รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 212 ลองพูดสตาร์ทไซโคลนดู

บทที่ 212 ลองพูดสตาร์ทไซโคลนดู

ผู้คนที่อยู่ในห้องรับรองต่างทำเสียงซุบซิบอย่าง ประหลาดใจ แถมยังเบิกตาโตไปตามๆ กัน

“ดูรถคันนี้สิโคตรสุดยอด”

“ตอนแรกคิดว่ารถของคุณชายซุนจะเป็นรถ สปอร์ตที่สุดยอดที่สุดแล้ว แต่ภายนอกรถ หรือว่าเสียงก็ เครื่องยนต์ตาม เมื่อเอามาเปรียบเทียบกันคันนี้ มันล้า หลังไปอีกขั้นเลย”

“ใช่ ตอนนี้ดูเหมือนว่า รถของคุณชายซุนตกรุ่น ไปแล้ว”

เจียงฮุ่ยขมวดคิ้วพร้อมทั้งให้ข้อแนะนำกับคน ท่าทางเงียบเฉย คุณชายซุนยังอยู่ที่อยู่เลย การที่พวกเขามาลดระดับรถยนต์ของคุณชายซุน

ซะต่ำต้อย คุณชายซุนยังจะดีใจอยู่ได้ไหม?

ทว่าซุนเจี้ยนก็ไม่ได้โกรธเคืองเลยสักนิด เพราะ ว่ารถยนต์คันนี้ไม่ใช่ของเขา เขาก็ได้แต่มองรถสปอร์ตสี ขาวคันนั้นอย่างอิจฉา พร้อมทั้งพูดงึมงำไปด้วย

“รถคันนี้สมรรถนะมันดีกว่ารถคันนั้นของฉันมาก คนที่สามารถขับรถคันนี้ได้ นั่นหมายถึงว่าเป็นคนที่ ร่ำรวยมากกว่าคุณชายหยูหมิงซะอีก”
ซุนเจี้ยนพลันนึกขึ้นเรื่องอะไรบางอย่างได้ พร้อม ทั้งพูดอย่างตกใจ “ทำไมรถคันนี้มันเหมือนกับรถยนต์คัน นั้นล่ะ?”

“รถคันไหน?” เจียงฮุ่ยไม่เข้าใจความหมายพร้อม ทั้งถามกลับ

“พวกแกเคยได้ยินข่าวไหมเมื่อหลายเดือนก่อน ว่าท่านประธานบริษัทเฟอร์รารี่มาส่งรถด้วยตนเอง พร้อมทั้งส่งมอบรถเฟอร์รารี่ที่แพงที่สุดเป็นประวัติการณ์ ให้กับคุณชายผู้ลึกลับคนหนึ่งในเมืองจีนหลิง! เหมือนว่า จะเป็นคันนี้แหละ!” ซุนเจี้ยนท่าทางพูดอย่างตื่นเต้น

“หะ? เหมือนจะใช่จริงๆ ด้วย! ข่าวว่ากันว่าเป็นรถ เฟอร์รารี่สีขาว”

“เวรเอ๊ย ไอ้คุณชายคนนี้ไม่ธรรมดาเลย แถมยัง ทำตัวลึกลับอีก แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาต้องเป็นหนึ่ง ในบรรดาลูกคนรวยไฮโซที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกอย่าง แน่นอน!”

ทุกคนในสนามต่างตกใจไปตามๆ กัน ตั้งแต่ที่มี รถเฟอร์รารี่สีขาวปรากฏตัวขึ้น ทุกคนก็เริ่มหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็จัดการถ่ายรูป ถ่ายคลิปวิดีโอกัน อย่างบ้าคลั่ง

รอเวลาที่ความเร็วของรถเฟอร์รารี่ชะลอตัวลง ทุกคนต่างล้อมรถเอาไว้ พร้อมทั้งขยับตัวตามรถ ทุกคน ต่างร้องเสียงหลงอย่างชื่นชม พร้อมทั้งมีเสียงพูดบ้างก็ว่า “ไอ้สัตว์” “โคตรเท่” “สุดยอด” “ยอดเยี่ยม”

