ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 457 ขวางยังขวางไม่อยู่ (1)
ตอนที่ 457 ขวางยังขวางไม่อยู่ (1)
………………..
ไม่รอให้คนอื่นๆ รับบทสนทนา ฟางผิงเอ่ยอย่างเยือกเย็นว่า “ถ้านายอยากรนหาที่ตาย ฉันจะไม่ขวางนาย แต่พนันเงินห้าหมื่นล้าน ไม่อนุญาต! ยิ่งไปกว่านั้นนายมีเงินขนาดนั้นที่ไหนกัน?”
ฉินเฟิ่งชิงแค่นยิ้ม “นายรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่มี? นายคิดว่าทุกคนจนเหมือนนายหมดหรือไง แค่ห้าหมื่นล้านยังจะลังเล แต่จะว่าไปแล้ว ทรัพย์สินทั้งเนื้อทั้งตัวของนายน่าจะถึงห้าหมื่นล้านอยู่สินะ?”
ระหว่างที่พูด ฉินเฟิ่งชิงก็หัวเราะว่า “พวกเราไม่ได้จนเหมือนนายสักหน่อย นายลองถามพวกคนที่อยู่ตรงหน้านี่สิ ห้าหมื่นล้านนับเป็นเงินด้วยหรือไง?”
ฟางผิงโมโหจนหน้าดำหน้าแดง กัดฟันว่า “ใช่ ฉันจน แต่ถึงฉันจะจน นายจะดีกว่าฉันสักแค่ไหนเชียว? แม้นายจะควักห้าหมื่นล้านออกมา นายแพ้ เกรงว่าคงจะเหลือแค่กางเกงตัวเดียวเท่านั้น!”
บทสนทนาของทั้งสองคนทำให้จางอวี่ที่อยู่ด้านข้างแทบอยากจะอกแตกตายอยู่บ้าง
พวกนายสองคนอย่าทำแบบนี้ได้หรือเปล่า?
ด้านข้างนั้นพวกหลี่เฟยต่างขมวดคิ้วขึ้นมา เจ้าสองคนนี้พูดจริงงั้นเหรอ?
ห้าหมื่นล้าน…
พวกเขาไม่ถึงกับตัดขาดจากโลกภายนอก!
ห้าหมื่นล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ พวกเขาแค่อ่อนประสบการณ์ ไม่ค่อยได้เปิดหูเปิดตา แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่รู้มูลค่าอะไรเลย
อาวุธวิเศษหนึ่งชิ้น อันที่จริงมูลค่าราคายากที่จะประเมิน
ในสถานการณ์ทั่วไป ถึงขั้นนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องใช้เงินประมาณค่า หากจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ เศรษฐกิจคงล้มละลายไปนานแล้ว
เมื่อถึงระดับสูง หากพวกยอดฝีมือมีความจำเป็น อาจจะใช้ของดำเนินการแลกเปลี่ยน
อาวุธวิเศษขั้นเจ็ดก็มีการแบ่งระดับสูงต่ำเช่นกัน
หากแลกเปลี่ยนมูลค่าเป็นเงินจริงๆ น่าจะอยู่ระหว่างหนึ่งหมื่นล้านถึงหนึ่งหมื่นห้าร้อยล้าน
ห้าหมื่นล้านคงพอจะเป็นมูลค่าของอาวุธวิเศษขั้นเจ็ดตอนกลางสี่ชิ้นได้
ถ้าเป็นตอนต้นน่าจะประมาณห้าชิ้น
ทุกคนมองฉินเฟิ่งชิงอย่างสงสัยอยู่บ้าง ฉินเฟิ่งชิงเผยท่าทีไม่ใส่ใจ ควักผลไป๋ชุ่ยออกมาหนึ่งลูก กลืนเข้าไปในคำเดียว
ฟางผิงมองอย่างเจ็บปวดรวดร้าว!
นายบ้าไปแล้วสินะ?
ฉันแค่บอกว่าช่วงเวลาจำเป็นค่อยพิสูจน์กำลังทรัพย์ของตัวเอง ให้นายแกล้งทำหล่น ไม่ใช่ให้นายกินสักหน่อย!
นายไม่รู้หรือว่าฉันมีแค่ไม่กี่ลูก!
ฟางผิงเจ็บปวดในใจ จู่ๆ เจี่ยงเชาก็มองผลไม้พลังงานในมือตัวเอง รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจขึ้นมา!
ซูจื่อซู่ตกใจอยู่บ้าง พึมพำว่า “ผลไป๋ชุ่ย?”
ฉินเฟิ่งชิงทำหน้าราวกับไม่ใส่ใจ เอ่ยว่า “ทำไม? พูดไร้สาระกับพวกนายไปเยอะขนาดนั้นก็ต้องกระหายน้ำเป็นธรรมดา กินผลไม้หน่อยก็มีปัญหาหรือไง?”
