ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 323 พรสวรรค์แย่เกินไป (1)
ตอนที่ 323 พรสวรรค์แย่เกินไป (1)
ฟางผิงไปสมาคมแลกเปลี่ยนคะแนนเป็นเงิน หลิวเมิ่งเหยาไม่พูดอะไรเช่นกัน
ตอนนี้เงินสดในสมาคมยังมีอยู่ไม่น้อย
แม้ว่าจะจ่ายสวัสดิการ รวมถึงจัดสรรอาวุธส่วนหนึ่งให้ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งไปฟรีๆ แล้ว สมาคมผู้ฝึกยุทธ์ก็ยังมีทรัพย์สินกว่าหนึ่งพันล้าน
จ่ายเป็นคะแนนหรือเงินสด ตอนนี้ในมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แทบจะมีค่าเท่ากัน
“เก้าร้อยห้าสิบล้านแล้ว!”
“เงินสดอีกหกร้อยหกสิบล้าน!”
ตอนนี้ฟางผิงมีเงินอย่างมหาศาล ค่าทรัพย์สินก็เช่นกัน
แต่เวลานี้ฟางผิงไม่อยากใช้ค่าทรัพย์สิน อย่างน้อยต้องรอให้ค่าทรัพย์สินทะลวงถึงหนึ่งพันล้านเสียก่อน
“ค่าทรัพย์สินต้องเหลือไว้ เงินสดใช้ได้ หรือจะลงทุนกับบริษัทอีกสักหน่อยดี?”
ตอนนี้ยุคสมัยสามจีเริ่มขึ้นมาเกือบหนึ่งปีแล้ว
ในตลาด เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์บางอย่างเริ่มฉายภาพชัดขึ้นมาในใจฟางผิงแล้ว
เมื่อถึงปีหน้ายุคสมัยของอินเทอร์เน็ตก็น่าจะมาถึงอย่างเป็นทางการ
เวลานี้ชิงความได้เปรียบของตลาด ไม่ใช่เรื่องยากเท่าไหร่ แค่ต้องทำใจเสียเงินให้ได้เท่านั้น
ฟางผิงต้องการแค่ค่าทรัพย์สิน อันที่จริงเงินสดแทบไม่ได้ช่วยอะไรเขามากมาย แน่นอนว่าอาวุธอุปกรณ์ต่างๆ ยังต้องใช้เงินสดซื้อ
แต่เวลานี้ดาบผิงล่วนของเขาใช้จนถึงขั้นหกสูงสุดได้ไม่มีปัญหา
“ยังมีดาบกวนอูของฉันอีก นี่เป็นโลหะผสมระดับ B ขายได้เหมือนกัน ราคาไม่ใช่น้อยๆ ด้วย”
—
ฟางผิงคิดคำนวณเรื่องพวกนี้ ไม่ได้ร้อนใจเท่าไหร่
พรุ่งนี้เป็นการแข่งขันร้อยอันดับแรก จัดภายในมหาวิทยาลัย
เขาออกหน้าหรือไม่ออกหน้าล้วนเหมือนกัน แต่ก่อนหน้านี้พ่อโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ครอบครัวจะมาที่เซี่ยงไฮ้ ฟางผิงยังต้องออกไปรับคน
—
วันที่ 20 ตุลาคม
หลังจากพักการแข่งขันขั้นหนึ่งมาหลายวันก็ถึงการแข่งขันร้อยอันดับแรกอย่างเป็นทางการแล้ว
ฟางผิงไม่ได้ไปดู หนึ่งวันมีห้าสนาม ไม่จบลงง่ายๆ หรอก เขายังมีโอกาสอีกเยอะ
สถานีรถไฟ
ฟางผิงมารับครอบครัว
รอจนขึ้นรถแล้ว ฟางผิงก็เอ่ยว่า “พ่อควรจะซื้อรถสักคัน สอบใบขับขี่ไว้สักหน่อยนะครับ หลังจากนี้จะได้ขับรถมาเองได้ ยังไงนั่งรถมาก็ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่”
ฟางหมิงหรงส่ายหน้า “ช่างเถอะลูก ไม่ได้ไปไหนมาไหนบ่อยๆ สักหน่อย หยางเฉิงไม่ได้ใหญ่…”
“พี่ ซื้อให้ฉันสิ ฉันจะไปเรียนขับรถ หลังจากนี้จะขับมาเซี่ยงไฮ้!”
