รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 26 กุญแจไม่ใช่ว่าพนักงานเรียกรถเก็บเอาไว้เห

บทที่ 26 กุญแจไม่ใช่ว่าพนักงานเรียกรถเก็บเอาไว้เห

รอ

เวลาผ่านไปเร็วมาก พวกของเสี้ยฉึงก็มาห้อมล้อม ฉินหลั่ง ใบหน้าของทุกคนมีแต่รอยยิ้มที่กำลังยิ้มเยาะเย้ย

อยู่

ไอ้เด็กนี้มีหัวคิดทางการค้าจริงๆ รู้ว่ามาที่นี่เป็นคน ชนชั้นสูง อยู่ที่นี่ต้องหาเงินได้แน่”

“เมื่อครู่เหมือนว่าเขาก็ได้เงินมา 10 หยวนแล้วนี่ คนละ 10 หยวน หนึ่งวันก็ไม่น้อยเลยนะ ฉินหลั่งไหนพูดสิ ว่าต้องการเงินเท่าไหร่”

พวกเขาคิดว่าฉันหลังเป็นขอทานไปกันหมดแล้ว

เสี้ยฉึงประเมินฉินหลั่งที่ใส่ชุดข้างทาง ในที่สุดฉัน ก็ไม่ได้มองฉินหลั่งผิดไป หลายวันมานี้เขายิ่งขี้ขอหนัก กว่าเก่า ขนาดวิธีการขอเงินก็ยังคิดได้!

เมื่อคิดถึงแผนร้ายของเธอกับพี่สาว มุมปากเลี้ยง แสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น

พี่สาวนี่มาหลงรักไอ้ขี้ขอแบบนี้ ต้องทำให้จ้าวเหว่ ยเจ็บปวดใจมากแน่! แบบนี้ จ้าวเหว่ยก็ยิ่งอยากจะจีบพี่ สาวมากกว่าเดิม!

“ฉินหลั่ง พอแล้ว ฉันให้เงินแก 50 หยวนวันนี้แก เก็บธุรกิจบ้าบอของแกไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาขอเงินต่อ”พูดไป เสี้ยฉึงก็เดินมาอยู่ด้านข้างของผู้ชายคนหนึ่ง เอา เงินมา 50 หยวน แล้วก็ยื่นให้ฉินหลั่ง

ฉินหลั่งรับเงินเอาไว้ในใจสบถด่า ถ้าฉันต้องการ เงิน ฉันเป็นคนที่เงินลงทุนหลายร้อยล้านอยู่ในมือ อยู่ดีๆ จะมาขอเงินคนอื่น นี่แกกำลังพูดเรื่องตลกขึ้นมาใช่ไหม เนี่ย?

ฉินหลั่งเมื่อได้เงินจากเสี้ยฉึงแล้ว แต่กลับไม่ได้ว่า จะไปไหน

“ทำไมแกยังไม่ไปอีก? หรือว่าแกรังเกียจเงินที่ฉัน ให้มันน้อยไปใช่ไหม?” เสี้ยฉึงจ้องมองฉินหลั่งพร้อมทั้ง กำลังเริ่มรำคาญ

ฉินหลั่งอยากจะไป แต่ว่ารถของเขาจอดอยู่ที่นี่

ถ้าให้พวกเขาเห็นว่าตนเองขับรถ Mercedes-Benz G500 ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ถึงแม้ว่า สถานะที่เป็นคุณชายที่ร่ำรวยอภิมหาเศรษฐีของตนเองนั้น สามารถเปิดเผยได้ แต่ว่าตอนนี้ฉินหลั่งยังไม่อยากเปิด เผย

“รีบไสหัวไป” เสี้ยฉึงโมโหพร้อมทั้งเตะที่กันฉิน หลังไปหนึ่งครั้ง

เสี้ยฉึงก็ทำแบบนี้จนเป็นนิสัยแล้ว เพราะว่าเขาไม่ เคยเห็นหัวฉินหลังด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าถ้าเขารู้ว่าฉินหลั่งคนนี้มี ทรัพย์สินส่วนตัวถึง 1.4 พันล้าน ยังจะกล้าพูดกับฉินหลั่ง แบบนี้อยู่ไหม

ฉินหลังปัดเศษฝุ่น และก็ขี้เกียจจะจดจำเรื่องเสียง

“เสี้ยฉึง…” ตอนที่ฉินหลังอยากจะเดินหนีไปนั้นถนนด้านข้างก็มีอีกคนมา คือหรั่นหญิงคนที่เคยเจอกันที่ สนามในวันนั้น

