รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 322 ผู้หญิงคนนั้นคือจุดอ่อนของเขา

บทที่ 322 ผู้หญิงคนนั้นคือจุดอ่อนของเขา

ได้ยินเสียงร้องตะโกนของบลูอายคิง คนอื่นๆก็รู้ ว่า ตอนนี้พวกเขาเป็นตั้กแตนที่ถูกมัดไว้ด้วยเชือก ! ถ้า พวกบลูอายคิงสู้วัยรุ่นคนนี้ไม่ได้ งั้นพวกเขาก็จะตกอยู่ ในอันตราย !

ขึ้นไป !

หัวหน้าแก๊งไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ แต่ละคนที่ฝีมือ ดีต่างขึ้นมา !

ทันใดนั้น ก็กลายเป็นสถานการณ์ที่คนเกือบร้อย คนล้อมสู้กับฉินหลั่ง คนพวกนี้มีกำลังดี ฉินหลั่งสู้แล้วก็ ยังค่อนข้างยาก

อีกฝ่ายมีคนจำนวนมาก ถ้าเวลานานล่ะก็ พลัง ของตัวเองลดลง ฝ่ายตรงข้ามผลัดกันเข้ามารุมตัวเอง จนเหนื่อยล้า ก็จะไม่ส่งผลดีต่อฉินหลั่งเป็นอย่างมาก

ฉินหลั่งปล่อยหมัดออกไปอย่างเด็ดขาด อย่างไม่ อ่อนให้เลยสักนิด !

ฝ่ามือปล่อยไปที่บนหน้าอกหัวหน้าแก๊งเล็กๆคน หนึ่ง หัวหน้าแก๊งคนนั้นกลิ้งลงไปที่พื้น ถ่มเลือดออก แล้วตายลง

หัวหน้าแก๊งตัวเล็กคนหนึ่งแอบโจมตีไปที่ด้าน หลังฉินหลั่ง ฉินหลั่งฟังเสียงตำแหน่ง ปล่อยขาออกไป ด้านหลัง เสียง “ปัง” ดังขึ้นมา เตะไปที่ท้องน้อยคนนั้น คนๆนั้นกระดูกแตกหัก ถ่มเลือดออกมา เจ็บปวดจนสิ้นใจตาย

หลายๆคนเข้ามาล้อมรอบฉินหลั่ง ฉินหลั่งปรับท่า

ให้เหมาะสม ! ใช้ท่า “สุ่มสี่สุ่มห้า ! ” ทันที ร่างก็กระโดดขึ้น หมุนด้วยความเร็วเหมือนกับ

ใบพัดเฮลิคอปเตอร์

หมัดปล่อยไปตาย 3 คน ส่วนขาสองข้างเตะจน ตายไป 5 คน !

เห็นแค่ในวงล้อมที่สู้อยู่นั้น มีคนล้มลงไปไม่หยุด แค่ล้มลงไป ก็ยืนขึ้นมาไม่ได้อีก

ฉินหลั่งเหมือน bug ตัวหนึ่งที่มีชีวิตอยู่ คนอื่นๆ หมดหนทางต่อเขา ! เหล่าผู้หญิงของยาวเย่วกงดูอย่าง ชื่นชมวัยรุ่นคนนี้สุดยอดจริงๆ !

“ทุกคนเข้าไปโจมตียาวเย่วกง ! “บลูอายคิงออก คำสั่งบอกทุกคน !

เหล่าลูกน้องต่างเข้าไปโจมตีในยาวเย่วกง จะ ต้องทำลายสมาธิของฉินหลั่งให้ได้ แบบนี้พวกเขาก็จะ สามารถเอาชนะเขาแล้ว !

ไม่งั้น ใช้สถานการณ์แบบนี้ต่อไป หัวหน้าแก๊ง ของพวกเขาทั้งหมดรวมตัวกันแล้ว ก็น่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ ของฉินหลั่งจริงๆ !

“ครับ ! ”

เหล่าลูกน้องลุยเข้าไปที่สาวกของยาวเย่วกง !

“สาวๆ ! ชักดาบสู้กับพวกเขา ! แก้แค้นให้พี่น้องของเราที่ตายไป !”

“ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่สาวพูด

“ค่ะ ! “สาวกของยาวเย่วกงรับคำสั่ง ตอนนี้ไม่ ชักดาบ มีแต่ตาย อีกอย่าง พวกเธอต่างก็อยากสู้กับโจร พวกนี้ที่เข้ามาโจมตีบ้านของพวกเธอนานแล้ว !

