ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 385-2 อย่าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นสิ (2)
ตอนที่ 385 อย่าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นสิ (2)
สามคนนี้ถูกไล่ฆ่าจนชินแล้ว หนียังไง วิ่งเร็วขนาดไหน ประหยัดพลังอย่างไร รักษาพลังต่อสู้แบบไหน นั่นล้วนต้องใช้ประสบการณ์
หลี่หานซงเห็นได้ชัดว่าขาดแคลนประสบการณ์พวกนี้ไปหน่อย
ช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน ใครวิ่งช้า ใครขาดแคลนประสบการณ์ คนนั้นจะตายก่อน
ไม่มีใครสนใจหลี่หานซงอีก ฟางผิงถอนหายใจว่า “เมืองจู้หลิวคงไปไม่ได้อีกแล้ว แต่ฉันรู้ตำแหน่งในเมืองจู้หลิว…”
ตาเฒ่าหลี่ส่ายหัวว่า “ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว!”
การต่อสู้ของขั้นเก้าจะมีพลังงานพวยพุ่ง แม้จะไม่มีความเคลื่อนไหวก็น่าจะพอมีอยู่บ้าง
ตอนนี้ไม่มีแม้แต่การเคลื่อนไหวสักเล็กน้อย
ฟางผิงสีหน้าเปลี่ยน “คนของเมืองจู้ซงก็น่าจะกลับไปแล้ว?”
“น่าจะอย่างนั้น”
“งั้นพวกเราทำยังไงดี?”
ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง ลูบคางว่า “หรือจะไปเมืองไป๋เอ้อร์ พืชปีศาจคุ้มครองเมือง รากฝังแน่นใต้ดิน อันที่จริงขุดเข้าไปอันตรายอย่างมาก แต่เผ่าเยามิ่งไม่ได้เป็นปัญหาขนาดนั้น…”
สามคนอื่นๆ ฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ตาเฒ่าหลี่กลับส่ายหัวว่า “อย่างแรก มนุษย์เข้าสู่ถ้ำใต้ดินจะไม่เป็นฝ่ายหาเรื่องเผ่าเยามิ่งก่อน นี่เป็นกฎเหล็ก ยกเว้นถ้ำใต้ดินปักกิ่ง อย่างที่สอง เผ่าเยามิ่ง เธอคิดว่าพวกเขาจะไม่มีวิธีการเลยหรือไง? ใต้ดินก็มีสัตว์ประหลาดอยู่อาศัยเช่นกัน ทั้งยังแข็งแกร่งอย่างมาก ฉันเคยเจอสัตว์ประหลาดที่อยู่ใต้ดินมาก่อน ระดับสูงมีเป็นฝูง!”
ฟางผิงกลืนน้ำลาย ประสบการณ์สินะ บ้านมีผู้เฒ่าเหมือนมีขุมทรัพย์!
เขาแทบไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้ หรือจะพูดว่าทรัพย์สินมหาศาลทำให้เขาลืมเรื่องนี้ไป
ก็ถูก ถ้าเผ่าเยามิ่งไม่มีฝีมือเลย คงจะถูกคนขุดแร่พลังงานใต้ดินไปจนเกลี้ยงแล้วสิ?
สัตว์ประหลาดระดับสูง นั่นต่อกรยากยิ่งกว่าพืชปีศาจซะอีก
พืชปีศาจ ยังไงก็มีแค่รากที่อยู่ใต้ดิน ในความเป็นจริงยังคงใช้ชีวิตบนพื้นดิน
สัตว์ประหลาดใต้ดิน นั่นเป็นความสามารถเฉพาะทาง ฝีมือขุดดินนั้น ตัวเองขี่ม้ายังไม่ทันเลย
หากเจอเข้าจริงๆ อาจจะถูกฆ่าในทันที
ฟางผิงปวดหัวอีกครั้ง ระดมความคิดอย่างหนัก “งั้นตอนนี้ไปปล้นใครดี?”
หลี่หานซงทนไม่ไหวอีกแล้ว เอ่ยทันที “ยังจะไปปล้นอีก? ไปที่ทางเดินจะดีกว่า อาจารย์หลี่ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว?”
ทำไมความคิดของพวกนายไม่เหมือนใครถึงขนาดนี้!
ทำไมพวกนายคิดแต่จะไปปล้นคนอื่น?
ไม่มีที่ให้ปล้นแล้ว คนพวกนี้ดูมึนงงอย่างเห็นได้ชัด แทบจะลืมไปแล้วว่ากลับไปที่ทางเดินได้!
เป้าหมายการเข้ามาของพวกเขา เป้าหมายที่ใหญ่ที่สุดไม่ใช่เพื่อสร้างฐานทัพหรือไง?
