รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 32 จงเจอกับเส้เหวินจึง

บทที่ 32 จงเจอกับเส้เหวินจึง

หลังจากที่ฉินหลังเดินออกมาก็รีบโทรหาจงยู่ แล้ว

ถามจงยู่ว่าอยู่ที่ไหน ฉินหลั่งก็รีบไป ในตรอกเล็กๆใกล้โรงเรียน ฉินหลั่งมองเห็นจงยู่ เห็นแค่ว่าในมือของจงยู่นั่นถือสมุดบันทึกเล่มเล็กอยู่

กำลังจดบันทึกอะไรบางอย่าง

“จงยู่ เธอกำลังเขียนอะไรอยู่เหรอ?”ฉินหลั่งเดิน เข้าไป หยิบสมุดบันทึกในมือ แวบแรก ในนั้นเขียนบันทึก ข้อมูลการเช่าบ้านมากกว่าสิบที่

“Majiapu หนึ่งห้องนอน สี่ร้อยห้าสิบหยวน ค่าน้ำ ค่าไฟจ่ายเอง..

“ซอย14ลี่โถงห้องเดี่ยว สี่ร้อยหยวนต่อเดือน…

“ถ้าเช่าบ้านผ่านเอเย่นต์ ต้องจ่ายค่าเช่าบ้านหนึ่ง เดือน ฉันไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น ถึงยังไงวันนี้ก็ไม่มีธุระ วันนี้ก็เลยไปเดินหาเอง เพียงแต่บ้านเช่าที่อยู่บริเวณใกล้ โรงเรียนมันแพงไปสำหรับฉัน ฉันยังหาบ้านที่เหมาะสมไม่ เจอ แต่ก็ยังอยากไปหาดู หาได้แน่น”จงยู่ยิ้มเบาๆ แล้ว หยิบสมุดบันทึกกลับมา แล้วก็เริ่มจดบันทึกข้อมูลโฆษณา การเช่าบ้านบนผนัง

เมื่อเห็นว่าท่าทางจงยู่นั้นตั้งใจแค่ไหน ก็ทำให้ หัวใจของฉันหลั่งกลับมาอีก

“ไม่ต้องบันทึกแล้ว โฆษณาพวกนี้เชื่อถือไม่ได้ บางทีเธออาจจะเอเย่นต์ที่ใจร้าย”ฉินหลั่งวางมือลงบนสมุดบันทึกของจงยู่

“อ่า….แบบนี้ทำยังไง?”ฉินหลั่ง ท่าทางดูงุนงงฉิน หลังดูแล้ว น่ารักมาก เขาอดไม่ได้ยื่นมือมาจับแก้มเธอ เบาๆ จงยู่ก้มหัวลง ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นเล็กน้อย

“สบายใจได้ เมื่อวานฉันหาห้องเช่าไว้ให้เธอก่อน แล้ว ราคาค่อนข้างถูก ก็อยู่บริเวณแถวชุยเต่าหัวถึง พวก เรานั่งรถไปด้วยกันเถอะ!”

“จริงเหรอ?”ในใจของจงยู่ก็รู้สึกหวานซึ่งขึ้นมา เธอ เองก็คิดไม่ถึงว่า คุยเต่าหัวถึงเป็นอันดับต้นๆของชุมชน เมืองจีนหลิง บ้านเช่าบริเวณนั้นจะราคาถูกได้อย่างไร

“ชุ่ยเต่าหัวถึงก็ไม่ไกล พวกเราเดินไปก็ได้”เมื่อเห็น

ว่าฉินหลั่งกำลังจะโบกมือเรียกแท็กซี่ จงยู่ก็ห้ามอย่างเร่ง รีบ

เธอรู้ดีว่าฉันหลั่งก็ไม่ใช่คนร่ำรวย เธอไม่ต้องให้ เขาเสียเงินทอง

“ก็ดี พวกเราเดินไปกัน”ตอนนี้ฉันหลั่งก็ยังไม่อยาก เปิดเผยตัวตนแท้จริง เดินไปพร้อมกับจงยู่ก็ดีเหมือนกัน

“โอ๊ย”ฉินหลั่งและจงยู่กำลังเดินมาได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้ ยินเสียงของจงยู่ดังขึ้น ฉินหลั่งรีบซักถามด้วยความกังวล

“วันนี้น่าจะเดินมากไปหน่อย ไม่เป็นไร ฉันพักสักห้า นาทีก็สามารถเดินต่อไปได้!”เพื่อหาบ้าน วันนี้จงยู่ออกมา จากโรงเรียนหกโมง! ถึงตอนนี้ก็น่าจะเดินไปจะสี่ชั่วโมง ไม่ปวดขาก็แปลกอยู่