“…”
ทุกคนหมดคำจะพูด ก่อนหน้านี้พวกเขายังดูแคลนนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้พวกนี้อยู่บ้าง
ตอนนี้…ทุกคนต่างมองหน้ากัน ใครก็ไม่ยอมเอ่ยปาก
ล้อกันเล่นแล้ว!
พนันห้าหมื่นล้าน!
หลี่เฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเจิ้งหนานฉีแวบหนึ่ง เจิ้งหนานฉียังคงรักษาความเคร่งขรึม เอ่ยเรียบนิ่งว่า “นายมั่นใจว่าจะส่งเงินให้พวกเราฟรีๆ? อีกอย่างพวกเราก็ไม่ได้ขาดแคลนเงิน…”
ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอย่างแปลกใจว่า “ห้าหมื่นล้านเป็นแค่มูลค่าเท่านั้น ถ้านายไม่ต้องการเงิน งั้นก็เปลี่ยนเป็นหินพลังงานได้ ฝั่งฉันมีหินพลังงานฝึกวิชาหลายร้อยจินเหมือนกัน…”
ฟางผิงอธิบายว่า “ก็คือหินพลังงานขั้นเก้านั่นแหละ”
“หลายร้อยจิน…”
พวกหลี่เฟยสั่นสะท้านในใจอีกครั้ง ไม่ใช่บอกว่าผู้ฝึกยุทธ์ข้างนอกจนมากหรือไง?
ไม่ใช่บอกว่าทุกคนฝึกวิชาด้วยความยากลำบาก?
ก็ถูกที่ฝั่งพวกเขามีเยอะมาก แต่นั่นไม่ใช่ของพวกเขาแค่คนเดียว เป็นสิ่งที่หลายคนใช้ฝึกวิชาร่วมกัน นั่นไม่ใช่ทรัพย์สินส่วนตัวของพวกเขาเพียงคนใดคนหนึ่ง!
ทรัพย์สินส่วนตัวของพวกเขาไม่นับว่าเยอะขนาดนั้น
แต่ตอนนี้ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าคนหนึ่งนึกไม่ถึงว่าจะร่ำรวยกว่าพวกเขา
ถ้าก่อนหน้านี้สงสัย ตอนนี้ทุกคนกลับเชื่อแล้ว
ในตอนที่พวกเขาอยู่ขั้นสี่ขั้นห้า ผลไป๋ชุ่ยแทบจะเป็นของดีที่หาได้ยาก
ตอนนี้อีกฝ่ายกลับกินเล่นเหมือนเป็นขนม เจ้าหมอนี่บอกว่าเขามีห้าหมื่นล้าน ทุกคนเชื่อขึ้นมาจริงๆ แล้ว
พวกเขาสบสายตากันอีกครั้ง เจี่ยงเชาทำหน้าลิงโลดขึ้นมา เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “นายโล้น นายจะพนันห้าหมื่นล้านกับพวกเราจริงๆ เหรอ? นายเพิ่งจะขั้นห้าตอนต้น พนันเยอะขนาดนี้ แพ้แล้ว ถึงเวลานั้นถ้าร้องไห้ขี้มูกโป่งฉันก็จะไม่คืนให้นายหรอกนะ”
ฉินเฟิ่งชิงแค่นหัวเราะว่า “ห้าหมื่นล้านจะทำให้ฉันร้องไห้ได้? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันจะแพ้หรือไง? จริงสิ พวกนายมีเงินกันสินะ? ถ้าไม่มีอย่ามาสิ้นเปลืองเวลาฉัน ให้อาจารย์ฉันเล่นเป็นเพื่อนพวกนาย ประลองปลอมๆ ไปก็พอแล้ว คงเป็นเรื่องในไม่กี่นาทีเท่านั้น…”
ในกลุ่มนั้นมีคนเอ่ยอย่างเยือกเย็นว่า “พวกเราไม่มีเงินสด แต่ทรัพยากรฝึกวิชามูลค่าห้าหมื่นล้าน ไม่นับว่าเรื่องใหญ่อะไร! กลัวแค่นายไม่กล้าเท่านั้น!”
เจี่ยงเชาเอ่ยด้วยสีหน้าเบิกบาน “นายโล้น ผลไป๋ชุ่ยผลไม้พลังงานพวกนี้มีเยอะหรือเปล่า? ฉันไม่อยากได้เงิน ทั้งไม่อยากได้หินพลังงาน ฉันต้องการผลไม้พลังงาน”
“ฉันยังไม่มีศพสัตว์ปีศาจเก็บไว้เลย มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ของพวกนายมีศพสัตว์ปีศาจตัวหนึ่งไม่ใช่หรือไง? ของนี้เอามาพนันได้หรือเปล่าล่ะ?”
