ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 435-2 ปีศาจเอย คนเอย ไม่ง่ายเลย (2)
ตอนที่ 435 ปีศาจเอย คนเอย ไม่ง่ายเลย (2)
…………….
เห็นสุนัขพันธุ์ปักกิ่งยังคงคำรามต่อ ปีศาจเขาทองไม่สนใจอีก ก้มหน้าก้มตาปลูกต้นไม้ ปล่อยให้มันส่งเสียต่อไป เขาไม่ไป แม้ราชาของพื้นที่หวงห้ามจะออกมา อย่างมากค่อยไปเวลานั้นก็ได้
ระหว่างที่เตรียมจะมองข้ามสุนัขพันธุ์ปักกิ่งตัวนั้น มันกลับคำรามออกมาหลายประโยค เวลานี้เจี่ยวโมโหขึ้นมาอยู่บ้างแล้ว
‘ปัง!’
‘ปัง!’
เกิดเป็นเสียงดังก้องราวกับตีกลองหนัง บนเขาสีทองของเจี่ยวระเบิดพลังฟ้าดินอย่างรุนแรงขึ้น ฟันไปทางสุนัขพันธุ์ปักกิ่งจนอีกฝ่ายเลือดเนื้อกระจุยกระจาย
นึกไม่ถึงว่าป่าร้อยอสูรจะใช้เผ่าพันธุ์ของมันมาข่มขู่มัน!
เผ่าพันธุ์ของปีศาจเขาทองไม่ได้มีแค่มันตัวเดียว มันเป็นเพียงหนึ่งในฝูง เป็นราชาปีศาจเขาทองในเขตแดนจ็ดทางใต้
ป่าราชันเจี่ยวเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย เวลานั้นมันออกมาจากพื้นที่หวงห้ามก็เพื่อทะลวงด่าน จึงเลือกที่พักชั่วคราวแห่งนี้ แต่เผ่าพันธุ์ปีศาจเขาทองไม่ได้ตามตัวเองออกมาด้วยกัน
ป่าร้อยอสูรก็เป็นพื้นที่อาศัยหลักของเผ่าพันธุ์ปีศาจเขาทองเช่นกัน
พลังฟ้าดินฟาดฟันออกไปติดต่อกัน สุนัขพันธุ์ปักกิ่งตัวนั้นแทบไม่ต่อต้าน ทั้งไม่กล้าต่อต้านด้วย กลับยังคงคำรามไม่หยุดหย่อน
พวกราชาหมดความอดทนแล้ว หากปีศาจเขาทองไม่ไปเข้าพบอีก นั่นหมายความว่ามันมีความคิดจะกบฏ ราชาจากพื้นที่หวงห้ามไม่อาจปล่อยให้มันรุกล้ำแหล่งแร่ของเมืองเยามู่
ฟันอีกฝ่ายไปยกใหญ่แล้ว แววตาของเจี่ยวก็ปรากฏความไม่พอใจวาบผ่านขึ้นมา
หลังจากนั้นสักพักเจี่ยวก็คำรามออกมา ใช้กรงเล็บตบสุนัขพันธุ์ปักกิ่งตัวนั้น ครู่ต่อมาก็ทะยานตัวขึ้นฟ้า มุ่งหน้าไปยังป่าร้อยอสูร
—
เขาสุนัขเม่น
ฟางผิงเก็บงำลมหายใจ มุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง
ไม่นานฟางผิงก็ข้ามเขามาหลายลูก มาถึงหุบเขาขนาดใหญ่ที่ฉินเฟิ่งชิงบอกไว้
เวลานี้กลางหุบเขาเงียบสงัดอย่างมาก
ฟางผิงไม่รู้ว่าตกลงหวงจิ่งจะมาหรือเปล่า รออยู่สักพักหนึ่ง ก่อนจะเผยตัวออกมา มองหาหวงจิ่งว่าอยู่ที่นี่หรือเปล่า
เพิ่งจะปรากฏตัว เงาดำร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากที่ใกล้ๆ
ฟางผิงระวังตัวอย่างหนัก รีบถอยหลังไป มองชัดแล้วว่าเป็นหวงจิ่ง เวลานี้ค่อยถอนหายใจว่า “อธิการ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ”
“ชู่ว!”
หวงจิ่งทำท่าบอกเป็นนัย กดเสียงว่า “มีสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดอยู่ที่นี่จริงๆ ห่างจากพวกเราไม่ไกล จุดลึกของหุบเขาก็คือที่อยู่อาศัยของมัน ฉันอาจไม่สามารถฆ่ามันได้ราบรื่นเสมอไป รอฉันล่ออีกฝ่ายไปแล้ว เธอก็แฝงตัวเข้าไป ดูว่าพอจะเอาหินพลังงานไปได้บางส่วนหรือเปล่า เอาไปได้จะดีที่สุด เอาไปไม่ได้ก็ไม่ต้องฝืน ฆ่าอีกฝ่ายไม่สำเร็จ เธอก็หนีไปซะ ไม่ต้องรออะไร ฉันจะส่งสัญญาณให้ จำไว้ว่าที่นี่อยู่ใกล้กับป่าร้อยอสูร แม้ควันหลงจากการต่อสู้ของขั้นเจ็ดจะไม่เยอะมาก แต่ก็ต้องระวังไม่ให้ดึงดูดความสนใจสัตว์ปีศาจจากป่าร้อยอสูร”
“อธิการครับ อีกฝ่ายแข็งแกร่งมากงั้นเหรอ?”
