ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 477-3 โลกนี้มีแค่หลี่ฉางเซิงคนเดียว (3)
ตอนที่ 477 โลกนี้มีแค่หลี่ฉางเซิงคนเดียว (3)
………………..
ในฝูงชน อู๋ชวนเอ่ยอย่างสั่นสะท้านเล็กน้อย “เจตจำนงกระบี่ขั้นสุดยอด…นี่คือเจตจำนงแห่งกระบี่ของหัวหน้าหลี่ เขากำลังช่วยหลี่ฉางเซิงขัดเกลากระบี่!”
เถียนมู่ขมวดคิ้วเช่นกัน “กำลังช่วยเขาหลอมกระบี่แห่งจิตวิญญาณ ฉันยังคิดว่าเป็นแค่พลังชีวิตจากเจตจำนงกระบี่ซะอีก นึกไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้…หัวหน้าหลี่เมตตาหลี่ฉางเซิงขนาดนี้เลย? เจ้าหมอนี้แค่มีพรสวรรค์ธรรมดาไม่ใช่หรือไง?”
“ตอนเขาอยู่ขั้นหกเคยฟันขั้นแปด!”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนจึงเงียบไป
ขั้นหกฟันขั้นแปดจริงๆ ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้…เหมือนจะมีแค่หลี่ฉางเซิงเท่านั้นที่เคยทำแบบนี้มาก่อน
เขาเป็นอัจฉริยะวิชากระบี่อย่างแท้จริง!
กระบี่ฉางเซิงตัดความอมตะ เจ้าหมอนี้จัดการขั้นแปดได้ ล้มล้างทฤษฎีทั่วไปอย่างสิ้นเชิง
กลางอากาศมนุษย์ตัวเล็กร่างทองสี่คนยังกำลังถือกระบี่จู่โจมกระบี่ยักษ์เล่มนั้น
กระบี่ยักษ์หดเล็กลงเรื่อยๆ แล้ว
แต่ทุกคนล้วนสัมผัสได้ว่าคล้อยหลังที่กระบี่เล็กลง กระบี่เล่มนั้นก็ยิ่งหลอมรวมกันแน่น จากที่ไร้รูปร่างก็มีแนวโน้มเป็นรูปธรรมขึ้นมา
ในเวลาที่ทุกคนกำลังสังเกตการณ์นั้น เงาร่างหนึ่งก็ทะยานขึ้นฟ้า ครู่ต่อมาทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง
หลี่ฉางเซิงที่พุ่งตัวสู่ท้องฟ้า ทั่วร่างประกายแสงสีทองเจิดจ้า ชั่วพริบตานั้นแสงสีทองก็หลั่งไหลสู่กระบี่ยักษ์นั้น!
อู๋ขุยซานหน้าเปลี่ยนสีจนดูไม่ได้ทันที ตะโกนว่า “หยุดเดี๋ยวนี้!”
ฟางผิงสีหน้าเปลี่ยน รีบมองเฉินเย่าถิงที่อยู่ด้านข้าง เฉินเย่าถิงเผยสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา “หลี่ฉางเซิงไม่รู้บ้าคลั่งอะไร…เขาต้องการหลอมหมื่นวิถีรวมเป็นหนึ่ง!”
“ผู้เฒ่าเฉิน หมายความว่ายังไงครับ? อันตรายหรือเปล่า?”
“สิ่งที่เรียกว่าหมื่นวิถีรวมเป็นหนึ่งก็คือ…พูดแบบนี้เถอะ เขาต้องการทำให้พลังจิตใจและร่างทองรวมเป็นหนึ่ง หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวอย่างแท้จริง! ตามตำนาน…ฉันหมายถึงตามตำนาน ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นแปด วิญญาณหรือสสารไม่แตกดับไม่สูญสลาย นั่นก็คือเป็นอมตะไปชั่วนิรันดร์! รวมถึงผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ด พลังจิตใจไม่แตกดับ อันที่จริงตามตำนานก็คือสามารถตายแล้วคืนชีพได้ ตอนนี้หลี่ฉางเซิงจะหลอมรวมตัวแทนพลังจิตใจและร่างทองเป็นหนึ่ง หลังจากนี้เขาก็จะหลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง ตัวแทนพลังจิตใจก็คือเขา เขาก็คือกระบี่เล่มนั้น หากกระบี่ถูกทำลาย เขาก็จะถูกทำลายด้วย แม้ร่างทองจะยังคงอยู่ก็ตาม! อีกอย่าง…จะไม่มีโอกาสคืนชีพใหม่อีกแล้ว!”
