ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 448-2 การเดินทางหนึ่งวันของถ้ำใต้ดินสิ้นสุดแล้ว (2)
- Home
- ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน
- ตอนที่ 448-2 การเดินทางหนึ่งวันของถ้ำใต้ดินสิ้นสุดแล้ว (2)
ตอนที่ 448 การเดินทางหนึ่งวันของถ้ำใต้ดินสิ้นสุดแล้ว (2)
………………..
ตอนนี้ผู้เฝ้าประตูยังอยู่ในความตกตะลึง ผ่านไปสักพักค่อยเอ่ยอย่างไม่มั่นใจว่า “ฟางผิง?”
“ผมเอง”
“นี่คือ…”
“ศพสัตว์ปีศาจ”
“เหลวไหล!”
ผู้เฝ้าประตูไร้คำจะพูด นายเห็นฉันเป็นคนความจำเสื่อมหรือไง?
ประเด็นอยู่ที่เจ้าเด็กนี้เพิ่งจะเข้าไปหนึ่งวัน ทำไมถึงแบกศพสัตว์ปีศาจกลับมาได้?
เวลานี้ฟางผิงแทบจะยัดศพสัตว์ปีศาจออกมาได้แล้ว หัวเราะว่า “คืออย่างนี้…ครั้งนี้ผมเข้าไปในถ้ำใต้ดินบังเอิญเจอสัตว์ปีศาจและยอดฝีมือถ้ำต่อสู้กันพอดี สัตว์ปีศาจระดับสูงตายเป็นร้อยตัว ผมเลยเก็บกลับมาหนึ่งตัว คุณลุง คุณเชื่อหรือเปล่า?”
ผู้เฝ้าประตูมีแนวโน้มจะโมโหขึ้นมา ฟางผิงหัวเราะแห้งๆ ว่า “ล้อเล่น ผมคงไม่พูดอะไรมากแล้ว คุณถามคนอื่นเอาแล้วกัน ผมขอตัวก่อน”
เขาพูดจบ ห้องโลหะผสมก็มีคนเดินออกมาอีกคน เป็นยอดฝีมือจากหน่วยทหาร
ไม่สนใจว่าพวกฟางผิงจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า ยอดฝีมือในชุดทหารเดินออกมาก็เอ่ยว่า “ฟางผิงและฉินเฟิ่งชิง ช่วงนี้ไม่อนุญาตให้เข้าถ้ำใต้ดิน แจ้งให้ทางเข้าถ้ำใต้ดินอื่นๆ ด้วย หากสองคนนี้ยังไม่ได้รับอนุญาต ห้ามเข้าไปข้างในเด็ดขาด!”
ถ่ายทอดคำสั่งออกมาจริงๆ แล้ว
นี่เป็นเรื่องที่ยอดฝีมือพวกนั้นเพิ่งจะตระหนักได้ ทั้งต้องให้ความสำคัญด้วย
ฟางผิงและฉินเฟิ่งชิงเจ้าสองคนนี้ หากตอนนี้ยังไปถ้ำใต้ดินแห่งอื่น ก่อความวุ่นวายแบบนี้ขึ้นมาอีก ยอดฝีมือของประเทศจีนคงไม่พอใช้งานแล้วจริงๆ
แม้อยากจะก่อเรื่องก็ต้องรอให้เรื่องทางถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้สงบลงก่อน ยอดฝีมือสามารถดึงตัวออกมาได้ นั่นก็ไม่เป็นไรแล้ว
ไม่งั้นหากเกิดความวุ่นวายอีกถ้ำใต้ดินหนึ่ง พวกเขาคงต้องอกแตกตายแล้ว
ผู้เฝ้าประตูอึ้งไปเล็กน้อย ไม่อนุญาตให้เข้าถ้ำใต้ดิน
ฟางผิงถอนหายใจ จำเป็นด้วยหรือไง ฉันคนนี้เป็นคนไม่คำนึงถึงส่วนรวมขนาดนั้นเลย?
ครั้งนี้เพราะเหตุไม่คาดฝันเถอะ!
เป็นเหตุไม่คาดฝันจริงๆ!
เป็นฝีมือของเจี่ยว ครั้งนี้ฉันเข้าไปเพราะคิดจะขุดแร่เท่านั้น ใครจะรู้ว่ากลับเกิดเรื่องมากมายถึงขนาดนี้
เขารู้สึกไม่ยุติธรรม ฉินเฟิ่งชิงยิ่งรู้สึกไม่ยุติธรรมกว่าเขาซะอีก เอ่ยด้วยใบหน้าใสซื่อ “นี่ไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย? ฉันแค่ไปปล้นรังของปีศาจขั้นแปด ขุดอะไรที่ป่าราชันเจี่ยวไม่ได้สักนิด ห้ามฉันเข้าไปเนี่ยนะ?”
“แค่กๆ!”
