ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 441 เกิดเหตุไม่คาดฝันติดต่อกัน (1)
ตอนที่ 441 เกิดเหตุไม่คาดฝันติดต่อกัน (1)
เจี่ยวแทบไม่สนใจว่าเขาจะโมโหหรือเปล่า พุ่งไปก็ลงมือทันที!
ลำแสงพลังฟ้าดินขนาดใหญ่พุ่งมาถึงหน้าประตูเทียนเหมินในชั่วพริบตา
เจ้าเมืองเทียนเหมินโมโหอย่างถึงที่สุด ลงมือโดยพลัน พลังฟ้าดินถูกซัดออกไปป้องกันการจู่โจมของเจี่ยว
ตอนนี้เขายังลังเลอยู่บ้าง เห็นสัตว์ปีศาจสองตัวตามมาข้างหลังจึงไม่กล้าลงมือกับเจี่ยว
ความลังเลเสี้ยวพริบตานั้น เปิดโอกาสให้เจี่ยวเช่นกัน
ในตอนที่เจ้าเมืองเทียนเหมินปัดป้องการโจมตีครั้งแรก บนเขาสีทองของเจี่ยวก็มีลำแสงพลังฟ้าดินหลายสายพุ่งออกไปอีกครั้ง!
‘เปรี้ยง!’
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ครั้งนี้เจี่ยวไม่ได้โจมตีแค่ประตูเมือง แต่กระจายพลังไปทั่ว กำแพงเมืองรอบทิศทางบางส่วนถูกระเบิดพังถล่มทันที!
ยังไม่จบเพียงแค่นั้น จู่ๆ เจี่ยวก็ปะทุพลังจิตใจเต็มกำลัง ทหารชุดเกราะบางส่วนที่อยู่หน้าประตูเมืองแหลกเป็นเศษเนื้อในชั่วพริบตา
“รนหาที่ตาย!”
เจ้าเมืองเทียนเหมินที่ก่อนหน้านี้ยังลังเลอยู่บ้างมีโทสะจนถึงขีดสุด!
ราชาไม่อาจถูกหยามเกียรติได้
ปีศาจเขาทองมารังแกถึงหน้าประตู หากปล่อยเรื่องนี้ไปแบบนี้ เมืองเยามู่คงไม่มีคุณสมบัติให้อยู่ในเขตแดนเจ็ดทางใต้อีกแล้ว!
ครู่ต่อมา ข้างหน้าเจ้าเมืองเทียนเหมินก็เกิดการสั่นสะเทือนในอากาศ คลื่นที่ไร้รูปร่างพุ่งไปทางเจี่ยวทันที
เจี่ยวแทบไม่มีความคิดจะประมือกับเขา คำรามเสียงดังแล้ว จู่ๆ ร่างกายก็ขยายใหญ่ขึ้นมา
เสี้ยวพริบตานั้น เจี่ยวที่ตอนแรกขนาดตัวเท่าปีศาจสุนัขเม่นขั้นเจ็ดกลับขยายขึ้นมาหลายเท่า หัวจนถึงหางยาวเกือบหลายสิบเมตร
ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่ร่างกายขยายใหญ่ขึ้น เจี่ยวก็ระเบิดเสียงคำราม พุ่งชนเจ้าเมืองเทียนเหมินโดยตรง
‘เปรี้ยง!’
เกิดเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ข้างหลังนั้นสัตว์ปีศาจขนาดใหญ่สองตัวคำรามหลายประโยค
บ้านถูกทำลายจนราบคาบ ยังจะสนใจอะไรอีก?
เปรี้ยงๆๆ!
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ภายใต้ความไม่หวั่นเกรงของเจี่ยวก็ปะทะกับเจ้าเมืองเทียนเหมินหลายครั้ง กำแพงที่ประตูเมืองพังถล่มในชั่วพริบตา
ผู้คนในเมืองที่อยู่ใกล้ๆ นั้น ต่ำกว่าระดับสูงลงไปแทบจะถูกควันหลงสั่นสะเทือนจนตายในทันที
“เจ้ารนหาที่ตายเองนะ!”
เจ้าเมืองเทียนเหมินโมโหอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่อาจรับได้อีกแล้ว!
