ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 457-3 ขวางยังขวางไม่อยู่ (3)

ตอนที่ 457 ขวางยังขวางไม่อยู่ (3)

………………..

ไม่สิ…จู่ๆ รัฐมนตรหวังก็ได้สติขึ้นมา ทำไมฉันถึงมั่นใจว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะเอาชนะได้?

เจ้าเด็กพวกนี้ต่อให้แย่ขนาดไหนก็มีสองคนอยู่ขั้นหกตอนปลาย!

อีกอย่าง ครั้งนี้จากคำพูดของพวกเขา ห้าคนลงสนาม งั้นสามคนตอนกลาง สองคนตอนปลาย ความสามารถแบบนี้แข็งแกร่งอย่างมาก

แต่ทำไม…เขากลับมั่นใจว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะหลอกเอาอาวุธวิเศษห้าชิ้นไปได้ล่ะ?

แม้จะคิดแบบนั้น ตอนแรกเขาก็เคยครุ่นคิดเรื่องนี้มาก่อน แต่เวลานี้รัฐมนตรีหวังยังเอ่ยด้วยใบหน้าจริงจังว่า “เจิ้งหนานฉี พวกเธอครุ่นคิดกันดีจริงๆ แล้วเหรอ? อาวุธวิเศษห้าชิ้น…ถ้าพวกเธอแพ้เอากลับมาไม่ได้แล้วนะ! แน่นอนว่าทางมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้…”

ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยอึกอักว่า “ทางมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้”

รัฐมนตรีหวังม่านตาหดเกร็งเล็กน้อย เจ้าเด็กพวกนี้ร่วมมือกันวางแผนชัดๆ!

สูดลมหายใจเข้าลึก รัฐมนตรีหวังเอ่ยต่อว่า “ถ้ามหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้แพ้ งั้นทรัพยากรห้าหมื่นล้านนี้ พวกเธอก็ต้องควักออกมา นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากให้พวกเราเป็นพยานจริงๆ มีผลลัพธ์ขึ้นมา กระทรวงการศึกษา สมาพันธ์ผู้ฝึกยุทธ์และมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ล้วนเป็นพยานได้! พวกเธอคิดดีแล้วจริงๆ?”

ฉินเฟิ่งชิงเล่นละครอย่างสมบทบาท เอ่ยว่า “ห้าหมื่นล้านเท่านั้น เงินแค่เล็กน้อย ไม่มีปัญหา แพ้แล้วใครจะยังเบี้ยวหนี้ได้? ใช่หรือเปล่า ฟางผิง?”

ฟางผิงเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ไม่ใช่เงินของฉันสักหน่อย ฉันจะไปรู้กับนายได้ยังไง”

ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยนทันที หมายความว่ายังไง?

หากแพ้จริงๆ นายจะทรยศฉัน?

ฉินเฟิ่งชิงพูดออกมาว่าเงินแค่เล็กน้อย เจี่ยงเชาคิดว่าไม่อาจให้เจ้าหัวล้านนี้ดูถูกได้จึงเอ่ยทันที “อาวุธวิเศษห้าชิ้นเท่านั้น พวกเรามีสิบคน จะจ่ายสิ่งแลกเปลี่ยนนี้ไม่ไหวได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น มีคนจะส่งเงินให้ฟรีๆ ถึงเวลานั้นรัฐมนตรีต้องช่วยจัดการ อย่าให้คนเบี้ยวหนี้นะครับ”

“ไม่เป็นอย่างนั้นหรอก ผู้ฝึกยุทธ์เดิมพันกัน เดิมทีต้องได้รับอนุญาตก่อน เว้นเสียแต่ว่าจะอยู่ในถ้ำใต้ดิน ไม่งั้นต้องถูกจัดการอยู่แล้ว”

รัฐมนตรีหวังกลับไม่ได้เข้าข้างใคร ก็เหมือนฟางผิงไปท้าประลองที่สำนักครั้งก่อน อีกฝ่ายบอกว่าหากเขาแพ้ให้ทิ้งอาวุธไว้ นี่ก็เป็นกฏเหมือนกัน

“งั้นก็ดี”

เจี่ยงเชาหัวเราะขึ้นมา มองไปทางฉินเฟิ่งชิงว่า “นายโล้น ครั้งนี้แพ้แล้ว เกรงว่านายคงต้องเหลือแต่กางเกง ทำเป็นพูดดี ห้าหมื่นล้านคงเป็นทรัพย์สินทั้งเนื้อทั้งตัวนายแล้วสินะ?”

ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าเปลี่ยน แค่นเสียงในลำคอ

นายจะประเมินฉันสูงเกินไปแล้ว!