ฉันหลั่งเม้มริมฝีปาก ในใจก็รู้สึกเจ็บปวด เด็กบ้าน จะทนต่อความยากลำบากได้มากขนาดไหนกัน?
“ฉันจะแบกเธอเอง!”ฉินหลั่งพูดอยู่ ก็นั่งชันเข่าทั้ง สองข้างไม่ให้กันถึงพื้นตรงหน้าจงยู่ แล้วตบบนบ่าของตัว เอง จงยู่ก็อายที่จะขึ้น ฉินหลั่งกูแบกเธอขึ้นบนหลัง

เมื่อพิงอยู่บนหลังอันแข็งแรงของฉินหลั่ง จงยู่ก็ รู้สึกมั่นคง

มือทั้งข้างของฉินหลังพลางกอดไปที่ต้นขาของจง ยู่ แรกเริ่มไม่มีความรู้สึกอะไร แต่หลังจากนั้น ฉินหลั่งก็ใจ จ่ออยู่กับสัมผัสที่นุ่มนวลโดยไม่รู้ตัว

ตัวเธอเบามาก น่าจะไม่ถึง50Kgด้วยซ้ำ? มือของ ฉันตอนนี้สัมผัสอยู่บนต้นขาของเธอ นุ่มมาก กลิ่นหอมนี้ก็ คงมาจากบนตัวเธอสินะ? โธ่เอ๊ย ฉินหลั่งนะฉินหลั่ง ทำไม แกถึงคิดเรื่องแบบนี้? ถ้าเกิดจงยู่รู้ จะมองนายยังไง?

ฉินหลั่งก็ขับไล่ความคิดที่สลับซับซ้อนออกไป แล้วแบกจงยู่เดินไปที่ชุยเต่าหัวถึงอย่างรวดเร็ว

เมื่อถึงที่ชุมชนชุยเต่าหัวถึง เพราะจงยู่เหนื่อยมาก ก็นอนหลับไปบนหลังของฉินหลั่ง ฉินหลั่งค่อยๆพาเธอไป ที่คฤหาสน์ราคาหกล้าน

ฉินหลังวางจงยู่ลงบนเตียงใหญ่ที่แสนนุ่ม จงยู่ ที่นอนหลับนั้นดูสงบนุ่มนวลแล้วสง่างาม ใบหน้าที่ขาว เนียน ริมฝีปากสีชมพู รูปร่างที่เรียว น่าหลงใหลเป็นพิเศษ ฉินหลั่งนี้นั่งอยู่ข้างๆ รู้สึกเหมือนได้ดูเธอเงียบ ๆ แบบนี้ก็ เป็นความสุขอย่างหนึ่ง

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง จงยู่ก็ลืมตา ตื่นขึ้นมา เห็นว่าฉิน หลั่งกำลังมองเธอด้วยรอยยิ้ม ใจก็เต้น จากนั้น เธอก็ สังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบอีกครั้ง
ห้องนอนที่กว้างขวาง ประตูไม้สีน้ำตาล โคมไฟ ระย้าสีทอง และหน้าต่างฝรั่งเศสขนาดใหญ่ จงยู่ก็ไม่เคย เห็นห้องที่หรูหราขนาดนี้มาก่อน

“ที่นี่ที่ไหน!”จงยู่ลุกขึ้นนั่ง ใจก็เต้นแรง

“ไม่ต้องกลัว ที่นี่ก็ห้องที่ฉันบอกกับเธอ เธอไม่ต้อง กังวลเรื่องค่าเช่า นี่บ้านเพื่อนฉันเอง ช่วงนี้เขาไม่อยู่บ้าน เธอพักที่ก็ได้!”ฉินหลั่งรีบอธิบายให้กับจงยู่

“แบบนี้ไม่ค่อยดีมั่ง”จงยู่พูดขึ้นด้วยเสียงเบา ในใจ

ก็ชอบมาก “มีอะไรไม่ดีเหรอ?”ฉินหลั่งยิ้มอย่างมีความสุข แล้ว

ไม่รอให้โอกาสจงยู่ปฏิเสธ ก็ดึงเธอเดินไปดูรอบๆบ้าน

“ชอบที่นี่มั้ย?”ฉินหลังถาม

“อืม”จงนู่เกรงใจก็พยักหน้า

“ชอบก็ดีแล้ว”ฉินหลั่งลูบบนหัวของจงยี่ แล้วพูด: “เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปที่อื่นเดี๋ยวนี้”

ไปไหนเหรอ?”

