ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 439 ถ้ำใต้ดินที่ยุ่งวุ่นวาย (1)
ตอนที่ 439 ถ้ำใต้ดินที่ยุ่งวุ่นวาย (1)
…………….
“ราชาเจี่ยว มั่นใจนะว่าจะให้ฉันฟันท่าน?”
ฟางผิงถือกระบี่สั้น กระบี่สั้นสั่นคลอนไม่หยุด ฟางผิงจับไว้ในมือกลับรู้สึกเหมือนว่าในมือว่างเปล่า
อาวุธวิเศษแตกต่างออกไปจริงๆ
เจี่ยวไม่ตอบอะไร อันที่จริงมันก็พูดไม่ได้เหมือนกัน
ฟางผิงเห็นมันจ้องมองแต่กระบี่สั้น ในใจก่นด่าไม่หยุด นี่จะหาโอกาสให้เหล่าหวงเป็นแพะรับบาป
ประเด็นอยู่ที่จำเป็นด้วยหรือไง?
หรือว่ามันทำผิดพลาดอะไรไป?
ฟางผิงไม่ลังเลอีก หยิบกระบี่สั้นแทงไปที่ร่างของเจี่ยว
ครั้งนี้ใช้แรงน้อยมาก เขากลัวว่าเจี่ยวเจ็บแล้วจะกลืนเขาในคำเดียว
ผลปรากฏว่า…กระบี่สั้นกลับลื่นแฉลบ แทงไม่เข้าหนังสีทองชั้นนอกด้วยซ้ำ
เจี่ยวราวกับไม่พอใจอยู่บ้าง ตบกรงเล็บลงมา ฟางผิงจมไปใต้ดินอีกครั้ง
“นายรนหาที่เองนะ!”
ฟางผิงกัดฟัน ออกแรงแทงไปที่เจี่ยว!
‘เปรี้ยง!’
เกิดเสียงดังลั่น ฟางผิงถอยไปหลายก้าว แววตาของเจี่ยวแฝงท่าทีเย้ยหยัน นายอยากจะแทงทะลุการป้องกันของฉัน?
แม้จะถืออาวุธที่เกี่ยวข้องกับเจ้าต้นไม้โง่นั่น ฝีมืออ่อนแอเกินไป นั่นก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี
เจี่ยวกำลังเยาะเย้ยตัวเองอยู่!
ฟางผิงก่นด่าในใจ ได้ นายเยาะเย้ยฉัน งั้นฉันไม่เกรงใจจริงๆ แล้ว!
แทงมันไปสองครั้ง เจี่ยวกลับไม่ขยับเขยื้อน แสดงว่ามันอยากหาเรื่องจริงๆ ยืนปล่อยให้เขาแทง เขาก็จะไม่เกรงใจกับมันแล้ว
ถูกยั่วโทสะซะได้ เวลานี้จะใช้พลังฟ้าดินเพื่ออะไร!
มองเจี่ยวไปอีกที ดวงตาของมันเผยท่าทีแปลกใจขึ้นมา อ้าปากกว้างเหมือนจะอยากดูดกลืน
“ฉันว่าแล้ว…ฉันมันโง่จริงๆ!”
ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง รู้แล้วว่าตัวเองทำเรื่องโง่ลงไปจริงๆ
“ไม่สนแล้ว! ฟันมันสักร้อยครั้งแล้วค่อยว่ากัน!”
นึกมาถึงตรงนี้ ฟางผิงก็ปล่อยพลังฟ้าดินขึ้นมาอีกครั้ง เริ่มฟันไปที่เจี่ยว!
‘ฉึก!’
เจี่ยวไม่มีความคิดจะปัดป้อง ปล่อยให้ฟางผิงแทงไป ผลปรากฏว่า…แม้จะมีพลังฟ้าดิน ก็แทงผิวหนังสีทองเป็นรูเล็กๆ เท่านั้น ครั้งนี้เจี่ยวรู้ว่าพ่อครัวยังเป็นแค่ตัวไร้ประโยชน์จึงไม่คาดหวังเขาอีก
ครู่ต่อมา กระบี่สั้นก็ลอยขึ้นเอง
กระบี่ประกายสีทองวูบวาบ ก่อนจะแทงเข้าไปในผิวหนังของเจี่ยว เลือดสีทองค่อยๆ ไหลออกมา
ดวงตาขนาดใหญ่ของเจี่ยวปรากฎความไม่ยินยอมอยู่บ้าง กลับไม่มีความลังเลมากมาย กระบี่สั้นแทงเข้าไปหลายครั้ง ฟางผิงถึงกระทั่งเห็นกระดูกสีทองของมันถูกทำลายหลายชิ้น!
“ใจเด็ดชะมัด!”
