ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 494-3 ฉันคือดาวช่วยชีวิตของมนุษยชาติ (3)
ตอนที่ 494 ฉันคือดาวช่วยชีวิตของมนุษยชาติ (3)
………………..
ฟางผิงกระเด็นลอยออกไป ไม่คิดจะชักช้าแม้แต่น้อย ดาบผิงล่วนฟันออกไปอีกครั้ง ครั้งนี้กลางความว่างเปล่าปรากฏเงาราชาออกมา สิ่งที่สาดกระเซ็นไม่ใช่เลือดสีแดงอีกแล้ว แต่เป็นพลังฟ้าดินสีขาวกระจ่าง!
ฟางผิงราวกับตุ๊กตาดินเผา เริ่มแตกร้าวขึ้นมา!
“แม่งเหอะ ฉันประเมินเมืองราชาต่ำไป มองตัวเองสูงไปซะแล้ว!”
ฟางผิงสบถออกมา ฟันดาบออกไปอย่างรวดเร็ว
ยอดฝีมือขั้นหกที่ถูกฟันจนร่างไม่สมประกอบ ระเบิดเสียงคำรามขึ้นเช่นกัน ประตูซานเจียวลอยไปหาฟางผิงตรงๆ
ฟางผิงก่นด่าทันที “ระเบิดแหล่งแร่ ราชาต้องล้างบางครอบครัวเจ้า!”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา อีกฝ่ายจึงลังเลไปเล็กน้อย
เมื่อกี้เขาคิดจะระเบิดตัวเอง พังพินาศตกตายไปพร้อมฟางผิง
แต่เมื่อตระหนักว่าระเบิดแหล่งแร่…
คนผู้นี้ไม่มีเวลาให้คิดอีกแล้ว กลางอากาศปรากฏเงาราชาพาดผ่านร่างของเขาไป ระเบิดหัวของอีกฝ่ายโดยตรง
“ขี้ข้าเอ้ย!”
ฟางผิงก่นด่าออกไป จะตายอยู่แล้วยังจะพะวงหน้าพะวงหลัง คนแบบนี้ตายไปก็ตายเสียเปล่า
ระเบิดสองดาบออกไปนับว่ายุติอีกฝ่ายได้แล้ว
ใจกลางเขตแร่ไม่มีคนอีก
แต่รอบนอก เริ่มมีเสียงฝีเท้าเร่งเข้ามาทางนี้แล้ว
ฟางผิงไม่ชักช้าเช่นกัน ควักหินพลังงานระดับสูงจำนวนมากออกมา ครั้งก่อนในถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ เขาซ่อนเอาไว้ไม่น้อย เวลานั้นระบบเพิ่มค่าทรัพย์สินให้เขาเก้าพันล้าน
ฟางผิงไม่ได้เอาไปใช้อะไร เขายังมอบให้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้อีกตั้งกองใหญ่ มหาวิทยาลัยไม่ได้ใช้ส่วนที่เขาเก็บไว้ส่วนตัว
ตอนนี้ฟางผิงยังเหลืออีกมากมาย
กังวลว่าจะไม่พออยู่บ้าง ฟางผิงครุ่นคิดแล้วก็กัดฟัน ควักหินพลังงานระดับสูงที่ได้มาจากทะเลสาบเสี้ยวจันทร์และเมืองเยวี่ยกุ้ยก่อนหน้านี้ออกมาด้วย
“หินพลังงานนับหมื่นล้าน!”
ฟางผิงกัดฟัน ปวดใจอย่างยิ่ง ครั้งนี้หน่วยทหารต้องชดใช้ให้ตัวเองแล้ว ไม่งั้นตัวเองจะเอาเป็นเอาตายกับพวกเขาให้รู้แล้วรู้รอดไป!
แม้เขตใจกลางจะมีหินพลังงานระดับสูงอยู่กลาดเกลื่อน แต่ฟางผิงไม่มีเวลาไปเก็บจริงๆ
“ฉันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ!”
“ฉันจะยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!”
“นึกไม่ถึงว่าจะเสียสละตัวเอง เสียสละผลประโยชน์ไปนับไม่ถ้วน เพียงเพื่อระเบิดเมืองราชา ล่อขั้นเก้าคนสองคนกลับมา…มนุษยชาติมีฟางผิง ประเทศจีนมีฟางผิง โชคดีอะไรอย่างนี้!”