เงินห้าหมื่นล้าน?

ห้าหยวนฉันยังแทบไม่มีเลยเถอะ!

แต่เจ้าพวกนี้มีเงินกันจริงๆ!

อาวุธวิเศษห้าชิ้นบอกให้ควักออกมาก็ควักออกมาได้เลย หรือก่อนหน้านี้ฟางผิงหมายถึงห้าแสนล้านกันนะ?

นึกมาถึงตรงนี้ ฉินเฟิ่งชิงก็มองฟางผิงไปแวบหนึ่ง

ฟางผิงไม่ได้มองเขา เขาสื่อว่าห้าหมื่นล้านจริงๆ แม้ว่าจะอยากปอกลอกคนพวกนี้จนหมดตัว แต่ถ้าทำแบบนั้นจริงๆ ก็เป็นปัญหาแล้ว

ตอนนี้สิบคน เฉลี่ยนแล้วก็คือห้าพันล้านต่อหนึ่งคน

หนึ่งคนให้อาวุธครึ่งชิ้นเท่านั้น น่าจะไม่มีปัญหาสินะ?

‘ความสามารถของพวกเราอ่อนแอกว่าพวกเขา ชนะของเล็กน้อยแค่นี้ ผู้อาวุโสของพวกเขาคงไม่มีหน้ามาทวงกลับไปหรอกมั้ง?’

ฟางผิงครุ่นคิดเรื่องพวกนี้ในใจ ใบหน้ากลับเผยท่าทีขัดแย้งอยู่บ้าง ถอนหายใจว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ รุ่นพี่หลี่ รุ่นพี่เจิ้ง…ยังไงฉินเฟิ่งชิงก็เป็นคนของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ เกรงว่าฉันคงต้องลงสนามเหมือนกัน”

หลี่เฟยยิ้มอย่างเรียบนิ่ง “รุ่นน้องฟางไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ ฉันก็อยากเปิดหูเปิดตาเหมือนกัน ความเก่งกาจของนักศึกษาอันดับหนึ่งมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ หวังว่ารุ่นน้องฟางจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวัง”

ฟางผิงยิ้มเจื่อนๆ อีกครั้ง เอ่ยด้วยสีหน้าจนใจ “หวังว่าทุกคนจะไม่ทำให้บาดเจ็บถึงรากฐานกัน แม้จะแลกเปลี่ยนความรู้ สิ้นสุดเรื่องนี้แล้วก็คือเพื่อนกัน อีกอย่างเรื่องครั้งนี้ ฉินเฟิ่งชิง…”

ระหว่างที่ฟางผิงพูดก็มองไปยังฉินเฟิ่งชิง ตำหนิว่า “ไม่ว่าจะยังไง นายก็ต้องขอโทษพวกรุ่นพี่ นักศึกษามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ของเรา ยังคงต้องมีความรับผิดชอบในเรื่องนี้”

ฉินเฟิ่งชิงพยักหน้าว่า “งั้นก็ได้!”

พูดจบ ฉินเฟิ่งก็เอ่ยต่อว่า “พรุ่งนี้แปดโมงเช้าเจอกันที่สนามกีฬาหมายเลขหนึ่ง! ทั้งสองฝ่ายลงสนามห้าคน แล้วแต่พวกนายว่าใครจะลง ทางพวกเรารับประกันว่าจะเป็นนักศึกษาทั้งหมด ไม่อาจปลอมแปลงได้ ทั้งอายุไม่เยอะกว่าพวกนายอย่างแน่นอน! วางใจเถอะ นักศึกษามหาวิทยาลัยพวกเราชนะได้ก็แพ้ได้เช่นกัน!”

“พวกเราก็เหมือนกัน!”

เจี่ยงเชาแค่นเสียง “ถ้านายรู้สึกว่าระดับขั้นพวกเราสูงกว่าพวกนาย งั้นพวกเราจะให้พวกซู่ซู่ลงสนาม…”

“แค่กๆ!”

เจิ้งหนานฉีกระแอมไอ อย่าประมาทเกินไป ขั้นหกตอนต้น เนื่องจากหนึ่งประตูซานเจียวยังไม่ปิดผนึกจึงไม่ได้แข็งแกร่งกว่าขั้นห้าสูงสุดเท่าไหร่ ถ้าจะให้ปลอดภัยจริงๆ พวกเขาลงห้าคนจะดีกว่า

หากเกิดเหตุไม่คาดฝัน เสียอาวุธวิเศษห้าชิ้นไปจริงๆ กลับไปพวกเขาก็ยุ่งแล้ว

อันที่จริงฉินเฟิ่งชิงอยากให้ขั้นหกตอนต้นอย่างพวกเขาลงสนามด้วยซ้ำ แต่คิดดูแล้ว เรื่องแทบไม่เกี่ยวกับตัวเองจึงเอ่ยไปอย่างอวดดีว่า “ไม่จำเป็น พวกนายใครแข็งแกร่งที่สุดก็ให้คนนั้นลง สำหรับอัจฉริยะอย่างพวกฉัน ไม่มีอุปสรรคเรื่องระดับขั้นอยู่แล้ว!”