“…”
ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องเล็ก ในมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ มีเงินก็สามารถแลกเปลี่ยนทุกอย่างได้แล้ว ถ้าฉันจะแลก ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ขอแค่มูลค่าอยู่ในขอบเขตไม่ต่างกันมาก ผลไม้พลังงาน หินพลังงาน ศพสัตว์ปีศาจ น้ำแร่ชีวิต นี่ล้วนเป็นเรื่องเล็ก”
“น้ำแร่ชีวิต?”
เวลานี้กระทั่งพวกหลี่เฟยยังตกตะลึง หลี่เฟยเอ่ยว่า “พวกนายก็มีน้ำแร่ชีวิต?”
ของพวกนี้อันที่จริงแม้จะเป็นฝั่งพวกเขาก็ไม่ได้มีมากมาย
แม้จะดูเหมือนไม่มาก แต่พวกเขายังคงหวั่นไหวไม่น้อย เจิ้งหนานฉีเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “ฉันจะเอาน้ำแร่ชีวิต!”
“ไม่มีปัญหา!”
ฉินเฟิ่งชิงพูดจบก็เอ่ยว่า “พวกนายล่ะ?”
ระหว่างที่เขาพูด ฟางผิงก็ส่งสายตาเป็นนัยไปที่รองเท้าของเจี่ยงเชา
ฉินเฟิ่งชิงเข้าใจทันที ของดี ก่อนจะมองเจี่ยงเชาว่า “นายอ้วน ฉันอยากได้รองเท้าของนาย!”
“อันนี้ไม่ได้…”
เจี่ยงเชาปฏิเสธทันที “นี่เป็นอาวุธวิเศษ พวกเรายังต้องใช้ในขั้นเจ็ด…”
“อาวุธวิเศษ!”
ฉินเฟิ่งชิงกู่ร้องในใจ แม่งเหอะ ไม่แปลกใจที่ฟางผิงอยากได้!
ฟางผิงที่อยู่ด้านข้าง ส่งสัญญาณเป็นนัยอีกครั้ง ใช้พลังจิตใจเคาะที่หัวเขาห้าครั้ง
“อาวุธวิเศษห้าชิ้น!”
เวลานี้ฉินเฟิ่งชิงสมองแล่นไวเป็นพิเศษ เอ่ยเสียงดังว่า “อาวุธวิเศษห้าชิ้น จะทำก็ทำ ไม่ทำก็ไม่ต้องทำ! ของทั่วไปไม่เข้าตาฉันอยู่แล้ว พวกนายก็รู้ว่าฉันไม่ได้ขาดแคลนผลไม้พลังงานหรือหินพลังงานพวกนั้น ของอื่นๆ ก็ไม่จำเป็นกับฉัน อาวุธวิเศษกลับไม่เลว สามารถเก็บไว้ได้ จะพนันหรือเปล่า ไม่พนันก็อย่ามาเสียเวลากับฉัน รีบไสหัวไปเร็วๆ ซะ!”
เห็นพวกเจิ้งหนานฉีเงียบไปอยู่บ้าง ฟางผิงจึงตะโกนขึ้นทันที “ฉินเฟิ่งชิง ทำเกินไปแล้ว! อาวุธวิเศษต่างเป็นที่ต้องการอยู่แล้ว นายคนเดียวจำเป็นต้องใช้อาวุธวิเศษถึงห้าชิ้นเลยหรือไง?”
ระหว่างที่พูด จู่ๆ ฟางผิงก็ชะงักไป มองไปยังทุกคนด้วยสีหน้ารู้สึกผิด เอ่ยอย่างกระอักกระอ่วนว่า “พวกรุ่นพี่อย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ได้มีความหมายนั้น…”
นี่ไม่ใช่สื่ออย่างชัดเจนหรือว่าพวกเขาจะต้องแพ้?
เวลานั้นสีหน้าของทุกคนแทบจะดูไม่ได้
ประโยคที่ว่า ‘ไม่ได้ตั้งใจ’ ของฟางผิง ยิ่งตอกย้ำคำพูดก่อนหน้านี้ของเจ้าหัวล้านให้เห็นชัดเจน นักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้พวกนี้ดูแคลนพวกเขาอย่างยิ่ง
ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าแทบไม่เห็นขั้นหกอย่างพวกเขาอยู่ในสายตา
คนพวกนี้อายุยังน้อยเหมือนกัน แม้จะเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจอะไรอย่างเจี่ยงเชาก็เผยสีหน้าไม่พอใจ เอ่ยปากว่า “ฟางผิง นายคิดว่าพวกเราจะแพ้ให้กับเขางั้นเหรอ?”
—————–
………………..