“ตอนนี้ยังไม่สามารถบอกได้ชัด มองจากพลัง มีโอกาสสูงที่จะอยู่ขั้นเจ็ดตอนต้นหรือตอนกลาง แต่ว่าสัตว์ปีศาจล้วนมีวิธีเอาตัวรอดเป็นพิเศษ อาจไม่สามารถฆ่ามันอย่างราบรื่นเสมอไป เธออย่าลืมว่าต้องเก็บงำลมหายใจตลอด หากถูกอีกฝ่ายค้นพบว่าเธอปะปนเข้าไปในรังมัน มีโอกาสสูงที่จะทิ้งฉันแล้วไปหาเธอแทน”
“ขั้นเจ็ดตอนต้นหรือตอนกลาง คุณจัดการน่าจะไม่มีปัญหาสินะครับ?”
ก่อนหน้านี้หวงจิ่งก็มีการเตรียมตัวมาแล้ว ฟางผิงคิดว่าหากไม่มีความมั่นใจเลย ตาเฒ่าคงไม่รับปากเข้ามาด้วยหรอก
หวงจิ่งกดเสียงว่า “เรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ สรุปแล้วระวังตัวหน่อย ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอเก็บงำลมหายใจได้ ฉันคงไม่กล้าให้เธอตามมาหรอก”
“เข้าใจแล้วครับ”
ระหว่างที่พูดฟางผิงก็เริ่มขุดดิน…หวงจิ่งเผยสีหน้าดำคล้ำ เอ่ยอย่างจนใจ “เธอจะทำอะไร?”
“ขุดดินไงครับ ขุดลงไปถึงใต้ดิน”
“แหล่งแร่อยู่ข้างหน้า ฉันไม่ได้บอกไปแล้วเหรอว่าอยู่ข้างในสุด?”
ฟางผิงพยักหน้าว่า “ผมรู้ ผมจะขุดเส้นทางไว้ก่อน เผื่ออีกฝ่ายย้อนกลับมาจริงๆ จะหนีได้สะดวกกว่า”
เจ้าเด็กนี้มีประสบการณ์หนีไม่ใช่น้อยๆ
ฟางผิงยังแนะนำประสบการณ์ของตัวเองต่อ “จะขุดเส้นทางเดียวไม่ได้ ต้องขุดไว้หลายเส้นทางหน่อย ไม่งั้นหากกลับมาจริงๆ โพรงที่ขุดจะมีการเคลื่อนไหว ถูกค้นพบได้ง่าย มีหลายเส้นทาง ถึงเวลานั้นกลับมาจริงๆ อีกฝ่ายก็จะหาตัวผมได้ยาก”
หวงจิ่งจนใจ ทำได้แค่พูดว่า “งั้นเธอรีบหน่อย อีกฝ่ายอาจจะเจอตัวฉันเหมือนกัน ตอนนี้ถ้าไม่ทำอะไรมันคงไม่ห่างจากรังแน่”
“เข้าใจแล้วครับ”
ฟางผิงเคลื่อนไหวอย่างว่องไว เวลานี้เขาไม่ได้ใช้ดาบผิงล่วนขุดอีกแล้ว แต่ใช้พลั่วที่สร้างจากโลหะผสมแทน
ของชิ้นนี้เขาตั้งใจเตรียมมาเป็นพิเศษ ใช้ขุดเจาะโดยเฉพาะ
ทั้งระดับยังไม่ต่ำ สร้างจากโลหะผสมระดับ B
หากถูกคนอื่นรู้เข้า เกรงว่าคงจะอิจฉาตาร้อนจนอยากฆ่าคนขึ้นมาทีเดียว
ยอดฝีมือขั้นห้าบางส่วน ส่วนมากล้วนใช้อาวุธโลหะผสมระดับ B ฟางผิงกลับแล้วใหญ่ ใช้โลหะผสมระดับ B มาสร้างพลั่วขุดเจาะ ฟุ่มเฟือยเกินไปแล้ว!
ฟางผิงไม่สนใจเรื่องนี้ คุณภาพแย่เกินไปจะขุดแร่ได้ยังไง?