ฟางผิงสั่นสะท้านในใจ สัตว์ปีศาจพวกนี้มีสติปัญญาแค่เล็กน้อยจริงๆ งั้นเหรอ?
เจี่ยวตัวนี้เหมือนจะมีสติปัญญาไม่น้อย
ฟางผิงมั่นใจว่า มันกำลังจะใช้เรื่องนี้หลอกคน…ไม่สิ หลอกปีศาจอย่างแน่นอน!
ทำตัวเองเจ็บหนักแบบนี้ มันคิดจะหลอกใครกัน?
ยังจงใจใช้กระบี่สั้นเล่มนี้ด้วย อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับกระบี่เล่มนี้เช่นกัน
“กระบี่สั้นเล่มนี้เป็นอาวุธวิเศษของใคร?”
ความคิดผุดขึ้นมาในหัวฟางผิงไม่ขาดสาย ยืนมองเจี่ยวกำลังทรมานตัวเอง
เจ้านี้บ้าไปแล้ว!
นอกจากแทงกระดูกตัวเองหัก ยังทำลายอวัยวะภายในไปไม่น้อย รวมถึงหัวสิทอง มันก็ยังสร้างความเสียหาย
เห็นว่าลมหายใจของมันแผ่วเบาลงเรื่อยๆ ฟางผิงก็อยากจะลองสักตั้ง
นี่…ถ้าหวงจิ่งออกมาจะฆ่ามันได้หรือเปล่า?
แม้จะเจอเจี่ยวหลายครั้งแล้วมีชีวิตรอดกลับมา แต่เมื่อกี้อีกฝ่ายผูกบัญชีแค้นกับเขาแล้ว ฟางผิงยังจำไม่ลืม
ในขณะที่ฟางผิงครุ่นคิด เจี่ยวก็หยุดการกระทำลง
ฟางผิงหยุดความคิดพวกนี้ไว้ในชั่วพริบตา มองกระบี่สั้นที่ลอยอยู่กลางอากาศ เจี่ยวคงไม่เอาไปหรอกนะ?
เจี่ยวนั้นเอาไปด้วยจริงๆ ทั้งยังพาฟางผิงไปด้วย!
ครู่ต่อมาเจี่ยวก็ทะยานขึ้นฟ้า พาฟางผิงบินไปทางเขาสุนัขเม่น
ไกลออกไปนั้น หวงจิ่งเผยท่าทีราวกับว่าเป็นเหมือนที่คาดไม่ผิด ครั้งนี้แพ้พนันแล้ว!
เจี่ยวไม่คิดจะปล่อยคน มันแค่อยากได้อาวุธวิเศษเท่านั้น
หวงจิ่งรอเจี่ยวออกไปสักพักแล้วก็ติดตามไปอย่างรวดเร็ว
—
เขาสุนัขเม่น
ฟางผิงตกสู่พื้นแล้ว เจี่ยวก็ควบคุมกระบี่สั้นให้กวัดแกว่งไปทั่ว ร่างของสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดก็ถูกกระบี่สั้นแทงไปหลายครั้งเหมือนกัน
ทางเดินใต้ดินถูกเจี่ยวทำลายอย่างราบคาบ
ในตอนที่ฟางผิงกำลังคาดเดาว่าต่อไปมันจะทำอะไร จู่ๆ กระบี่สั้นก็ลอยมาอยู่ตรงหน้าฟางผิง
ครู่ต่อมา พลังจิตใจของเจี่ยวก็ปรากฏเป็นภาพของป่าแห่งหนึ่ง
“ราชา ท่านจะให้ฉันกลับไปรอที่บ้านของท่านก่อน?”
เจี่ยวเผยสีหน้าคล้ายกับว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ หลังจากนั้นพลังจิตใจก็ห่อหุ้มฟางผิงเอาไว้ ก่อนจะแทรกซึมเข้าไปในร่างของฟางผิง
ฟางผิงหน้าเปลี่ยนสีอย่างต่อเนื่อง แม่งเหอะ นายกำลังทำอะไรอยู่?
ไม่นานพลังปราณในร่างกายของฟางผิงก็ถูกดึงออกไปเล็กน้อย เจี่ยวดูดเข้าไปในเขาทองของตัวเอง
พ่อครัวคนนี้ มีประโยชน์อยู่บ้างแล้ว!
นึกไม่ถึงว่าเขาจะสามารถปิดบังร่องรอยของตัวเองได้!
แค่เรื่องนี้เจี่ยวก็ตัดสินใจไม่กินเขาแล้ว ประเด็นยังอยู่ที่เหมือนกับอีกฝ่ายจะมีพลังงานเยอะขึ้น!
