รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 67 มีเกาหยวนอยู่ไม่มีปัญหาแน่นอน

บทที่ 67 มีเกาหยวนอยู่ไม่มีปัญหาแน่นอน

จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์อยู่ทางตอนใต้สุดของเมือง จีนหลิง เป็นโรงแรมสไตล์โบราณลานบ้าน

ในตอนที่เกาหยวนขับรถมาถึงนั้น พวกฉิน หลั่งก็เช็กอินกันเสร็จแล้ว ความจริงเสิ่นวั่งเซี่ยนเป็น คนจัดการทุกอย่าง พวกฉินหลั่งแค่พักผ่อนเท่านั้น

พอ

เกาหยวนจอดรถเสร็จ ก็โทรศัพท์หาฉินหลั่ง

ฉินหลั่งออกมาอย่างรวดเร็ว พาพวกเกาหยวน เดินเข้ามายังจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์

ในเวลานี้ เป็นเวลามืดค่ำแล้ว

ภายในจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ โคมไฟถูกจุดขึ้น อย่างสว่างไสว เห็นเพียงภายในของลาน ต้นสนขึ้น ปกคลุมเต็มไปหมด ทางเดินเลี้ยวคด ไกลๆมีสระน้ำ ผิวน้ำมีใบบัวกลมๆลอยอยู่ ดอกบัวสีชมพูขึ้นกัน สะโอดสะอง ราวกับหญิงสาวรูปร่างผอมบาง ภายใน สวนมีการก่อสร้างอย่างสวยงาม เต็มไปด้วยอารมณ์ ความรู้สึก

ที่นี่สวยจริงๆด้วยแฮะ มองไปรอบๆ ติงหรุ่ย เอาแต่คิดในใจ

“ฉันว่าแล้วให้เขาเลือกโรงแรมต้องแย่มากแน่ๆ ที่นี่สะอาดก็จริง แต่นานๆพวกเราจะมาเที่ยวจีน หลิงทั้งที เธอจะให้พวกฉันนอนบ้านชั้นเดียวอย่างนี้ เหรอ ? ถ้าจะนอนบ้านชั้นเดียว ยังจะต้องวิ่งเล่นมาที่ นี่ด้วยเหรอ ? “ถึงแม้จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์จะไม่ได้แน่ เหมือนกับที่หลิวหงคิดไว้ แต่หล่อนก็ยังรู้สึกว่าไม่ได้ ดีเด่นอะไรมาก

หล่อนชอบโรงแรมตึกสูงใหญ่ เหมือนBerkeley Hotel แต่ไม่ใช่”บ้านชั้นเดียว”เห มือนกับจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์อย่างนี้

ลางเนื้อชอบลางยา ทุกคนต่างมีความชื่นชอบ ส่วนตัว ในสายตาของคนบางคน การแสดงละครลิง ตามท้องถนนสนุกกว่าหนังขอฮอลิวูด นี่จึงไม่ สามารถพูดอะไรได้

ในเวลานี้เอง เกาหยวนกับติงหรุ่ยไม่พูดอะไร ถึงแม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์แพงขนาด ไหน แต่พวกเขาเข้าใจว่าแบบนี้จีนหลิงมีเยอะมาก โรงแรมที่สามารถปลูกสร้างแบบบ้านชั้นเดียวต้อง ไม่แย่แน่ๆ อาจจะเทียบอะไรกับBerkeley Hotelไม่ ได้ แต่ถ้าให้เกาหยวนไปจองโรงแรมแล้วล่ะก็ เขา ต้องจองได้ไม่ดีเท่านี่อย่างแน่นอน

ถึงแม้ว่าหลิวหงทั้งสามจะกล่าวโทษไม่หยุด แต่สุดท้ายก็ยังคงต้องพักที่นี่ เหนื่อยกันมาทั้งวัน พวกหล่อนก็เหนื่อยล้ามากแล้วจริงๆ
วันที่สอง หลังจากที่หลิวหงทั้งสามอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็เดินตามกันออกมาจากในห้อง

“ถึงโรงแรมนี้จะเป็นแบบบ้านชั้นเดียว แต่ตอน นอนก็สบายมากเลยนะ”หลี่น่ายังเซอร์ไพรส์เล็ก น้อย