“ได้ สบายจริงๆ!”

เจี่ยงเชาหัวเราะว่า “นายโล้น ก่อนหน้านี้เห็นนายขัดหูขัดตา ตอนนี้นายกลับรื่นหูรื่นตาไม่น้อย เดี๋ยวหลังจากนี้นายเหลือแต่ตัวแล้ว วางใจเถอะ ฉันจะเหลือกางเกงให้นายสวมตัวหนึ่ง!”

ฉินเฟิ่งชิงเบ้ปากว่า “ถ้านายแพ้ ฉันก็จะไม่เกรงใจเหมือนกัน รองเท้าคู่นี้ของนาย ฉันถูกใจซะแล้ว!”

จู่ๆ ฟางผิงก็ถลึงตาใส่เขา!

ต้องการรองเท้าไปเพื่ออะไร!

รองเท้าอาวุธวิเศษใช้สำหรับวิ่งหนี พวกเราแทบไม่จำเป็นต้องใช้ นี่เตรียมไว้ให้พวกอาจารย์…แต่พวกอาจารย์ก็เหมือนไม่จำเป็นต้องใช้เหมือนกัน

ทั้งสองฝ่ายไม่นานก็เซ็นชื่อในสัญญา

พวกปรมาจารย์ไม่ได้เซ็นชื่อ แค่เป็นพยานไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้น

ตกลงใครจะหลอกใครกันแน่?

ตอนนี้ดูแล้ว พวกเจี่ยงเชาฝีมือแข็งแกร่งกว่า พูดออกไปกลัวจะคิดว่าพวกเจี่ยงเชาใช้อำนาจรังแกผู้อื่น บีบเค้นพวกฉินเฟิ่งชิง

แต่ความเป็นจริงเป็นยังไงล่ะ?

รัฐมนตรีหวังกวาดสายตามองไปยังพวกฟางผิง ทั้งมองไปทางตาเฒ่าหลี่ที่เผยสีหน้าเบิกบาน เห็นได้ชัดว่ามหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นฝ่ายขุดกับดักไว้

แต่แม้จะรู้ว่าเป็นกับดัก พวกเจี่ยงเชาแพ้ก็ขายหน้าอย่างยิ่งอยู่ดี

แพ้ให้อาจารย์ขั้นหกไม่เป็นไร พวกอาจารย์อายุมากแล้ว มีประสบการณ์โชกโชน

แพ้ให้นักศึกษาที่อายุน้อยกว่าพวกเขา ความสามารถอ่อนด้อยกว่า การทำร้ายจิตใจเช่นนี้ เขากังวลว่าเด็กวัยรุ่นพวกนี้จะรับไม่ไหว

ประเด็นอยู่ที่…อาวุธวิเศษห้าชิ้น!

กระทั่งเขายังหวั่นไหวเลย!

นี่ไม่ใช่เรื่องมีเงินหรือไม่มีเงินแล้ว พืชปีศาจสัตว์ปีศาจไม่ได้ฆ่าง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้นครั้งเดียวได้ตั้งห้าชิ้น

“หากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ชนะ…นั่นก็น่ากลัวแล้ว! พวกหลู่เฟิ่งโหรว มีอาวุธวิเศษอยู่ในมือคนละชิ้น…เกรงว่าการจัดอันดับน่าจะมีการเปลี่ยนแปลงใหม่แล้ว”

ส่วนพวกเจี่ยงเชา กลับไปจะถูกซ้อมตายหรือเปล่า รัฐมนตรีหวังก็อับจนหนทางเหมือนกัน

เสียอาวุธวิเศษไปครึ่งหนึ่ง คงไม่ถึงกับถูกซ้อมตาย แต่ไร้ประโยชน์ถึงขั้นนั้น เกรงว่าพวกผู้อาวุโสจากเขาต้านสมุทรคงจะโมโหจนกระอักเลือดได้

ผู้อาวุโสพวกนั้น ตอนนี้ยังไม่รู้สึกถึงขั้นที่ว่าทายาทรุ่นหลังของพวกเขาไร้ประโยชน์ขนาดนั้นจริงๆ

—————