รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 320 ถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว

บทที่ 320 ถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว

ฉินหลั่งมีเพียงความคิดเดียว คือไม่ยอมให้จงยู่ ตาย ถ้าเกิดว่าจงยู่ตายไป โลกของเขาก็คงจะแตกสลาย ไปด้วย

ดังนั้น เขาเลยพยายามส่งลมปราณกำลังภายใน ให้จงยู่

เป็นเหมือนการเอาชีวิตของตัวเองให้จงยู่เลย

ล่ะ !

ลมปราณของฉินหลั่งส่งผ่านเข้าไป สีหน้าของจง ยู่ก็ค่อยๆ ดีขึ้น แต่นี่ก็ไม่ใช่การรักษาที่ตรงจุด ถ้าเกิดว่า อยากจะให้จงยู่อาการดีขึ้นจริงๆ ต้องถอนพิษจาก ร่างกายของเธอให้ได้

“คุณชายฉิน โอเคแล้ว คุณจงยู่หายใจปกติ แล้ว ! “ลมโน้มน้าว ถ้าเกิดว่าฉินหลั่งยังส่งลมปราณ แบบนี้ต่อไปไม่หยุด ร่างกายของเขาจะรับไม่ไหวเอง

ฉินหลั่งค่อยๆ ลดมือลง ร่างกายของเขาไม่มีแรง

แล้ว เลยล้มอยู่บนพื้น ยังดีที่ถูกดวงจันทร์พยุงเอาไว้ ไม่

อย่างนั้นได้ล้มลงไปจริงแน่นอน

“คุณชายฉิน คุณนอนก่อนเถอะ” ลมพาจงยู่นอน ลง ก่อนจะพาฉินหลั่งพยุงไปที่เตียง แล้วให้เขากับจงยู่ นอนด้วยกัน

เมื่อเห็นว่าท่าทีของจงยู่ดีขึ้น ฉินหลั่งก็วางใจลง

ได้เล็กน้อย เมื่อครู่เขาเสียพลังไปมาก เขาเลยหลับไปอย่างไม่ได้สติ

ยาวเย่วกงเองก็โทรมาหาพวกลม

“พี่ลม จะถึงหรือยัง ? พวกแก๊งอี้หว้เลวนี่มันบอก ว่าไม่กลัวนายหญิง พวกเขายังบอกอีกว่านายหญิงมีก็ดี จะจะเก็บนายหญิงไปด้วย ให้นายหญิงเป็นคนยกน้ำ ล้างเท้าให้พวกเขา ! ”

“อะไรนะ ไอพวกเลวนั้นมันมีชีวิตมานานเกินไป แล้วใช่ไหม ? พวกคุณอย่าเพิ่งสู้กับพวกเขา ยื้อเวลา พวกเขา รอนายหญิงไปถึงแล้ว ค่อยกวาดล้างกลุ่มคน พวกนั้น ! “ลมพูดด้วยความโกรธ

“โอเค เพียงแต่ว่าพวกเขามากันเยอะมากขึ้น เรื่อยๆ บางทีพวกพี่ลมยังไม่ถึง ยาวเย่วกงก็อาจจะถูก พวกเขาโจมตีไปแล้ว”

“ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ก็ต้องยื้อจนพวกเรากลับไป ! ถึงตอนนั้นก็จะถึงเวลาตายของพวกเขาแล้ว !”ลม กำชับ

“หิมะ รีบขับ พี่น้องของเขากำลังตกอยู่ใน อันตรายนะ ! “ลมที่นั่งอยู่ข้างคนขับพูดขึ้น

“อือ , คุณชายฉินเป็นอย่างไรบ้าง ? ” หิมะถาม

ลมไม่ได้หันมา เพียงแค่มองไปทางด้านหลังของ รถบ้าน คุณชายฉันเพิ่งจะใช้แรงไปเยอะขนาดนั้น อีกสัก ครู่ถ้าเกิดว่าต้องสู้กับแก๊งอี้หวูเขาจะสามารถรักษายาว เย่วกงเอาไว้ได้ไหมนะ ?
รถบ้านยังคงขับอยู่บนถนนด้วยความรวดเร็ว ใน ตอนนั้นเอง บนถนนไม่เห็นรถคันอื่นแล้ว ท้องฟ้าเองก็ เริ่มมืดลงเรื่อยๆ

อุณหภูมิรอบๆ นั้นลดลง บนยอดเขาก็เริ่มมีสีขาว ปกคลุม มันคือหิมะ บนภูเขาเทียนมีหิมะปกคลุมตลอด ทั้งปี

หลังจากนั้นสามชั่วโมง รถบ้านก็หยุดลง

หิมะและลมเดินไปที่ท้ายรถ

“คุณชายฉิน” ลมตีหน้าของฉินหลั่งเบาๆ ฉินหลั่ง ค่อยๆ ตื่นขึ้น

“ถึงแล้วเหรอ! ?” ฉินหลั่งถาม

“อือ จากตรงนี้ ยังต้องเดินตามทางของภูเขา อีก ! รถบ้านขับไปไม่ได้ ! “ลมพูด และถามด้วยความ เป็นห่วง : “ร่างกายของคุณโอเคหรือยัง ?”

