รวยชั่วข้ามคืน?! - บทที่ 84
บทที่ 83 ถูกดึงเข้าไปจูบ
ทั้งสามคนเดินไปยังโซนวิลล่าของชุยเต่าหัวถึง พร้อมกัน
บริเวณด้านในของวิลล่า คลาคล่ำไปด้วยตึก สไตล์ยุโรปเรียงกันเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย สนามด้านหน้าของตึกสไตล์ยุโรปทุกหลัง ต่างมีการจัด สวนด้านหน้าที่มีต้นไม้นานา พันธุ์ มีทั้ง ต้นศุภโชค บอสตันไอวี พิทูเนีย (Petunia hybrid) …สีสันดาษดา จนน่ารัก ริมถนนสองข้างทางมีต้นสนไซเปรส (Cypress) เสียงนกส่งเสียงเจื้อยแจ้ว บรรยากาศโดย รอบสดชื่น และยังมีกลิ่นดอกไม้หอมอ่อนๆ พัดมาตาม
สายลมอบอวลไปทั่ว
ฉินหลั่งก็อยู่ที่นี่ทุกวัน เลยไม่ได้รู้สึกอะไร สำหรับ สองสาวเผิงเมิ่งกับคู่ซาแล้ว มันเต็มไปด้วยความรู้สึก ประหลาดใจ พวกเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จากนั้นก็ จัดการถ่ายรูปวิวทิวทัศน์บรรยากาศโดยรอบ พร้อมทั้งยัง รับรู้ความรู้สึกไม่ผิดไปเลยที่หมู่บ้านชุ่ยเต่าหัวถึงติด อันดับ1หรือสองเมืองจีนหลิง
“ไม่นานนัก ก็เดินมายังทะเลสาบที่คนขุดขึ้นมา ตรงกลางของทะเลสาบนั้น ยังมี “เกาะเล็กๆ” อีก บน เกาะเล็กๆ นั่นยังมีวิลล่าอยู่หนึ่งหลัง วิลล่าหลังนั้นมัน หรูหรากว่าวิลล่าอื่นๆ อีกมากมาย ราวกับเป็นปราสาทที่ ถอดแบบออกมาจากยุโรปเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นลักษณะจากภายนอกหรือว่าตำแหน่งที่ตั้งก็ตาม มันช่างแสดง ความโดดเด่นอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง”
“สวยจัง” ลมอ่อนๆ บนพื้นน้ำทะเลสาบพักเข้ามา สองสาวมองไปทางวิลล่าที่ตั้งอยู่บนเกาะนั่น “วิลล่าที่อยู่บนเกาะนั้นราคาสองร้อยห้าสิบล้าน
ได้ข่าวว่าเถ้าแก่เจ้าของกิจการที่อายุประมาณ 20 ที่ยัง หนุ่มยังแน่นอยู่ซื้อวิลล่าหลังนี้ไป แกว่าที่เขาอายุน้อย แบบนี้ ทำไมถึงมีเงินตั้งมากมายขนาดนี้ได้?” ลมอ่อนๆ พัดกระโปรงของเผิงเมิ่งเล็กน้อย เมื่อยืนอยู่ริมทะเลสาบ มันยิ่งทำให้เธองดงามมาก
“ใครจะไปรู้ล่ะ? ฉันได้ยินที่พนักงานที่นี่พูดกันว่า เขาซื้อวิลล่าหลังนี้มาเดือนกว่าแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเข้า มานอนสักครั้ง หรือว่าเขามีบ้านที่ดีกว่าหลังนี้กันแน่” สมองของกู่พยายามสร้างจินตนาการถึงเถ้าแก่ที่ยัง หนุ่มยังแน่นคนนั้นไว้ แล้วพูดแบบคนเจ้าชู้ออกมา “ถ้า ฉันมีโอกาสได้เจอเขา ฉันก็อยากจะกอดเขาแล้วจูบปาก เขาสักครั้ง ฉันคิดว่าเขาต้องเป็นคนที่หล่อมากๆ แน่ๆ”
“แค๊กๆ…”
เมื่อได้ยินคำพูดของกุซ่าแล้ว ฉินหลั่งที่อยู่ด้าน ข้างถึงกับกระแอมออกมาทันที ู่ซาได้แต่มองเขาอย่าง ไม่สบอารมณ์
“ขอโทษ ฉันสำลักน้ำลาย…” ฉินหลั่งรีบพูด ขออภัย
“เชอะ” คู่ซาจะมองไม่ออกได้ยังไง เขาก็คง”ขยะแขยง” ไปพร้อมกับคำพูดของเขาเองนั่นแหละ “ไอ้ คนขี้แพ้ สำลักให้ตายไปเลย ไม่ใช่ว่าแกบอกว่าแกพัก อยู่ที่นี่เหรอ? จะบอกว่า วิลล่าหลังนี้เป็นของแกงั้นสิ? มี ปัญญาก็พูดออกมาเลยสิ?”