ฟางผิงขมวดคิ้วว่า “จู่ๆ อาจารย์ทำแบบนี้ทำไมเหรอครับ?”
ตอนนี้หลี่ฉางเซิงที่อยู่กลางอากาศทำเป็นหูทวนลม หลอมรวมกับกระบี่ยักษ์นั้นต่อ
เฉินเย่าถิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “อันที่จริง…เรื่องนี้ก็มีแค่เขาที่ทำได้ แน่นอนว่าบางทียังอาจจะมีเธอและหลี่หานซงอีก ระหว่างที่ปรากฏพลังจิตใจพร้อมทั้งมีร่างทอง…อันที่จริงนี่เป็นเพียงตำนาน อย่างน้อยก่อนหน้าที่จะมีพวกเธอยังไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ตามตำนานบอกว่าหมื่นวิธีรวมเป็นหนึ่ง พลังต่อสู้จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่นี่เป็นแค่การคาดเดา ไม่มีกรณีศึกษา…หรือไม่…เขาอาจจะอยากเข้าสู่ขั้นแปดอย่างแท้จริงเร็วขึ้น?”
“หมายความว่ายังไงเหรอครับ?”
“ร่างทองและพลังจิตใจรวมเป็นหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องฝึกพลังจิตใจ พุ่งเป้าไปที่ร่างทองอย่างเดียวก็พอแล้ว แบบนี้เขาก็จะไม่มีพันธนาการของพลังจิตใจอีก ฝึกปราณและร่างทองพร้อมๆ กัน พลังจิตใจก็จะเพิ่มไปด้วย นี่บันทึกไว้ในคัมภีร์โบราณเช่นกัน เป็นวิธีเดียวที่อธิบายการฝึกพลังจิตใจได้ชัดเจนที่สุดในตอนนี้ แต่วิธีแบบนี้ ด้านหนึ่งแทบไม่มีใครทำได้ อีกด้านก็คือ…ตายได้ง่ายๆ!”
เฉินเย่าถิงถอนหายใจ ด้านข้างนั้นอู๋ขุยซานเผยสีหน้ามืดครึ้ม “เขาทำแบบนี้ หากหลังจากนี้บาดเจ็บ ต้องแบกรับความเจ็บปวดที่มากขึ้น ทั้งฟื้นฟูบาดแผลได้ยากขึ้น สสารไม่แตกดับยังยากที่จะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บพวกนั้น อาจจะถูกคนโจมตีฆ่าได้ง่ายๆ!”
“ไม่ใช่แค่ปัญหาฟื้นฟูยาก…ประเด็นอยู่ที่หลังจากหลอมหมื่นวิถีรวมเป็นหนึ่ง เขายังจะสร้างสสารไม่แตกดับได้อีกเหรอ?”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ฟางผิงก็สีหน้าเปลี่ยนทันที ละล่ำละลักว่า “ไม่สามารถสร้างสสารไม่แตกดับ? เป็นไปได้ยังไง?”
“เขาเลือกเดินวิถีสุดโต่ง! เส้นทางสุดโต่ง เส้นทางนี้คัมภีร์โบราณมีการบันทึกที่ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ หลักๆ เป็นยังไงไม่แน่ชัด แต่ว่าสามารถทำให้คนแสดงพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น…”
ยอดฝีมือขั้นแปดหลายคน ตอนนี้กดเสียงกระซิบกระซาบกัน
ไกลๆ นั้น จู่ๆ ตาเฒ่าหลี่ก็กลืนกระบี่เข้าไปในคำเดียว!
ต่อจากนั้นอาศัยร่างที่เป็นกระบี่ ต่อสู้โรมรันกับมนุษย์ตัวเล็กร่างทองสี่คนนั้นขึ้นมา
“เปรี้ยงๆๆ!”
เสียงระเบิดดังขึ้นติดต่อกัน หลังจากนั้นเรื่องที่ทำให้ฟางผิงคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น!