เสี้ยวนาทีนี้ข้างหน้าเจ้าเมืองเทียนเหมินไม่ได้เป็นคลื่นพลังจิตใจที่ไร้รูปร่างอีกต่อไป ต้นไม้สูงเสียดฟ้าปรากฏขึ้นกลางอากาศ
เมื่อต้นไม้ปรากฏ กิ่งก้านนับไม่ถ้วนก็พุ่งไปหาเจี่ยวทันที กิ่งก้านบางส่วนเริ่มเกี่ยวพันเจี่ยวเอาไว้
ใจกลางภายในเมือง ต้นไม้ขนาดมหึมาที่ราวกับยืนต้นตายก่อนหน้านี้ ค่อยๆ ขยับเล็กน้อย แผ่คลื่นพลังจิตใจมาจากที่ไกลๆ อย่างรวดเร็ว ในพลังจิตใจยังปะปนด้วยโทสะ ราวกับกำลังถามอะไรบางอย่าง!
สัตว์ปีศาจขั้นเก้าสองตัวที่อยู่ข้างหลังเจี่ยวก็ใช้คลื่นพลังจิตใจตอบกลับไปเช่นกัน
เห็นว่าทั้งสองฝ่ายเริ่มเจรจากัน เจี่ยวก็ร้อนใจขึ้นมาแล้ว!
“โฮก!”
คลื่นพลังจิตใจทั้งหมดถูกรบกวนด้วยเสียงคำราม ครู่ต่อมาบนเขาของเจี่ยวก็ระเบิดแสงสีทองอย่างเจิดจ้า!
“โฮก!”
ข้างหลังนั้น สัตว์ปีศาจสองตัวก็คำรามดังลั่นเช่นกัน ราชาเขาทองจะต่อสู้เดิมพันด้วยชีวิตแล้ว!
ยอดฝีมือขั้นแปดใช้พลังฟ้าดินปะทะกัน นั่นเป็นการต่อสู้ปกติ
แต่หากระเบิดสสารไม่แตกดับเมื่อไหร่ นั่นก็กลายเป็นการต่อสู้ที่ไม่ตายไม่ยอมเลิกราแล้ว
ตอนแรกเจ้าเมืองเทียนเหมินยังกำลังรอผลเจรจา เปิดฉากสงครามกับป่าร้อยอสูรอย่างไร้เหตุผลไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากให้เกิดขึ้น
ใครจะรู้ว่าเขาคิดยอมประนีประนอม เจี่ยวกลับไม่มีความคิดแบบนี้
ชั่วพริบตาที่สสารไม่แตกดับสีทองระเบิดออกมา กิ่งก้านที่อยู่ระหว่างความจริงและความว่างเปล่านับไม่ถ้วนนั้นก็ถูกทำลายทันที คลื่นพลังงานสลายไปในอากาศ
ไม่ใช่เพียงแค่นั้น นี่ยังไม่ถึงเวลาที่จะให้อีกฝ่ายทุ่มสุดชีวิต
เจี่ยวระเบิดสสารไม่แตกดับ ครู่ต่อมาก็ถลาออกมาจากแนวป้องกันของเจ้าเมืองเทียนเหมินตรงๆ ฝ่าเข้าไปในเมือง!
ปะทุพลังจิตใจเต็มกำลัง พลังงานสีทองหลายสายระเบิดภายในเมืองราวกับสายฟ้าฟาด
“ราชา!”
“ช่วยข้าด้วย!”
“ราชามู่!”
“…”
คนที่อ่อนแอในเมืองเยามู่ตายไปในชั่วพริบตา ผู้ฝึกยุทธ์บางส่วนที่นับว่าแข็งแกร่งอยู่บ้าง เลือดออกทั้งเจ็ดทวาร แผดร้องเสียงหลง
“สารเลว!”
เจ้าเมืองเทียนเหมินเดือดดาลอย่างยิ่ง ตะเบ็งเสียงด้วยโทสะ “เทพมู่ สังหารมัน!”
สิ้นเสียง เจ้าเมืองเทียนเหมินก็ทะลวงฝ่าอากาศมาปรากฏตรงหน้าเจี่ยวทันที ซัดฝ่ามือลงไป!