“ฉินหลั่ง คุณก็มาด้วย” เมื่อเห็นฉินหลั่ง หรั่นหญิง ยิ้มทักมายให้

“อืม” ฉินหลั่งพยักหน้าให้

“หรั่นหญิง คุณก็มาแล้ว” หวางเสี้ยวตี้ที่เป็นหัวหน้า ทีมนักบาสเกตบอล พร้อมทั้งมองไปที่หรั่นหญิงและก็ยิ้ม ให้

แต่ว่าหรั่นหญิงทำเหมือนไม่ได้ยิน แทบไม่ได้สนใจ เขาด้วยซ้ำ

หลายวันที่ผ่านมานี้ หรั่นหญิงมาทานข้าวกับเสี้ยฉี งอยู่หลายครั้ง หวางเสี้ยวตี้หน้าด้านเสนอหน้าไปถึงสอง ครั้ง พฤติกรรมในสิ่งที่เขาทำไม่ดีมันทำให้หรั่นหญิง ขยะแขยง

เรื่องนี้มันทำให้หวางเสี้ยวตี้รู้สึกได้ หรั่นหญิงเริ่ม ทักทายฉินหลั่งก่อน แต่กับเขานั้นเธอไม่สนใจใยดีสักนิด นี่มันไม่ได้แสดงว่า ตนเองไม่สามารถเทียบกับไอ้บ้าฉิน หลั่งใช่ไหม?

“หรั่นหญิง ความจริงแล้วเราไม่ได้เรียกฉินหลั่ง เมื่อครู่เขามายืนอยู่ที่นี่เอง มาขอเงินคนอื่น” หวางเสี้ยว พยายามกดฉินหลั่งให้มีภาพพจน์ที่ต่ำต้อยลง

“จริงเหรอ…” หรั่นหญิงมองฉินหลั่งอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็พูดกับเสี้ยฉึง “อย่างไรฉินหลั่งก็ยังอยู่ในทีมเชียร์ ลีดเดอร์ ให้เขากินข้าวกับพวกเราเถอะ”

หรั่นหญิงพูดกับฉินหลังอยู่หลายประโยค เสี้ยฉึงถึงได้ยอมให้ฉินหลั่งกินข้าวกับพวกเขาด้วยอาการบีบ บังคับ

สุดท้ายแล้ว ฉินหลั่งก็ไม่อาจปฏิเสธการเชื้อเชิญได้ และยังมีหรั่นหญิงพร้อมทั้งคนอื่น เดินเข้าไปด้านในร้าน

หวางเสี้ยวตี่เดินเข้ามาคนสุดท้าย พร้อมทั้งจ้อง มองเบื้องหลังของฉินหลั่งและหรั่นหญิง ด้วยความรู้สึก

เกลียดจนมันเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เมื่อเดินเข้าไปในห้องอาหาร ในห้องอาหารมีคนอยู่ ไม่น้อย ผู้ชายดูเหมือนเป็นคนในกลุ่มสังคม ผู้หญิงเหมือน กำลังมาเดินเล่นในร้านที่เปิดในเวลาตอนกลางคืน คนที่นั่ง อยู่ตรงกลางก็คือเด็กชายรูปร่างสูงใหญ่ ผมของเขาทำ สีมาก่อน แต่งตัวได้ทันสมัย นั่นก็คือหัวหน้าทีม บาสเกตบอลของมหาวิทยาลัยจีนหลิง และก็คือแฟนของ หนุ่มของเสีย จึง -สวี่ฮ่าว

“เสี่ย ถึง พวกคุณมาแล้ว รีบนั่งเร็ว ดูสิว่าจะกินอะไร ดี” สวีฮ่าวเดินเข้ามาด้านข้างของเสียง แน่นอนว่าต้องจับ มือเลี้ยงเอาไว้ สายตาที่นกระหาย

“เอ้?” พูดจบ สวี่ฮ่าวรับรู้ได้ว่าฉินหลั่งเดินด้านข้าง พร้อมทั้งขมวดคิ้วขึ้น “นี่ไม่ใช่ “แม่บ้าน” ของทีมเชียร์ ลีดเดอร์ของพวกคุณใช่เหรอ เขามาได้ยังไง”

ทีมบาสเกตบอลมักจะฝึกซ้อมกับทีมเชียร์ลีดเดอร์ สวีฮ่าวเลยเห็นฉินหลั่งอยู่บ่อยครั้ง ก็แค่ไม่เคยพูดคุยมา ก่อน ก็แค่คนที่คอยขนของของทีมเชียร์ลีดเดอร์ มันมี อะไรที่น่าปฏิสัมพันธ์กัน?