จู่ๆ ตาเฒ่าหลี่ก็เก็บสะพานฟ้าดินและประตูซานเจียนที่ตั้งกลางอากาศมารวบรวมไว้ในมือ ประตูซานเจียวและสะพานฟ้าดินหดเล็กลงในชั่วพริบตาก่อนจะถูกเขากลืนเข้าไปในคำเดียว!
ฟางผิงอึ้งไป ตาเฒ่าหลี่ทำอะไร?
เขามองตัวเองเป็นเจี่ยวหรือไง?
ไม่ว่าอะไรก็จับกลืนลงท้องหมด!
เฉินเย่าถิงและอู๋ขุยซานกลับไม่แปลกใจ อู๋ขุยซานเอ่ยด้วยเสียงเยียบเย็น “ในเมื่อหลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง งั้นของที่อยู่ข้างนอกทั้งหมดนั่นล้วนไม่จำเป็นต้องคงอยู่แล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หลี่ฉางซิงจะฝึกแค่ร่างกาย ไม่ฝึกพลังชีวิตอีกต่อไป!”
พวกปรมาจารย์ตกสู่ความเงียบ
แม้ผู้ฝึกยุทธ์จะบอกว่าไม่ได้ฝึกเพื่อความอมตะ แต่ยอดฝีมือผู้ฝึกยุทธ์จะไม่มีคนสนใจความเป็นความตายจริงๆ งั้นเหรอ?
เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้!
ยอดฝีมือขั้นสุดยอดสามารถอยู่มานานขนาดนี้ก็เพราะฝึกฝนพลังชีวิต
แต่หลี่ฉางเซิง ไม่ฝึกพลังชีวิต ภายใต้หลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง เขาฝึกจนถึงสุดท้าย จะมีผลลัพธ์อะไรออกมา ใครก็ไม่อาจรู้ได้
อย่าลืมว่าในประตูซานเจียวยังมีประตูแห่งพลังชีวิต
ตอนนี้ถูกเขาหลอมรวมไปแล้ว ใครจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?
ครู่ต่อมาบนร่างของหลี่ฉางเซิงก็ระเบิดคลื่นพลังงานที่แข็งแกร่งจนถึงขีดสุดออกมา!
ประตูสามบานและสะพานฟ้าดิน ปะทะอยู่ภายในร่างกายเขาไม่หยุดหย่อน ระเบิดคลื่นพลังงานออกมาเป็นสาย
ตาเฒ่าหลี่หมุนกระบี่ใช้แขนสองข้างฟันมนุษย์ตัวเล็กร่างทองพวกนั้นพลางหัวเราะเสียงดัง “ฉันเป็นขั้นแปดรั้งท้ายงั้นเหรอ? ฉันเกิดมาเพื่อเป็นที่หนึ่งเท่านั้น! หนึ่งสะพานสามประตูอยู่ในร่างฉันแล้ว โลกนี้มีแค่หลี่ฉางเซิงคนเดียว!”
สิ้นเสียงประกายกระบี่ที่ราวกับจะฟันแหวกอากาศก็ระเบิดออกมาจากร่างเขา!
ชั่วพริบตานั้นมนุษย์ตัวเล็กร่างทองสี่คนนั้นก็สลายเป็นผุยผง หายไปในความว่างเปล่า
ครู่ต่อมา ตาเฒ่าหลี่ก็ราวกับปรากฏกายขึ้นข้างหน้าซูจ่านในชั่วพริบตา ซัดฝ่ามือเดียวออกไป!
“ปัง!”
ซูจ่านจมลงไปใต้ดินทันที ตาเฒ่าหลี่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าลูกเต่า กล้ากดขี่ฉัน! ตอนนี้ฉันชี้นิ้วเดียวก็ขยี้นายตายได้แล้ว!”
พูดจบ ตาเฒ่าหลี่ก็ก้มมองไปรอบๆ เอ่ยอย่างเหิมเกริมว่า “ใครไม่ยินยอมก็มาตัวต่อตัวกับฉัน! อู๋ชวน มองทำซากอะไร นายอยากอัดฉัน? ฉันยังจำได้ว่าสี่สิบปีก่อนนายเคยต่อยฉัน!”
ถ้าไม่ใช่ว่ากังวลอยู่บ้าง…คงซัดเขาตายด้วยฝ่ามือเดียวแล้ว!
