนหันพลันแล่นซื้อไว้ เขาก็ไม่ได้ใช้ทำอะไร ให้พวกเขาใช้ทำถ่ายทำวิดีโอก็ดีเหมือนกัน

“ขอบคุณมากเลยนะครับ คุณฉิน ขอบคุณมาก จริงๆ…”ในโทรศัพท์ ชายคนนั้นกล่าวอย่างขอบคุณซ้ำๆ

ฉินหลั่งนั่งอยู่ริมทะเลสาบสักพัก จากนั้นก็เดินไป ที่ชุ่ยเต่าหัวถึง ถามพนักงานหญิงที่ดูแล คนพวกนั้นเริ่ม ถ่ายทำที่ด้านนอกของคฤหาสน์

ฉินหลั่งเดินไปที่คฤหาสน์ของตัวเองอย่าง สบายๆ เอากุญแจไปให้พวกเขา

ขณะที่ใกล้จะเดินไปถึงบนเกาะเทียม ฉินหลั่ง เหลือบไปเห็น ปรากฏว่ามีรถกล้องจอดอยู่ที่หน้า คฤหาสน์ คนหลายคนก็กำลังจัดกล้องอยู่ ยังมีหญิงสาว วัยรุ่นหลายคนนั่งอยู่ข้างๆ ในมือถือกระจกบานเล็กๆไว้ เพื่อแต่งหน้า

ฉินหลั่งเดินไปทางเกาะ เห็นมีชายชราอยู่ริม

ทะเลสาบ บนตัวของเขาใส่เสื้อชูชีพสีเหลืองอยู่ กำลัง ใช้ถุงตาข่ายเพื่อหาสิ่งสกปรกบนพื้นผิวของทะเลสาบ เมื่อเห็นว่าเขาเหงื่อออกมาก แขนก็สั่น ฉินหลั่งเห็นว่ามี สิ่งสกปรกเหลืออยู่ไม่มากแล้ว ทะเลสาบเทียมนี้เจ็ดสิบ เปอร์เซ็นต์เป็นตัวเสริมให้คฤหาสน์เด่นขึ้น ชายชรา กำลังทำงานเพื่อตัวเอง ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจ

ร่างกายของตัวเองก็แข็งแรง ทำไมไม่ลองไป พายเรือสนุกๆดูล่ะ?

ฉินหลั่งเรียกชายชราที่พายเรือมาข้างๆ ให้เขา กลับบ้านก่อน และส่วนที่เหลือตัวเองจะเป็นคนทำเองถ้ามีคนถามเขา ก็บอกไปว่าเจ้าของคฤหาสน์ริม ทะเลสาบเทียมให้เขาออกไป ใครก็ไม่กล้าทำให้เขา ลำบากใจ หลังจากให้ชายชราก็กลับไปด้วยความ

สบายใจ ฉินหลั่งสวมเสื้อชูชีพ และลงเรือ ขณะพายเรือ ก็ใช้ตาข่ายจับสิ่งสกปรกในทะเลสาบ

“ดูเร็ว พวกเรารีบมาดูคนเก็บขยะคนนั้น”ในขณะนี้ เน็ตไอดอลบนเกาะเทียมมองไปที่ฉินหลั่งและพูดกับคน อื่นๆ ว่าเธอรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกับที่โคลัมบัสคันพบโลก ใหม่

“ดูเขาก็น่าจะอายุยี่สิบปี ทำไมถึงมาทำงานเก็บ ขยะ?”

“เฮ้ย ดูไอ้หมอนี่ก็เป็นแค่คนที่ไม่มีความก้าวหน้า และใช้ชีวิตผ่านไปวัน ดูเขามีมือมีเท้า เพียงแค่ไปหา งานทำ ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีใครต้องการ แม้แต่งาน ล้างจานก็ยังดีกว่าเก็บขยะในชุมชน ฉันคิดว่าถ้าไม่ใช่ว่า เขาขี้เกียจก็คงจะโง่แหละ”

“ว่ากันว่าเลือกผู้ชายที่ยากจนจะดีกว่า เลือกคนที่ กินอิ่มแล้วรอวันตาย ฉันว่าเขาจะแต่งภรรยาได้หรือไม่ ได้ยังพูดยากเลย ผู้หญิงทั่วไปใครจะอยากแต่งงานกับ ชายหนุ่มคนนั้น คิดแต่จะเป็นเศษสวะที่ค่อยเก็บขยะ”

เน็ตไอดอลหลายคนนั่งบนเก้าอี้และแสดงความ คิดเห็นเกี่ยวกับฉินหลั่งที่อยู่ในทะเลสาบ ฉินหลั่งเอาแต่เก็บขยะอยู่ในทะเลสาบ เลยไม่ได้ยินว่าพวกหล่อนพูด อะไรกัน

ในที่สุด ฉินหลังก็เก็บสิ่งสกปรกชิ้นสุดท้ายขึ้นมา เขาเอาสิ่งสกปรกทั้งหมดบนเรือทั้งลงไปในถังขยะ และ ถือหมวกฟางพัดไปมาเดินไปที่คฤหาสน์ ท่าทางแบบนี้ ของฉินหลั่งก็เหมือนกันคนทำงานจริงๆ

“เชี่ย คำพูดของเจ้าของคนนี้ก็เชื่อถือไม่ได้ บอก ว่าเดี๋ยวจะส่งมาให้ จนป่านนี้แม้แต่เงาคนยังไม่โผล่มา ให้เห็น จงใจแกล้งพวกเราเล่นหรือเปล่า?”ผู้รับผิดชอบ การถ่ายทำครั้งนี้มองไปที่นาฬิกา แล้วบ่นกล่าวตำหนิ

เมื่อฉินหลั่งได้ยิน ก็ยิ้มจางๆไป แล้วเดินไปที่เขา

“ขอโทษด้วย ที่มาสาย”

“อุ้ย คุณมาแล้ว…ผู้รับผิดชอบเห็นฉินหลั่งตกใจ พร้อมกับรอยยิ้มที่น่าอึดอัดบนใบหน้าของเขา และ แสร้งทำเป็นสูบบุหรี่ที่ปากของตัวเอง: “ขอโทษ เมื่อกี้ ผมไม่ได้ว่าให้คุณ ผมรออยู่ที่ของคุณก็มีความสุขดี.

“คุณเป็นเจ้าของคฤหาสน์จริงเหรอ?”ผู้รับผิดชอบ ทบทวนตัวเอง และถามด้วยความสงสัย เขาดูรูปร่าง หน้าตาของฉินหลั่ง ดูไม่เหมือนคนรวย

ฉินหลั่งไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่หยิบกุญแจ คฤหาสน์ออกมาจากกระเป๋า

“โอ้ ขอโทษด้วย สวัสดีครับคุณฉิน รู้สึกเป็น เกียรติที่ได้พบคุณ”ผู้รับผิดชอบโค้งคำนับให้กับฉินหลั่ง
“พี่โป คุณเชื่อคำพูดของเขาจริงๆเหรอ เขาก็เป็น แค่ยาจกของมหาวิทยาลัยของพวกเรา!”ในเวลานี้ มีเน็ต ไอดอลในมือถือน้ำโค้กเดินเข้ามา เมื่อได้ยินเสียงฉิน หลังรู้สึกไม่ดี เหลือบมอง คนที่เดินเข้ามาก็คือจางเจีย ซินในชั้นเรียนของพวกเขา