ผิวหนังสีทองของเจี่ยวระเบิดประกายแสงอย่างเจิดจ้า แผดเสียงคำรามขึ้นมา ไม่ได้พุ่งเป้าไปที่เจ้าเมืองเทียนเหมิน แต่เป็นสัตว์ปีศาจขั้นเก้าสองตัวที่ยังกำลังรออยู่ข้างหลัง
ถ้ามีคนเข้าใจภาษาสัตว์ปีศาจพวกนั้นก็คงเข้าใจสิ่งที่เจี่ยวกำลังถามออกไป ป่าร้อยอสูรมาถึงจุดที่ใครอยากฆ่าใครก็ฆ่าได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ผู้ส่งสารถูกฆ่า ผู้คุ้มกันถูฆ่า ตัวเองถูกโจมตี รังถูกทำลาย ตอนนี้ยังจะรออะไรอีก?
ป่าร้อยอสูรยังเป็นอาณาเขตของเผ่าพันธุ์ปีศาจหรือเปล่า?
ผู้ทรยศพวกนี้มารังแกถึงหน้าประตูแล้ว ตกลงยังกำลังรออะไรอยู่กัน รอจนเผ่าพันธุ์ปีศาจถูกฆ่าจนหมดอย่างนั้นเหรอ?
เสียงคำรามอย่างโมโหของเจี่ยวดังขึ้นติดต่อกันทำให้ร่างของสัตว์ปีศาจสองตัวสั่นระริกไม่หยุดหย่อน
ครู่ต่อมาเห็นเจ้าเมืองเทียนเหมินซัดฝ่ามือใส่เขาทองของเจี่ยวจนเกิดรอยปริแตก สัตว์ปีศาจสองตัวก็เคลื่อนไหวทันที!
สัตว์ปีศาจหนึ่งในนั้นที่รูปร่างคล้ายกับจระเข้ยักษ์ใช้หางกวาดไปทางเจ้าเมืองเทียนเหมิน
หางขนาดใหญ่นั้นยังไม่ทันไปถึง สิ่งก่อสร้างข้างล่างก็พังทลายในชั่วพริบตาแล้ว ประชากรนับไม่ถ้วนตายกลาดเกลื่อน ไม่ทันส่งเสียงร้องออกมาด้วยซ้ำ
เจ้าเมืองเทียนเหมินปะทุโทสะขึ้นมา!
ไม่คิดจะออมมืออีกแล้ว ซัดฝ่ามือผ่านอากาศ เกิดความสั่นสะเทือนในความว่างเปล่า พื้นดินแยกออกจากกัน สิ่งก่อสร้างนับไม่ถ้วนพังถล่ม พื้นดินข้างล่างยุบลงไปจนเห็นสายแร่พลังงานได้ชัดเจน!
ใจกลางเมือง ต้นไม้สูงเสียดฟ้าระเบิดพลังจิตใจอย่างรุนแรง!
สัตว์ปีศาจอีกตัวที่รูปร่างเหมือนสิงโต คำรามเสียงดังลั่นเช่นกัน ไถ่ถามออกไป!
คลื่นพลังจิตใจของต้นไม้ยักษ์ราวกับอธิบายอะไรบางอย่าง
เปิดฉากสงครามกับพื้นที่หวงห้าม ไม่ใช่ความต้องการของเมืองเยามู่
โดยเฉพาะการทำสงครามที่เมืองเยามู่ ปล่อยให้ต่อสู้ไปแบบนี้ เมืองเยามู่จะถูกทำลายจนสูญสิ้น!
ตอนนี้เจ้าเมืองเทียนเหมินประมือกับจระเข้ยักษ์แล้ว ภายใต้การทำสงครามของขั้นเก้า ปีศาจจระเข้ไม่มีความหวั่นเกรงแม้แต่น้อย ควันหลงนั้นสั่นสะเทือนในรัศมีนับพันเมตร ผู้ฝึกยุทธ์คุ้มกันเมืองนับพันแทบไร้เรี่ยวแรงต้านทาน เนื้อหนังปริแตก ตายไปอย่างน่าอเนจอนาถ
ส่วนเจี่ยว เวลานี้ก็ปะทะกับยอดฝีมือระดับสูงหลายคนของเมืองเทียนเหมินเช่นกัน
เจี่ยวที่อยู่ในร่างทองขั้นแปด แม้จะทำร้ายตัวเองจนเต็มไปด้วยบาดแผล พลังต่อสู้กลับยังแข็งแกร่งอย่างมาก ตอนนี้เผชิญหน้ากับขั้นแปดหนึ่งคน ขั้นเจ็ดอีกหลายคน ภายใต้การระเบิดเต็มกำลังก็ลากคนพวกนั้นไปยังส่วนลึกตลอดทาง!