เลี้ยงแอบมองหรั่นหญิงอยู่แวบหนึ่ง สายตาขอโทษขอโพย

เสียงพูดกับสวีฮ่าว เมื่อเห็นว่าฉินหลั่งคอยขอเงิน อยู่ด้านนอก แถมยังเรียกเขาเข้ามาอีก ถ้ารู้สึกเบื่อเขาขึ้น มาละก็ ก็จะให้ฉินหลั่งออกไปซะ

“ฮ่าๆ ที่แท้ก็มาขอเงินทางด้านนอกนี่เอง ผู้ชายตัว โตมีมือมีเท้าแต่มาทำเรื่องแบบนี้ ก็ไม่มีใครแล้วแหละ” หลังจากสวีฮ่าวฟังจบแล้วก็หัวเราะดังมาก “พอเถอะ ครั้งนี้

ยอมให้เขาแล้วกัน ให้เขากินฟรีสักมือเถอะ”

“ทุกคนนั่งลงเถอะ อีกเดี๋ยวฉันยังเพื่อนเข้ามา เหลือที่นั่งให้เขาก็พอ” เมื่อสวีฮ่าวพูดจบ ทุกคนก็เริ่มนั่งลง

แน่นอนว่าเสี้ยฉึงก็ต้องนั่งกับสวีฮ่าวอยู่แล้ว

ฉินหลั่งอยากจะนั่งลง จนได้ยินคำพูดของเสี้ยฉึง “ฉินหลั่ง แกไปนั่งที่หน้าประตู พนักงานเดินเข้ามาก็จะได้มี ลมพัด ช่วยพวกเราบังลมได้พอดี!”

“ใช่ เสี้ยฉึงความคิดนี้ก็ดีมาก!”

“ฉินหลังนั่งตรงประตูเพื่อบังลม”

ฉินหลั่งก็ไม่ได้สนใจ เขานั่งลงตรงไหนก็เหมือนกัน

จากนั้นใบหน้าของหรั่นหญิงก็แดงขึ้น เธออดไม่ ได้ที่จะพูดดังๆ “พวกคุณทำเกินไปไหมเนี่ย ทุกคนต่างเป็น เพื่อนกัน นี่มันไม่ใช่การพูดกระทบฉินหลั่งไม่ใช่เหรอ?” บรรยากาศในห้องรับรองนั้นเปลี่ยนไปเก้อเขินแทน

“เดิมทีเราไม่ได้เรียกเขา แต่เขาหน้าด้านจะมาด้วย” หวางเสี้ยวตี้ไม่คิดว่าพูดพึมพำอย่างไม่พอใจ
หรั่นหญิงจ้องตาเขา จากนั้นก็ยืนขึ้น นั่งลงด้านข้าง ของฉินหลั่ง

“ทำไมคุณนั่งตรงนั้นล่ะ เดี๋ยวลมพัดโดนตัวเข้า จะ ทำให้ปวดท้องเอา” หวางเสี้ยวตี้พูดอย่างเป็นห่วงเป็นใย

หรั่นหญิงส่งเสียงในลำคอ แทบไม่ได้สนใจเขาเลย

“หรั่นหญิง คุณอย่าก่อเรื่อง มานั่งข้างฉันนี่” เสียง เดินเข้าไปด้านข้างของหรั่นหญิง พร้อมทั้งดึงเธอมานั่ง ด้านข้างของตนเอง

ฉินหลั่งรู้สึกซาบซึ้งใจ พร้อมทั้งส่งสายตาขอบคุณ แก่หรั่นหญิง

พนักงานเอาอาหารเข้ามาเสิร์ฟ

เวลานั้นเองในห้องรับรองนั้นประตูก็ถูกผลักออก

“Hello everyone” ชายหนุ่มเดินเข้ามา เขาแต่งตัว และทำผมสไตล์ยุโรป

“เส้า ในที่สุดแกก็มา” สวีฮ่าวเดินไปด้านหน้าของ เส้เหา จากนั้นก็กอดเขา “ฉันจะแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่คือ เส้เหาเพื่อนสนิทของฉัน พอเรียนจบตอนมัธยมตอนต้นก็ ไปเรียนต่อที่สวิตเซอร์แลนด์ หลายวันที่ผ่านมาเพิ่งกลับ มาประเทศ เพื่อเตรียมขยายกิจการในประเทศ ทางบ้านก็มี ฐานะอยู่”

ตอนที่สวีฮ่าวแนะนำอยู่นั้น สายตาคอยมองจ้อง หรั่นหญิงอยู่นาน ก็เหมือนว่ากำลังแนะนำให้เธอเป็นพิเศษ แบบนั้น