“เอ่อ…” ฉินหลั่งเข้าใจความหมายพลางเหล่ตาม องไปที่วิลล่าที่ถูกสร้างขึ้นบนเกาะที่คนสร้างขึ้นมา
“จะมองหาพระแสงอะไร! วิลล่าหลังนั้นแกตาย ไป8ชาติแกก็ไม่มีปัญญาซื้อได้…” กู่ซาพูดด้วยความ โกรธ เธอดึงมือของเผิงเมิ่งไป “เราไปกัน ไม่ต้องไป สนใจไอ้คนขี้แพ้” กุซ่าดึงเผิงเมิ่งไปทางด้านหน้า ฉิน หลังหมดคำพูดได้แต่ส่ายหน้าไปมา แล้วเดินตามหลัง พวกเธอไป
จนได้ยินเสียงผู้คนพูดคุยกันมาแต่ไกล ไม่นาน นักพวกเขาทั้งสามคนก็เดินไปยังวิลล่าที่อยู่ทางด้านทิศ
ใต้
ที่นี่เป็นวิลล่าที่ประดับประดาไปด้วยดอกไม้นานา พันธุ์ สวนดอกไม้ของที่นี่ในเวลานี้ มีกันสาดสองหลัง เอาไว้กันแดด ข้างๆ ยังมีเก้าอี้ตัวยาวสีขาววางเอาไว้ บน โต๊ะมีน้ำผลไม้ เครื่องดื่ม สุราวางไว้เต็มโต๊ะ ในสวน ดอกไม้นั้น มีวัยรุ่นประมาณ 20-30 คนที่แต่งตัวทันสมัย ที่ในมือมีแก้วเหล้าถือเอาไว้ และจับกลุ่มคุยกันอยู่ 2-3 คนเป็นกลุ่มๆ
เผิงเมิ่ง กู่และฉินหลั่งเดินเข้าไปทางประตู สวนดอกไม้
“ชาซา เมิ่งเมิ่ง พวกคุณมาแล้ว”
“โห เรารอคนสวยสองคนอยู่เนี่ย”
“เมิ่งเมิ่ง ไม่เจอกันหลายเดือน คุณนี่สวยขึ้นเป็นก องเลย” ทันใดนั้น คนอื่นๆ ต่างเข้ามาทักทายพวกเผิงเมิ่ง
ส่วนใหญ่แล้วเป็นผู้ชาย และก็มีผู้หญิงอยู่บ้าง ส่วนผู้
หญิงที่เหลือต่างยืนอยู่ที่เดิมที่รอเผิงเมิ่ง แต่แววตาที่
มองมานั้นมีแต่ความอิจฉาริษยา
คนที่ล้อมรอบตัวเผิงเมิ่งอยู่นั้น ต่างดีใจกันมาก เมื่อพวกเขาสังเกตเห็น ว่าด้านข้างของเผิงเมิ่งนั้น ยังมี ผู้ชายอยู่อีกหนึ่งคน ที่แต่งตัวแสนจะธรรมดา ดูจากสาร รูปภายนอกที่แสนจะธรรมดา ขนาดนาฬิกายังไม่มีสัก เรือนเลย พวกเขาเป็นไฮโซกันทั้งนั้น ส่วนผู้ชายคนนี้ ดู เหมือนว่าอยู่โลกคนละใบกับพวกเขา
“คนนี้ใครอะ? ดูจากเสื้อผ้าที่เขาใส่มา เหมือนว่า เอามาจากกองเสื้อผ้าที่พื้น 30-40 หยวนได้”
“ขนาดผมก็ไม่ทำมา นาฬิกา สร้อยคอไม่มีอะไร สักอย่าง นี่มันคนชั้นต่ำสุดๆ ไปเลย?”