เป็นเพราะกังวลอยู่บ้างจริงๆ ไม่ใช่ปัญหาเรื่องความสามารถ แต่กังวลว่าจะทำให้หลี่ฉางเซิงบาดเจ็บ ไม่รู้เขาจะฟื้นฟูได้หรือเปล่า
อู๋ชวนไม่สนใจเขา ตาเฒ่าหลี่ยิ่งเหิมเกริมขึ้นไปอีก หัวเราะเสียงดังว่า “ในโลกนี้ไม่มีศัตรูของฉันอยู่แล้ว! รั้งท้ายขั้นแปด? แม่งเหอะ ใครเป็นคนจัดอันดับ ฉันจะฟันให้ตายด้วยกระบี่เดียว!”
“พอได้แล้ว!”
อู๋ขุยซานเอ่ยอย่างเยือกเย็น แววตาประกายดุดัน “นายคิดจะทำอะไร? นายอยากฟันใครให้ตาย? ใครให้นายหลอมหมื่นวิถีเป็นหนึ่ง?”
ตาเฒ่าหลี่ไอแห้งๆ เอ่ยด้วยใบหน้าไม่ใส่ใจว่า “ฉันฝึกของฉัน นายฝึกของนาย นายจะสนใจฉันทำไมว่าฝึกอะไร!”
“สารเลว!”
อู๋ขุยซานบันดาลโทสะ แววตาข่มกลั้นความโมโหเอาไว้!
ท่ามกลางความโมโหยังแฝงด้วยความกังวล หลี่ฉางเซิงฝึกวิชาอย่างส่งเดช เกรงว่าตัดเส้นทางอมตะของตัวเองแล้ว
กระบี่ฉางเซิงตัดความอมตะ…นี่คือตัดเส้นทางอมตะของตัวเองงั้นเหรอ?
ประตูแห่งชีวิตถูกกลืนไปแล้ว…เขาสามารถรับรู้ได้ บนร่างของหลี่ฉางเซิงมีกลิ่นอายของพลังชีวิตไหลเวียนผ่านไปแล้ว！
ทั้งยอดฝีมือขั้นแปด…ไม่สิขั้นหกสูงสุดยังสัมผัสถึงการไหลเวียนของพลังชีวิตได้ยาก
ไอ้สารเลวนี้จะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่กัน?
แม้ผู้ฝึกยุทธ์จะใช้ชีวิตอยู่ในอันตราย แต่เมื่อหลี่ฉางเซิงมาถึงระดับนี้แล้ว ไม่ได้ตายง่ายๆ แบบนั้น!
ตอนนี้ทุกคนต่างจมอยู่ในความเงียบ
ฟางผิงเผยสีหน้าเป็นกังวล ไม่มีใจจะวางแผนให้คนพวกนั้นร่วมหุ้นอีก
ตาเฒ่าหลี่อยู่ดีๆ จะเลือกเดินเส้นทางที่ไม่มีอนาคตนี้ทำไม?
เขาไม่ได้ลืมว่าตาเฒ่าหลี่เคยบอกไว้ เส้นทางการฝึกวิชาของผู้ฝึกยุทธ์ไม่อาจแก้ไขมั่วซั่วได้ ตอนที่สะพานฟ้าดินของฟางผิงกลายพันธุ์ ตาเฒ่าหลี่ยังเคยตำหนิเขา แต่ตอนนี้…กระทั่งสะพานฟ้าดินของเขากลับไม่มีแล้ว!
ตาเฒ่าหลี่ยังคงยิ้มไปตามเรื่องตามราว ไม่สนใจการตำหนิของอู๋ขุยซาน
ถือโอกาสเตะซูจ่านที่พยายามปีนขึ้นมาด้วย หัวเราะว่า “เอ๊ะ งานเลี้ยงปรมาจารย์ล่ะ? มามองฉันทำไมกัน อะไรกินได้ก็กิน ดื่มได้ก็ดื่ม! วันนี้มีสุราให้เมา พรุ่งนี้ใครจะสนใจความตายกัน!”
พูดจบ เหล้าขาวขวดหนึ่งก็ลอยขึ้นมา ตาเฒ่าหลี่ดื่มรวดเดียวจนหมด หัวเราะว่า “มองอะไรกัน ดื่มสิ!”
งานเลี้ยงจึงค่อยๆ ฟื้นฟูจากความเงียบขึ้นมา
——————
