ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 472-2 ทะลวงขั้นหก (2)

ตอนที่ 472 ทะลวงขั้นหก (2)

………………..

เขาฝึกวิชาอย่างยากลำบาก จนถึงตอนนี้ยังหลอมอวัยวะภายในได้ไม่ถึงครึ่งหนึ่ง อยากเข้าสู่ขั้นห้าตอนกลาง ยังต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่ง

แต่ฟางผิงล่ะ!

แค่ฟันดาบออกไปส่งๆ เท่านั้น ประตูซานเจียวก็ออกมาแล้ว!

ทั้งยังสามบานในครั้งเดียว!

“ขั้นหกแล้ว!”

“ตอนฉันขั้นสาม เขายังไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์เลย ฉันขั้นห้า เขาอยู่ขั้นหก…”

ฉินเฟิ่งชิงแทบจะอิจฉาตาร้อน ฉันอยากยืมไหล่ใครสักคน ให้ฉันซบร้องไห้สักสามวันสามคืน น่าเศร้าเกินไปแล้ว เศร้าจนเขาไม่อยากฝึกวิชาต่ออยู่บ้าง

ครู่ต่อมาฉินเฟิ่งชิงก็หมุนตัววิ่ง

เขาเห็นฟางผิงมองเขาอยู่!

เจ้ามารร้ายนั่นมองเขา!

จะมาอวดกับตัวเองสินะ!

ฉวยโอกาสที่ประตูซานเจียวเขายังไม่หลอมรวมกัน วิ่งก่อนแล้วค่อยว่ากัน หากไม่วิ่งอีก เดี๋ยวต้องถูกทำร้ายจิตใจอย่างบ้าคลั่งแน่ เขารับความน้อยเนื้อต่ำใจนี้ไม่ไหว

—

“ฉินเฟิ่งชิงไม่เป็นไรสินะ?”

ฟางผิงใช้หางตากวาดมองฉินเฟิ่งชิงไปแวบหนึ่ง เจ้าหมอนั่นวิ่งเร็วขนาดนั้นทำไมกัน ทำเงินหาย?

ไม่มีเวลาให้สนใจฉินเฟิ่งชิงแล้ว!

ตอนนี้ประตูบานสุดท้ายถูกเบียดออกมาแล้ว

เปรี้ยง!

ฟางผิงสัมผัสได้ถึงพลังงานที่มาจากข้างในประตูเช่นกัน

พลังงานสายนี้กำลังถ่ายทอดให้เขา!

ประตูสามบานที่เปิดอ้ามีพลังงานพรั่งพรูออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่ได้สร้างทางเดินพลังงานอะไรไว้ แต่ฟางผิงรับรู้ได้อย่างชัดเจน พลังงานมหาศาลพวกนี้กำลังถาโถมเข้ามาในร่างกายเขา เปลี่ยนแปลงพื้นฐานร่างกาย หลอมเส้นเอ็นกระดูกของเขา

พลังงานเช่นนี้ไม่ใช่พลังฟ้าดิน ทั้งไม่ใช่พลังจิตใจและพลังปราณด้วยเช่นกัน

เหมือนจะเป็น…พลังชีวิตมากกว่า

ไม่สิ พลังที่คล้ายกับแสงอาทิตย์

เขาราวกับเป็นหญ้าอ่อนต้นหนึ่ง กำลังดูดกลืนพลังงานพวกนี้ไม่หยุดหย่อน กึ่งร่างทองกำลังบีบตัวอยู่ตลอด โปร่งใสขึ้นยิ่งกว่าเดิม

กระดูกทองกำลังดูดซับพลังงานที่ไม่รู้มาจากที่ใดเหมือนกัน แสงสีทองสว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าเดิม

พลังจิตใจถูกหลอมครั้งแล้วครั้งเล่า กลอกกลิ้งอยู่ตลอดเวลา

ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้ฟางผิงล่องลอยราวกับเทพเซียน แทบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ จู่ๆ ร่างของฟางผิงก็สั่นสะท้าน ถูกดึงออกมาจากความรู้สึกนั้น

ครู่ต่อมา ฟางผิงกลับรู้สึกยากจะรับได้อย่างยิ่ง

ทั่วร่างมีลมรั่วออกไป!