ทุกคนสำลักไอขึ้นมาทันที ฟางผิงชะงักไปเหมือนกัน “นายยังไปกวาดรังของเจี่ยว?”
ฉินเฟิ่งชิงเอ็ดเสียงดัง “ไม่ต้องพูดถึงแล้ว เจ้าหมอนั่นจนจะตาย เป็นสัตว์ปีศาจที่จนที่สุดเท่าที่เคยเจอมา!”
ฟางผิงทำหน้าหมดคำพูด “ไร้สาระ ถ้ามันไม่จน คงไม่ไปปล้นเมืองเทียนเหมินหรอก”
“ก็ถูก ครั้งหน้าจะหาเป้าหมายใหม่ ไม่เอาแบบนี้แล้ว”
“ครั้งหน้า…ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เลย ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ยังคลี่คลายปัญหาไม่ได้ พวกเราก็รอติดอยู่ในบัญชีดำไปชั่วชีวิตเถอะ”
“นี่ก็ถูก”
ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าเสียดาย เอ่ยว่า “ไม่เป็นไร ฝึกวิชาก่อน ครั้งนี้ผ่านไปฉันคงขั้นห้าแล้ว ครั้งหน้าเข้าไปอีกครั้ง อยู่ให้นานหน่อย ไม่ออกมาแล้ว”
พวกเขาคุยกันอย่างออกรส ผู้เฝ้าประตูสีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก มองไปที่ชายชุดทหารแวบหนึ่ง
ชายชุดทหารปวดหัวอยู่บ้าง พยักหน้าเบาๆ อย่ามองฉัน เจ้าสองคนนี้เป็นตัวหายนะขนานแท้
เข้าไปวันเดียวก็ปั่นป่วนถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้จนสะท้านฟ้าสะเทือนดิน
คำสั่งถ่ายทอดลงมาจริงๆ ช่วงเวลาสั้นๆ นี้ไม่อนุญาตให้สองคนนี้เข้ามา
พวกฟางผิงไม่ได้รั้งตัวอยู่นาน เวลานี้กำลังทยอยออกไปข้างนอก
รวมทั้งเขาแบกศพปีศาจ ตลอดทางจึงมีคนมองไม่น้อย
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
“พวกฟางผิงกลับมาแล้ว!”
“ฟางผิงแบกศพปีศาจขั้นเจ็ดสภาพสมบูรณ์กลับมาด้วย!”
“หินพลังงานอีกมูลค่าแสนล้าน!”
“…”
ตอนที่พวกฟางผิงออกมาจากทางเดิน เขตทางใต้ก็เกิดความวุ่นวายทันที!
นักศึกษาและอาจารย์ที่อยู่เขตทางใต้รีบวิ่งเข้าไปมุงดู
อาจารย์หลายคนถึงกับเบิกตาค้าง เจ้าพวกนี้เพิ่งเข้าไปเมื่อวานไม่ใช่หรือไง?
ตกลงไปทำอะไรมากัน?
นี่คือไปปล้นเมืองถ้ำใต้ดิน?
ไม่สิ รังของสัตว์ปีศาจ?
ตาเฒ่าหลี่ที่เพิ่งไล่ตามมา เห็นทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัยก็โล่งอกเป็นอันดับแรก ก่อนจู่ๆ จะเข้ามาคว้าร่างสัตว์ปีศาจหมุนตัวเตรียมออกไป
ฟางผิงละล่ำละลักว่า “อาจารย์ นี่ไม่ใช่ของผม ของอธิการหวง”
“ฉันรู้แล้ว!”
ตาเฒ่าหลี่เผยสีหน้าขุ่นเคือง ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “ถ้ารู้ว่าจะง่ายแบบนี้ เร็วถึงขนาดนี้ ฉันไปเองก็คงดี จะให้เขาไปเพื่ออะไร!”
นี่แค่วันเดียวเท่านั้น!
วันเดียวแลกกับอาวุธวิเศษหนึ่งชิ้น เป็นเขาก็คงทำเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าต้องสิ้นเปลืองเวลาไม่น้อย ถ่วงรั้งการฝึกวิชา นี่ถึงได้มอบโอกาสให้เหล่าหวง
ใครจะรู้ว่าแทบไม่ได้เสียเวลาอะไรเลย
ตอนนี้ถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ก็เกิดเรื่องอีก ปรมาจารย์ภายในมหาวิทยาลัยออกไปหมด เขาเลยจำเป็นต้องออกจากด่านมารักษาการณ์แทน ยังไงมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ก็มีทรัพย์สินไม่น้อย ถูกคนฉวยโอกาสเข้ามาคงเป็นปัญหาแล้ว
พวกอาจารย์ที่ถอนตัวกลับมาต่างมองหน้ากัน ผ่านไปสักพักก็มีอาจารย์ยิ้มเฝื่อนๆ ขึ้นมา “คณบดีหลี่ เกรงว่าถ้าคุณไปคงไม่คิดว่าง่ายแล้ว”
“ทำไม? หวงจิ่งทำได้ หรือฉันจะทำไม่ได้?”