“ตามฉันมาเดี๋ยวก็รู้”ฉินหลั่งดึงจงยู่ออกไปนอกบ้าน แล้วนั่งรถไปที่ห้างสรรพสินค้าเลดดี้

“พวกเราไปที่อื่นกันเถอะ”จงยู่คิดว่าฉินหลั่งจะซื้อ ของให้ตัวเอง เธอรู้ดีห้างสรรพสินค้าเลดดี้เป็นห้างสรรพ สินค้าที่แพงที่ในเมืองจีนหลิง ซึ่งไม่ใช่ที่ฉินหลั่งจะ สามารถใช้จ่ายได้

“ตามฉันเข้ามาก็พอ”ฉินหลั่งยิ้ม แล้วดึงจงยู่เข้าไป ในห้างสรรพสินค้า
ห้องนอนที่กว้างขวาง ประตูไม้สีน้ำตาล โคมไฟ ระย้าสีทอง และหน้าต่างฝรั่งเศสขนาดใหญ่ จงยู่ก็ไม่เคย เห็นห้องที่หรูหราขนาดนี้มาก่อน

“ที่นี่ที่ไหน!”จงยู่ลุกขึ้นนั่ง ใจก็เต้นแรง

“ไม่ต้องกลัว ที่นี่ก็ห้องที่ฉันบอกกับเธอ เธอไม่ต้อง กังวลเรื่องค่าเช่า นี่บ้านเพื่อนฉันเอง ช่วงนี้เขาไม่อยู่บ้าน เธอพักที่ก็ได้!”ฉินหลั่งรีบอธิบายให้กับจงยู่

“แบบนี้ไม่ค่อยดีมั่ง”จงยู่พูดขึ้นด้วยเสียงเบา ในใจ

ก็ชอบมาก “มีอะไรไม่ดีเหรอ?”ฉินหลั่งยิ้มอย่างมีความสุข แล้ว

ไม่รอให้โอกาสจงยู่ปฏิเสธ ก็ดึงเธอเดินไปดูรอบๆบ้าน

“ชอบที่นี่มั้ย?”ฉินหลั่งถาม

“อืม”จงนู่เกรงใจก็พยักหน้า

“ชอบก็ดีแล้ว”ฉินหลั่งลูบบนหัวของจงยี่ แล้วพูด “เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปที่อื่นเดี๋ยวนี้”

ไปไหนเหรอ?”

“ตามฉันมาเดี๋ยวก็รู้”ฉินหลั่งดึงจงยู่ออกไปนอกบ้าน แล้วนั่งรถไปที่ห้างสรรพสินค้าเลด

“พวกเราไปที่อื่นกันเถอะ”จงยู่คิดว่าฉินหลั่งจะซื้อ ของให้ตัวเอง เธอรู้ดีห้างสรรพสินค้าเลดดี้เป็นห้างสรรพ สินค้าที่แพงที่ในเมืองจีนหลิง ซึ่งไม่ใช่ที่ฉินหลั่งจะ สามารถใช้จ่ายได้

“ตามฉันเข้ามาก็พอ”ฉินหลั่งยิ้ม แล้วดึงจงยู่เข้าไป ในห้างสรรพสินค้า
เขาเป็นคนที่ร่ำรวยระดับพันล้านจะไปกลัวอะไร นอกจากนี้ หลัวเชี่ยนก็มอบร้านเสื้อผ้าให้ตัวเองหนึ่งร้าน

ฉินหลังพาจงยู่ เดินตรงไปที่ “CHIบ-SHUI” จงยู่ อย่าว่าแต่ CHIU-SHUI แม้แต่ TONLION และร้านค้า แบรนด์ระดับล่างอื่น ๆ ก็ไม่เคยเข้า โดยปกติแล้วเธอจะซื้อ เสื้อผ้าที่ตลาดขายส่งเสื้อผ้า ในเวลานี้เธอรู้สึกดื่นเต้นแล้ว ดึงแขนของฉันหลั่ง และเดินอย่างระมัดระวัง

เสี่ยวหงผู้จัดการเสี่ยวหงในร้าน เห็นว่ามีชายหญิง วัยรุ่นเข้ามา ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ชายหญิงคู่นี้แต่งตัวดูแย่ มาก ดูแล้วก็แค่สิบกว่าหยวนในตลาดนัด ไม่ใช่กลุ่มเป้า หมายลูกค้าของพวกเขาแน่นอน ถ้าให้พวกเขาเดินดู เสื้อผ้าในร้านอาจทำให้ภาพลักษณ์ของร้านในสายตา ลูกค้าอื่นดูลดลงอย่างมาก!