แป็บเดียว สาวๆสาวกกว่า 700 คนของยาวเย่วกง สู้กับลูกน้องของแก๊งอี้หวู้นับพัน

ฉินหลั่งอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมอง ก็เห็นจงยู่ที่ ได้รับบาดเจ็บมีหิมะดูอยู่

ถึงหิมะเพิ่งถูกบลูอายคิงดีไปหนึ่งฝ่ามือ ตอนนี้ ร่างกายยังอ่อนแอ แต่สู้กับพวกลูกน้องเล็กๆพวกนี้ เธอ ไม่มีปัญหา

และแบบนี้ ฉินหลั่งจึงเป็นห่วงความปลอดภัยของ จงยู่เป็นพิเศษ

เขาปล่อยหมัดใส่หัวหน้าแก๊งเล็กๆคนหนึ่งตาย แล้วลอยไปที่จงยู่

บลูอายคิงมีไหวพริบ แค่มองก็รู้แล้ว หญิงสาวที่ หมดสติอยู่ข้างกายหิมะ สำคัญมากสำหรับฉินหลัง !

ดูเหมือนว่าสามารถใช้ผู้หญิงคนนี้เพื่อบรรลุเป้า หมายใหญ่ได้ !

ฉินหลั่งไปข้างๆหิมะ

พวกลูกน้องหลายคนถือมีดและขวาน สับไปที่ฉิน หลังกับหิมะ
ฉินหลั่งเอาข้อบนแขนของมือหิมะถอดออกอย่าง รวดเร็วออกแรงกำไว้ สายสร้อยข้อมือก็ขาด แล้วกลาย เป็นลูกปัดหลายๆเม็ด

“ถอยไป ! “ฉินหลั่งยื่นมือไปเอาลูกปัดกำหนึ่ง ปล่อยลูกปัด 10 กว่าเม็ดจนเหมือนกระสุน ยิงไปที่ตัว ของลูกน้องพวกนั้น ลูกน้องหลายๆคนล้มลงพื้น มัวนตัว ที่พื้นด้วยความเจ็บปวด

“หนุ่มๆ ผู้หญิงคนนั้นที่หมดสติคือผู้หญิงของเจ้า เด็กนี้ เราต้องฆ่าเธอก่อน ! “บลูอายคิงร้องเสียงดัง

เขาตะโกนเสร็จ หัวหน้าแก๊งคนอื่นๆก็มองเกม ออก ต่างเข้ามาโจมตีจงยู่

ฉินหลั่งตกใจ รีบเอาจงยู่แบกไว้ที่หลัง

เขาได้ถูกหัวหน้าแก๊งสิบกว่าคนล้อมรอบไว้

สมาธิของฉินหลั่งอยู่ตรงหน้า ทันใดนั้นเขาก็ได้ ยินว่าด้านหลังมีเสียงเข้ามา ตกใจ รีบหันไปข้างหลัง เห็นแค่หัวหน้าแก๊งสองคนปล่อยหมัดมาที่จงยู่ที่แบกไว้ ข้างหลัง

“หาเรื่องตาย ! “ฉินหลั่งเตะหัวหน้าแก๊งสองคน ออกไปด้วยขาทั้งคู่

“ฮ่าฮ่า น้องชาย ยังไม่ตายอีกเหรอ ! “เวลานี้ จู่ๆ บลูอายคิงก็ปล่อยหมัดใส่ฉินหลั่ง ฉินหลั่งไม่ทันหลบ เสียงดัง “ปัง” ถูกบลูอายคิงปล่อยหมัดใส่ ฉินหลังล้มลงพื้น มุมปากมีเลือดสดไหลออก ยังดีที่จงยู่ที่อยู่ด้านหลังไม่เป็นไร !

“ทุกคนเห็นแล้วใช่ไหม ! ผู้หญิงคนนั้นคือจุด อ่อนของเจ้านี่ เขาสู้พวกเราไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า ! “บลูอายคิง หัวเราะเสียงดัง

“ทุกคนขึ้นมา ! “บลูอายคิงพูด ทันใดนั้น หัวหน้า แก๊งสิบกว่าคนก็พุ่งเข้ามาที่ฉินหลั่งอีก

ตอนนี้ฉินหลั่งแบกจงยู่อยู่ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคน พวกนี้ เพราะเขากลัวจงยู่จะอันตรายถึงชีวิต !

ผลของสิ่งนี้อาจกลายเป็นเขากับจงยู่ต่างถูกฆ่า

ตาย !

ฉินหลั่งในเวลานี้ได้แต่ต้องยอมถอย

ไอ้หมอนี่ , คุณหนีไม่พ้นหรอก ! ตายซะดีๆ เถอะ ! “พวกบลูอายคิงข่มขู่ฉินหลัง พวกเขาอยากกำจัด ให้จบไวๆ

“ฤย…”เวลานี้ จงยู่ค่อยๆได้สติคืนมา เธออ้วกออก มาเป็นเลือดสด !

เพราะว่าฉินหลั่งแบกเธอไว้แต่เคลื่อนไหวค่อน ข้างรุนแรง ดังนั้นจงยู่จึงอ้วกเป็นเลือดออกมา !