หลังจากที่รถเฟอร์รารี่จอดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ประตูรถก็เปิดออก สาวสวยสองคนเดินลงมาจากรถ คน หนึ่งก็ปล่อยผมสยาย ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำตัวแนบเนื้อ หน้าตาสะสวย สวยสง่ามาก เผิงเมิ่งนั่นเอง! ส่วนอีกคน เป็นนักศึกษาที่ผมหยักศกนั่นก็คือกุซ่าเพื่อนสนิทของ เธอนั่นแหละ

ฉินหลั่งเห็นเผิงเมิ่ง อดแสดงความดีใจออกนอก หน้าไม่ได้ เมื่อคิดถึงเรื่องตอนที่ไปจากเมืองจีนหลิงใน ตอนนั้น ได้แต่คิดถึงเผิงเมิ่งอย่างอดไม่ได้

เผิงเมิ่งเดินมากับกุซ่า คนอื่นๆ ต่างส่งเสียงฮือฮา รถสปอร์ติดอันดับโคตรหรูขนาดนี้ เป็นผู้หญิงขับ เก่ง สุดยอดจริงๆ

เผิงเมิ่งมองรถก็เห็นว่าตนเองจอดอยู่ตรงกลาง สนาม เลยคิดว่ารถของตนเองขวางทางเท้าคนเดินไป มา แล้วรู้สึกอยากจะจอดใหม่ให้ชิดทาง

เผิงเมิ่งเริ่มพูดกับเฟอร์รารี่อีกครั้ง “ไซโคลน สตาร์ทรถ! ไปหาที่จอดรถแล้วจอดซะ!”

คนอื่นต่างทำหน้าเจ๋อ ไม่เข้าใจว่าเผิงเมิ่งกำลัง ทำอะไรอยู่ ในรถเฟอร์รารี่ก็เห็นอยู่ว่าไม่มีคนอยู่ เผิงเมิ่ งกำลังคุยอยู่กับใคร?

ตอนที่พวกเขากำลังสงสัยอยู่นั้น รถเฟอร์รารี่ก็ส่ง เสียง “ฮึมๆ” ทุกคนต่างตกใจไปตามๆ กัน จากนั้นทุกคน ต่างมองกันตาค้างกับเรื่องที่เกิดขึ้น รถเฟอร์รารี่มันสตาร์เอง

ทุกคนต่างขยาตตนเอง ไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็น เรื่องจริง

เมื่อเห็นว่ารถเฟอร์รารี่ขับโดยไม่มีคนขับ มันถอย หลัง จากนั้นก็เลี้ยวซ้าย แล้วก็เลี้ยวซ้ายอีกครั้ง จากนั้นก็ จอดด้านข้างสวนหย่อมตรงสนามกว้าง

“นี่มันเป็นเสียงคำสั่งขับเคลื่อนรถอัตโนมัติ!”

“เหี้ยเอ๊ย นี่มันทันสมัยเกินไปไหมเนี่ย ตามที่ฉันรู้ เทคโนโลยีอันนี้เป็นเทคโนโลยีที่ทันสมัยสุดๆ และจะ เอาเข้ามาใช้กับรถยนต์ เพิ่งจะคิดค้นได้ ยังไม่ได้เอา เทคโนโลยีอันนี้เข้าสู่ท้องตลาดเลย ทำไมรถคันนี้มันติด ตั้งระบบนี้แล้วล่ะ?”

“มันสุดยอดมาก! รถยนต์คันนี้ถือว่าเป็นรถที่โคตร สุดยอดที่สุดในโลก!”

ทุกคนต่างชื่นชมไปตามๆ กัน

กู่ซากอดแขนเผิงเมิ่ง แถมดีใจอยู่ในใจ พร้อมทั้ง พูดเสียงต่ำ “เผิงเมิ่ง วันนี้ได้นั่งรถแกออกมา มันสบาย จริงๆ ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เหมือนดาราไปเลย! แกดูแกสิ น่าจะเอารถคันนี้มาขับตั้งแต่แรก เอาไว้ที่บ้านให้ฝุ่นมัน เกาะทำไม?”