เสี่ยวหงเดินไปทางวัยรุ่นชายหญิง เตรียมจะบอก พวกเขาอย่างแนบเนียน ว่าที่ไม่ใช่ที่ที่พวกเขาควรมา พวกเขาควรจะออกไปที่นี่

“สวัสดีค่ะ ที่ของเราตรงนี้มีหนึ่งพัน พันห้าร้อย สองพัน ห้าพันและจนถึงหนึ่งหมื่นหรือมากกว่านั้น สามารถที่จะเลือกซื้อ คุณถึงอยู่ที่เท่าไหร่เหรอคะ เดี๋ยว ดิฉันพาพวกคุณไปเดินดู”เสี่ยวหงก็แนะนำราคาร้านเสื้อ ของเธอให้กับพวกเขา ให้พวกเขารู้ตัวแล้วออกไป

แต่เมื่อเสี่ยวหงพูดจบ เธอก็รู้สึกว่าชายวัยรุ่นคนนี้ดู แล้วหน้าคุ้นๆ ในที่สุด เธอก็นึกออก

“คุณคือ …”เสี่ยวหงจำได้ว่าฉินหลั่งคือคนที่เมื่อ สองสามก่อน ที่คือชายหนุ่มหลัวเชี่ยนพามา หลัวเชี่ยนเคย บอกไว้ว่าอีกหน่อยเจ้าของร้านนี้ก็คือเขา
เสี่ยวหงถูกหยุดด้วยสายตาของฉินหลั่งที่ส่งให้ เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลง จงยู่ก็กลัว เธอดึง แขนฉินหลังรีบออกจากสถานที่ใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยแบบนี้

แต่ฉินหลั่งก็ไม่ขยับ แต่ยืนนิ่งมองไปที่เธอ: “ไม่ เป็น ฉันมีเงิน” พูดจบ ก็กระซิบข้างจงยู่เบาๆ ว่า: “ถ้าเรา ออกไปตอนนี้จะขายหน้านะ ไม่ต้องกลัว เราก็ซื้อตัวที่ถูก ที่สุดค่อยไป”

เพื่อรักษาหน้าให้ฉินหลั่ง จงยู่ก็เชื่อฟังคำพูดฉิน หลัง แต่ในใจก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ฉินหลั่งพาจงยู่เดินเลือกของในร้าน ที่ “CHIU-SHUI”ด้านในนั้นเป็นของดีไปหมด การออกแบบ เสื้อผ้าผู้หญิงที่ได้ทันสมัยที่สุด มองดูจนดวงตาของจงยู่ นั้นลายไปหมดแล้ว อย่างกับซินดอเรลล่าที่เห็นรองเท้า คริสตัล ในใจก็ชอบเสื้อผ้าพวกนี้มาก

“ช่วยเอาตัวนี้ลงมาให้เราลองหน่อย”ฉินหลั่งเห็น สายตาของจงยู่จ้องมองชุดเดรสสีชมพู สายตาแสดงออก มาว่าชอบ แล้วพูดกับเสี่ยวหงที่เดินตามพวกเขามา

“ไม่ต้องลอง ชุดนี้ไม่ค่อยสวย”จงอยู่รีบทักท้วง ไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบ แต่ราคาของชุดนี้แพงมาก ราคาตั้ง สองพันสาม ซึ่งเธอคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ

“งั้นเรามาลองชุดนี้ เดรสสีส้มอ่อน สไตล์เหมือน เทพธิดาแห่งเอเธนส์ เธอใส่แล้วมันต้องดูดีมากแน่”ฉิน หลั่งพูดจบ จงยู่ก็ปฏิเสธอย่างเกรงใจ: ไม่เอาดีกว่า ฉันไม่ ชอบสไตล์แบบนี้”

ฉินหลั่งเลือกเสื้อผ้าให้จงยู่หลายตัวมาก จงยู่ก็มีเหตุผลในการปฏิเสธทุกครั้ง ฉินหลั่งไม่เข้าใจความคิด ของจงยู่ เขาได้แค่คิดในใจ ผู้หญิงคนนี้เรียบง่ายมาก

เสี่ยวหงที่อยู่อีกด้าน ก็นึกแปลกใจ ตอนแรกเธอยัง คิดว่าฉันหลั่งคือแมงดาที่หลัวเชี่ยนเลี้ยงไว้สักอีก แต่ดู แล้วตอนนี้ คงไม่ใช่ ในใจก็รู้สึกดีกับฉินหลั่งขึ้นมาเล็กน้อย

