ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 345-2 ความแข็งแกร่งของมหาวิทยาลัยชื่อดัง (2)

ตอนที่ 345 ความแข็งแกร่งของมหาวิทยาลัยชื่อดัง (2)

ในสายตาทุกคน ร่างของเฉินเฮ่าหรานคล้ายเหลือเพียงภาพลวงตา ด้านเฉินเหวินหลงราวกับกระทิง พุ่งชนเข้าไปตรงๆ ภาพลวงตาจึงถูกทำลายทันที

“หลบไม่พ้นหรอก!”

เฉินเหวินหลงตะโกนเสียงดัง พุ่งหมัดชกกลางอากาศ ประกายปราณสีแดงวาบไปหาความว่างเปล่า

ในเวลาเดียวกัน กลางอากาศก็มีประกายกระบี่ฟันลงมาอย่างเจิดจ้า!

“เปรี้ยง!”

เสียงระเบิดดังกึกก้อง ครู่ต่อมาด้านหลังศีรษะของเฉินเหวินหลงก็มีกระบี่ยาวปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ!

เฉินเฮ่าหรานรวดเร็วทีเดียว

เฉินเหวินหลงดูเหมือนเป็นรองเรื่องความเร็ว เทอะทะไปอยู่บ้าง

—

ด้านนอกเวที

ฟางผิงกวาดสายตามอง ส่ายหน้าเบาๆ

เฉินเฮ่าหรานแพ้แล้ว

ผู้ฝึกยุทธ์ปะทะกัน ฝีมือสู้คนอื่นไม่ได้ ยังเคลื่อนไหวได้ไม่เร็ว ผลการต่อสู้ก็จบเร็วแบบนี้แหละ

เป็นดังคาด ฟางผิงเพิ่งจะส่ายหัว เฉินเหวินหลงที่คล้ายกับไม่รู้อะไร จู่ๆ ก็เคลื่อนไหวร่าง มือซ้ายจับกระบี่ยาวเอาไว้ มือขวาชกผ่านอากาศออกไปเต็มแรง!

ตอนนี้พวกยอดฝีมือต่างเห็นเงาของเฉินเฮ่าหรานแล้ว เฉินเฮ่าหรานไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย ทิ้งกระบี่ถอยไปอย่างรวดเร็ว

เฉินเหวินหลงที่เมื่อครู่คล้ายจะช้ากว่าเขาอยู่หนึ่งช่วงกลับไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ เร็วจนน่าตกใจ หมัดเคลือบคลานเข้ามาใกล้อีกฝ่ายขึ้นเรื่อยๆ

ชั่วพริบตานั้นหมัดเรืองแสงสีแดงก็มาถึงลำคอของอีกฝ่ายแล้ว

เฉินเฮ่าหรานสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ร่างกายสูงขึ้นมาหนึ่งช่วงทันที เขายืดตัวขึ้น หมัดของเฉินเหวินหลงก็มาถึงแล้ว ชกเข้าที่หน้าอกของเขาอย่างแรง

“ปัง!”

สองมือของเฉินเฮ่าหรานกลายเป็นกรงเล็บ คิดจะขัดขวางการจู่โจมของเขา เพิ่งจะเข้าใกล้ สองมือกลับสั่นไหวอย่างรุนแรง เกิดเสียงสั่นสะเทือนดังลั่น ชั่วพริบตานั้นมือทั้งสองข้างก็เลือดไหลพรั่งพรู ผิวที่แข็งราวกับโลหะผสม ปริแตกออกมาเป็นทางยาว

“เปรี้ยง!”

เฉินเหวินหลงสบโอกาสก็ไม่คิดจะปล่อยไป ความเร็วของหมัดแทบจะแหวกอากาศ หมัดขวาโจมตีออกมานับสิบหมัด แม้เฉินเฮ่าหรานจะถอยไม่หยุดหย่อน ออกมือปัดป้องพัลวัน แต่ความแตกต่างของความสามารถ ทำให้เขารู้ว่าเดิมทีก็ไม่อาจต้านการจู่โจมอีกฝ่ายได้ มือและปากมีเลือดไหลเป็นสาย

ยอดฝีมือขั้นสี่ตอนปลาย เลือดเริ่มมีน้ำหนักแล้วเช่นกัน เมื่อหยดลงพื้นจึงเกิดเป็นเสียงราวกับลูกปืนกลอกกลิ้ง

ผ่านไปสักพัก เฉินเฮ่าหรานก็ถูกโจมตีจนถอยออกจากเขตเวทีไป เฉินเหวินหลงประกายสายตาเยียบเย็น ชกหมัดขวาออกมานับสิบกว่าหมัด มือซ้ายจับกระบี่ของเฉินเฮ่าหรานมาโดยตลอด

เห็นว่าอีกฝ่ายออกจากเวทีไปแล้ว กระบี่ยาวที่อยู่ในมือซ้ายของเฉินเหวินหลงก็ลอยทะยานออกไปทะลุช่วงอกของอีกฝ่าย พลังมหาศาลนั้นตรึงเฉินเฮ่าหรานไว้กับพื้นทันที!