“ไม่ใช่ว่าเขาเห็นว่าทางพวกเรามีสาวสวย มากมาย เลยตีหน้าเซอเดินเข้ามานะ? ไม่มีทางที่พี่ หนาน จะเชิญพวกคนชนชั้นต่ำเข้ามา.”
คนอื่นต่างพูดคุยซุบซิบอยู่ด้านหน้าของฉินหลั่ง ไม่มีใครไว้หน้าฉินหลั่งเลย
“นี่พี่ชาย พี่คงเดินมาผิดทางแล้ว? คุณดูสิว่าคนที่ เข้ามาร่วมงานเลี้ยงที่นี่เป็นคนแบบไหนกัน” หนุ่มน้อยห น้าตาดีพูดขึ้นมา พร้อมทั้งกวาดตามองคนอื่นๆ ที่อยู่ใน เวลานั้นด้วย ทุกคนต่างแต่งตัวกันงดงามประณีตบรรจง ราวกับดาราที่กำลังถ่ายหนังอยู่เช่นนั้น เขามองมาทาง ฉินหลั่งอย่างดูแคลน พร้อมทั้งทำเสียงจิจ๊ะใส่ “คุณรู้สึก ว่าเป็นคนประเภทเดียวกันกับพวกเราไหม? รู้นะว่าควรจะ ไปก็ไปซะ..”
พูดจบ ก็เตรียมให้ฉินหลั่งออกไป
“ว้าย พวกคุณนี่รีบร้อนอะไรกัน เขานะเหรอ มา พร้อมกับฉันและเผิงเมิ่ง” เวลานั้นเอง กุซ่าได้แต่ยิ้มให้ ตอนที่พูดออกมา
“มาพร้อมกับพวกคุณเนี่ยนะ?” หนุ่มน้อยหน้าตาดี ถามกลับอย่างงงๆ ส่วนคนอื่นๆ ต่างตกตะลึงกันเป็นแถว ผู้ชายคนนี้ก็เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนอย่างพวกเขา แล้ว ทำไมพวกเผิงเมิ่งถึงได้ไปอยู่กับเขาล่ะ? อีกอย่าง เผิงเมี่ งกับคู่ซาเป็นที่ผู้หญิงสองคนที่สวยที่สุดสำหรับพวกเขา ปกติแล้ว ก็มีคนหล่อโปรไฟล์เพียบพร้อมมาจีบพวกเธอ แต่ว่าพวกเธอก็ไม่สนใจพวกเขาเลย แต่กลับมาอยู่กับ ผู้ชายคนขี้แพ้ที่ในเวลานี้เนี่ยนะ มันเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อ ไปแล้ว?
“ฮ่าๆ..” เมื่อเห็นว่าคนอื่นต่างทำตัวมีนงงแบบ นั้น กู่ซาหัวเราะอย่างพอใจ ดวงตาของเธอนั้นถึงกลับ มองบนให้กับสภาพการแต่งกายของฉินหลั่ง จากนั้นก็ มองไปทางคนอื่น
“เขาชื่อฉินหลั่ง พวกคุณอย่าดูถูกคุณชายฉินคน นี้เชียว เขาไม่ใช่คนธรรมดา…” กุซ่าใช้คำพูดที่เหมือน พูดให้ดูคิดลึกซึ้งออกมา
“โอ้…” เมื่อได้ยินกุซ่าพูดออกมาแบบนี้แล้ว คน อื่นๆ ต่างอดไม่ไหวที่จะพิจารณาฉินหลั่งดูอีกสักครั้ง หรือว่าท่าทางคนขี้แพ้ของผู้ชายคนนี้จะเป็นไฮโซที่ชอบ ทำตัวติดดิน?