“แกนั่งลงที่นี่เถอะ” สวีฮ่าวกับเส้เหาเดินไปด้านข้างของหรั่นหญิง เพื่อให้คนอื่นยกที่นั่งให้เขา

เส้เหานั่งลงด้านข้างของหรั่นหญิง พร้อมทั้งมอง หรั่นหญิงอย่างพินิจพิจารณาจนหัวใจเต้นขึ้นมาอย่างอด ไม่ได้

ผู้หญิงคนนี้สวยมาก ใบหน้ารูปไข่ขาวเกลี้ยง ริม ฝีปากบาง หน้าอกก็อวบอิ่มไม่เลย อย่างน้อยก็คัพ C แหละ อีกอย่างดูแล้วยังน่าจะใหญ่กว่านั้นอีก

เมื่อคืน เส้เหาได้แนะนำสาวสวยให้กับเขาคนหนึ่ง สวีฮ่าวส่งรูปหรั่นหญิงไปให้เขา ทำจนเมื่อคืนวานไม่ได้ หลับไม่ได้นอนเลย วันนี้มาเจอ ตัวจริงสวยกว่าในรูปตั้ง เยอะ

เส้เหาลองเรียกความสนใจจากหรั่นหญิง พร้อมทั้ง พูดความสามารถของฐานะทางบ้านของตนเองให้หรั่น หญิงฟัง เขารู้สึกว่า อาศัยฐานะของตนเอง ก็สามารถจัด การหรั่นหญิงได้อยู่หมัด

จากนั้น หรั่นหญิงกับไม่ได้สนใจใคร่ดีเขาเลยสักนิด มันเป็นเรื่องที่ทำให้เขาโมโห หรั่นหญิงนั่งอยู่ตรงประตูกับ ฉินหลั่ง พร้อมทั้งดูและเขาเป็นอย่างดี

เสื้อผ้าบนตัวของไอ้เด็กนั่น มันเทียบไม่ได้กับ กางเกงในของเขาเลย มีสิทธิอะไรที่จะได้คนสวยไปครอบ ครอง?

“สวีฮ่าว นี่แกยังไม่ได้แนะนำเพื่อนแกคนนั้นให้ฉัน นะ” เส้เหาใช้ตะเกียบชี้ไปทางฉินหลั่งพร้อมทั้งเอ่ยปากไป ด้วย

“อ้อ เขาก็คือขี้ข้าของทีมเชียร์ลีดเดอร์ เมื่อครู่ยังมาขอเงินชาวบ้านเขาที่หน้าประตูอยู่เลย” สวี่ฮ่าวพูดอย่างใส่ ร้ายป้ายสี

“แกดูเขาแต่งตัวยังกับขอทาน มันคนละแนวกับ พวกเรา เดิมที่ฉันก็ไม่ได้เรียกเขามา หรั่นหญิงนะสิสงสาร เขาเลยให้มาด้วยกัน น่าเสียดายที่มากับเรา ไม่งั้น ทั้งชีวิต เขาก็ไม่มีปัญญามานั่งกินข้าวที่นี่ได้” หวางเสี้ยวดีก็ยังใช้ โอกาสนี้ในการเหยียบกระทืบเข้าให้จมดินไปอีก

“ขอทาน!?” เสี้ยฮ่าวทำหน้าตกใจ “จนถึงขั้นเป็น ขอทานแล้ว ยังไม่รู้ว่าต้องขยันอีก รู้แค่ขอของคนอื่น เฮ้อ คนพรรค์นี้พูดดีๆ ก็ไม่เข้าหู พอพูดเสียๆ หายๆ ก็คืออาศัย ใช้ชีวิตรอแค่ความตาย เป็นซากศพที่เดินได้ หมดปัญญา ในการช่วยแล้วแหละ”

“ก็ใช่ไง”

“ชีวิตเขาก็เป็นไปตามกฎแห่งกรรมนี้แหละ” คนอื่นๆ ต่างพากันเห็นด้วย

ฉินหลั่งแทบไม่ได้โกรธเลย แต่รู้สึกตลกมากกว่า เพราะฐานะที่แท้จริงของตนเองนั้นเป็นถึงอภิมหาเศรษฐี ขนาดพวกแกมาถือรองเท้าให้ยังไม่คู่ควรเลย แถมยังมา พูดสาดเสียเทเสียฉันอีก

“เราไม่พูดได้ไร้ประโยชน์นี้ดีกว่า” สวีฮ่าวเปลี่ยน เป็นเรื่องอื่น “ใช่สิ เส้เหา ทำไมวันนี้แกมาช้า?”