ทำเรื่องพวกนี้เสร็จแล้ว ลมหายใจของเจี่ยวก็ยิ่งแผ่วบางลง
ครู่ต่อมา ก็ไม่คิดสนใจฟางผิงอีก บินตุปัดตุเป๋ไปทางป่าร้อยอสูร มันต้องไปขอกำลังเสริม ถือโอกาสแจ้งข่าวกับพื้นที่หวงห้าม เจ้าต้นไม้โง่นั่นแทงเขา ผู้ส่งสารถูกฆ่า ผู้คุ้มกันถูกฆ่า ตัวเองเกือบเอาชีวิตไม่รอด…
ไม่จำเป็นต้องสนใจว่าจริงหรือเปล่า ตัวเองทำให้เป็นเรื่องจริงแล้ว หลังจากนี้คงไม่เลิกรากับเมืองเยามู่อย่างแน่นอน!
หรือพื้นที่หวงห้ามยังจะสามารถห้ามความแค้นของมันได้?
ความแค้นเช่นนี้ ราชาออกหน้ายังไม่มีประโยชน์
เจี่ยวไปแล้ว!
ไปแบบนี้เนี่ยนะ!
ฟางผิงนิ่งเป็นน้ำแข็งอยู่พักใหญ่ ก่อนจะรีบเก็บกระบี่สั้นกลับมา สัตว์ปีศาจตัวนี้ไปแล้ว ไปที่ไหนกัน?
ข้างหน้าคือป่าร้อยอสูร
มันทำตัวเองเจ็บหนักแล้วไปป่าร้อยอสูรทำไม?
ในระหว่างที่ฟางผิงใจลอย จู่ๆ หวงจิ่งก็ปรากฏตัวขึ้น หอบหายใจว่า “ไปเร็ว!”
“อธิการ…นี่…ตกลงมันเรื่องอะไร?”
“ฉันจะไปรู้ได้ไง!”
หวงจิ่งก็ใกล้บ้าแล้วเหมือนกัน ตอนนี้เขายังคงงุนงงอยู่เลย
อาวุธวิเศษอยู่ในมือฟางผิง
อีกฝ่ายไม่ได้ต้องการอาวุธวิเศษตั้งแต่แรก
แต่ไม่ได้ต้องการอาวุธวิเศษแล้วอีกฝ่ายกำลังทำอะไรอยู่?
หางตามองไปเห็นศพสัตว์ปีศาจนั่นบนพื้น หวงจิ่งก็แววตาวูบไหว ฟางผิงละล่ำละลักว่า “อธิการ อย่าแตะต้อง เจี่ยวเหมือนจะมีเป้าหมายอื่น พวกเราแตะต้อง มันต้องรู้ว่าเป็นฝีมือพวกเราแน่ กลับไปอาจจะถูกไล่ฆ่าไปถึงเมืองความหวังก็ได้”
“เป้าหมาย…”
ฟางผิงเห็นเจี่ยวออกไปไกลแล้ว ก็รีบเอ่ยว่า “ออกจากที่นี่ก่อนเถอะครับ เจี่ยวเหมือนจะสร้างสถานการณ์เท็จ อีกเดี๋ยวน่าจะพาปีศาจเข้ามา ออกไปแล้วค่อยว่ากัน! ใช่สิ อธิการ เห็นฉินเฟิ่งชิงหรือเปล่าครับ?”
“ไม่เห็น เธอล่ะ?”
“ไม่เห็นเหมือนกัน”
หวงจิ่งปวดหัวขึ้นมา ลงถ้ำใต้ดินกับเจ้าสองคนนี้ทำให้คนปวดหัวจริงๆ
มาถึงขั้นนี้ เขาแทบไม่รู้ว่าตกลงควรจะทำยังไง
“แร่พลังงานล่ะ?”
“ผมซ่อนไว้แล้ว เดี๋ยวค่อยกลับมาหา อธิการ เราไปกันก่อนเถอะครับ”
“ได้!”
ระหว่างที่พูด จู่ๆ หวงจิ่งก็ตะโกนเสียงดัง “ฉินเฟิ่งชิง! ไปเร็ว!”
ตะโกนติดต่อกันหลายครั้ง เวลานี้เงาร่างหนึ่งก็ปรากฏอยู่ในเขาลูกหนึ่งไม่ไกลมาก ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าดีใจอย่างบ้าคลั่ง แบกกระสอบขนาดใหญ่ ตอบกลับมาเสียงดังว่า “ไป!”
พูดจบ หมอนี้ก็ไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมา วิ่งไปข้างนอกเขาทันที!
หวงจิ่งถอนหายใจอย่างโล่งอก คว้าตัวฟางผิงก่อนจะไล่ตามเขาไป!
ไม่นานก็ตามฉินเฟิ่งชิงทัน
มองกระสอบที่เขาแบกไว้ข้างหลัง จู่ๆ หวงจิ่งก็ขมวดคิ้ว “คริสตัลพลังงาน?”