“ไม่เป็นไร พวกเราไปกันเถอะ ! ” ฉินหลั่งลุกขึ้น มา กำลังภายในของเขานั้นเยอะมาก เมื่อตื่นขึ้นมา ก็ กลับมาเป็นปกติ ตอนนี้ถึงยาวเย่วกงเร็ว ก็รักษาจงยู่ได้ เร็ว

พูดไปพลาง ฉินหลั่งแบกจงยู่ไว้ที่หยัง ก่อนจะลง “คุณชายฉินใจเย็นก่อน ให้จงยู่ใส่อันนี้ ! ” ลม

จากรถ

หยิบเสื้อคลุมมา : “นี่เป็นขนสัตว์ กันหนาวได้ ภูเขา เทียนหนาวมาก พวกเราเดินคงจะอุ่นขึ้นมาบ้าง แต่คุณจงยู่ไม่ขยับ เธอจะหนาว ให้เธอใส่ไว้”

ฉินหลั่งใส่เสื้อขนสัตว์ให้จงยู่ ก่อนจะจี้จุดหลับ ของจงยู่ และแบกจงยู่ออกมาจากรถ

อากาศข้างนอกนั้นหนาวมาก น่าจะติดลบห้า องศาได้

เวลาพูดนั้น มีลมร้อนออกมา

“คุณชายฉิน หรือให้พวกเราแบกคุณจงยู่ไหม ? ” ลมพูดขึ้น พวกเธอเป็นหญิงดูแล เลยอยากจะดูแลนาย หญิงเองด้วยความเป็นห่วง

ไปกันเถอะ ! รีบไปให้ถึงยาวเย่วกง” ฉินหลั่งไม่ ได้ใส่ใจกับความเห็นของลม

“โอเค ! ”

“ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” สี่สาวนั้น มีลมกับ ดอกไม้นำอยู่ด้านหน้า หิมะกับดวงจันทร์ตามจากด้าน

หลัง

แสงสะท้อนของพระจันทร์และหิมะนั้น ทำให้มอง

ทางรอบๆ ได้อย่างชัดเจน

พวกฉินหลั่งเดินเลยรู้สึกอุ่นขึ้น ดังนั้นเลยไม่ได้

รู้สึกหนาวมาก

เดินผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง ก็สามารถเห็นได้แล้ว ว่าบนยอดเอ่อมู่นั้น มีแสงสว่างส่งออกมา

“คุณชายฉิน นั่นคือยาวเย่วกง ! ” ลมชี้ไปทาง แสงสว่างนั้น ก่อนจะพูดกับฉินหลั่ง
“โอเค พวกเรารีบไปเถอะ ! ”

เดี๋ยวพวกฉินหลั่งเข้ามาใกล้ยาวเย่วกง ก็จะเห็น ศพอยู่ที่พื้นมากมาย มีของแก๊งอื่น แล้วก็มีของยาวเย่ วกงเองด้วย “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่สาวรู้สึกตื่นเต้น

มาก ! อดไม่ได้ที่จะเข้าไปในยาวเย่วกงตอนนี้เลย และ

ฆ่าพวกที่บุกรุกเข้ามาในยาวเย่วกงทั้งหมด

เมื่อพวกเขาห่างจากยาวเย่วกงเพียงห้าร้อยเมตร ก็เห็นว่ามีกลุ่มคนมากมายรายล้อมอยู่หน้าประตูของยาว เย่วกง !

นั่นเป็นแก๊งอื่น มีหลายพันคนเลยล่ะ

มีผู้หญิงหลายร้อยคน ที่ถูกพวกเขาล้อมเอาไว้

“บลูอายคิง ฉันเตือนพวกคุณแล้วนะว่านายหญิง ที่ยาวเย่วกงของพวกเรานั้นกำลังจะกลับมา พวกคุณยัง กล้ามาบุกรุกยาวเย่วกงอีก อยากโดนเป่าหัวเหรอ ! ”

ผู้หญิงที่เป็นหัวหน้าของยาวเย่วกงที่ใส่ชุด โบราณสีเขียวอ่อน ยืนอยู่ท่ามกลางหัวหน้าแก๊งอื่นๆ อย่างไม่เกรงกลัวเลย

เธอชื่ออาชิง หลังจากที่พวกสี่สาว “ลมดอกไม้ หิมะ พระจันทร์” ออกไปจากยาวเย่วกง ก็ให้เธอเป็นคน ดูแล

“คุณอาชิง จริงด้วย คำพูดนี้คุณได้พูดไปเมื่อ หลายชั่วโมงก่อนแล้ว ฉันเองก็ตอบไปแล้ว คุณความจำไม่ดีก็ถามใหม่ งั้นฉันจะตอบใหม่ละกัน ! ” คนวัยกลาง คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าอาชิงพูดข่มขู่ด้วยความทระนง

เขาก็คือบลูอายคิงที่อาชิงพูดถึง เป็นหัวหน้าของ แก๊งอี้หว้ เพราะว่ามีตาสีฟ้า เลยได้ฉายานี้มา ชื่อ “บลู อายคิง” !

“ก่อนหน้านี้พวกเราต้องเคารพพวกยาวเย่วกง ทั้งหมด ในใจของพวกเรานั้นไม่ได้เคารพอะไรเลย ! แต่ ว่านายหญิงยายบัวนั้นเก่งจริงๆ โจมตีพวกเราหมด เลย ทำได้แค่ยอมพวกคุณไง ! ”

“ในตอนนี้พวกเราพบว่า ยาย ป์หัวไม่กลับมา หลายเดือนแล้ว ! ฉันได้ติดต่อกับกลุ่มแก๊งอื่นๆ เพื่อให้ พวกเราทั้งหมดร่วมมือกัน และทำลายยาวเย่วกงของ พวกคุณซะ ! คิดไม่ถึงเลยว่าหัวหน้าของแก๊งอื่นๆ ก็ เห็นดีเห็นงามกับฉันด้วย พวกเขาเองก็คิดเหมือนกัน พวกเราเลยร่วมมือกัน ถึงได้มีภาพแบบในวันนี้ ! ”

“ตอนนี้ กลุ่มใหญ่ทั้งสิบสามในภูเขาเทียน และ กลุ่มย่อยอีกสามสิบหกกลุ่มมารวมตัวกันที่นี่แล้ว ก็เพื่อ ปราบพวกยาวเย่วกง พวกเราชนะคุณได้อย่างง่ายดาย เมื่อครู่คุณไม่ได้พูดเองเหรอ ว่ายาย ปื้หว้จะกลับมาน่ะ ? งั้นก็พอดีเลย พวกเราจะเก็บกวาดเธอไปด้วยกันเลย จะ ได้ประหยัดเวลาไปด้วย ฉันก็ไม่เชื่อ ว่าวิทยายุทธ์ของ ยาย ปีหว้จะเก่งกาจ จนสามารถชนะพวกเราทุกคนที่มี วิทยายุทธ์เหนือชั้นที่มาร่วมมือกันเกือบร้อยคนได้ ! ”

บลูอายคิงมองอาชิง ก่อนจะพูดออกมาช้าๆ เขา มองไปทางหัวหน้าแก๊งอื่น จากนั้นจึงถามว่า : “ทุกคนว่าจริงไหม ! ”

ในตอนนั้นเอง หัวหน้าคนอื่นต่างพากันตอบรับ

ตามๆ กัน

“จริง ! ”

“ยายปักวู้มาที่นี่เหมือนรนหาที่ตายเลย ! ”

“ตอนนั้นยาย ปัหนูดีจนตาของฉันบอด ถ้าวันนี้เธอ กล้ามา ฉันจะจ่ายให้เธอเป็นสองเท่าเลย ! ”

“ยาวเย่วกงเป็นที่ของพวกเราแล้ว รีบๆ ยอมแพ้

เถอะ ! ”

“พวกคุณเพ้อฝันอะไร นายหญิงมีวิทยายุทธ์ที่ แข็งแกร่ง พวกคุณอีกสักสิบเท่าคนก็ยังไม่เทียบไม่ได้

กับคู่ต่อสู้ของเธอเลย ! “อาชิงดออกมา

“สาวน้อย คุณอย่ามาปากแข็งเลย ฉันโน้มน้าวให้ พวกคุณวางอาวุธลงเถอะ แล้วก็ให้พวกเราเข้าไปเถอะ จากนั้นทุกคนก็ทำความสะอาดรอพวกเรา บางทีพวกคุณ ทำดีๆ กับพี่น้องของพวกเราก็พอแล้ว พวกเราก็จะปล่อย พวกคุณไป” คนอ้วนเตี้ยเดินเข้ามาหาพลางพูด เขาชื่อ “จัสตี้สู่” เป็นหัวหน้าของ “แก๊งจุ้ยหวน”

เมื่อเขาพูดจบเหล่าแก๊งนั้นก็หัวเราะขึ้นมา

“ใช่ ปรนนิบัติกับพวกเราดีๆ ก็จะปล่อยพวกคุณ

ไป”

“ฉันได้ยินมาว่าเตียงของยาวเย่วกงนั้นทั้งใหญ่ทั้งสบาย”

“ยาวเย่วกงมีผู้หญิงแค่เจ็ดร้อยกว่าคน แต่ที่นี่มี เป็นหมื่นคนเลยนะ พวกเราพี่น้องมาเล่นกันที่นี่ก็โอเค แล้วล่ะ !

“ผู้หญิงที่ยาวเย่วกงนะ สวยๆ ทุกคนเลย แค่มอง

ใจก็สั่นแล้ว”