แต่ว่าแฟนสาวของเจ้านายใหม่ ทำให้คนไม่เข้าใจ จริงๆ ทั้งๆที่เจอกับคนมีเงิน แถมยังอยู่ร้านของฉินหลั่งเอง อีก แต่เธอกลับลังเลไม่ซื้อเสื้อแม้แต่ตัวเดียว ถ้าเกิดว่าผู้ หญิงคนนี้ไม่เสแสร้ง ก็เป็นผู้หญิงที่มีน้อยจะเจอ

“ชุดนี้ก็น่าจะได้นะ ไม่แพงด้วย เธอก็ไปลองดูก่อน เถอะ”ฉินหลั่งชี้ไปที่ชุดเดรสสีขาวแล้วพูด

“อืม เดี๋ยวฉันไปลองดู”ถูกฉินหลั่งมองออกความคิด ตัวเองออกจนได้ ในใจของจงยู่ก็ลนลาน ชุดเดรสนี้ราคา เก้าร้อยเก้าสิบเก้า เป็นชุดที่ราคาถูกที่สุดในร้านจงยู่ก็ ตัดสินใจลองดู

ได้ยินคำตอบรับจากจงยู่ ในใจของฉินหลั่งก็ดีใจ มาก หยิบเอาเสื้อผ้า แล้วรีบเดินไปห้องลองชุด ในเวลานั้น ห้องลองชุดตรงหน้าจงยาประตูก็เปิดออก สาวสวยคนหนึ่ง ก็เดินออกมาจากห้องนั้น ในมือถือเสื้อชีฟองที่เอาไปลอง

“ฉินหลั่ง นายมาทำอะไรที่นี่?”สาวสวยคนนั้นคือ แฟนเก่าของฉินหลังเส้เหวินจึงสายตาที่สงสัยของเธอ มองไปรอบตัวฉินหลั่ง ก็สังเกตเห็นจงยู่ที่อยู่ข้างๆ สายตา ของเธอก็เปลี่ยนเป็นคมเข้มทันที: “เธอเป็นใคร เสื้อผ้าใน มือคือนายซื้อให้เธอเหรอ?”

เส้เหวินจยังไงก็คิดไม่ถึง จะมาเจอฉินหลั่งในที่แบบนี้ ตอนที่เธอยังคบกับเขา ฉินหลั่งพาเธอไปร้าน ขายส่งที่กุ้ยหยินเหนี่ยว ที่”CHIU-SHUI”ด้านในเป็น แบรนด์ที่แพงที่สุด อย่างฉินหลังจะมาในที่แบบนี้ได้ยังไง?

“เธอเป็นเพื่อนของฉัน ฉันพาเธอมาซื้อผ้า”เมื่อเจอ กับเส้นเหวินจิ้ง ฉินหลั่งเองก็ตกใจเหมือนกัน แต่เขาก็นิ่ง สงบลงมาได้

“เพื่อน? เหอะๆ ฉันดูนายแล้วทำกับเธอเหมือนเป็น แฟนกัน?”เส้เหวินจึงตะคอก แล้วพูดท่าทางที่หงุดหงิด: ” นายนี่มันไอ้เหี* นายไม่เคยพาฉันมาในที่ระดับดีแบบนี้ ไม่ เคยยอมเสียเงินซื้อของให้ฉัน เธอคบกับนายมากี่วันแล้ว ละ? นายถึงยอมที่จะหมดเนื้อหมดตัวมาซื้อให้นั่งจิ้งจอก นี่?”

เส้เหวินจึ้งชินแล้วกับการที่ฉินหลั่งทำดีกับเธอแค่ คนเดียว ถึงแม้จะเลิกกันไปเป็นเดือนกว่า แต่เมื่อเธอมา เจอฉินหลั่ง ฉินหลั่งก็ไม่เคยพูดจาไม่ดีกับเธอ โดนเฉพาะ ที่ห้องสมุด เธอก็หลอกฉินหลั่งได้อย่างง่ายดาย เธอก็เลย รู้สึกว่า ต่อให้เธอทิ้งฉินหลังไป เธอก็ยังคือคนที่สำคัญ ที่สุดในใจของฉันหลั่ง

แต่ตอนนี้ฉินหลั่ง”กลับ”ทำดีกับผู้หญิงอีกคนขนาด นี้ เส้เหวินจึงยอมรับไม่ได้

ที่สำคัญ เธอพูดแบบนี้ เพื่อทำให้จงยู่รู้สึกผิด

เขามีแฟนอยู่แล้ว จู่ๆจงยู่ก็รู้สึกไม่มีแรงทั้งตัวสูญ เสียการทรงตัว ในใจก็รู้สึกเจ็บช้ำใจ