เผิงเมิ่งได้แต่ยิ้มให้ “รถคันนี้มันเป็นของฉินหลั่ง ตอนที่ฉินหลั่งไปจากเมืองจีนหลิง ทางผู้จัดการซื้อของ ธนาคารซิตี้แบงก์ก็เอารถคันนี้มาจอดไว้ที่บ้านฉัน ถึง แม้ว่าเขาจะบอกว่ารถคันนี้ ฉันเอามาใช้ได้ตลอดเวลาก็ตาม แต่ยังไงก็เป็นรถของฉินหลั่ง อีกทั้งราคาแกก็รู้ดี ว่า ถ้าฉันทำรถเขาพัง มันไม่ใช่เงินแค่ก่อนเล็กๆ แล้วจะ สามารถจัดการได้”

คู่ซายิ้มแห้งๆ ให้ “ฉันคิดว่าถึงแม้ว่าแกทำพัง ฉิน หลังก็ต้องจ่ายให้แกอยู่ดี”

“พูดมั่ว เขาก็คือเขา ฉันก็คือฉัน เราเป็นเพื่อนกัน ทำจนมันพังขนาดนี้ แล้วจะไม่ชดใช้เงินได้อย่างไร?” เผิงเมิ่งตอบ

“ฉันปากมากเอง ดูเหมือนว่าแกยอมปล่อยเขาไป จริงๆ แล้ว” คู่ซาเหลือบตามองเผิงเมิ่ง พร้อมทั้งพูดเสียง เบา “เผิงเมิ่ง ครั้งนี้แกมาดูแกมาการแข่งขันกีฬาเอเชียน เกมจริงๆ หรือว่ามาหาฉินหลั่งกันแน่?”

“แกรน ฉันพูดไปตั้งหลายรอบแล้ว ว่าฉันดูการแข่ง ขันจริงๆ ไม่เกี่ยวกับฉินหลั่ง” เผิงเมิ่งตอบ

กู่ซาได้แต่มองเผิงเมิ่งพร้อมทั้งยิ้มให้อย่างตลก ขบขัน ในใจคิดว่า “ถ้าเป็นแบบนั้นจริง แกจะขับรถ สปอร์ตออกมาจงใจแบบนี้ทำไมกัน? ไม่ใช่ว่าเพื่อ ต้องการโอกาสในการเจอกับฉินหลั่งหรอกเหรอ? แต่ว่า หลายวันมานี้เผิงเมิ่งคงพยายามในการลืมฉินหลั่ง ฉัน คิดว่าเธอก็คงคิดได้แล้ว ว่าเธอกับฉินหลั่งไม่มีทางเป็น ไปได้มั้ง”

เผิงเมิ่งกับคู่ซาเดินเข้าไปด้านในสนามกีฬา

ผู้คนที่เข้ามาล้อมวงมุงดูรถเฟอร์รารี่ยิ่งหนาตา กว่าเก่า บางคนก็เปิดโปรแกรมHUYAในการถ่ายทอดสดเพื่อจะให้บรรดาFCแฟนคลับได้เห็นเหมือนๆ กัน บาง คนก็ถ่ายรูปคู่กับรถเฟอร์รารี่ บางคนก็เดินวนรอบรถเฟอร์ รารี่ไปมา วนแล้ววนอีก เพื่อจะได้ดูทุกซอกทุกมุมของ รถยนต์คันนี้ให้ละเอียด ทว่าก็ไม่มีใครกล้ายืนมือออกไป คลำตัวรถ เพราะต่างรู้สึกว่าเดี๋ยวตัวรถจะเป็นรอยนิ้วมือ แล้วจะนำปัญหาใหญ่มาให้ตนเอง!

มีคนที่มุงดูขึ้นคำสั่งของเพิ่งเมิ่งขึ้นมา รถคันนี้มัน เป็นรถที่ใช้เสียงในการควบคุมอัตโนมัติ เลยอยากให้ ตนเองลองพูดดูสักครั้ง เพื่อจะให้รถคันนี้มันขยับขึ้นมา ได้? จากนั้นก็มีคนเริ่มลองดู

“ไซโคลนสตาร์ทรถ! เปิดประตู”

“ไซโคลนสตาร์ทรถ! ถอยหลัง”

ไซโคลนสตาร์ทรถ! เริ่มเปิดระบบการทำงาน!”

คนที่อยากจะลองยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนทำ เหมือนเป็นเรื่องสนุกสนาน บรรดาซุนเจี้ยนและพวกพ้องที่อยู่ในห้องรับรอง

ในเวลานี้ยังไม่คิดที่จะลงมาดูรถเฟอร์รารี่ ทว่าทุกคน

ต่างชื่นชมกันไม่หยุดปาก ว่ารถเฟอร์รารี่สีขาวคันนี้มัน

สุดยอดจริงๆ!