“แหะๆ” กู่ซากุระแอมลำคอ “เดือนก่อนคุณชาย ฉินท่านนี้เพิ่งจะจองรถเฟอร์รารี่ที่สั่งทำโดยเฉพาะราคา สูงลิบลิ่วถึงหกสิบล้าน รถคันนี้ประเทศอิตาลีเป็นคน ผลิต ซึ่งเป็นประเทศที่ผลิตอะไหล่ที่ดีที่สุดของโลก…
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ออกมา คนอื่นๆ ต่างตกอก ตกใจกัน ส่วนฉินหลั่งกับเผิงเมิ่งต่างขมวดคิ้วเป็นโบ เพราะว่าเขาสองคนรู้เรื่องนี้ กู่ซานที่กำลังเยินยอฉินหลั่ง อยู่เหรอ?
“คุณชายฉินหลั่งเขาขี้เกียจรอเวลาที่สั่งทำว่ามัน นานมาก เลยเพิ่มเงินเข้าไปอีกสิบล้าน เพื่อให้ทาง บริษัทเฟอร์รารี่ทางนั้นรีบเร่งการผลิต ต้องมีอถึงมือเขา ในสิบวัน” กุซ่าพูดเยินยอไปเรื่อยๆ สีหน้าการพูดดิด ตลกค่อยๆ แสดงออกมาเรื่อยๆ
เดิมทีคนอื่นๆ ยังเชื่อจริงๆ ว่าฉินหลั่งนั้นเป็นไฮ โซติดดิน แต่ตอนนี้ เมื่อเห็นว่ากู่ซาหลุดขำออกมานั้น พวกเขาถึงได้เข้าใจความหมายทันทีกู่ซากำลังหยอก ล้อกับพวกเขา จนค่อยๆ หลุดยิ้มเยาะเย้ยออกมา
“นี่พวกคุณรู้ไหมว่า เมื่อครู่ตอนที่เข้ามานั้น คุณชายฉินพูดกับฉันว่า เขาพักอยู่ที่นี่แหละ” กู่ซาพูดจบ คนอื่นๆ ต่างทำนิสับไม่ได้ทำเสียง “เชอะ” ใส่ พร้อมทั้ง มองมาทางฉินหลั่งด้วยรอยยิ้มเหน็บแนม
“พวกคุณรู้ไหมว่าคุณชายฉินพักอยู่ที่วิลล่าหลัง ไหน?” กู่ซายิ่งพูดก็ยิ่งสนุกปากขึ้นเรื่องๆ เมื่อเห็นคนอื่น ที่กำลังหัวเราะเยาะฉินหลั่ง เธอรู้สึกสุขใจมาก “แอบ บอกพวกคุณแล้วกัน ก็วิลล่าหลังที่สร้างอยู่บนเกาะที่คน ทำขึ้นมานั่นแหละ!”
“อ๋อ-” คนอื่นต่างทำเสียงพร้อมๆ กัน เสียง หัวเราะที่ออกมานั้นมันเต็มไปด้วยการถากางเยาะเย้ย
“ที่แท้เขาก็เป็นอภิมหาเศรษฐีนี่เอง”
“มองจากภายนอกไม่ออกจริงๆ ถ้าซาซาไม่พูด ออกมา ฉันคิดว่าเขาเป็นขอทานข้างถนนดีๆ นี่เอง”
“ไหนๆ คุณก็พูดออกมาแล้วว่าอยู่วิลล่าหลังที่ แพงที่สุดที่สร้างอยู่บนเกาะกลางทะเลสาบนั้น แล้วจะมา ที่พวกเรานี่ทำไมกัน บ้านของพวกเราก็ไม่สามารถเทียบ ทานบ้านของคุณได้ รีบไปซะ รีบไป” เด็กหนุ่มหน้าตาดี คนเมื่อครู่ พูดไปก็ใช้มือผลักฉินหลั่งไปด้วย คนอื่นๆ ต่างเตรียมหัวเราะฉินหลั่งอย่างได้ใจ