“ไม่ใช่ว่าวันนี้พ่อฉันซื้อรถใหม่ให้ฉันไม่ใช่เหรอ เลยไปเลือกซื้อที่โชว์รูม จากนั้นฉันก็รีบมานี่แหละ” เส้เหา พูดเป็นเรื่องปกติ

“นี่แกซื้อรถแล้วเหรอ!” สวีฮ่าวจงใจมองหรั่นหญิงแวบหนึ่ง “บอกมา ซื้อรถอะไร?”

“ก็ไม่ใช่รถอะไรหรอก ก็แค่ Mercedes-Benz E-Class เอามาขับเล่นสักสองปี รอจนถึงวันที่ฉันแต่งงาน

ก็ค่อยไปหาซื้อรถที่ดีกว่านี้” เส้เหาพูดกำชับให้เห็นภาพ “หืม พี่เส้นยอดเยี่ยมไปเลย Mercedes-Benz E-Class ราคามันตั้ง 5 แสนกว่านะ นี่ยังไม่ถือว่าเป็นรถที่ดี

หรือ”

“สำหรับคนอื่นถือว่าเป็นรถที่ดี แต่พี่เส้ของเรานั้น เป็นใคร เรื่องขี้ปะติ้ว”

คนอื่นเริ่มประจบสอพลอ ดูท่าทางแล้ว เส้เหามีเงิน มากกว่าสวี่ฮ่าวอีก พวกเขากำลังอาศัย สวี่ฮ่าว ก็เลยต้อง สร้างความสบายให้กับเส้เหา

กลุ่มเพื่อนกำชับกันว่าต้องไปดูรถของเส้เหา แน่นอนว่าเส้เหาก็ยินดี นี่ถือว่าเป็นโอกาสอวดความรวย ของตนเองให้หรั่นหญิงเห็น

คนกลุ่มหนึ่งเดินออกจากห้องรับรอง เดินมาด้าน หน้าประตูร้านอาหาร ตอนนี้เส้เหากลายเป็นจุดสนใจของ ทุกคน

“ทุกคนรอก่อน ตอนนี้ฉันจะไปขับรถออกมา เดี๋ยว จะพาทุกคนไปร้องเพลงที่ KTV” เส้เหาใช้นิ้วควงกุญแจ แล้วเอ่ยขึ้นมา

“กุญแจไม่ได้อยู่ที่พนักงานเรียกรถหรอกเหรอ?” คนในกลุ่มส่งเสียงถามอย่างสงสัย คนอื่นต่างมองมาทาง ฉินหลั่ง

ความสงสัยของฉินหลังนั้น ไม่คิดว่าจะมีคนได้ยินด้วย ในเวลานั้นเองเขาก็ยังเก้อเขินอยู่

สายตาไม่เป็นมิตรของเส้เหามองมาที่ฉินหลั่ง พร้อมพูดอย่างเสียงแข็ง ไอ้โง่ แกคิดว่าจะให้พนักงานขับ รถเอารถไปจอดเหรอ ดูจากกฎของร้านแล้ว รถต้องราคา หนึ่งล้าน เขาถึงให้คนช่วยจอดให้!”

เส้เหารู้สึกว่า แขกที่ทำให้พนักงานเรียกรถเอารถ ไปจอดได้ นั้นคงมีน้อย ดังนั้นเรื่องนี้เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสีย หน้า

“ก็ใช่ ตอนที่ฉันขับรถมา ก็ไม่มีคนช่วยฉันจอดรถ ให้! ไม่เข้าใจก็หุบปาก!” สวีฮ่าวมองมาทางฉินหลั่งพร้อม ทั้งพูดกับเขา

“อย่าไปสนใจเขา เขาก็คนไม่เคยเจอแสงสือะไร พี่

สวี พี่เส้ พวกคุณไปขับรถออกมาเถอะ” “อืม ไม่รู้เรื่อง” เส้เหายังสบถด่าอีกครั้ง จากนั้นก็ยิ้ม

ให้สวีฮ่าวแล้วก็เดินไปที่รถ

คนอื่นๆ รอพวกเขาสองคนที่หน้าประตู แต่รอไปตั้ง 5 นาที ยังไม่เห็นสองคนนั้นขับรถออกมาเลย เสี้ยฉึงเลย โทรศัพท์หาสวีฮ่าว

“ฮัลโหล ทำไมไม่ออกมาสักที?”

“เฮ้อ ไอ้โง่เส้เหามันขับรถไปชนกับ Mercedes-Benz G500 จนบุบนะสิ” สวี่ฮ่าวที่อยู่ที่ลาน จอดรถ จงใจเดินให้ห่างเส้เหา และพูดเสียงกระซิบ กระซาบกับโทรศัพท์