“ใช่สิคุณหลง ผมรู้ว่าวันนี้จะออกมาเที่ยวกับคุณ ผมกับเพื่อนๆ ของผมได้ติดต่อไว้แล้ว พวกเราจะไปขี่ม้า ที่ทุ่งหญ้ากัน วันนี้เพื่อนของผมได้นัดครูสอนขี่ม้าสอง คนเอาไว้ให้โดยเฉพาะ พวกเราไปกันเลยไหม?” ซุนเจี้ยนพูดกับหลงเย็น เรื่องทุ่งหญ้าคุณชายหยูเป็นคนตระ

เตรียมให้เขาเอง พอถึงที่นั่น ยังมีคนอีกมากมายในคอย

สร้างบรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติกให้เขา เพื่อจะได้

ทำให้หลังเย็นรู้สึกดีกับเขา หลงเย็นเอ่ยปากพูดตามปกติ “พวกคุณไปกัน เถอะ ฉันกับฉินหลั่งที่ดูการแข่งขันที่อยู่นี่ก็พอแล้ว”

เจียงฮุ่ยเริ่มพูดเกลี้ยกล่อมต่อ “หลงเย็น อย่าทำ แบบนี้สิ คุณชายซุนเขาลงทุนความคิดไปตั้งมากมาย เลยนะ คุณดูเพื่อนของคุณชายซุนสิถึงกลับไปเชื้อเชิญ อาจารย์สอนขี่ม้ามาให้เรียบร้อยแล้ว คุณไม่ไปยิ่งทำให้ คุณชายซุนลำบากใจไปด้วยเหรอ?”

หลงเย็นครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็ถอนหายใจ พร้อมกับพูดฉินหลั่ง “ได้ ฉินหลั่งจะไปกับพวกเราด้วย”

“งั้นดี พวกเราก็ออกไปตอนนี้เลย!” ซุนเจี้ยนทำ หน้าดีใจ จากนั้นก็มีคนเดินกันเป็นแถวเดินออกจาก สนามกีฬา

ก่อนเดินมาถึงรถสปอร์ตของซุน เจี้ยน ซุนเจี้ยนก็ เริ่มคุยกับคนอื่นๆ “พวกแกไปเที่ยวที่อื่นเถอะ ฉันจะไปขี่ ม้ากับหลงเย็น”

หลงเย็นอึ้ง พร้อมทั้งดึงเสื้อของฉินหลั่งเอาไว้ และมองไปทางซุนเจี้ยน “คุณพูดว่าอะไรนะ? คุณกับฉัน งั้นเหรอ? ไม่ ฉันจะไปกับฉินหลั่ง”

ซุนเจี้ยนได้แต่แอบอิจฉาอยู่ในใจ แต่สีหน้าที่ แสดงออกมายังคงยิ้มได้ “คุณหลง ผมพูดกับเพื่อนๆ ว่าจะมีแค่เราสองคนที่จะไป พวกเขาไม่ต้องไป”

เจียงฮุ่ยรีบเสนอความคิดอยู่ข้างๆ “ใช่สิ หลงเย็น แกก็ไปกับคุณชายซุนเถอะ ไปกับไอ้ขี้แพ้คนนี้มันมา อะไรน่าสนุก?”

“ถูกต้องแล้ว คุณหลง ไปกับคุณชายซุนเถอะ”

“ไอ้ขี้แพ้คนนี้ไม่เหมาะที่จะเป็นเพื่อนคุณเลย”

“คุณชายซุนดีกว่าไอ้ขี้แพ้คนนี้เป็นไหนๆ”

ซุนเจี้ยนเดินมาทางด้านหน้าของฉินหลั่ง จากนั้น ก็ผลักฉินหลั่ง “แกรนนี่ไม่มองสภาพตัวเองเอาซะเลย ไม่ เห็นเหรอว่าฉันจะไปเที่ยวกับคุณหลงมาทางไหนก็ไป ทางนั้นซะ!”

