ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 446-2 หนทางการถูกแทงใจครั้งแล้วครั้งเล่า (2)
ตอนที่ 446 หนทางการถูกแทงใจครั้งแล้วครั้งเล่า (2)
………………..
ฟางผิงชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง หรือนายไม่คิดจะคืนเงินอยู่แล้ว ไม่เป็นไร เซ็นสัญญาไปแล้ว นายเตรียมตัวขายชีวิตหลังจากนี้ละกัน
ไม่มีเงินคืน งั้นก็ขายชีวิตเถอะ
สำหรับความกล้าเสี่ยงชีวิตของฉินเฟิ่งชิง เสี่ยงอันตรายแล้ว ยังรอดกลับมาได้ ฟางผิงคิดว่ามีความจำเป็นต้องรั้งอยู่ที่มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แล้ว
คนอย่างฉินเฟิ่งชิงที่รักเงินมากกว่าชีวิตนั้นมีอยู่แล้ว ประเด็นอยู่ที่ตายกันไปหมดแล้ว
เหล่าฉินสามารถมีชีวิตรอดจนถึงตอนนี้ ฟางผิงคิดว่าคนประเภทนี้ไม่ควรจะปล่อยให้ตายเปล่า ยังสามารถใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ได้ วันไหนตายไปแล้วค่อยว่ากัน
สัญญาก็เซ็นแล้ว ฟางผิงไม่พูดมากอีก ควักหินพลังงานหลายก้อนออกมาจากด้านข้างร่างสัตว์ปีศาจโยนให้ฉินเฟิ่งชิง
ของสิ่งนี้ยืมจากมหาวิทยาลัยหรือยืมจากตัวเองล้วนเหมือนกัน
ตอนนี้ฟางผิงคิดว่าตัวเองและมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่มีความจำเป็นต้องแบ่งแยกให้ชัดเจนเกินไปแล้ว
ยังไง…ไม่ช้าก็เร็วต้องเป็นของตัวเองทั้งหมดอยู่ดี
ฉินเฟิ่งชิงกอดหินพลังงานด้วยใบหน้าชื่นมื่น ฟางผิงกลับไม่เกรงใจแม้แต่น้อย เอากระสอบใหญ่ของเขาโยนไปบนร่างสัตว์ปีศาจ ของพวกนี้เป็นของมหาวิทยาลัยแล้ว
ฉินเฟิ่งชิงใบหน้ากระตุก รับไม่ได้อยู่บ้าง
สรุปแล้ว…เหนื่อยแทบเป็นแทบตาย ท้ายที่สุดแลกเปลี่ยนเป็นหินพลังงานได้ไม่กี่ก้อน?
ทั้งยังติดหนี้ตั้งสองพันล้าน!
ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเองขาดทุนยังไงไม่รู้?
เขาก็ขุดหินพลังงานเหมือนกัน แม้จะน้อยหน่อย แต่กระสอบใหญ่ขนาดนั้นกลับแลกได้แค่ถือในมือนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกปวดใจ
มองฟางผิงที่โยนกระสอบเขาไปไว้ข้างศพปีศาจราวกับทิ้งถุงขยะ
เสียทีที่เขาประคบประหงมราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า คนกับคนเทียบกันแล้วช่างทำให้อยากร้องไห้จริงๆ
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ใช้สิ่งนี้ฝึกวิชาหรือไง?
คนเขาสามารถใช้หินพลังงานหลายจินมาฝึกวิชา พวกเขาแค่กรัมเดียวยังยากเลย!
นึกไม่ถึงว่าฉินเฟิ่งชิงจะทำตัวน่าสงสารขนาดนั้น แม่งเหอะ อยากอัดไอ้เวรสองคนที่อวดรวยให้ตายจริงๆ!
พวกเขากำลังคิดในใจ ฟางผิงกลับควักผลไม้ที่ลักษณะคล้ายกับองุ่นออกมา ก่อนจะส่งให้เฉินอวิ๋นซี “กินซะสิ”
เฉินอวิ๋นซีรับมา เผยสีหน้าแดงก่ำ กดเสียงว่า “อะไรเหรอ?”
“ผลไป๋ชุ่ย”
“อ่อ อร่อยหรือเปล่า?”
“ไม่รู้ ฉันไม่เคยกิน กินก็สิ้นเปลืองเสียเปล่าๆ เธอลองกินดู”
“อื้ม งั้นฉันกินล่ะนะ…”
เฉินอวิ๋นซีไม่เกรงใจแล้ว ในความเป็นจริง…เธอไม่รู้ว่าผลไป๋ชุ่ยคืออะไร
ครู่ต่อมาเฉินอวิ๋นซีก็เช็ดผลไม้กับเสื้อ จากนั้นก็กินลงไป
อาจารย์ขั้นหกที่อยู่ด้านข้างอยากพูดอะไรสักอย่าง กล้ามเนื้อหน้าแทบจะกระตุกเป็นพักๆ!