“สบายอะไรกัน เป็นเพราะเมื่อวานพวกเรา เหนื่อยเกินไปต่างหาก เพราะฉะนั้นเลยรู้สึกแบบ นั้น “เฝิงโหย่วหลันพูดพลางเบะปาก”เห้อ พวกเรารู้สึก กันไหม ว่าโรงแรมนี้มีคนพักน้อยมากๆ เมื่อคืนฉัน ไม่มีอะไรทำเลยไปเดินเล่นในโรงแรมมารอบหนึ่ง พบว่าไฟที่นี่เปิดยังไม่ถึงครึ่งเลย พวกเธอลองคิด กันดูสิ ห้องที่เปิดไฟสว่าง ยังมีพนักงานของพวกเขา อีก ตัดพวกเขาออกไป แขกจริงๆก็มีแค่ไม่กี่คนเอง”

“โรงแรมใหญ่ขนาดนี้ แขกกลับน้อยมาก ฉัน ล่ะแปลกในจริงๆว่าพวกเขาอาศัยอะไรในการหาเงิน เนี่ย”

“นี่ เธอก็กังวลอะไรที่มันไม่ใช่เรื่อง เธอไม่ ลองคิดดูเหรอ ว่านี่เป็นโรงแรมที่แฟนของจงยู่เป็น คนหามา ถ้าดีล่ะก็ เขาจะพาพวกเรามาเหรอ? ฉันว่า นะเป็นเพราะโรงแรมนี้ใกล้เจ๋งมากกว่า แบบนี้ ทุก อย่างเลยมีคำอธิบายยังไงล่ะ เพราะว่าไม่มีใครพัก เลยเจ๊ง ลดราคา ไอ้หมอนั่นพาพวกเรามาอยู่ที่นี่เพื่อ รับมือกับพวกเรา”หลิวหงพูดเหมือนหัวใจเป็นดั่งกระจก

หลี่น่า กับเฝิงโหย่หลันต่างพากันพยักหน้า

“เมื่อคืนฉันไปถามพนักงานมาว่าพวกเขามีโฮ สไหม พวกเขาบอกว่าไม่มี น่าโมโหชะมัดเลย”หลิว หงพูดกับพวกหล่อนด้วยเสียงเบา

“ถ้าอย่างงั้นพวกเราจะไปหาฮาที่ไหนล่ะ ? เมื่อคืนฉันฝันถึงผู้จัดการโจวของร้านอาหารฝรั่งสะ แดนโกแล้วนะ ถ้าจัดการลากเขามาขึ้นเตียงได้นะ แจ่มไปเลย”หลี่น่าพูดอย่างตั้งตารอคอย

“ฉันก็เหมือนกัน ผู้จัดการโจวหล่อมากเลย นะ”เฝิงโหย่หลันพูดอย่างบ้าผู้ชาย

“ดูพวกเธอสิ วางใจเถอะ ถ้ามีโอกาส จะต้อง จัดการเอาเขามาเป็นของเล่นของพวกเราให้ได้ สอง วันนี้พวกเราก็ลองหาในเมืองจีนหลิงดู ยัยแรดอย่าง เธอสองคนต้องเล่นกันจนพอใจแน่”หลิวหงรู้สึกคัน อยู่ในใจเหมือนกัน

“คุณผู้หญิงทั้งสามคะ พวกคุณทานอาหา รกันรึยังคะ ? ในโรงแรมของเรามีสถานที่รับประทาน อาหารอยู่ที่ตึกเจิ้งทง ดิฉันจะให้พนักงานพาพวกคุณ ไปนะคะ อาหารเครื่องดื่มทุกอย่างฟรีค่ะ”พนักงานผู้ หญิงที่ทำหน้าที่อยู่ตรงเค้าท์เตอร์ หลังจากที่มองดู หลิวหงพวกหล่อนแล้ว จึงพูดขึ้นอย่างยินดี
ไม่ต้องหรอก”หลิวหงปฏิเสธความหวังดีของ รีเซฟชั่นสาว ในใจคิดพึมพำ อาหารของโรงแรมที่ ใกล้จะเจ๊ง จะมีอะไรอร่อย ยังฟรีอีก นี่ยิ่งแสดงให้ เห็นว่า ต้องเป็นของถูกๆ

แต่ว่าพูดตามจริง โรงแรมถึงใกล้จะเจ๊งแล้ว แต่รีเซฟชั่นสาวกับพนักงานหน้าตาสวยทุกคนเลย