ฟางหยวนเอ่ยด้วยใบหน้าลิงโลด เธอสนใจเรื่องซื้อรถเป็นอย่างมาก
“ตัวเองไม่มีเงินหรือไง? มาบอกฉันทำไม คลังเก็บเงินเล็กๆ นั่นของเธอมีเงินเท่าไหร่แล้ว?”
ฟางหยวนหน้าเปลี่ยนทันที เอ่ยด้วยใบหน้าเจื่อน “พี่ ฉันเก็บได้ไม่กี่พันเท่านั้น ซื้อรถได้ที่ไหนกัน”
“ไม่กี่พัน?”
ฟางผิงยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “จริงหรือเปล่า?”
“จริงสิ!”
“ฮ่าๆ!”
“ไม่กี่พันจริงๆ ไม่เชื่อก็แล้วแต่”
ฟางผิงหมดคำจะพูด เด็กแสบปิดบังเก่งจริงๆ ไม่กี่พันงั้นเหรอ คิดว่าฉันจะเชื่อเธอ?
แต่ดีที่เด็กแสบไม่รู้ว่าครั้งก่อนเขาให้เงินเธอไว้สองล้าน ไม่งั้นคงเกลี้ยงไปนานแล้ว
ไม่สนใจเธออีก ฟางผิงขับรถก็เอ่ยไปพลาง “ไปดูมหาวิทยาลัยกันก่อน เดี๋ยวผมจะพาไปดูบ้านที่ซื้อไว้ด้วย แต่ยังไม่ได้ตกแต่งภายใน ตอนนี้ยังเข้าไปอยู่ไม่ได้”
ฟางหมิงหรงพยักหน้าก่อนจะครุ่นคิดเล็กน้อย “ครั้งนี้พ่อเอาของฝากท้องถิ่นมาด้วย ทางอาจารย์ของลูก สะดวกให้เยี่ยมหรือเปล่า?”
“เดี๋ยวผมจะลองถามดู”
ฟางหมิงหรงตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด หากเป็นเมื่อก่อนเขามาเซี่ยงไฮ้อาจไม่เอ่ยถึงเรื่องเยี่ยมอาจารย์เสมอไป
ยอดฝีมือขั้นหก!
แต่ยังไงเขาก็อยู่ที่ศาลาว่าการหยางเฉิงมาช่วงหนึ่งแล้ว แม้จะตื่นเต้นอยู่บ้าง แต่มาถึงที่นี่แล้ว จะเสียมารยาทไม่ได้
“อาจารย์ของลูกไม่ชอบอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า?”
“น่าจะไม่มี…ไม่สิ…” ฟางผิงครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยออกไปทันที “อย่าพูดถึงเรื่องลูกสาว แล้วก็เรื่องครอบครัวด้วย แค่ไม่พูดเกี่ยวกับเรื่องในบ้าน พูดเรื่องอื่นแทน น่าจะประมาณนี้แหละครับ”
ฟางผิงยังคงกำชับออกไป เอ่ยเรื่องลูกสาวของหลู่เฟิ่งโหรวจะทำให้เธอคลั่งได้ง่ายๆ
ฟางหมิงหรงจำเรื่องนี้เอาไว้ ไม่ถามลงลึกอีก
หลี่อวี้อิงมองออกไปนอกหน้าต่างรถอยู่พักใหญ่ เป็นครั้งแรกที่เธอมาเมืองใหญ่อย่างเซี่ยงไฮ้เช่นกัน สำหรับการไปเที่ยวมหาวิทยาลัยของลูกก็ตื่นเต้นอยู่บ้าง กลัวว่าจะทำขายหน้าลูกชาย
ฟางหยวนกลับไม่ได้คิดมากขนาดนั้น เอ่ยอย่างสนใจว่า “พี่ นายว่าถ้าอาจารย์นายถูกใจฉัน จะรับเป็นศิษย์ให้ได้ล่ะ แบบนั้นคงไม่ต้องเรียนมอปลายแล้วสินะ?”
ฟางผิงกลอกตา เด็กแสบเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน!
แต่จะว่าไปแล้ว ฟางหยวนมา ตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องวางแผนกับ ‘เครื่องวัดพลังจิตใจ’ นั่นของหลู่เฟิ่งโหรวแล้ว สามารถตรวจวัดพลังจิตใจให้ฟางหยวนได้
—
มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้
แม้จะไม่ได้เปิดกว้างต่อข้างนอกทั้งหมด แต่นอกจากเขตทางใต้ โซนหอพักและหอประวัติศาสตร์พวกนี้ที่ไม่เปิดต่อภายนอกแล้ว สถานที่อื่นๆ กลับไม่ห้ามคนเข้ามาท่องเที่ยวแต่อย่างใด
พาพ่อแม่เข้ามา แค่ประตูมหาวิทยาลัยก็ทำให้สองสามีภรรยาตกตะลึงไปค่อนวันแล้ว
รอจนเห็นคนของทีมลาดตระเวนพกพาอาวุธด้วยท่าทีสง่าผ่าเผย ฟางหมิงหรงก็รู้สึกเกรงกลัวอยู่บ้าง
แต่ไม่นานฟางหมิงหรงกลับต้องรู้สึกแปลกออกไป
“สวัสดีประธาน!”