สินแร่บางส่วนในแหล่งแร่พลังงานมีความแข็งค่อนข้างมาก คุณภาพแย่เกินไปแทบจะขุดไม่ได้ ครั้งก่อนเขายังใช้ดาบผิงล่วนขุดเปิดทางอยู่เลย
ขุดอยู่สักพัก ฟางผิงก็ยื่นหัวออกมาจากโพรง “อธิการ คุณล่อมันไปเลย ถึงจะฆ่ามันไม่ได้ก็สกัดไว้ให้นานหน่อย ใช่สิ ถ้ารู้สึกว่าฆ่าไม่ได้ คุณก็ทำเป็นอ่อนแอ แสร้งขี้ขลาดหน่อย มันจะได้ไม่เรียกพวกมาสนับสนุน อาจจะคิดฆ่าคุณทีเดียว คงไม่วกกลับมาเร็วขนาดนั้น…”
หวงจิ่งไร้เรี่ยวแรงอยู่บ้าง ฉันยังต้องให้นายสอนอีกหรือไง?
แต่จะว่าไปแล้ว ก่อนหน้านี้เขายังไม่เคยคิดจะแสร้งทำเป็นอ่อนแอจริงๆ
“บางทีฉันอาจต้องทำเป็นอ่อนแอก่อน ถ่วงเวลาให้ฟางผิงหน่อย จะทำให้อีกฝ่ายลดความระวังลงด้วยแล้วค่อยดูว่าจะสามารถหาโอกาสฆ่าอีกฝ่ายในรวดเดียวได้หรือเปล่า”
หวงจิ่งครุ่นคิด รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่บ้าง ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดอย่างเขา ต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน ยังต้องมาเรียนรู้ประสบการณ์จากเจ้าเด็กนี้ น่าขายหน้าจริงๆ
ผู้ฝึกยุทธ์น้อยครั้งที่จะมีคนแสร้งทำเป็นอ่อนแอ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่อีกฝ่ายไม่อาจเทียบกับตัวเองได้ นั่นต้องใช้พลังบดขยี้อยู่แล้ว สังหารอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว
ไม่สนใจฟางผิงอีก ครู่ต่อมาหวงจิ่งรอฟางผิงเข้าไปในโพรงแล้วก็ทะยานขึ้นฟ้าไปทันที ปะทุพลังออกมา
ในเวลาเดียวกัน ส่วนลึกของหุบเขา แรงกดดันที่แข็งแกร่งก็พวยพุ่งขึ้นมา แฝงมาด้วยโทสะอย่างเข้มข้น
สัตว์ปีศาจภายในหุบเขาสัมผัสถึงหวงจิ่งได้ตั้งนานแล้ว
แต่มันเฝ้าอยู่ที่แหล่งแร่มาตลอด คิดว่าแทนที่จะทำให้เรื่องเพิ่มขึ้นไม่สู้ลดไปหนึ่งเรื่องจะดีกว่า มีโอกาสที่อีกฝ่ายจะแค่ผ่านทางมาเหมือนกัน
นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะกล้ายั่วโทสะตัวเองขนาดนี้
คล้อยหลังจากที่หวงจิ่งแสดงพลังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงคำรามอย่างโมโหก็กระจายออกมาจากหุบเขา
เงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นในอากาศในชั่วพริบตา
ครู่ต่อมาข้างบนหุบเขาก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวติดต่อกัน
—
ใต้ดิน
ฟางผิงไม่ได้เงยหน้ามอง รอจนได้ยินความเคลื่อนไหว ฟางผิงก็เริ่มขุดเข้าไปในส่วนลึกอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ถึงขั้นห้าสูงสุดแล้ว หลอมกระดูกทองและกึ่งร่างทอง เขาจึงขุดดินได้ไวกว่าเดิม
แม้จะเจอก้อนหินบางส่วนขวางทาง ก็ถูกฟางผิงขุดเป็นรูราวกับเศษดินในชั่วพริบตา
ขุดอยู่พักใหญ่ ฟางผิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แหล่งแร่นี้ไม่ใหญ่จริงๆ
ส่วนลึกของหุบเขาไม่ได้ไกลมาก นึกไม่ถึงว่ายังจะเจอสินแร่ในแหล่งแร่พลังงาน
อย่าลืมว่าที่เมืองจู้หลิวครั้งนั้น เขาอยู่ห่างจากใจกลางแหล่งแร่กว่าสิบลี้ ขุดลงไปก็เจอสายแร่แล้ว สายแร่ขนาดใหญ่นั้นยืดยาวครอบคลุมรัศมีหลายสิบลี้
“ก็ถูก หากมีสายแร่ขนาดใหญ่จริงๆ ป่าร้อยอสูรไม่ได้อยู่ไกลมาก ในนั้นมีสัตว์ปีศาจมากมาย ต้องมีสัตว์ปีศาจค้นพบที่นี่อยู่แล้ว อาจจะไม่ให้สัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดตัวหนึ่งมาครอบครองเสมอไป”
แม้จะคิดอย่างนั้น ต่อให้สายแร่จะเล็กแค่ไหน ก็ไม่อาจแย่เกินไปได้ หากแย่เกินไป สัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดคงไม่อยู่ที่นี่เหมือนกัน
———————
…………….