ในเวลานี้นั้นเอง ชายหนงก็ได้เดินออกมา พอดี

“คุณผู้หญิงคะ โรงแรมของเรามีอาหารกับ เครื่องดื่มฟรีด้วยนะคะ อยู่ตรงตึกเจิ้งทงค่ะ เดี๋ยว ดิฉันจะให้พนักงานพาไปนะคะ”รีเซฟชั่นสาวเดินไป หาช่ายหนง หัวหน้าสั่งไว้แล้ว ว่าจะต้องต้อนรับ บริการให้ดี

มีอาหารฟรีให้ทาน แน่นอนว่าชายหนงยินดีที่ จะทานมาก พนักงานพาช่ายหนงไปรับประทาน อาหาร หลิวหงทั้งสามต่างพากันแอบหัวเราะ เดิน ออกไปยังห้องโถง

“พวกเธอดูสิ สวนใหญ่ขนาดนี้ ตอนเช้าเวลาดี ขนาดนี้ มีแค่คนไม่กี่คนเดินเล่นอยู่ โรงแรมนี้ไม่เจ๊ง แล้วใครจะเจ๊งล่ะ ? อาหารยังกินฟรีอีก คนระดับล่า งอย่างช่ายหนงเท่านั้นแหละที่จะไปทาน ไปกันเถอะ พวกเราออกไปหาอะไรกินกันข้างนอกเถอะ”

“พวกเธอว่า เสี่ยวหลงเปาเซี่ยงไฮ้ดีหรือเต้าฮวยดีล่ะ ? “หลิวหงถามไปที่ทั้งสองอย่างได้ใจ

“ไปแล้วค่อยดูกันเถอะ”

“ก็ได้ กินเสร็จแล้ว พวกเราไปเที่ยวรอบเมือง กันดีกว่า ไปดูสิว่าที่ไหนมีโฮสบ้าง ให้ยัยแรดอย่าง พวกเธอสองคนแก้คันเล่นๆ”ทั้งสามหยอกล้อกัน อย่างสนุกสนาน เดินออกไปจากจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์

เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ พวกหลิวหงไม่ชอบ จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์ ไม่ทานอาหารที่นี่แม้แต่มื้อเดียว เอาแต่เที่ยวเล่นอยู่ในเมืองจีนหลิง

พวกหล่อนได้สืบเสาะหาสถานที่มีโฮส ทั้ง สามเดินเข้าไปใช้จ่ายทั้งหมดสองครั้ง เล่นสนุกกัน จริงๆนั่นแหละ แต่หลิวหงเป็นคนเลี้ยงทั้งสองครั้ง ทั้งหมดใช้ไปเป็นจำนวนเงินสี่หมื่นกว่า

ถึงแม้หลิวหงจะมีเงิน แต่การออกมาเที่ยวครั้ง นี้ถ้าหากใช้เงินไปมาก จะทำให้สามีสงสัยเอาได้ เพราะฉะนั้น หลิวหงจึงไม่กล้าใช้เงินในบัตรแล้ว

วันนี้นั่นเอง พวกเธอพบบังเอิญพบกับช่ายหน งอีกแล้ว เวลาแค่หนึ่งอาทิตย์ พวกเธอรู้สึกว่าสีผิว ของช่ายหนงดูขาวผุดผ่องขึ้น ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมามาก ทั้งสามรู้สึกแปลกใจมาก

“พวกเธอจะไปกินข้าวพร้อมกันที่ตึกเจิ้งทง ไหม ? อาหารที่นั่นอร่อยมากเลยนะ”ช่ายหนงชักชวน

“ช่างเถอะ อยู่บ้านเธอก็กินแต่หมั่นโถวผัก ดอง ได้กินบะหมี่ที่ทำจากแป้งข้าวโพดหน่อย เธอก็ รู้สึกอร่อยแล้ว พวกเราไม่กินข้างนอกกันดีกว่า”หลิว หงมองด้วยสายตาดูถูกช่ายหนง แล้วพาพวกหลี่น่า เดินออกไปจากจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ พวกเธอก็เริ่ม ไปช้อปปิ้งตามห้างต่างๆของจีนหลิง ดูอย่างเดียวไม่ ซื้ออะไร