ตาเฒ่าหลี่ไม่พอใจอยู่บ้าง เห็นฉันเป็นขั้นแปดที่ไม่ได้เรื่องหรือไง?
ฟางผิงหัวเราะว่า “อันที่จริงก็ไม่ยาก อธิการหวงแค่ฆ่าสัตว์ปีศาจขั้นเจ็ดตัวหนึ่ง ต่อสู้กับสัตว์ปีศาจขั้นแปดอยู่พักใหญ่ ยังบังเอิญเจอเจี่ยวด้วยอีกตัว จากนั้นก็ไปทำลายป่าราชันเจี่ยว ไม่นับเป็นเรื่องอะไรจริงๆ”
จู่ๆ ตาเฒ่าหลี่ก็เงียบเสียงไป จ้องมองเขาอยู่พักใหญ่ แค่นเสียงว่า “ก็รู้แล้วว่าไม่ใช่เรื่องดี!”
ครั้งนี้เหล่าหวงคงตื่นเต้นพอแล้วสินะ?
ไม่จำเป็นต้องให้ฟางผิงพูดมาก แค่ฟังจากเรื่องพวกนี้ เขาก็รู้สึกว่าครั้งนี้หวงจิ่งต้องฟินอย่างแน่นอน ฟินจนหัวใจแทบหยุดเต้นเชียวล่ะ
กวาดสายตามองศพปีศาจ ตาเฒ่าหลี่ไม่มองต่ออีก มีความรู้สึกอิจฉาตาร้อนอยู่บ้าง เอ่ยปากว่า “ขั้นเจ็ด ต่ำเกินไป อย่างน้อยฉันต้องเป็นอาวุธวิเศษขั้นแปด ยกให้เหล่าหวงไปเถอะ”
ระหว่างที่พูด ตาเฒ่าหลี่ก็มองไปทางฟางผิง “เธอระวังตัวหน่อยละกัน”
ฟางผิงไม่เข้าใจ “อะไรเหรอครับ?”
“หลู่เฟิ่งโหรวจะออกด่านแล้ว น่าจะในสองวันนี้”
ระหว่างที่ตาเฒ่าหลี่พูดก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ครั้งก่อนเธอเอาน้ำแร่ชีวิตมาให้ฉันเป็นโหล อาจารย์เธอก็คิดจะหั่นเธอแล้ว ครั้งนี้เธอมอบอาวุธวิเศษให้เหล่าหวง…ไอ้หนู ฉันกลัวเธอถูกซ้อมตายจริงๆ อาจารย์เธอออกมาก็คงขั้นเจ็ดแล้ว เธอเอาอาวุธวิเศษมาได้ นึกไม่ถึงว่าจะมองข้ามอาจารย์ตัวเอง เหอะๆ…”
ฟางผิงเอ่ยด้วยใบหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้เป็นคนฆ่าสักหน่อย อธิการหวงฆ่าเองกับมือ”
“เอาเถอะ แม้เหล่าหวงจะฆ่าเองก็เอากลับมาไม่ได้อยู่ดี ฉันจะไม่รู้จักเขาได้ยังไง เธอมีความสามารถบางอย่างถึงเอากลับมาได้ แถมไม่ง่ายด้วย ยังไงเหล่าหวงก็ได้กำไรอยู่ดี”
ตาเฒ่าหลี่พูดไม่กี่ประโยค เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องกลัว หลู่เฟิ่งโหรวไม่ซ้อมเธอตายหรอก อย่างมากแค่จะอัดชุดใหญ่ เนื้อหนังหนาคงไม่จำเป็นต้องสนใจ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ไปเถอะ ไปเล่าเรื่องที่ห้องทำงานให้ละเอียด ตอนนี้พวกเหล่าอู๋อยู่ในถ้ำใต้ดินกันหมด อย่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นจะดีที่สุด…ใช่สิ เรื่องของถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้เกี่ยวข้องกับเธอหรือเปล่า?”
ฟางผิงรีบส่ายหน้า แน่นอนว่าไม่เกี่ยวกับผม เจี่ยวเป็นคนทำ
ฟางผิงไม่พูดมากเช่นกัน แบกร่างสัตว์ปีศาจและหินพลังงานพวกนั้นขึ้น ไม่นานก็ส่งเข้าไปในคลังสินค้าเขตทางใต้ พวกอาจารย์ที่ดูแลคลังสินค้าลูบศพสัตว์ปีศาจไม่วางมือ ทำเอาฟางผิงขนลุกอยู่บ้าง งานอดิเรกแบบนี้แปลกใหม่ดีจริงๆ
———————
………………..