ฉินหลั่งก็อยากผลักซุนเจี้ยนออก แต่หลงเย็น ผลักซุนเจี๊ยนออกแทน หลงเย็นเอาตัวมาขวางด้านหน้า ฉินหลั่งเอาไว้ พร้อมทั้งพูดตวาดใส่ “แกทำอะไร? ฉันไม่ อยากไปกับแก แกรีบไปให้ไกลๆ เลย”

“คุณหลง ผม…” ซุนเจี้ยนถูกหลงเย็นผลักออก ด้วยความโมโห พยายามเก็บงำความโกรธเอาไว้ก่อน พร้อมทั้งหันมามองหลงเย็นด้วยความอ่อนโยน ทำท่า เหมือนว่าไม่ต้องไปกับเขา ได้แต่พูดอย่างขอโทษ “ได้ ผมทำไม่ถูก คุณหลง อย่าโกรธผมเลย”

“ใช่ พวกเราทุกคนต่างเป็นเพื่อนกัน แขวะกันนิด หน่อยถือว่าเป็นเรื่องปกติ หลงเย็น คุณอย่าไปโกรธแค้นคุณชายซุนเขาเลย คุณชายซุนเขาเป็นคนนิสัยดี!” เจียง ฮุ่ยเห็นว่าหลงเย็นโกรธจริงๆ เลยรีบพูดปัดไปให้ เธอชี้ ไปที่รถเฟอร์รารี่สีขาวแล้วพูดว่า “พวกเราไปดูรถเฟอร์รา รี่คันนั้นกัน ทุกคนไปมุงอยู่ตรงนั้น!”

หลงเย็นยังไว้หน้าเจียงฮุ่ยอยู่ คนกลุ่มนั้นก็เดิน ไปที่รถเฟอร์รารี่สีขาว ก็เห็นว่ามีคนมากมายที่กำลังลอง ใช้วิธีการพูดกับรถเฟอร์รารี่ “ไซโคลนสตาร์ท”

คำพูดนี้เป็นคำพูดติดปากกันไปแล้ว

“อันนี้น่าสนุก เมื่อครู่เจ้าของรถคันนี้ ใช้เสียงใน การบังคับรถพวกเรามาลองดูไหม ดูซิว่าจะทำให้รถคันนี้ มันขยับได้ไหม!” ซุนเจี้ยนพูดไปจากนั้นก็ทดลองก่อน ใครเลย “ไซโคลนสตาร์ทรถ”

ก็เหมือนกับคนอื่นๆ ที่กำลังมุมดูอยู่ รถเฟอร์รารี่ ไม่มีที่ท่าขยับเลยสักนิด

“ฉันไม่ผ่าน แต่ฉันว่าคุณหลงต้องผ่านแน่” ซุน เจี้ยนมองมาทางหลงเย็น แล้วพูดว่า “คุณหลง คุณลอง ดูสิ ได้ชัวร์”

หลงเย็นเห็นว่าทุกคนต่างเล่นกันอย่างสนุกสนาน ก็รู้สึกแปลกใจตั้งแต่แรก เลยพูดกับรถเฟอร์รารี่ไป

“ไซโคลนสตาร์ทรถ”

หลงเย็นได้แต่โบกมือไปมา อยากจะให้รถเฟอร์ รารี่ขยับ แต่รถเฟอร์รารี่ก็ยังคงนิ่งจอดอยู่ตรงนั้น ทว่า หลงเย็นก็ยังสนุกสนานไปด้วย

“ไม่ใช่ว่าคุณหลงทำไม่ได้ ก็แค่รถเฟอร์รารี่มันหูหนวกเท่านั้นเอง!” ซินเจียนยิ้มให้

“ฉันเอาด้วย” เจียงฮุ่ยรู้สึกสนใจ พร้อมทั้งพูดกับ เฟอร์รารี่เช่นเดียวกัน “ไซโคลนสตาร์ทรถ”

บรรดาเพื่อนๆ ของเจียงฮุ่ยก็สนุกกันใหญ่

“ฉันเอาด้วย ไซโคลนสตาร์ทรถ”

“ฉันไม่เชื่อ ไซโคลนสตาร์ทรถ”

“ฉันต้องได้ชัวร์ไซโคลนสตาร์ทรถ ฮัลโหล สตาร์ทรถสิ”