“พวกแกจะทำอะไร!” ตอนนี้ เผิงเมิ่งเริ่มผลักเด็ก หนุ่มหน้าตาดีออก เธอเอาตัวมากั้นตัวของฉินหลั่งเอาไว้ พร้อมทั้งโมโหกระฟัดกระเฟียดแล้วจ้องมองไปที่คนอื่น “พวกแกมีปัญหาอะไรกัน? หัวเราะทำไม? แกล้งคนอื่นทำไมจงใจที่เหน็บฉันใช่ไหม? ได้ พวกแกมีปัญญาก็พุ่ง มาที่ฉันส…”
“เมิ่งเมิ่ง พวกเราไปได้ว่าคุณนะ? เขาก็แค่ไม่ เหมาะที่จะมาเข้างานเลี้ยงนี้ เขามาก่อเรื่องที่นี่จนทำให้ ทุกคนต่างไม่เป็นตัวของตัวเอง…” ที่ถูกผลักพูดขึ้นมา
“เขาไม่เหมาะยังไง เขาเป็นแฟนฉัน พวกแกจะมา พูดว่าเหมาะหรือไม่เหมาะดีล่ะ?” เผิงเมิ่งพูดพร้อมทั้ง จ้องมองคนอื่นๆ ด้วยอาการโกรธเกรี้ยว
คำพูดของเธอที่พูดออกมานั้น คนอื่นๆ ต่างอึ้งกิ มกไปตามๆ กัน ไอ้คนขี้แพ้คนนี้เป็นแฟนของเผิงเมิ่ง นี้ มันไม่ใช่เรื่องตลกๆ ใช่ไหมเนี่ย?
ก่อนหน้านี้มีคนไฮโซคนหน้าตาหล่อเหลามาก หน้าหลายตาต่างมารุมล้อมตามจีบเผิงเมิ่ง เผิงเมิ่งก็ไม่ ยอมคบหาด้วย ตอนนี้เธอกลับมาพูดว่า ว่าฉินหลั่งคนขี้ แพ้เป็นแฟนของเธอ ข่าวนี้ช่างดังระเบิดเกินไปไหม เนี่ย?
ฉินหลั่งได้แต่อึ้งเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เผิงเมิ่งก็แค่ เคยพูดกับเขา ว่าในงานเลี้ยงนี้ ตนเองจำเป็นต้องแกล้ง ทำเป็นแฟนของเธอ
“เมิ่งเมิ่ง อย่าพูดล้อเล่นกับพวกเราแบบนี้เลย ใครต่างก็รู้เรื่องคุณดีนี่? แผนสูงนะ ก่อนหน้านี้มีไฮโซที่ ทั้งหล่อทั้งรวยมาตามจีบคุณตั้งหลายคน คุณก็ไม่ยอม คบหา แล้วทำไมถึงได้มาคบกับเขาได้ล่ะ?”
“ต้องใช่แน่!”
“ฉันรู้แล้ว ระยะนี้เพิ่งเมิ่งไม่ใช่ว่าเบื่อที่เหลียงฮุ ยมาตามจีบเธอไม่ใช่เหรอ? เมิ่งเมิ่งต้องการที่จะหาแฟน หลอกๆ มาเป็นไม้กันหมาแน่ๆ”
“ใช่ ไม่ผิดแน่ แบนนี้แน่นอนเลย..”
“คนอื่นต่างพยักหน้าไปตามๆ กัน ต่างมีเหตุผลที่
จินตนาการทุกอย่างออกมา”
เผิงเมิ่งเป็นถึงเทพธิดาในใจของพวกเขากันทั้ง นั้น ในใจของพวกเขาต่างรับเรื่องนี้ไม่ได้ เผิงเพิ่งถูกไอ้ คนคนขี้แพ้นี้จับอยู่หมัด
“พวกเราพูดไม่ผิดใช่ไหม เมิ่งเมิ่ง” เด็กหนุ่ม หน้าตาดีหัวเราะออกมาตอนที่พูดกับเผิงเมิ่ง “เมิ่งเมิ่ง ความจริงแล้วถ้าคุณต้องการหาแฟนมาปลอมขึ้นมาจริงๆ ผมก็สามารถรับเรื่องนี้ไว้ได้นะ ..”
“ยังมีผมอีก”
“ผมก็ได้ ยังเด็ดกว่าคนขี้แพ้ตั้งเยอะ?”