ตอนนี้ขั้นเก้าหยุดการต่อสู้แล้ว อาจารย์ก็บอกว่ามีคนมาสนับสนุนแล้ว เจ้าสำนักจ้าว เวลานี้ไปรวมตัวกับขั้นเก้าถึงจะปลอดภัยที่สุด!
ฉินเฟิ่งชิงได้ฟัง ตอนแรกชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่เต็มใจว่า “ไม่ได้! เอาแบบนี้ดีหรือเปล่า ไปปล้นอีกสักสองสามหมู่บ้าน…ไม่สิ อาจารย์หลี่อยู่ที่นี่ พวกเราไปปล้นเมืองเล็กๆ เถอะ! ฉันรู้ตำแหน่งเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง ครั้งก่อนที่พวกเราอ้อมไปนั่นไง ไปปล้นที่นั่นกัน!”
ฟางผิงเอ่ยอย่างสนใจว่า “ห่างจากเมืองจู้หลิวไกลหรือเปล่า?”
“น่าจะห่างประมาณแปดสิบลี้”
“ใกล้เกินไปอยู่บ้าง”
ฟางผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “ขั้นเก้าเคลื่อนไหวเร็วเกินไป! เร็วกว่าเสียงซะด้วยซ้ำ”
ในถ้ำใต้ดิน เพราะพลังงานค่อนข้างเข้มข้น เสียงจึงแพร่กระจายได้ช้ากว่าอยู่บ้าง แต่ฟางผิงคิดว่าขีดจำกัดน่าจะอยู่ที่สามร้อยเมตรต่อวินาที
ขั้นเก้าระเบิดพลัง เกรงว่าสามนาทีคงจะบุกเข้ามาแปดสิบลี้แล้ว น่ากลัวอย่างมาก
ก่อนหน้านี้ราชาหลิวทำสงครามที่ปากทางเดิน ระยะใกล้แค่ห้าร้อยลี้ สถานการณ์ที่ทุ่มสุดกำลัง ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอีกฝ่ายก็ไล่ตามมาทันแล้ว
แน่นอนว่าความเร็วแบบนี้ สำหรับขั้นเก้าถือว่ามากพอแล้ว
“ในรัศมีสามร้อยลี้ยังต้องระวังตัวหน่อย”
ตาเฒ่าหลี่ถอนหายใจเงียบๆ พวกเธอฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ของเขาเยอะขนาดนั้น ทำลายหมู่บ้านไปตั้งมากมาย กระทั่งเมืองราชายังเสียหายไปกว่าครึ่ง ตอนนี้เคลื่อนไหวอีก เกรงว่าราชาหลิวจะไม่สนใจเฝ้าเมืองแล้ว อาจจะออกมาจัดการเจ้าพวกนี้อย่างสุดชีวิตแทน
“หรือจะกลับไป?”
ฟางผิงครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจ “กลับไปกันก่อนเถอะ”
พูดจบก็มองไปทางคนอื่นๆ “พวกนายรอแปปหนึ่ง ฉันจะไปเอาของสักหน่อย อาจารย์ พาผมไปอีกสักรอบ”
ตาเฒ่าหลี่รู้ว่าเขาจะทำอะไร พยักหน้าว่า “งั้นไปอีกรอบ พวกเธออย่าวิ่งไปไหนสุ่มสี่สุ่มห้า เดี๋ยวจะกลับมา”
พูดจบก็คว้าตัวฟางผิงออกไป
พวกเขาไปแล้ว ฉินเฟิ่งชิงก็เอ่ยด้วยใบหน้าครุ่นคิด “พวกนายว่าตกลงเขาซ่อนของดีเอาไว้เท่าไหร่กัน?”
มองกระเป๋าใบเล็กของตัวเองแล้ว ฉินเฟิ่งชิงก็รู้ทันทีว่าหินพลังงานฝึกวิชาน่าจะยี่สิบกรัมได้ หินธรรมดาประมาณสองร้อยกรัม พวกสมุนไพรและโลหะถูกอัดแน่นจนกลายเป็นก้อน
คำนวณแล้วไม่ถือว่าน้อย สี่สิบห้าสิบล้านยังคงคุ้มค่า
แต่สองวันนี้ดูดกลืนหินพลังงานไปไม่น้อยเหมือนกัน
เวลาสามวันหาเงินได้ไม่น้อย
หวังจินหยางและเขาได้พอๆ กัน หลี่หานซงน้อยกว่าอยู่บ้าง เพราะปล้นเร็วไม่เท่าพวกเขา
ส่วนฟางผิง…ตกลงขโมยมาได้เท่าไหร่?