ไม่ใช่ลมรั่ว ประตูซานเจียว…เหมือนจะมีการรั่วไหลพลังงานออกไป

เมื่อก่อนฟางผิงแทบไม่มีความสัมผัสไวต่อการสูญเสียปราณและพลังจิตใจ ถึงกระทั่งไม่รู้สึกเลย

แต่เสี้ยวพริบตานี้ฟางผิงรับรู้แล้ว

ประตูสามบานกำลังปล่อยพลังงานบางส่วนออกไปข้างนอก

ประตูบานแรกปลดปล่อยพลังปราณ

ประตูบานที่สองปลดปล่อยพลังจิตใจ

ประตูบานที่สาม…ปลดปล่อยพลังชีวิต!

ขั้นหกสูงสุด หรือเป็นอมตะได้?

ประตูบานนี้ปิดผนึกแล้ว พลังชีวิตไม่หลั่งไหลอีก ไม่หลั่งไหลอีกไม่ใช่อมตะแล้วจะยังไงอีก?

“ผู้ฝึกยุทธ์ไม่ต้องการความอมตะ!”

ครู่ต่อมา เสียงตะโกนเยียบเย็นก็ดังขึ้น!

ผู้ที่พูดไม่ใช่หลู่เฟิ่งโหรว แต่เป็นถังเฟิง

ถังเฟิงทะยานในอากาศ เอ่ยเสียงดังว่า “ขั้นหกสูงสุดไม่อาจเป็นอมตะ ผู้ฝึกยุทธ์อย่างพวกเราไม่ต้องการความอมตะ! ความอมตะมีแต่จะทำให้เธอขี้ขลาดตาขาว ตอนที่ควรตาย ปิดผนึกหรือไม่ปิด มีอะไรแตกต่างกัน!”

ฟางผิงเผยสีหน้าหมดคำพูด ผมแค่พูดไปเท่านั้น หัวสิงโตกลับโมโหขึ้นมาซะงั้น

ฉันฝึกวิชามาถึงขั้นนี้แล้ว แค่ทำความเข้าใจช่วงเวลาชีวิตของผู้ฝึกยุทธ์เท่านั้น หัวสิงโตกลับระเบิดอารมณ์ ถึงขั้นเจ็ดก็เริ่มเหิมเกริมซะแล้ว

ตอนนี้ฟางผิงสงสัยอย่างหนักแล้วว่า ก่อนหน้านี้หัวสิงโตแกล้งสนับสนุนตัวเองเพราะทำเป็นอ่อนแอหรือเปล่า รอทะลวงขั้นเจ็ดแล้วค่อยมาจัดการตัวเองอีกที

มีความเป็นไปได้สูง!

คนเลือดเย็น!

ไม่มีเวลาสนใจเขาอีก ฟางผิงไม่ได้เป็นทำให้ประตูซานเจียวกลับเข้าไป แบกประตูซานเจียวอย่างโอ้อวดพลางมองตัวเลขข้างหน้า

ทรัพย์สิน : 92,400,000,000 (เปลี่ยนแปลง)

ปราณ : 4500 แคล (6999 แคล)

จิตใจ : 250 เฮิรตซ์ (929 เฮิรตซ์)

หลอมกระดูก : 117 ชิ้น (100%) , 29 ชิ้น (90%)

ช่องเก็บของ : 32 ลูกบาศก์เมตร (+)

ม่านพลังงาน : ค่าทรัพย์สินหนึ่งหมื่นต่อนาที

“แข็งแกร่งขนาดนี้เลย?”

ฟางผิงม่านตาหดเกร็ง พลังงานเมื่อครู่ตกลงเป็นพลังงานอะไรกันแน่?