ส่วนเรื่องที่เจ้าต้นไม้โง่กำลังอธิบาย…เจี่ยวก็จนใจเช่นกัน มันไม่สามารถขัดขวางได้
ทำได้เพียงจัดการไปก่อน ฝ่าเข้าไปในเขตใจกลาง ประมือกับเจ้าต้นไม้โง่นั่น ไม่แน่ว่าต่อสู้กันขึ้นมา เวลานั้นอธิบายก็ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว
—
ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันจนอากาศสั่นสะเทือน สิ่งก่อสร้างพังถล่ม พื้นดินแตกแยก ฟางผิงก็ฉวยโอกาสขุดดินจนไปถึงเมืองชั้นใน
ตอนนี้ฟางผิงรับรู้ได้ถึงแรงกดดันมหาศาลเช่นกัน!
บนท้องฟ้า ขั้นเก้ากำลังประมือกัน ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดคนอื่นๆ ก็กำลังต่อกรกับเจี่ยว
ควันหลงสั่นสะเทือนทำให้ผู้คนตายไปนับไม่ถ้วน หากฟางผิงพลังจิตใจไม่แข็งแกร่งพอ ตอนนี้สงสัยว่าตัวเองคงจะถูกสั่นสะเทือนตายแล้วเหมือนกัน
“แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
ฟางผิงสั่นสะท้านในใจ ไม่แปลกใจที่มนุษย์ไม่กล้าให้ยอดฝีมือบุกออกมาบนพื้นโลก ต่อให้ต้องจ่ายค่าตอบแทนที่ใหญ่ขนาดไหนก็ตาม!
ขั้นเก้าทั้งสองนั้น ตอนนี้ไม่แน่ใจว่ากำลังต่อสู้เดิมพันด้วยชีวิตหรือเปล่า อันที่จริงเจ้าเมืองเทียนเหมินยังมีใจคิดจะปกป้องเมืองเทียนเหมินอยู่บ้าง สถานการณ์แบบนี้ภายในรัศมีพันเมตร นอกจากยอดฝีมือระดับกลางที่มีจำนวนน้อยแล้ว คนอื่นๆ แทบจะตายเกลี้ยง!
“นี่ยังไม่ใช่การต่อสู้ที่เดิมพันด้วยชีวิต…หากขึ้นไปถึงพื้นโลก ภายใต้การต่อสู้เดิมพันชีวิตของขั้นเก้า สู้ไปด้วยถอยไปด้วย ต้องมีคนตายไปเท่าไหร่กัน?”
ฟางผิงขนพองสยองเกล้าอยู่บ้าง กระทั่งผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้เผชิญหน้ากับควันหลงของสงครามยังกดดัน ต้องระวังไม่ให้ถูกสั่นสะเทือนตาย
คนธรรมดาพวกนั้น เกรงว่าคงกลายเป็นเนื้อบดในชั่วพริบตา
เมืองขนาดใหญ่ภายในรัศมีหลายพันลี้ หากมีประชากรแน่นขนัด อาจจะมีคนตายนับหมื่นคน
สองฝ่ายปะทะกัน ควันหลังก็สามารถสั่นสะเทือนคนพวกนี้ตายได้ทันที
หาสถานที่ใกล้ๆ ภายในเมืองชั้นใน ก่อนฟางผิงจะซ่อนตัวอย่างระมัดระวังข้างสิ่งก่อสร้างที่พังถล่ม รู้สึกปวดหัวอยู่บ้าง
ตอนนี้ตัวเองควรทำยังไงดี?
ต้นไม้ยักษ์ที่อยู่ใจกลางเมืองเหมือนกำลังเจรจากับสิงโตตัวนั้นอยู่
ทั้งสองฝ่ายเจรจาอะไร เขาไม่เข้าใจ ทั้งไม่มีเสียงด้วย ต้นไม้ยักษ์และปีศาจสิงโตเหมือนจะใช้พลังจิตใจสื่อสารกัน
ฟางผิงไม่รู้ว่าจะต่อรองจนสำเร็จผลเมื่อไหร่
“ทำยังไงดี?”
“ทำยังไงถึงจะชักจูงให้ทั้งสองฝ่ายทำสงครามต่อไปได้?”