ผลไป๋ชุ่ย!
นี่ก็คือกินไปแล้ว?
กินง่ายๆ แบบนี้เนี่ยนะ?
ของประเภทนี้ในผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้า ถือเป็นผลไม้พลังงานที่มีประสิทธิภาพในการหลอมอวัยวะภายในยอดเยี่ยมที่สุด มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็ไม่มีเจ้าสิ่งนี้ หากมี มูลค่าแลกเปลี่ยนคงไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันคะแนน นั่นถือว่าต่ำที่สุดแล้ว!
อาจารย์ขั้นหกที่อยู่มหาวิทยาลัยอื่นมองเฉินอวิ๋นซีไปแวบหนึ่ง ก่อนจะมองฟางผิงอีกที…เจ้าพวกมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้มีเงินกันจริงๆ!
ผลไม้พลังงานมูลค่าสิบล้าน พูดว่ากินก็กินเลย ไม่ปวดใจสักนิดเลยหรือไง!
ประเด็นอยู่ที่คุณมีสิบล้านยังไม่อาจซื้อมันได้เสมอไป
คนที่รู้จักผลไป๋ชุ่ยมีไม่เยอะ เวลานี้หลายคนยังไม่ได้คิดอะไร เฉินอวิ๋นซีเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน กินไปลูกหนึ่งแล้วก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มเบิกบาน “อร่อย รสชาติออกหวานๆ”
ฟางผิงส่งไปให้อีกลูกหนึ่ง เวลานี้อาจารย์ขั้นหกอดไม่ได้อยู่บ้าง เห็นเฉินอวิ๋นซีกำลังจะกินลงไปก็รีบเอ่ยว่า “อย่าเพิ่งกิน…”
เขายังไม่ทันพูดจบ เฉินอวิ๋นซีก็กลืนไปแล้ว
“นี่มันผลไป๋ชุ่ย!”
อาจารย์ขั้นหกเผยสีหน้าเจ็บปวดอยู่บ้าง เอ่ยด้วยสีเย็นยะเยือก “กินหนึ่งผลภายในสามวันสามารถหลอมอวัยวะภายในตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงได้ไม่หยุด ใช้เวลารวดเร็ว ประสิทธิภาพล้ำเลิศ…สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว!”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ขั้นห้าพวกนั้นต่างเผยสีหน้าตกตะลึง หลอมยี่สิบชั่วโมงไม่หยุดเลย?
ทั้งยังต่อเนื่องสามวัน?
ตลอดเจ็ดสิบสองชั่วโมง ประสิทธิภาพเช่นนี้ เทียบได้กับพวกเขาฝึกวิชาในหนึ่งเดือน!
ทั้งประสิทธิภาพดีขนาดนี้ ไม่ได้หมายความว่ากินไปหนึ่งผลก็เทียบกับพวกเขาตราตรำฝึกถึงสองเดือนหรือไง?
“กินสองผล พลังงานจะมากเกินไป สี่ถึงห้าวันถึงจะย่อยสลาย อย่างน้อยจะสิ้นเปลืองประสิทธิภาพไปครึ่งหนึ่ง ฟุ่มเฟือยเกินไปแล้ว!”
อาจารย์ต่างมหาวิทยาลัยคนนี้ส่ายหน้าติดต่อกัน
ไม่เอ่ยถึงราคา ของสิ่งนี้หายากจริงๆ
เติบโตอยู่ในแหล่งแร่พลังงาน ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะหาได้ แม้ยอดฝีมือขั้นสุดยอดจะไม่ได้ใช้ แต่เพื่อลูกหลานรุ่นหลังก็คิดจะไขว่คว้ามาเช่นกัน น่าเสียดายที่หาไม่ได้
ฟางผิงเห็นเฉินอวิ๋นซีมองตัวเองก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันมีเยอะ ก่อนหน้านี้ยังดึงกลับมาทั้งเถา มีติดอยู่ตั้งเจ็ดแปดลูก กินไปไม่กี่ลูกไม่เป็นไรหรอก”
“อ่อ งั้นอย่าสิ้นเปลืองอีกเลย ฉันกินสองลูกก็พอแล้ว”
เฉินอวิ๋นซีไม่ใช่คนโง่ ได้ฟังอาจารย์พูดก็รู้ว่าผลไมนี้ล้ำค่าขนาดไหน
แต่…เฉินอวิ๋นซีรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเกรงใจเกินไป
เกรงใจเกินไปจะทำให้คนรู้สึกห่างเหินได้ เธอคิดว่าเธอกับฟางผิงไม่จำเป็นต้องห่างเหินขนาดนั้น
“กลับไปฉันจะลองปลูกที่มหาวิทยาลัยดู ใช้หินพลังงานปลูก อาจจะเติบโตก็ได้”
ทุกคนถูกแทงใจจนรู้สึกสิ้นหวังอีกครั้ง หินพลังงานของนายเยอะจนถึงกระทั่งปลูกผลไม้ได้แล้ว?