กระสอบของฉินเฟิ่งชิงมีปัญหา!
ฉินเฟิ่งชิงจับชายเสื้อหวงจิ่ง เบะปากหัวเราะไปพลาง “ไม่มีอะไรครับๆ ครั้งก่อนได้หินพลังงานมากลับถูกสัตว์ปีศาจไล่ฆ่า ผมเลยให้คนทำกระสอบเคลือบคริสตัลพลังงานหนึ่งชั้น”
หวงจิ่งปวดหัวขึ้นไปอีก เจ้าเด็กนี้เอาเรื่องจริงๆ!
กระสอบใหญ่บรรจุของอยู่เต็ม แม้จะมีคริสตัลพลังงานกั้นอยู่ เขาก็รับรู้ได้ถึงคลื่นพลังงานเบาบางอยู่ดี
เพิ่งคิดอยากถามต่อ หวงจิ่งกลับหน้าเปลี่ยนสีขึ้นมา หันไปมองข้างหลัง!
“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”
หวงจิ่งพึมพำ ไกลออกไปหลายร้อยลี้ แรงกดดันหลายสายพวยพุ่งขึ้นฟ้า
ยอดฝีมือขั้นเจ็ดขั้นแปดไม่อาจทำแบบนี้ได้แน่
นั่นเป็นลมหายใจของขั้นเก้า
“หนึ่งสาย…สามสาย…ห้าสาย!”
หวงจิ่งหน้าซีดเผือด เอ่ยอย่างตื่นตระหนกว่า “ลมหายใจขั้นเก้าห้าสาย รีบไปเร็ว เกิดเรื่องแล้ว!”
ชั่วพริบตาที่เขาตะโกนออกมา แรงกดดันสองสายก็เคลื่อนย้ายมาทางนี้ทันที
หวงจิ่งสีหน้าเปลี่ยนจนดูไม่ได้ ดึงพวกฟางผิงวิ่งหนี ผลปรากฏว่าข้างหน้า ทิศทางเมืองเยาขุยก็มีแรงกดดันสองสายจากขั้นเก้าเช่นกัน!
นี่ยังไม่พอ ทางตะวันออก เมืองแห่งหนึ่งที่ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์มาก่อนก็มีแรงกดดันของขั้นเก้าสองสายเช่นกัน
ที่หนึ่งแพร่กระจายไปอีกที่หนึ่งต่อเนื่องกันเรื่อยๆ…
ในตอนที่หวงจิ่งวิ่งหนีไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ ทั่วทั้งถ้ำใต้ดินราวกับตกสู่ความโกลาหลวุ่นวาย!
หวงจิ่งถลึงตามองฟางผิง ฟางผิงกลับน้อยใจจนอยากจะร้องไห้ นี่ไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย!
“อธิการ เจี่ยวเป็นคนทำ!”
“ฉันรู้!”
หวงจิ่งสีหน้าเปลี่ยนอย่างยิ่ง ลอยไปทางเมืองความหวัง พลางกัดฟันว่า “ตัวหายนะอย่างพวกเธอ…ทำให้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”
ตอนนี้แต่ละพื้นที่ต่างมีแรงกดดันอย่างแข็งแกร่งพวยพุ่งขึ้นมา!
ลมหายใจของขั้นเก้าปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง เชื่อมต่อกันทั่วทั้งถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้!
น้ำผึ้งหยดเดียวเป็นเหตุ!
ชั่วพริบตาที่ราชาห้าตนในป่าร้อยอสูรเผยความเดือดดาล พื้นที่แห่งอื่นก็มีการตอบสนองทั้งหมด
สถานการณ์เช่นนี้หากไม่ระวังอาจจะระเบิดสงครามใหญ่ได้
ประเด็นอยู่ที่…เกรงว่าเมืองความหวังจะตกสู่ความวุ่นวายแล้ว!
จู่ๆ ก็มีแรงกดดันจากขั้นเก้ากว่าสิบสายปรากฏขึ้น สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้จะไม่วุ่นวายได้ยังไง?
ตอนนี้หวงจิ่งแทบอยากจะลอยกลับไปทันที เรื่องนี้หากไม่อธิบายอย่างชัดเจน ประเทศจีนอาจจะเกิดความไม่สงบครั้งใหญ่แล้ว!
ถลึงตามองพวกฟางผิงอีกครั้ง ไอเวรสองคนนี้ ครั้งหน้าหากฉันต้องลงถ้ำใต้ดินกับพวกเธออีก ฉันจะเอาหัวชนกำแพงตายซะ!
ขุดแหล่งแร่ขนาดเล็กอยู่ดีๆ…ผลปรากฏว่ากลับลุกลามใหญ่โตถึงขนาดนี้!