จู่ๆ ฟางผิงก็ชกหมัดออกไป!

เปรี้ยง!

เกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว ชายฝั่งพังถล่มลงมาในชั่วพริบตา!

ถังเฟิงเห็นแบบนั้นก็ตะโกนว่า “ห้าสิบล้าน!”

แม่งเหอะ หลายวันก่อนเจ้าเด็กนี้ให้คนมาปรับเขาสามสิบล้าน ตอนนี้ถูกฉันคว้าโอกาสบ้างแล้ว

ฟางผิงคร้านจะสนใจเขา เอ่ยด้วยสีหน้าไม่ใส่ใจ “หักไปเถอะครับ มหาวิทยาลัยยังติดหนี้ผมอยู่เลย…คิดเป็นเก้าพันห้าร้อยล้านละกัน”

แค่ชายหาดนิดเดียวเท่านั้น ถล่มก็ถล่มสิ ยังจะมาหักฉันห้าสิบล้าน เอาเถอะ ฉันไม่สนใจหรอก คิดว่าฉันจนเหมือนนายหรือไง?

ตอนนี้ฟางผิงจ้องมองชายหาดที่พังถล่มในรัศมีหลายสิบเมตร จู่ๆ ก็เบะปากหัวเราะขึ้นมา!

แข็งแกร่งจริงๆ!

เขานึกไม่ถึงว่าช่วงเวลาสั้นๆ แค่นี้ ฝีมือของตัวเองจะก้าวกระโดดขึ้นมาช่วงใหญ่!

การพัฒนาพรวดพราดเช่นนี้ไม่ได้มีความรู้สึกปรับตัวไม่ทันแต่อย่างใด

ผู้ฝึกยุทธ์ฝึกวิชาเกิดเหตุการณ์แบบนี้น้อยครั้ง

ในสถานการณ์ทั่วไปจะดำเนินอย่างเป็นขั้นเป็นตอน แต่ครั้งนี้ชั่วพริบตาที่ประตูสามบานปรากฏ ไม่รู้ว่าตกลงดูดกลืนอะไรไป ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นรวดเร็วแบบนี้

“ปราณหกพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าแคล พลังจิตใจเก้าร้อยยี่สิบเก้าเฮิรตซ์…ฉันคิดว่าอยู่ห่างจากปรมาจารย์ไม่ไกลแล้ว!”

ฟางผิงพึมพำในใจ ตอนนี้เขาไม่นับว่าหลอมรวมสารจิงและเลือดเป็นหนึ่ง

ประตูซานเจียวไม่ได้ปิดผนึก อันที่จริงไม่อาจหลอมรวมสารจิงและเลือดได้ ต่อให้พลังจิตใจจะแข็งแกร่งก็ตาม

พลังฟ้าดินของเขาไม่ได้อาศัยพลังจิตใจและพลังปราณหลอมรวมกัน แต่เป็นการพึ่งพาระบบ

ฟางผิงคิดว่าบางทีเขาอาจข้ามขั้นตอนหลอมรวมสารจิงและเลือดเป็นหนึ่งได้ ปิดผนึกประตูซานเจียวก็เข้าสู่ขั้นเจ็ด ปรากฏพลังจิตใจได้เลย

“ไม่ใช่อาจจะ ต้องเป็นอย่างนั้นต่างหาก!”

“ไม่ใช่แค่นี้ด้วย…บางทีฉันอาจจะทำให้พลังจิตใจปรากฏล่วงหน้าได้ งั้นจะนับยังไงดี?”

รอตัวเองปรากฏพลังจิตใจล่วงหน้า จะนับเป็นขั้นเจ็ดหรือยังอยู่ขั้นหกล่ะ?

หรือนับเป็นขั้นแปด?

“ไม่รู้แล้ว!”

ฟางผิงคร้านจะทำความเข้าใจเหมือนกัน มองสอดส่องไปรอบๆ ฉินเฟิ่งชิงไม่กลับมา?