เอาเถอะ เห็นหินพลังงานเต็มกระสอบนั้น พวกเราเชื่อแล้วจริงๆ
ช่วงเวลานั้นทุกคนต่างไม่พูดออก
ฉินเฟิ่งชิงที่อยู่ด้านข้างกลับอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่พอเห็นแววตาแฝงไอสังหารจากฟางผิง เจ้าหมอนี้ก็หุบปากลงแต่โดยดี
ตอนนี้อย่าเพิ่งยั่วโทสะฟางผิง รอเขาทะลวงด่านแล้ว…ค่อยหาวิธี ‘ยืม’ ผลไม้กับฟางผิงอีกที
—
ฟางผิงไม่พูดอะไรแล้วเช่นกัน ยืดหูฟังปรมาจารย์พวกนั้นคุยกัน พร้อมทั้งสำรวจตัวเลขข้างหน้าตัวเองไปด้วย
ทรัพย์สิน : 12,000,000,000 (เปลี่ยนแปลง)
ปราณ : 5800 แคล (5999 แคล)
จิตใจ : 850 เฮิรตซ์ (899 เฮิรตซ์)
หลอมกระดูก : 177 ชิ้น (100%) , 29 ชิ้น (90%)
ช่องเก็บของ : 32 ลูกบาศก์เมตร (+)
ม่านพลังงาน : ค่าทรัพย์สินหนึ่งหมื่นต่อนาที
ค่าทรัพย์สินมีแค่หนึ่งหมื่นสองพันล้าน
แต่ก่อนหน้านี้เพื่อขยายช่องเก็บของ เขาสิ้นเปลืองไปหนึ่งหมื่นสี่พันล้าน รวมถึงเปิดใช้ม่านพลังงาน และสิ้นเปลืองบางอย่างก่อนหน้านี้ ค่าทรัพย์สินน่าจะเหลืออยู่ไม่ถึงสามพันล้าน
นี่หมายความว่าฟางผิงมีค่าทรัพย์สินเพิ่มขึ้นมาเก้าพันล้าน!
เก้าพันล้าน ผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด
ฟางผิงคำนวณเล็กน้อย นี่หมายความว่ายังไม่ได้รวมกับคะแนน คำนวณแต่ของพวกนั้นที่เขาเก็บไว้ส่วนตัว
ของดีไม่อาจถูกโยนออกไปอยู่แล้ว
หินพลังงานระดับสูงบางส่วน ฟางผิงเก็บเอาไว้ รวมถึงพวกอาวุธบางอย่างด้วย ครั้งนี้เขาไม่ได้เอาออกมา จะเตะตาเกินไป
ของพวกนี้ระบบคำนวณให้เก้าพันล้าน!
สองล้านคะแนน นั่นก็เป็นค่าทรัพย์สินสี่หมื่นล้าน
“พูดแบบนี้ หลังจากคำนวณคะแนนแล้ว ค่าทรัพย์สินฉันก็จะเกินห้าหมื่นล้านแล้ว?”
ครั้งนี้ของบางอย่างระบบก็ไม่ได้คำนวณให้เขา
อย่างเช่นศพของสัตว์ปีศาจ แม้ว่าเขาจะแบกกลับมา แต่ความจริงคือหวงจิ่งเป็นคนฆ่า เขาก็เอาให้หวงจิ่ง นี่จึงไม่นับเป็นของของเขา
“ไม่ถึงหนึ่งแสนล้าน…แต่ไม่เป็นไร กลับไปก็เกินห้าหมื่นล้านแล้ว! ทั้งช่องเก็บของยังขยายได้ถึงสามสิบลูกบาศก์เมตร ใช้อีกสักหมื่นล้าน ยังไงก็ได้กำไรเห็นๆ”
ฟางผิงกล้ามั่นใจว่าขั้นเก้ายังหาเงินได้เร็วไม่เท่าเขาด้วยซ้ำ
ไม่พูดถึงขั้นเก้า แม้ครั้งนี้เขาจะลงมาวันเดียว แต่เกรงว่าขั้นเก้าขั้นสุดยอดยังหาเงินได้เร็วไม่เท่าเขาเลย
“ครั้งนี้ไม่ได้ งั้นก็ลงมาครั้งหน้า! ครั้งเดียวห้าหมื่นล้าน สองครั้งก็เป็นแสนล้านแล้ว!”
ส่วนคำนวณคะแนน คะแนนหลายล้าน ตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ กลับไปมหาวิทยาลัยก่อนค่อยว่ากัน
ฟางผิงต้องการแค่คะแนน ส่วนใช้คะแนนทำอะไร ตอนนี้เขายังไม่คิดเยอะขนาดนั้น ไว้กลับไปก่อนละกัน
———————–
………………..