พอเดินเที่ยวจนถึงเวลาสิบเอ็ดโมงครึ่ง ท้อง ของทั้งสามก็เริ่มร้องโครกคราก

“ข้างหน้ามีร้านอาหารฉงชิ่ง พวกเราไปกินกัน เถอะ”หลิวหงมีเงินมากที่สุด เป็นผู้นำของทั้งสอง เธอบอกว่าไปไหนก็ไปไหน ทั้งสามพูดคุยกัน แล้ว เดินไปยังร้านอาหารที่อยู่ละแวกนั้นร้านหนึ่ง

เดินไปได้ไม่กี่ก้าว หลิวหงก็หยุดเดิน เธอมอง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งรู้สึกคุ้นหน้าเป็นอย่างมาก

“พี่ลี่”หลิวหงเรียกไปหนึ่งครั้ง ผู้หญิงที่อยู่ ด้านหน้าก็หันกลับมา หลิวหงรู้สึกเซอร์ไพรส์มาก ผู้ หญิงคนนี้เป็นเจียงลี่จริงๆด้วย

บ้านของหลิวหงทำธุรกิจเกี่ยวกับเภสัชกรรม ตอนนี้กำลังมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องร่วมธุรกิจกันกับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เจียงลี่เป็นภรรยาของ เจ้าของโรงพยาบาลนั้นพอดี

ตอนนี้คุยกันถึงขั้นคุยกันต่อไปไม่ได้ ถ้าหาก ได้รับการสนับสนุนจากเจียงลี่ ถ้าอย่างนั้นงานนี้ก็จะ ได้รับอย่างไม่มีปัยหา

“พี่ลี่คะ เป็นพี่จริงๆด้วย”หลิวหงรีบเดินไปที่ ตรงหน้าของเจียงลี่”คิดไม่ถึงว่าพี่จะมาที่จีนหลิง บัง เอิญจริงๆ”

“เธอเองหรอกเหรอ หลิวหง พวกเธอจะไป ไหนกันหรอ ? “เจียงลี่ก็พูดคุยกับหลิวหงสนิทสนม

“เอ่อ…”หลิวหงชะงักทันที เธออยากใช้ โอกาสครั้งนี้ในการคุยเรื่องธุรกิจกับหลิวหง ถ้าไป ร้านอาหารฉงชิ่ง มันจะดูโลว์คลาสไปหน่อยรึป่าว หลิวหงคิดได้ในทันที “พวกเรากำลังจะทานอาหา รกันน่ะค่ะ พี่ลี่คะ พี่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยใช่ไหม ไป ด้วยกันไหมคะ ไปร้านอาหารฝรั่งสะแดนโกไหมคะ ที่นั่นบรรยากาศไม่เลวเลยนะคะ”

นึกถึงวันที่มาถึงจีนหลิงวันนั้นได้ทานอาหาร มื้อใหญ่ในร้านอาหารฝรั่งสะแดนโก ตอนนี้หลิวหง ยังไม่ลืมรสชาติเลย เธอเอาแต่ด่าตัวเองในใจ ถ้าวัน นี้ไม่ได้พบกับพี่ลี่นะ ฉันยังคิดไม่ได้เลยว่าจะไปกิน ข้าวที่ไหน มีความเกี่ยวข้องกับเกาหยวน ไปไหนก็ กินฟรีหมด
“สะแดนโก ? ที่นั่นหรูหรามากเลยนะคะ ใช้ จ่ายสูงขนาดนี้ ฉันว่าหาอะไรทานกันแถวนี้ เถอะ”เจียงลี่พูดไปหัวเราะไป เธอเคยได้ยินเพื่อนใน จีนหลิงของตัวเองพูด สะแดนโกเป็นหนึ่งในร้าน อาหารที่แพงที่สุดของจีนหลิง ไม่ใช่คนธรรมดา ทั่วไปจะสามารถรับได้

เห็นได้ชัดว่าเจียงลี่ไม่มีความมั่นใจ นี่ยิ่ง เป็นการดีใหญ่เลย ตัวเองเลี้ยงอาหารหล่อนที่สะ แดนโก หล่อนจะต้องมองฉันสูงส่งแน่ๆ แล้วตนค่อย ให้หล่อนช่วย หล่อนจะต้องช่วยอย่างเกรงใจอย่าง แน่นอน