จงยู่ คุณเป็นไงบ้าง ?

ฉินหลั่งร้อนใจมาก ตอนนี้เขาอยากหาที่สงบ ให้ จงยู่ฟื้นกำลังภายใน ให้อาการเธอดีขึ้นมาหน่อย !

ฉินหลั่งไม่สู้กับพวกบลูอายคิงแล้วเขาแบกจงยู่ หนีไปไกล อยากให้อาการจงยู่คงที่ก่อน ค่อยกลับมาช่วยคนของยาวเย่วกง !

“ตามไป อย่าให้เขาหนีไปได้ ! ฆ่าเขาให้ ได้ ! “บลูอายคิงกับหัวหน้าแก๊งคนอื่นตามติดไปอยู่ข้าง หลัง

ถึงฉินหลั่งจะแบกไว้คนหนึ่ง แต่ความไวของเรา ยังเร็วกว่าบลูอายคิง แต่ก็ไม่สามารถสลัดพวกบลูอายคิง ออกได้

ฉินหลั่งวิ่งเข้าไปในป่าสนแห่งหนึ่ง พอเข้ามา เขาก็รู้สึกว่าที่นี่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา และหายใจได้ สะดวก

ที่น่าแปลกคือ พวกบลูอายคิงที่เพิ่งตามหลังมาก็ ไม่เห็นแล้ว

นี่มันเกิดอะไรขึ้น !

ฉินหลั่งหยุดฝีเท้าลง ฟังดีๆว่าในป่ามีเสียงฝีเท้า คนอื่นหรือไม่

ในป่าทุกอย่างเงียบงั้น แสงจันทร์สีขาวตกไปที่ ใบไม้ร่วงที่พื้น รอบๆมีแต่เสียงอีกาหลายตัวร้องอยู่

ฉินหลั่งโล่ง ยังดีที่สลัดพวกเขาออกแล้ว

“จงยู่ คุณเป็นไงบ้าง ? “ฉินหลั่งวางจงยู่ลง มอง ใบหน้าจงยู่ที่ซีดเหมือนหิมะ มุมปากยังมีเลือดสีแดงสด ร่างของจงยู่นุ่มเหมือนไม่มีกระดูก เพราะว่าความเย็น รอบๆ เธอเลยสั่น

“ตอนนี้ผมจะสูบพลังภายในให้คุณ ! “ฉินหลังรีบนั่งด้านหลังจงยู่ อยากปล่อยพลังให้จงยู่ ให้อาการเธอดี ขึ้น

“คุณคือใคร ทำไมเช้ามาในสีมาผมได้ ! “เวลานี้ ในป่าไม้โล่งๆ จ่าก็มีเสียงคนแก่พูดขึ้นมา

ตกใจจนฉินหลั่งมองไปรอบๆ ไม่มีคน เสียงนี้ เหมือนกับออกมาจากบนสวรรค์

“ผมถามคุณ คุณคือใคร ทำไมสามารถเข้ามาใน สีมาของผมได้ ? “เสียงนั้นถาม

ฉินหลั่งยืนขึ้น อยากแบกจงยู่ออกไป

เวลานี้ เห็นแค่ป่าสนที่สลัวๆ มีร่างสีขาวๆ ปล่อย มือเข้ามาโจมตีใส่ฉินหลั่ง ฉินหลั่งตกใจ รีบใช้”แกล้งทำ ดี” พลังของคนๆนี้แข็งแกร่งมาก ฉินหลั่งแรงไปถึง 12จุด ถึงหยุดได้

คนนั้นเหมือนจะพ่นเสียง “ฟู” ออกมา ก็โจมตีไป ที่ฉินหลั่งอีก 10 กว่าท่า !

ฉินหลั่งตกใจเช่นกัน เพราะว่าการเคลื่อนไหวที่ อีกฝ่ายใช้ เป็น”เทียนหนานเทียนเป่ยเทียนหนานเทียน เป่ย” และยังเป็นการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังยิ่งกว่าเขา จึงเปลี่ยนให้ยอดเยี่ยมกว่า !

ฉินหลั่งเสียพลังไปอย่างมาก

ร่างขาวๆที่เหมือนภูตผีนั้นถอยออกไป 10 กว่า เมตร ฉินหลั่งจึงมองออกชัดเจน อีกฝ่ายคือชายชราที่ สวมชุดคลุมสีขาว ผมขาว ใบหน้าเต็มไปด้วยริ้วรอยยืนๆ !

“เทียนหนานเทียนเปยเทียนหนานเทียน

เป่ย ! “ชายชราคนนั้นมองฉินหลั่งอย่างตรวจสอบ พูด ชื่อศิลปะการต่อสู้ที่ฉินหลั่งใช้ ถามอีกครั้ง : “คุณเป็น ใครกับยาย ปัหวู ? “