หลี่หานซงครุ่นคิด “เขาถูกไล่ฆ่าอย่างน่าอนาถขนาดนั้น ฉันว่าคงไม่เยอะเท่าไหร่หรอก”
ต่อให้ของดีมากแค่ไหนก็ต้องพกมาด้วยอยู่ดี ฟางผิงถูกระดับสูงไล่ฆ่า จะซ่อนได้เท่าไหร่กันเชียว?
พวกเขาพูดคุยกันสักพัก ไม่นานฟางผิงก็กลับมา
ตอนนี้ฟางผิงเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของตัวเองแล้ว แนบดาบยาวไว้ที่เอว ข้างหลังแบกกระเป๋าหนังสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่
แน่นอนว่าไม่ได้บรรจุของจนล้น
อย่าบอกนะว่าเป็นหินพลังงาน!
เป็นคัมภีร์ใช่หรือเปล่า?
หรือพวกโลหะผสมทั่วไป?
หนังสัตว์ประหลาด?
ฟางผิงไม่สนใจพวกเขา เดินกลับมาพร้อมกระเป๋าหนังสัตว์ประหลาด เอ่ยอย่างเสียดายว่า “มีหินพลังงานเต็มไปหมด ระดับสูงก็กลาดเกลื่อน ฉันแบกแต่หินพลังงานธรรมดากลับมา ครั้งนี้ขาดทุนจริงๆ แล้ว!”
‘พลั่ก!’
ฉินเฟิ่งชิงถูกฟางผิงชกหนึ่งหมัดจนตัวลอยออกไป!
เจ้านี้บ้าไปแล้วหรือไง ของของฉัน นายยังกล้าขโมยต่อหน้าฉัน?
ฉินเฟิ่งชิงบ้าไปแล้วจริงๆ หวังจินหยางตาลุกโชนด้วยเช่นกัน!
เขาใช้ชีวิตมานานขนาดนี้ยังไม่เคยเห็นหินพลังงานที่ใส่เต็มกระเป๋าหนังสัตว์ประหลาดมาก่อนเลย!
คลังสินค้าของมหาวิทยาลัยหนานเจียงยังไม่ได้เยอะถึงขนาดนี้!
เป็นคนเหมือนกัน ขั้นห้าเหมือนกัน…ไม่สิ ก่อนหน้านี้ฟางผิงเพิ่งจะขั้นสี่ ทั้งยังเข้ามาแค่สามวัน นี่จะแตกต่างเกินไปแล้ว เขายังอยากขโมยเลย!
ขโมยของของฟางผิง น่าจะง่ายกว่าขโมยที่เมืองราชาของถ้ำใต้ดินอยู่แล้ว
“ที่แท้…หินพลังงานก็สามารถเรียกเป็นถุงได้ด้วย?”
เวลานี้หลี่หานซงกลับไม่ได้คิดจะขโมย เขาแค่สับสนเท่านั้น ที่ปักกิ่ง บางครั้งปรมาจารย์ออกไปข้างนอกก็จะหยอกเล่นว่า ‘รอให้นายแบกหินพลังงานถุงหนึ่งกลับมาก่อน’
แน่นอนว่าเป็นแค่การล้อเล่นเท่านั้น
แต่ตอนนี้เรื่องจริงกลับบอกเขาว่าไม่ใช่การล้อเล่นอีกแล้ว!
หินพลังงานสามารถใช้คำว่า ‘แบกหนึ่งถุง’ มาอธิบายได้ด้วย
ฟางผิงจ้องคนพวกนั้นตาเป็นมัน ตะโกนว่า “อย่าก่อเรื่อง ของเล็กน้อยแค่นี้นับเป็นอะไร ใต้ดินเมืองราชามีหินพลังงานกองเป็นภูเขา อยากแบกใส่หลังเยอะเท่าไหร่ก็ได้ทั้งนั้น ใส่ทั้งขบวนรถไฟยังได้เลย พวกนายอย่าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้นสิ!”
ตาเฒ่าหลี่ที่อยู่ข้างหลังกลืนน้ำลายเงียบๆ ฉันมีประสบการณ์ไม่น้อย แต่โตมาถึงขนาดนี้ นอกจากคลังสินค้าของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ที่มีเยอะขนาดนี้ก็ไม่เคยเห็นที่ไหนอีกแล้ว
หากฟางผิงไม่ใช่พวกเดียวกับเขา ตอนนี้เขาน่าจะตีหัวฟางผิงปล้นของไปแล้ว
ทั้งนี่ยังอาจไม่ใช่ทั้งหมดที่ฟางผิงมีอยู่!
อย่างน้อยเขาก็ยังไม่เห็นน้ำแร่แห่งชีวิต
———————