ไม่เป็นไรหรอกคะ พี่ลี่ พี่วางใจเถอะ พวกเรา อยู่ต่างถิ่นได้บังเอิญพบเจอกันก็ไม่ง่าย ฉันได้เลี้ยง อาหารพี่จะปฏิเสธไม่ได้นะคะ ไปกันเถอะคะ” พูดจบ หลิวหงก็ไม่สนใจว่าเจียงลี่จะยินยอมหรือไม่ ดึงเธอ ไปยังข้างนอก หล่อนเรียกรถไปหนึ่งคัน พาพวกเธอ ไปยังร้านอาหารฝรั่งร้านสะแดนโก

“ที่นี่ทำอาหารได้ไม่เลวเลยนะคะ ครั้งก่อน พวกเราเคยมาทานอาหารที่นี่…”หลิวหงพูดไปด้วย พาเจียงลี่เดินเข้าไปในร้านไปด้วย ในเวลานี้นั่นเอง ที่นั่งในร้านนั่งเต็มกันหมดแล้ว ยังมีคนจำนวนสิบ กว่าคนต่อแถวรอกันในส่วนพื้นที่รอคิว

“หลิวหง เธอดูสิยังต้องรออีกนะ ไม่เราไปหาร้านอื่นกินกันไหม ? “ในใจของเจียงลี่รู้สึกตื่นเต้น เป็นอย่างมาก ดูในฐานะกับทรัพย์สินเงินทอง หลิว หงเทียบกับตัวเองไม่ได้ ตนเองมาที่นี่รู้สึกใจคอไม่ ค่อยดีเลย เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า หลิวหงจะมีเงิน กินอาหารที่นี่ อย่าได้รอจนถึงตอนนั้นแล้วเกิดเป็น เรื่องขายหน้านะ

“นี่ พี่ลี่ หาร้านใหม่อะไรกันคะ รอก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกเราก็จะมีที่ว่างกันแล้วค่ะ”หลิวหงพูดอย่าง ใช้สายตาคิดไปเอง คราวก่อนพวกเขามาที่นี่ ก็ไม่มี ที่ว่างไม่ใช่เหรอ ขอเพียงแค่เอ่ยถึงชื่อของเกา หยวนในร้านอาหาร เชื่อว่าปัญหาทุกอย่างก็จะหมด ไปเอง

“ฉันขอตัวก่อนนะคะเดี๋ยวมา”หลิวหงขยิบตา ให้เจียงลี่ แล้วเดินไปยังหน้าเคาท์เตอร์อย่างมั่นใจ

“เธอไปไหนหรอ ? “เจียงลี่ถามพวกเผิงโหย่ว หลัน” คงไม่ได้บอกให้พนักงานหาโต๊ะให้เราหรอก นะ?เป็นไปไม่ได้ หล่อนคิดว่าที่นี่คือมณฑลอย่างนั้น เหรอ แบบนี้จะเป็นการขายหน้านะ”

ในใจของเจียงลี่รู้สึกร้อนรนเป็นอย่างมาก ถ้ารู้ ว่าหลิวหงจะเป็นผู้หญิงไร้สมองแบบนี้ เธอคงไม่มา กับหล่อนหรอก

“พี่ลี่คะ พี่วางใจเถอะ คนอื่นๆอาจจะทำไม่ได้ แต่หลิวหงทำได้แน่นอน”เฝิงโหย่หลันพูดอย่างมั่นใจ”เพราะว่าหล่อนมีลูกเขยที่ดี คราวก่อนที่พวก เรามาทานอาหารกันที่นี่ ได้ลูกเขยของหล่อนนี้ แหละค่ะหาที่ให้”

“ลูกเขยของหล่อนเป็นใคร เก่งขนาดนั้นเชียว เหรอ ? “เจียงลี่ถามขึ้นอย่างแปลกใจ

“ลูกเขยของหล่อนน่ะชื่อเกาหยวน เก่งมากๆ คราวก่อนเขามาถึง ผู้จัดการของที่นี่ไม่พูดพร่ำทำ เพลง หาที่ให้พวกเราทันที อีกทั้งอาหารทั้งหมดยัง ฟรีอีกต่างหาก ยังมอบไวน์แดงให้พวกเราด้วย ท่าที อ่อนน้อมมากเลยค่ะ”หลี่น่าพูดกับเจียงลี่”เพราะ ฉะนั้นหลิวหงไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน”