ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 392 ควรหาภรรยาสักคนแล้ว (1)
ตอนที่ 392 ควรหาภรรยาสักคนแล้ว (1)
เห็นคนอื่นๆ ตื่นเต้น ฟางผิงมองไปทางถังเฟิงและหลัวอี้ชวน เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “อีกอย่างในถ้ำใต้ดินครั้งนี้ผมค้นพบวิธีหลอมรวมพลังฟ้าดิน ใช้อย่างชำนาญได้แล้ว บางทีมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ของพวกเราอาจจะสร้างห้องฝึกวิชาพลังฟ้าดินขึ้นมาได้…”
“อะไรนะ?”
ทั้งสองคนต่างตกตะลึงไป อันที่จริงหลังจากถังเฟิงประสานพลังจิตใจและปราณเป็นหนึ่งเดียวก็สามารถหลอมรวมพลังฟ้าดินได้แล้ว
แต่ในสถานการณ์ทั่วไป ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหกไม่ค่อยทำแบบนี้เท่าไหร่
ไม่ใช่อะไร สิ้นเปลืองพลังจิตใจง่ายทั้งยังฟื้นฟูยาก!
ตอนนี้เขายังต้องบ่มเพาะพลังจิตใจเป็นหลัก ไม่อาจสิ้นเปลืองได้
พลังฟ้าดินสำหรับเขาเป็นสิ่งที่สูงค่าอย่างมาก
ฟางผิงเผยสีหน้าสบายๆ เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ห้องฝึกวิชาพลังฟ้าดิน แน่นอนว่าเพราะสิ้นเปลืองมากเกินไป อาจต้องให้มหาวิทยาลัยช่วยเหลือบางส่วน เรื่องนี้ไว้ค่อยพูดทีหลังเถอะครับ อีกอย่างต่อจากนี้ผมมีเรื่องให้ต้องทำค่อนข้างเยอะ อาจจะไม่มีเวลาทำเรื่องนี้เสมอไป”
ถังเฟิงและหลัวอี้ชวนมองหน้ากัน ยากที่จะเชื่ออยู่บ้าง!
ฟางผิงจะสร้างห้องฝึกวิชาพลังฟ้าดิน?
นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ!
อันที่จริงปรมาจารย์ยอดฝีมือคนหนึ่งทำถึงขั้นจัดสรรพลังฟ้าดินติดต่อกันยังเป็นเรื่องยากเลย
สิ้นเปลืองพลังจิตใจ พวกเขาต้องใช้เวลาในการฟื้นฟูไม่น้อย
ถ้าอยากสร้างห้องฝึกวิชาที่เพียงพอให้ฝึกวิชาได้ อย่างน้อยต้องใช้ปรมาจารย์สองคน ผลัดเปลี่ยนกันจัดสรรพลัง ทั้งพลังฟ้าดินยังมีจำกัดเช่นกัน
ฟางผิงที่เป็นขั้นห้าคนหนึ่ง สามารถทำได้จริงๆ เหรอ?
ฟางผิงไม่สนใจความสงสัยของพวกเขา หากสร้างสำเร็จจริงๆ รับรองว่าขั้นหกพวกนี้ต้องมาคุกเข่าอ้อนวอนแน่
“ครั้งนี้กลับมาผมมีเรื่องที่ต้องทำมากมาย ต้องการให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ปฏิรูปครั้งใหญ่ ดังนั้นผมหวังว่าทุกคนจะสามารถสนับสนุนผมต่อไป”
ระหว่างที่ฟางผิงพูดก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “โดยเฉพาะคณบดีทั้งสอง!”
หลัวอี้ชวนและถังเฟิงสบสายตากัน ผ่านไปสักพัก หลัวอี้ชวนจึงเอ่ยว่า “เป็นประโยชน์ต่อมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ พวกเราต้องสนับสนุนอยู่แล้ว!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “แน่อยู่แล้วครับ ผมเคยทำเรื่องที่ทำลายผลประโยชน์ของเซี่ยงไฮ้หรือไง? อย่างอาจารย์หลี่ทะลวงขั้นแปด จัดการแข่งขันผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่ง ได้ตำแหน่งมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ชื่อดังอันดับหนึ่ง ขยับขยายกิจการภายในมหาวิทยาลัยของพวกเรา…พูดจากก้นบึ้งของหัวใจ ผมแค่หวังว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะดีขึ้นกว่านี้ เคยสร้างความเสียหายกับมหาวิทยาลัยที่ไหน?”
คำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็เงียบไร้คำโต้ตอบ
“รวมถึงนโยบายชุดใหญ่ต่อจากนี้ก็เพื่อให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แข็งแกร่งกว่าเดิม! ผมไม่ได้ถึงกับทำเพื่อส่วนรวมโดยไม่มีประโยชน์ส่วนตน อยากให้คนทั่วหล้าใช้ชีวิตได้ดี คงทำไม่ได้ถึงขนาดนั้น ไม่มีความสามารถพอ แต่ให้นักศึกษาและอาจารย์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ใช้ชีวิตได้สุขสบายหน่อย ผมยืนยันว่ายังพอมีความสามารถนี้อยู่ ตอนนี้ผมเพิ่งจะขั้นห้า รอเข้าสู่ขั้นหกและขั้นเจ็ดแล้ว ผมต้องนำพาเซี่ยงไฮ้เดินไปไกลกว่านี้ มั่นคงกว่านี้และดีขึ้นกว่านี้!”
“ประกาศยึดอำนาจหรือไง?”
ฉินเฟิ่งชิงที่อยู่ด้านข้างพึมพำกับตัวเอง แม่งเหอะ นายจะชิงอำนาจจริงๆ แล้ว?
ฟางผิงไม่ปิดบังเช่นกัน กล่าวอย่างตรงไปตรงมา “ยึดอำนาจอะไรกัน ฉันนั้นเคารพนับถืออธิการทั้งสามคนด้วยใจจริง! ฉันหวังว่าพวกเขาจะสามารถจดจ่อกับเส้นทางผู้ฝึกยุทธ์ ก้าวไปข้างหน้าอีกขั้น! ตอนนี้ฉันค้นพบว่าหากไม่ใช่ขั้นเก้ากลับไม่อาจทำอะไรได้! ขั้นแปดแล้วยังไง? ผู้บัญชาการโจวขั้นแปดเจอกับขั้นเก้าก็จบเห่เหมือนกัน ทั้งในถ้ำใต้ดินมีขั้นเก้าตั้งเท่าไหร่? หนึ่งเมืองมีสองขั้นเก้า! ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ ฉันลองคำนวณแล้ว ขั้นเก้ายี่สิบหกคน น่ากลัวอะไรอย่างนี้!”
“ตอนนี้อธิการอยู่ขั้นแปด กำลังมุ่งไปขั้นเก้า ยังต้องสิ้นเปลืองเวลากับเรื่องอื่น มีเวลาฝึกวิชาทะลวงด่านหรือไง? หากรออธิการถึงขั้นเก้าจริงๆ เดินจนถึงขีดจำกัดแล้ว เวลานั้นเขาออกมายืนจัดการเรื่องยิบย่อยพวกนี้ ฉันปรารถนาที่จะทิ้งทุกอย่างไว้ให้เขาด้วยซ้ำไป นายลองถามอาจารย์ถังสิ ฝึกวิชาสำคัญกว่าหรือเรื่องยิบย่อยพวกนี้สำคัญกว่ากัน? ผู้ฝึกยุทธ์ฝึกวิชาเพื่อยึดอำนาจหรือไง?”
ถังเฟิงเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “ฝึกวิชาเป็นหลัก อำนาจทั้งหมดล้วนเพื่อช่วยเหลือเส้นทางผู้ฝึกยุทธ์ให้ก้าวไปข้างหน้า!”
นี่เป็นความคิดที่แท้จริงที่สุดของถังเฟิง!
อำนาจนับเป็นอะไร?
ผู้ฝึกยุทธ์ฝึกวิชาไม่ใช่เพื่อช่วงชิงอำนาจ แต่เพื่อให้เส้นทางผู้ฝึกยุทธ์แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพื่อกำราบถ้ำใต้ดิน!
หลัวอี้ชวนพยักหน้าเบาๆ เช่นกัน ร้อยปีที่ผ่านมา ผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหมดต่างทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ต่อสู้เพื่อกำราบถ้ำใต้ดิน อำนาจเป็นเพียงการยืมพลังในเส้นทางผู้ฝึกยุทธ์เท่านั้น ไม่ใช่จุบจบ!
ฉินเฟิ่งชิงหุบปากแต่โดยดี ฉันไม่พูดแล้ว รู้อยู่แล้ว ทุกคนถูกล่อลวงกันหมด
ทั้งสถานการณ์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ในตอนนี้ยังซับซ้อนอยู่บ้าง
หลี่ฉางเซิง ไม่ว่ายังไงก็ต้องสนับสนุนฟางผิงอยู่แล้ว
หลิวพั่วหลู่…ตอนนี้พูดยาก แต่ในถ้ำใต้ดิน หลิวพั่วหลู่ชื่นชมฟางผิงเช่นกัน เดิมทีเขาก็ไม่สนใจอำนาจอยู่แล้ว น่าจะยอมรับความคิดของฟางผิง
หวงจิ่งและอู๋ขุยซาน…ตอนนี้ไม่อาจพูดถึงท่าทีของพวกเขาได้เหมือนกัน
สองคนนี้อาจไม่สนใจเรื่องพวกนี้เสมอไป ไม่งั้นคงไม่มอบโอกาสให้ฟางผิงมากมายขนาดนี้ ขยายอิทธิพลไปไกล
“มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะเป็นแซ่ฟางจริงๆ แล้ว!”
ฉินเฟิ่งชิงกระจ่างแจ้งในใจ ช่างเถอะ ฉันไปกองตั้งมั่นเฝ้าระวังดีกว่า ลองเป็นเจ้าหน้าที่ประจำเมืองก็ได้
แต่ว่า…ห้องฝึกวิชาพลังฟ้าดิน รวมถึงการหลอมรวมสะพานฟ้าดินของขั้นห้า เรื่องพวกนี้ต้องทำยังไง?
ฉินเฟิ่งชิงขัดแย้งในใจอยู่บ้าง
ไปที่อื่นก็ไม่รู้อีกแล้ว หลอมรวมยังไง ไม่มีคนชี้แนะ ตอนนี้มีแค่ฟางผิงคนเดียวที่หลอมรวมสะพานฟ้าดินจนมีสภาพน่าเกลียดแบบนั้น
ฟางผิงไม่สนใจเขา เอ่ยต่อว่า “ครั้งนี้ฉันไม่สามารถลงไปต่อได้แล้ว ครั้งนี้ล่วงเกินยอดฝีมือขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินไปหลายคน ลงไปพวกเขาต้องฆ่าฉันแน่ แต่ว่ากำลังจะสร้างเมืองแล้ว พวกนายสามารถอยู่ที่นี่ได้ ฉินเฟิ่งชิง นายทำแผนที่ถ้ำใต้ดินออกมาหนึ่งฉบับมอบให้ทุกคน ของดีอยู่ที่ไหนบ้าง ยอดฝีมืออยู่ตรงไหน ทำสัญลักษณ์ออกมาให้หมด”
ในถ้ำใต้ดินฉินเฟิ่งชิงไม่ได้เดินเตร็ดเตร่เพียงอย่างเดียว
เจ้าหมอนี้อันที่จริงเป็นคนมีพรสวรรค์!
อย่างน้อยสถานที่ที่เขาเคยวิ่งผ่าน ต่อให้วิ่งเร็วแค่ไหน เขาก็จดจำได้ทั้งหมด ภูมิประเทศ สภาพคร่าวๆ
พวกเขาวิ่งมาสามวัน สามวันนี้ฉินเฟิ่งชิงแทบจะนำทางตั้งแต่ปากทางเดินไปจนถึงเมืองจู้หลิวได้
บางสถานที่ มีผลประโยชน์อยู่ เขาสนใจแค่วิ่งหนี ไม่ทันได้ไปค้นหา
ได้ยินฟางผิงให้เขาวาดแผนที่ขึ้นมา ฉินเฟิ่งชิงก็สีหน้าเปลี่ยนทันที ฟางผิงเผยแววตาอันตรายขึ้นมา “ทำไม? จะปฏิเสธ? แค่วาดแผนที่เท่านั้น ออกแรงเพื่อมหาวิทยาลัยหน่อย ยากขนาดนั้นเลยหรือไง? นายทนดูคนอื่นเอาชีวิตไปตายได้งั้นเหรอ? ทนดูคนอื่นคว้าอะไรกลับมาไม่ได้สักอย่างเลยงั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้พวกเราก็ไม่อาจเข้าไปได้แล้ว หากถูกพบตัวเข้า คงต้องถูกไล่ฆ่าจนตาย นายเข้าไปอีกครั้ง ยังไม่รู้ว่าต้องเป็นเดือนไหนปีไหน”
ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าจนใจ ผ่านไปสักพักก็เอ่ยว่า “งั้นอย่างน้อยต้องมีรางวัลเล็กน้อยสำหรับฉันบ้าง?”
“นั่นแน่นอนอยู่แล้ว มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่ขอให้นักศึกษาทำผลงานให้มหาวิทยาลัยฟรีๆ หรอก นั่นไม่ใช่จุดมุ่งหมายของมหาวิทยาลัย เรื่องที่พึ่งพาคนอยู่ได้ไม่นานอยู่แล้ว ใจคนสูญสลายอย่างง่ายดาย ฉันจะตัดสินใจแทนเอง ให้รางวัลนายสามร้อยคะแนน ตอนนี้ไม่คัดค้านแล้วสินะ?”
“ได้!”
ฉินเฟิ่งชิงตอบรับอย่างว่องไว สามร้อยคะแนน ไม่น้อยเลย!
นึกไม่ถึงว่าฟางผิงจะมีจิตสำนึกขนาดนี้
ฟางผิงไม่สนใจเช่นกัน สามร้อยคะแนนเท่านั้น รอฉินเฟิ่งชิงขายสินสงครามเขาให้มหาวิทยาลัย กำไรในนั้นก็จะได้กลับมาแล้ว
จากนั้นคะแนนยังต้องใช้ในมหาวิทยาลัย กลับไปกลับมาอยู่แบบนี้ ฉินเฟิ่งชิงก็ไม่ได้ผลประโยชน์แล้ว
กำไรของมหาวิทยาลัย นั่นก็เป็นกำไรของฟางผิง นี่เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว
ทุกคนไม่ได้แสดงท่าทีอะไรกับฉินเฟิ่งชิง กลับเผยความซาบซึ้งใจให้กับฟางผิง มีแผนที่ที่ชัดเจน นั่นย่อมมอบประโยชน์ให้กับทุกคนแล้ว
“พวกนายระวังตัวกันด้วย อย่าวิ่งไปไหนมั่วซั่ว ทั้งอย่าเข้าใกล้เมืองจู้หลิวมากเกินไป อีกอย่างถ้ำใต้ดินเพิ่งอุบัติ อันที่จริงหมู่บ้านหลายแห่งมีสายแร่พลังงานขนาดเล็กอยู่เหมือนกัน…”
ฟางผิงมองไปทางหลัวอี้ชวน “อธิการหลัว ครั้งนี้ต้องลำบากคุณแล้ว ก่อนหน้านี้พวกเราเร่งรีบเกินไป ไม่ทันได้สนใจเรื่องพวกนี้ ครั้งนี้หลังจากคุณนำทีมเข้าไป พยายามขุดของพวกนี้กลับมา ตอนนี้ทุกคนยังไม่ทันตระหนักถึงของพวกนี้ ก่อนที่พวกเรากลับมา อันที่จริงเมืองจู้หลิวเริ่มใช้มาตรการทำลายทุกสิ่งที่เป็นประโยชน์กับศัตรูแล้ว ชาวบ้านนอกเมืองจำนวนมากเริ่มย้ายเข้าไปรวมตัวในเมืองราชาแล้ว ยอดฝีมือขั้นหกของพวกเขาตายในสนามรบจำนวนมาก ตอนนี้ไม่อาจสนใจหมู่บ้านรอบนอกได้ขนาดนั้นแล้ว อพยพคนพวกนี้ สายแร่พลังงานไม่ถึงกับขุดออกไปทั้งหมด คนของถ้ำใต้ดินหนานเจียงยังไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้ ในอนาคตหลายปีนี้เกรงว่าคงกลับไปไม่ได้แล้ว คงไม่ทำเรื่องอย่างตัดรากฐานตัวเอง!”
ตอนนี้มนุษย์เข้าไปในถ้ำใต้ดินเป็นครั้งแรก
ทางถ้ำใต้ดิน โดยเฉพาะชาวบ้านรอบๆ เมืองคงไม่อาจนึกถึงจุดนี้ ชั่วชีวิตนี้บางทีอาจไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตที่ถิ่นเดิมได้แล้ว
หมู่บ้านพวกนั้นปกติจะมีสายแร่ขนาดเล็กอยู่
และของพวกนี้จะต้องใช้เงื่อนไขในตอนที่ถ้ำใต้ดินอุบัติใหม่ มนุษย์กลุ่มแรกเพิ่งเข้าไปเพื่อคว้ามาเท่านั้น
หลังจากนั้นแทบจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
ทั้งหน่วยทหาร กองกำลังของทางการพวกนี้ ในช่วงเวลาสั้นๆ จะมุ่งความสนใจกับการสร้างเมืองเป็นหลัก
ตอนนี้หลัวอี้ชวนแทบจะลืมไปว่าฟางผิงเป็นนักศึกษา ส่วนเขาเป็นคณบดี ฟังจบก็เอ่ยทันที “แน่นอน ครั้งนี้ต้องขุดหินพลังงานบางส่วนกลับมาให้ได้!”
————————