จวบจนถึงตอนนี้เฉินเหวินหลงยังคงไม่เลิกรา สองหมัดระเบิดปราณอย่างรุนแรงออกมา!

“ยอมแพ้!”

เฉินเย่าถิงที่อยู่บนที่นั่งไม่ไกลส่งเสียงออกมา

เฉินเหวินหลงยั้งหมัดเอาไว้ เดินเข้าไปพยุงเฉินเฮ่าหราน

เฉินเฮ่าหรานเผยสีหน้าเศร้าสร้อย ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าเป็นนัยว่าไม่เป็นไร ดึงกระบี่ยาวออกจากอกแล้วก็ประคองบาดแผลถอนตัวออกจากสนามไป

ผู้ฝึกยุทธ์มีพลังฟื้นฟูที่แข็งแกร่ง แม้อกจะถูกแทงทะลุเป็นรู แต่เฉินเหวินหลงยังนับว่าลงมืออย่างเหมาะสม ไม่ได้บาดเจ็บถึงอวัยวะภายใน อันที่จริงอาการบาดเจ็บไม่นับว่าร้ายแรงจนเกินไป

สิ่งที่ทำให้เฉินเฮ่าหรานเสียใจคือเขาเจอกับเฉินเหวินหลงแทบจะไม่มีแรงโต้กลับแม้แต่น้อย

แม้ก่อนหน้านี้จะดูเหมือนสู้กันอย่างจริงจัง แต่เฉินเหวินหลงก็ไม่ได้ระเบิดความสามารถอย่างเต็มที่

ความเร็วไม่ใช่ข้อด้อยของเฉินเหวินหลง

เมื่อถึงขั้นสี่สูงสุด โดยเฉพาะผู้ฝึกยุทธ์อัจฉริยะ น้อยครั้งที่จะมีช่องโหว่ใหญ่ หากเป็นรองเรื่องความเร็วจริงๆ เฉินเหวินหลงคงถูกคนฆ่าตายในถ้ำไปนานแล้ว

—

วงล้อมด้านนอก

เหยาเฉิงจวินเผยสีหน้าหนักแน่น กดเสียงว่า “ไป๋ซวี่ นายมีความมั่นใจหรือเปล่า?”

เด็กหนุ่มชุดทหารที่ยืนอยู่ข้างเขา ขมวดคิ้วว่า “ไม่ถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์…”

เหยาเฉิงจวินพยักหน้าเล็กน้อย นั่นเท่ากับว่ามีโอกาสสูงที่จะต้านไม่ไหว โรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งปะทะกับมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ อย่างน้อยเขาต้องเอาชนะฟางผิงแล้วมีชัยเหนือเฉินเหวินหลงอีกคนถึงจะเอาชนะได้

“ฟางผิง…”

เหยาเฉิงจวินมองฟางผิงที่อยู่ไกลออกไป ครั้งนี้ฟางผิงยังไม่ได้แสดงฝีมือออกมาเท่าไหร่ จนถึงตอนนี้อย่างมากก็สู้กับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนกลางเท่านั้น อยากจะเห็นความสามารถเขาอย่างชัดเจน ตอนนี้กลับยังคงคลุมเครือ

“ดาบในมือเขาเล่มนั้น…”

เหยาเฉิงจวินย้ายสายตาไปวางที่ดาบพกของฟางผิง ครั้งก่อนฟางผิงก็ไม่ได้ชักดาบ

—

เฉินเหวินหลงเอาชนะเฉินเฮ่าหรานอย่างขาดลอย จุดจบของมหาวิทยาลัยจิงหนานได้ถูกกำหนดไว้แล้ว

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนกลางคนที่สองขึ้นเวทีไม่ถึงยี่สิบวินาทีก็ถูกเฉินเหวินหลงชกเข้าที่หน้าอกอย่างแรง เสียงกระดูกแตกดังลั่นออกมา!

“ผู้เฒ่าเฉินยังไม่ยอมแพ้อีก…นี่ไม่ใช่หาเรื่องใส่ตัวหรือไง?”

ฟางผิงพึมพำ ฝืนต่อสู้กับเซี่ยงไฮ้ต่อไปไม่มีประโยชน์

ช่วงบ่ายยังต้องเจอกับโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่ง ฝืนต้านต่อไป หลังจากนี้แทบจะไม่อาจต่อสู้ได้อีกแล้ว

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ จู่ๆ เฉินเย่าถิงก็ปรากฏกายขึ้นด้านข้างฟางผิง เอ่ยอย่างเรียบนิ่งว่า “ฉันอยากให้นักศึกษาจิงหนานเห็นถึงความแตกต่าง อยู่หลังสามอันดับแรกความแตกต่างไม่มาก ห่างแค่ล่างหรือบนหนึ่งอันดับ ไม่ใช่ได้เงินจัดสรรเป็นร้อยล้าน ขอแค่ให้นักศึกษาของจิงหนานรู้ตัวว่าพวกเขาอ่อนแอมาก ยังห่างอีกไกล ถึงจะทำให้พวกเขาพยายามฝ่าฟันต่อไปได้!”

“เป็นอัจฉริยะรุ่นเดียวกันทั้งนั้น ทำไมนักศึกษาจิงหนานของฉันสู้คนอื่นไม่ได้?” เฉินเย่าถิงขมวดคิ้ว “เพราะแรงกดดันไม่เพียงพอ ไร้คู่ต่อสู้ในมหาวิทยาลัยตัวเอง ไม่ได้หมายความว่าไร้คู่ต่อสู้ในรุ่นเดียวกัน ผ่านครั้งนี้ไปแล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามสูงสุดของจิงหนานน่าจะเดินในเส้นทางไร้คู่ต่อสู้ ชนะก็ดี แพ้ก็ช่าง ต้องให้พวกเขารู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า!”

ฟางผิงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ยิ้มเผล่ว่า “อธิการเฉินสายตากว้างไกลจริงๆ!”

ตาเฒ่านี่อยู่ดีๆ มาปรากฏตัวขึ้นข้างเขา คำพูดเมื่อกี้เขาคงไม่ได้ยินหรอกมั้ง?

น่ากลัว น่ากลัวเกินไปแล้ว

เฉินเย่าถิงไม่พูดกับเขาต่ออีก รอจนคนที่สามถูกเฉินเหวินหลงชกจนบาดเจ็บหนัก เฉินเย่าถิงก็ส่ายหน้าเบาๆ ความแตกต่างมากเกินไปแล้ว

—

“มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นฝ่ายชนะ!”

หนึ่งนาทีต่อจากนั้น ผู้ตัดสินก็ปรากฏผลการต่อสู้

เฉินเหวินหลงเอาชนะห้ารวดอย่างสบายๆ!

จิงหนานฝีมือไม่อ่อนด้อย ขั้นสี่ตอนปลายตอนกลางมีครบครัน กลับยังคงพ่ายแพ้อย่างน่าอนาถ นี่ทำให้มหาวิทยาลัยหลายแห่งเข้าใจอย่างลึกซึ้งเช่นกัน

สองมหาวิทยาลัยชื่อดัง โดดเด่นไม่เหมือนใครจริงๆ ด้วย

ทางมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ตอนนี้ฝีมือของฟางผิงเป็นยังไงยังไม่พูดถึง แต่เฉินเหวินหลงคนเดียวก็เพียงพอที่จะกดดันมหาวิทยาลัยปักกิ่ง โรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งและมหาวิทยาลัยหลายแห่งแล้ว แม้ว่าเฉินเหวินหลงจะไม่ลงสนาม จางอวี่ ฉินเฟิ่งชิงคนพวกนี้ลงมือ เกรงว่าสองคนก็สามารถเอาชนะรวดจิงหนานได้เหมือนกัน

นี่ก็คือฝีมือการบดขยี้!

เซี่ยเหล่ยที่เป็นผู้อ่อนแอที่สุดของเซี่ยงไฮ้ก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ตอนกลางที่หลอมกระดูกสามครั้ง เฉินเฮ่าหรานคนนี้เพิ่งทะลวงถึงตอนปลาย อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซี่ยเหล่ยได้ด้วยซ้ำ!

เวลานี้ไม่ว่าจะเป็นผู้ชมหรือผู้ฝึกยุทธ์ที่ดูในสนามต่างเข้าใจอย่างลึกซึ้งขึ้นมา

มหาวิทยาลัยชื่อดังแตกต่างออกไปจริงๆ ด้วย

การแข่งขันจบเร็วเกินไป ผู้ฝึกยุทธ์ไม่คิดจะรอแข่งขันตามเวลาเดิมอยู่แล้ว แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยชักช้าอืดอาด

การแข่งขันที่เดิมทีกำหนดไว้สิบโมงจึงเตรียมพร้อมเริ่มต้นขึ้นทันที

ตอนที่ทุกคนเห็นหวังจินหยางจากมหาวิทยาลัยหนานเจียงเดินถือดาบยาวออกมา หลายคนยังคงสะท้อนใจ

มหาวิทยาลัยหนานเจียงฝีมืออ่อนด้อยเกินไป ไม่เหมือนพวกมหาวิทยาลัยปักกิ่งเซี่ยงไฮ้ แม้ว่าหัวหน้าทีมจะไม่ลงสนามก็มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด

ทางมหาวิทยาลัยหนานเจียง หากหวังจินหยางไม่ลงสนาม คงไม่มีใครแบกอีกแล้ว

หวังจินหยางไม่สนใจสายตาของคนอื่น ทั้งไม่ต้องการความสงสารด้วยเช่นกัน หนานเจียงฝีมืออ่อนแอ งั้นก็แข็งแกร่งขึ้นสิ ต้องมีวันหนึ่งที่มหาวิทยาลัยหนานเจียงเหมือนกับสองมหาวิทยาลัยชื่อดัง สุ่มคนออกมาก็ควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมดแล้ว!

——————-

………………………………..