ฟางผิงชำเลืองมองเจี่ยวที่อยู่ไม่ไกลนั้นไปแวบหนึ่ง ตอนนี้เจี่ยวกำลังทุ่มสุดชีวิตเช่นกัน สู้อย่างเอาจริงเอาจัง ซัดยอดฝีมือขั้นเจ็ดขั้นแปดพวกนั้นถอยไปอย่างไม่ลดละ
ฟางผิงเห็นมันคล้ายคิดจะทะลวงมาถึงใจกลางเมือง หรือว่าต้องการแค่ฝ่ามาถึงใจกลางเมืองเท่านั้น?
คล้อยหลังจากที่พลังจิตใจของต้นไม้ยักษ์เคลื่อนไหวไม่ขาดสาย จู่ๆ ปีศาจสิงโตก็หันไปมองทางเจี่ยว แววตาประกายไอสังหาร
เจี่ยวคำรามอย่างโมโหขึ้นมา เป็นฝีมือของเยามู่นั่นแหละ!
ครู่ต่อมาจู่ๆ เจี่ยวก็ระเบิดเนื้อหนังตัวเอง เผยบาดแผลที่เห็นได้อย่างชัดเจนออกมา ในนั้นมีกลิ่นอายของเยามู่อย่างเข้มข้น
ปีศาจสิงโตมองไปทางต้นไม้ยักษ์ที่อยู่ใจกลางเมืองอีกครั้ง ดวงตาขนาดใหญ่เผยไอสังหารอย่างชัดเจน!
กลิ่นอายนี้ปลอมแปลงไม่ได้!
ตกลงเยามู่ลอบโจมตีปีศาจเขาทองหรือเปล่า?
เจ้าเมืองเทียนเหมินที่กำลังประมือกับจระเข้ยักษ์ เห็นฉากนี้ จู่ๆ ก็บันดาลโทสะขึ้นมา
“หยุดมือให้หมด! ราชาจระเข้ ราชาสิงโต นี่เป็นความเข้าใจผิด!”
เจ้าเมืองเทียนเหมินไม่ได้ใช้พลังจิตใจเจรจา แต่สื่อสารเป็นภาษาถ้ำใต้ดิน
เวลานี้เจ้าเมืองเทียนเหมินโมโหสุดขีด ชำเลืองมองสิ่งก่อสร้างในเมืองที่พังถล่ม พื้นดินแตกแยก แววตาก็ประกายความดุดัน ตะโกนกร้าวว่า “เทพมู่ไม่ได้ออกจากเมือง อยู่ภายในเมืองมาโดยตลอด! อาการบาดเจ็บของราชาเขาทอง…มีกลิ่นอายของเทพมู่ แต่ไม่ใช่ฝีมือของเทพมู่!”
“โฮก!”
ราชาปีศาจสองตัวยังไม่ทันเปิดปาก เจี่ยวก็เผยความโหดเหี้ยม อ้าปากออกมาทันที!
อ้าปากกว้างแล้วก็มีหลุมดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา กลืนผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดที่กำลังประมือกับมันคนหนึ่งลงท้องไปในคำเดียว!
“สารเลว ปีศาจเขาทอง เจ้ารนหาที่ตายเองนะ!”
เจ้าเมืองเทียนเหมินแทบจะโมโหจนกระอักเลือด ซัดฝ่ามือทะลวงอากาศ ชั่วพริบตาฝ่ามือก็เปลี่ยนเป็นขนาดใหญ่หลายเท่า ครอบคลุมทั้งฟ้าดิน พุ่งไปหาเจี่ยวทันที!
เจี่ยวระเบิดเสียงคำราม ทั่วร่างประกายแสงสีทองระยิบระยับ กลับไม่ได้ฝืนรับการโจมตี แต่พุ่งไปหาขบวนรบของผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงของเมืองเทียนเหมินพวกนั้นอย่างรวดเร็ว จู่ๆ ร่างกายก็หดเล็กลง ฟื้นฟูเป็นสภาพก่อนหน้านี้
ฝ่ามือขนาดใหญ่ไล่ตามฆ่าอยู่ตลอด ผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงพวกนั้นรีบถอยหลบ เวลานี้หางของจระเข้ยักษ์ก็ได้กวาดใส่ฝ่ามือนั้นจนสูญสลายไป
เจ้าเมืองเทียนเหมินเอ่ยอย่างโมโห “ปล่อยเขาออกมา!”
——————–