“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า!”
“…”
พวกนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เห็นฟางผิงก็ทยอยทักทายทันที
แม้พวกนักศึกษาใหม่อยากจะหลบจากฟางผิงให้ไกล แต่ทุกคนต่างหูตากว้างไกล ครั้งนี้เหมือนฟางผิงจะพาครอบครัวมาเที่ยวในมหาวิทยาลัย เวลานี้หลบเขา ถูกราชาปีศาจฟางจำบัญชีแค้นคงไม่ดีแล้ว
ฟางผิงพอใจมากเช่นกัน ใบหน้าประดับรอยยิ้มอยู่หลายส่วน
ดูคล้ายเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน
ยังถือโอกาสยักคิ้วให้ฟางหยวน ดูสิพี่เธอควบคุมแต่ผู้ฝึกยุทธ์ทั้งนั้น เธอนับเป็นอะไรกัน?
ฟางหยวนพองลมแก้มไม่พูดไม่จา มีอะไรให้โอ้อวดกัน
—
เดินเที่ยวในมหาวิทยาลัยอยู่พักใหญ่แล้ว ฟางผิงก็โทรศัพท์หาหลู่เฟิ่งโหรว
หลู่เฟิ่งโหรวอยู่ที่บ้าน ไม่ได้ปฏิเสธที่พ่อแม่ฟางผิงอยากจะมาเข้าพบเช่นกัน
ไม่นานฟางผิงก็พาครอบครัวเข้ามาในเขตหอพักอาจารย์
บ้านพักหมายเลขแปด
ตอนที่เห็นหลู่เฟิ่งโหรว ฟางหมิงหรงและหลี่อวี้อิงต่างก็ระมัดระวังขึ้นมา แม้จะเป็นฟางหยวนก็เกรงกลัวอยู่บ้างเช่นกัน ไม่กล้าทำอะไรมั่วซั่ว เอาแต่วางท่าทีว่านอนสอนง่าย
หลู่เฟิ่งโหรวไม่ได้เกรงใจจนเกินไป แต่ก็ไม่ได้เฉยชาอะไรเหมือนกัน
ทักทายให้ทุกคนนั่งลงแล้ว ฟางผิงกลับทำตัวเป็นพนักงานบริการ เริ่มยกชามารินให้
พวกเขาไม่ได้มีบทสนทนาร่วมกันมากมาย หลักๆ จะเป็นเรื่องของฟางผิง
ตอนที่หลี่อวี้อิงถามเรื่องผลการเรียนของฟางผิงอย่างอึกๆ อักๆ ว่าเชื่อฟังว่านอนสอนง่ายหรือเปล่า ฟางผิงก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่บ้าง
นี่แม่เห็นเขาเป็นเด็กน้อยหรือยังไง?
ไม่คิดจะฟังต่อ รอพวกเขาพูดคุยกันพักหนึ่งแล้ว ฟางผิงก็แทรกบทสนทนาว่า “อาจารย์ ผมจะขึ้นไปข้างบนสักหน่อย เครื่องวัดพลังจิตใจผมใช้ได้ใช่ไหมครับ?”
“อืม”
หลู่เฟิ่งโหรวพยักหน้า มองฟางหยวนแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไรอีก
—
รอขึ้นมาชั้นบนแล้ว ฟางหยวนที่รักษาท่าทีสงบมาโดยตลอดก็หอบหายใจขึ้นมา กระซิบว่า “พี่ อาจารย์นายน่ากลัวมากๆ”
“น่ากลัว?”
“อืม ไม่สิ เหมือนจะเข้มงวดจริงจัง ดูแล้วน่ากลัวอยู่บ้าง”
ฟางหยวนพึมพำเบาๆ ก่อนหน้านี้ยังคิดจะทำตัวเป็นเด็กดี ดูว่าจะสามารถให้คนเขารับตัวเองเป็นลูกศิษย์ได้หรือเปล่า
ตอนนี้ช่างเถอะ รู้สึกน่ากลัวยังไงไม่รู้