ทุกคนต่างแหกปากตะโกน เหลือแค่ฉินหลังที่ไม่

ได้ลองดู

“นี่ ไอ้น้องคนชายนั้น แกก็มาลองด้วยสิ!” ซุนเจี้ย นมองไปทางฉินหลั่งแล้วพูดกับเขา

ฉินหลั่งทำท่าไม่สนใจเขา

“ฉินหลั่ง คุณมาลองด้วยกัน สิ สนุกจะตาย! คุณดู คนอื่นๆ ต่างสนุกกันอยู่เนี่ย!” หลงเย็นเขยิบเข้าไปใกล้ ฉินหลั่ง พร้อมทั้งพูดเสียงกระซิบ

“เอ่อ…ฉันไม่เอาดีกว่า” ฉินหลั่งยิ้มให้พร้อมทั้ง สายหน้าปฏิเสธ ถ้าเขาพูดออกมา รถคันนี้มันต้อง สตาร์ทติดจริงๆ รถคันนี้ตอนนี้มันเป็นของเผิงเมิ่ง แล้ว ตนเองจะทำไปใช้ยังไงล่ะ? อีกอย่างเดี๋ยวเผิงเมิ่งก็ออก มา เขาไม่รู้ว่าจะทำหน้าอย่างไรตอนที่เธอมาดี
เจียงฮุ่ยพร้อมทั้งคนอื่นๆ เริ่มพูดเหน็บเพื่อให้ โอกาสฉินหลั่ง จนพูดกันไม่หยุด

“ไม่ไว้หน้าเลย”

“ใช่สิ ทุกคนออกมาเที่ยวเล่นสนุกๆ ไอ้ขี้แพ้อย่าง แกแค่พูดออกมาประโยคเดียวยังพูดไม่ได้เลย หรือคิด ว่าตนเองพูดแล้วดอกพิกุลทองจะร่วงหลุดออกมาจาก ปากหรือยังไง?”

“จริงๆ เลย ไม่ชอบเล่นกับคนพรรค์นี้จริงๆ”

ซุนเจี้ยนไม่ถูกชะตากับฉินหลั่งตั้งแต่แรก ถ้าไม่ ติดว่าเขาอยู่ที่นี่ด้วย เขาคงต้องพูดเรื่องตลกของเขากับ หลงเย็นแน่ ซุนเจี้ยนเดินมาทางด้านหน้าของฉินหลั่ง แล้วพูดกระแนะกระแหนอย่างเย็นชา

“ไอ้ขี้แพ้ แกก็ไม่ใช่คนใบ้สักหน่อย? หรือว่าแกไม่ เห็นหัวคนอย่างพวกเรา? ให้แกพูดแกก็ไม่พูด! เศษสวะ จริง! หรือว่าแกคิดว่า แกพูดออกมาแล้ว รถเฟอร์รารี่คันนี้ มันจะสตาร์รถเองได้เลย?”

หลงเย็นเริ่มโมโหอีกครั้ง อยากจะด่าซุนเจี้ยนอี กรอบ แต่ว่าเธอกำลังมองไปทางซุนเจี้ยน ฉินหลั่งก็ใช้ ฝ่ามือจับที่หัวไหล่ของเธอ หมายความว่าเธอไม่ต้องเข้า มายุ่งด้วย

“คุณชายซุน ถ้าฉันสามารถสตาร์ทรถเฟอร์รารี่ได้ แล้วคุณจะเป็นยังไงเหรอ?” ฉินหลั่งเริ่มพูดอย่างเย็นชา

ซุนเจี้ยนกุมท้องแล้วหัวเราะใหญ่ คนอื่นๆ ต่างก็ ขำตามๆ กัน ซุนเจี้ยนถึงกับอดขำตอนที่พูดไม่ได้ “พวกแกก็ได้ยินใช่ไหม ฮ่าๆ …แม่งขำซะจนท้องฉันแข็งเลย หวะ ไอ้ขี้แพ้นี้ มันบอกว่ามันจะทำให้รถเฟอร์รารี่สตาร์ท ได้ ฉันเคยเจอคนบ้าโมโหเคยเจอพวกสมองพิการ แต่ ยังไม่เคยเจอคนที่ทั้งสมองพิการทั้งโง่ดักดานเหมือนมัน เลย ฮ่า ฮ่า…ฉันขำจนจะตายอยู่แล้ว….”