เมื่อกี้เฉินเฟิ่งชิงเพิ่งวิ่งไป…หรือกำลังหลบตัวเอง?

ฉินเฟิ่งชิงไม่อยู่ จู่ๆ ฟางผิงก็แววตาเป็นประกาย มองไปทางซ่งอิ๋งจี๋ที่อยู่ไม่ไกลด้วยรอยยิ้ม “อาจารย์ซ่ง คุณกลับมาแล้ว! ผมดีใจจริงๆ ที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัยได้ แถมยังเป็นพยานในการฟันดาบเดียวเข้าสู่ขั้นหกให้ผมอีก จะน่าดีใจเกินไปแล้ว!”

ประโยคที่ว่า ‘ฉันขั้นหก’ ของเหล่าซ่งในอดีต ฟางผิงยังจำได้ขึ้นใจ

ตอนนี้ฟางผิงหัวเราะเสียงดังว่า “อาจารย์ ผมขั้นหกแล้ว!”

พูดจบ ยังเอ่ยเสริมว่า “ปีนี้ผมยี่สิบปีแล้ว อีกไม่กี่วันจะฉลองวันเกิดครบยี่สิบปี อาจารย์ซ่ง ผมจะเป็นเจ้ามือเอง!”

ซ่งอิ๋งจี๋มองฟางผิงไปแวบหนึ่ง หันไปมองถังเฟิงอีกครั้ง จู่ๆ ก็หมุนตัวไป เขาจะลงถ้ำใต้ดิน!

ใช่แล้ว เขาเพิ่งกลับมา ตอนนี้จะไปอีกแล้ว อย่ามาขวางฉัน!

ถังเฟิงเดาได้ว่าเขาจะทำอะไร ถลึงตามองฟางผิงไปที เจ้าเด็กนี้น่าโดนอัดจริงๆ!

ครู่ต่อมา ถังเฟิงก็คว้าตัวซ่งอิ๋งจี๋ไว้ กระแอมไอว่า “อีกสองวันมหาวิทยาลัยจะจัดงานเลี้ยง ตอนนี้อย่าเพิ่งไป”

แม้เขาอยากดูว่าจะสามารถกระตุ้นซ่งอิ๋งจี๋ได้หรือเปล่า แต่ฟางผิงเจ้าเด็กเวรนี้ ยั่วโทสะเกินไปแล้ว

แทงใจเกินไป!

ยังจะพูดเสริมว่าอีกไม่กี่วันจะฉลองวันเกิดครบยี่สิบปีอีก กระทั่งถังเฟิงยังอยากสับเขาให้ตาย

ซ่งอิ๋งจี๋ไม่ปริปากพูด จ้องมองฟางผิงด้วยความเงียบ เจ้าเด็กเวรนี้แทงใจเขาอีก เขาจะสู้ตัวต่อตัวให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

หลู่เฟิ่งโหรวมองไปทางฟางผิง เหนื่อยใจอยู่บ้างเช่นกัน คร้านจะพูดอะไรแล้ว ทะยานอากาศจากไป

คนที่อยู่รอบๆ เริ่มพูดคุยกันจ้าละหวั่น

ฟางผิงอายุยี่สิบปีทะลวงขั้นหกแล้ว!

ปี 2008 เดือนเมษายน ฟางผิงเพิ่งสัมผัสกับเส้นทางผู้ฝึกยุทธ์

เวลาไม่ถึงสองปี ฟางผิงกลับประสบความสำเร็จในสิ่งที่หลายคนไม่อาจทำได้ชั่วชีวิต

มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ รวมถึงมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด บางทีอาจจะมีการบันทึกปรมาจารย์คนแรกที่ทะลวงด่านก่อนเรียนจบในประวัติศาสตร์ นี่เป็นคนแรกที่ไม่เคยมีมาก่อน

ปรมาจารย์ นั่นเป็นคนละเรื่องอย่างสิ้นเชิง

บางทีฟางผิงอาจจะทำลายสถิติปรมาจารย์อายุน้อยที่สุดก็ได้!