ยิ่งเห็นคนพวกนี้ที่กำลังทำตัวฉลาดแล้ว เผิงเมิ่ง ได้แต่ยิ้มให้เล็กน้อย
“ใครบอกพวกคุณกันว่าเขาเป็นแฟนปลอมๆ ของ ฉัน?” เผิงเมิ่งเอ่ยปากถาม
คนอื่นที่ไม่เข้าใจต่างมองไปที่คนขี้แพ้ นี่ยังต้อง ถามอีกเหรอ เผิงเมิ่งพื้นฐานดีขนาดนี้ จะไปคบหาหาคน ขี้แพ้อย่างฉินหลั่งได้ยังไงกัน?
เวลานั้นเอง เผิงเมิ่งเห็นไปทางฉินหลั่ง
ฉินหลังตะลึงไปชั่วขณะ ปากกระจับที่อยู่ประดับ บนใบหน้าเล็กมันช่างงดงามเหลือเกิน เหมือนกับดอก ท้อผลิบานในฤดูใบไม้ผลิ เขามองไปยังดวงตาที่ทอ ประกายของเผิงเมิ่งคู่นั้น นัยน์ตาดำสนิทและมีชีวิตชีวา ที่กำลังสั่นเล็กน้อย ฉินหลังถูกเธอมองจนทำให้ใจสั่นขึ้น มาทีเดียว
เผิงเมิ่งอยู่ดีๆ ก็ขยับตัว เธอจ้องดวงตาของฉิน หลั่งเอาไว้จากนั้นก็เขย่งเท้าขึ้น ริมฝีปากบางๆ ประทับ ตราบนริมฝีปากของฉินหลั่ง
ฉินหลั่งตะลึงอยู่สักพัก ตอนที่เผิงเมิ่งจูบเขาใน เวลานั้น เขาก็ไม่ได้มีการปฏิเสธแต่อย่างใด
ถึงแม้ว่าฉินหลั่งถูกเผิงเมิ่งจูบแต่ฉินหลั่งก็ไม่ได้ ตอบสนองกลับ แค่รู้ว่าริมฝีปากของเผิงเมิ่งมันทั้งนุ่ม และบางมาก แถมยังเย็นอยู่เล็กน้อย ริมฝีปากของเขา นั้นมันแฉะไปหมดแล้ว
จมูกของเขามันเสียดสีกับจมูกของเผิงเมิ่ง ฉิน หลั่งเบิกตาโต ใบหน้าของเผิงเมิ่งอยู่ด้านหน้าของเขา เอง เขาสามารถมองเห็นแพขนตาที่งอนเป็นโค้งของ เผิงเมิ่งได้อย่างชัดเจน ตาสองชั้นของเธอ และรอยหาง ตาเธอที่ขีดเป็นเส้นเล็กๆ ลมหายใจที่สดชื่นของเผิงเมิ่ง รดรินอยู่ปลายจมูกของฉินหลั่ง ทำให้โพรงจมูกของเขา มันอบอวลไปด้วยความหอม
ฉินหลั่งในเวลานี้ ถึงแม้ว่าสมองของเขานั้นจะ มีนงงก็ตามที แต่ว่าความรู้สึกจากร่างกายของเขานั้น ก็ เหมือนว่ากำลังเอนหลังนอนอยู่บนปุยเมฆที่อ่อนนุ่มอย่างสุขสบาย
เมื่อฉินหลั่งสัมผัสได้ว่าถึงปลายลิ้นเรียวที่กระ หวัดเข้ามาในปากของตนเองในเวลานั้น ฉินหลั่งเหมือน โดนไฟช็อตทันที แล้วก็ผลักเผิงเมิ่งออกทันทีเช่นกัน
ฉินหลังจ้องมองไปที่เผิงเมิ่งอย่างตกใจทำอะไร ไม่ถูก สมองของเขาเบลอไปหมด เมื่อครู่ตนเองทำอะไร ลงไปเนี่ย?
เมื่อคิดถึงจงยู่แล้ว ในใจของฉันหลั่งมีแต่ความ เสียใจหลายร้อยเท่า เขารู้สึกว่าตนเองหักหลังจงยู่อยู่ แถมมาพร่ำพลอดจูบกับผู้หญิงคนอื่นอีก มันช่างน่าขยะ แขยะนัก เลวสิ้นดี ทำกับว่าไม่ใช่คน