ส่วนฟางผิง หลังจากโอ้อวดพักหนึ่งแล้วก็เอ่ยเสียงดังว่า “วันนี้ฉันทะลวงขั้นหก สุขคนเดียวไม่เท่าสุขร่วมกันทุกคน นักศึกษาทั้งหมดไปรับหินฝึกวิชาได้ฟรีคนละหนึ่งกรัม!”

“ประธานยิ่งใหญ่เกรียงไกร!”

เสียงประจบดังขึ้นทันที

ช่วงเวลาสั้นๆ นี้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้มีเรื่องดีมากเกินไป พวกนักศึกษาหลายคนแทบจะยิ้มไม่หุบแล้ว

แค่เสียดายอยู่บ้าง หลายวันก่อนที่คณบดีถังทะลวงด่าน ประธานไม่ได้ให้ทุกคนร่วมเฉลิมฉลอง น่าเสียดายเกินไปแล้ว

ไม่ไกลนั้น อู๋ขุยซานคร้านจะพูดอะไร

เจ้าเด็กนี้อาศัยที่คะแนนตัวเองเยอะสินะ?

เป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ดูสิว่าเธอยังจะเหลือคะแนนเท่าไหร่!

แต่สามารถเข้าใจความหมายของฟางผิงได้ อาศัยโอกาสส่งผลประโยชน์ให้พวกนักศึกษา ก็ต้องดูแล้วว่านักศึกษาพวกนี้จะคว้าโอกาสตามทันอัจฉริยะพวกนี้ได้หรือเปล่า

อู๋ขุยซานกวาดสายตามองรอบๆ ถอนหายใจเล็กน้อย เกรงว่าคงไม่มีหวัง

ไม่พูดถึงนักศึกษา กระทั่งพวกอาจารย์ส่วนมากยังถูกล้ำหน้าเลย

ฟางผิงที่อยู่ขั้นหก ฟันดาบเมื่อครู่ออกมา หากตอนนี้เผชิญหน้ากับลัทธินอกรีตขั้นหกสูงสุดคนนั้น ไม่พึ่งพลังฟ้าดิน สองคนใครแพ้ชนะก็พูดยากเหมือนกัน

อีกอย่าง…อู๋ขุยซานกวาดสายตามองประตูซานเจียวของฟางผิง จนถึงตอนนี้ฟางผิงยังไม่เก็บกลับไป

เขาสามารถรับรู้ถึงการหลั่งไหลของพลังงาน…ประเด็นอยู่ที่เขาพบปัญหาสำคัญอย่างหนึ่ง!

ฟางผิงยังประคองพลังต่อสู้ได้อย่างเต็มเปี่ยม!

ใช่แล้ว ปราณของฟางผิงอัดแน่นอย่างเต็มเปี่ยม เขาดูเหมือนไม่สนใจพลังงานที่หลั่งไหลออกไป

“ใช่สิ เจ้าเด็กนี้เดิมทีก็ทำแบบนี้ได้อยู่แล้ว!”

อู๋ขุยซานนึกมาถึงตรงนี้ จู่ๆ ก็เห็นใจคู่ต่อสู้หลังจากนี้ของฟางผิงอยู่บ้าง

พวกนายคิดว่าเขาไม่อาจทุ่มสุดกำลัง เจ้าเด็กนี้กลับอยู่ในสภาวะพร้อมทุ่มสุดกำลัง นี่ก็น่ากลัวแล้ว

อู๋ขุยซานตระหนักได้ ฟางผิงก็ตระหนักได้เช่นกัน

ฟางผิงไม่ได้สนใจนัก พลังงานหลั่งไหลเล็กน้อยเท่านั้น เดิมทีเขาแทบไม่ได้ใช้พลังงานภายในประตูซานเจียวเลย ปราณและพลังจิตใจหลั่งไหลออกไป ตัวเองเติมเต็มหน่อยก็จบแล้ว

——————–