“น่าเสียดายทั้งน่าเคืองใจ ฉันไม่สามารถอัดคลิปไว้ได้! กลับไปจะหาคนมาวาดฉากนี้สักหน่อย!”
“…”
ฟางผิงแผดร้องอย่างบ้าคลั่งในใจ ในมือรวบรวมพลังฟ้าดินจำนวนมากขึ้นอีกครั้ง พรั่งพรูเข้าไปในหินพลังงานพวกนั้น
ทั้งพลังจิตใจก็เริ่มทะลักเข้าไปอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน
หลังจากนั้นสักพัก ฟางผิงหมุนตัวเริ่มขุดอุโมงค์!
ขุดมาถึงร้อยเมตร ทางเดินที่เขาขุดไว้ก่อนหน้านี้ น่าจะสามารถหนีได้อย่างรวดเร็วแล้วสินะ
กลัวก็แต่ว่า…ร้อยเมตรไม่ลึกพอ ยังจะถูกระเบิดตาย
ฟางผิงไม่ลังเลแม้แต่น้อย หากเขตใจกลางระเบิดแล้ว เกรงว่าอานุภาพน่าจะไม่ด้อยไปกว่าพลังทำลายล้างของระเบิดนิวเคลียร์หนึ่งแสนตัน
“จะถูกระเบิดตายจริงๆ แล้ว!”
“เทียบเท่าหนึ่งแสนตัน…ทำลายล้างในรัศมีสามพันเมตร กวาดล้างในพื้นที่สามสิบตารางกิโลเมตรขึ้นไป…”
ฟางผิงมองกระดูกทองของตัวเอง ต้านไหวหรือเปล่า?
ครั้งก่อนระเบิดเมืองจู้หลิว ระเบิดแค่เล็กน้อยเท่านั้น หลังจากนั้นยังถูกพืชปีศาจขั้นเก้าสยบไว้
ครั้งนี้ไม่มีคนมาหยุดแล้ว
ฟางผิงเริ่มขุดอุโมงค์อย่างเร่งรีบ ขุดไปตลอดทาง ระเบิดพลังจิตใจภายในรัศมีร้อยเมตรเขายังพอจะทำได้
แม้จะระเบิดจริงๆ ก็พอมีเวลาอยู่ ไม่ได้เกิดระเบิดแค่ครั้งเดียว
ฟางผิงครุ่นคิดเวลาที่ตัวเองจำเป็นต้องหนี ไม่รู้ว่าจะสามารถวิ่งออกจากเขตใจกลางได้หรือเปล่า
ส่วนครั้งนี้ระเบิดตายกี่คน ฟางผิงไม่คิดจะคำนวณ
สังหารในรัศมีสามสิบตารางกิโลเมตร นี่ไม่ใช่แค่เขตใจกลางแล้ว หากรอบนอกติดระเบิดด้วย กำแพงเมืองยังอยู่หรือเปล่าพูดยากเหมือนกัน
“ครั้งนี้สร้างบาปจริงๆ แล้ว!”
ฟางผิงถอนหายใจ ไม่มีเวลาคร่ำครวญอีก ดำเนินแผนหลบหนีต่อ
รอจนเกือบสัมผัสถึงพลังจิตใจไม่ได้ ตัดขาดการเชื่อมต่อแล้ว เวลานี้ฟางผิงจึงกัดฟัน ระเบิดพลังจิตใจตัวเองอย่างรุนแรง
ระเบิดแล้ว ฟางผิงก็รีบหาอุโมงค์ที่ตัวเองขุดไว้ก่อนหน้านี้ วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่งออกจากเขตแร่
—
เสี้ยวนาทีฟางผิงจุดระเบิดจากพลังจิตใจ
ใจกลางเขตแร่ หินพลังงานระดับสูงจำนวนมากระเบิดขึ้นทันที!
เปรี้ยง!
เสียงอึกครึมครึกโครมดังสะท้านฟ้าสะเทือนดิน แต่นี่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น
ตอนที่เสียงระเบิดทรงพลังดังขึ้น พลังงานจำนวนมากก็เกิดระเบิดด้วยตัวเอง ต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆ
พลังงานเข้มข้นใจกลางเขตแร่ เสี้ยวพริบตานี้กลายเป็นตัวจุดชนวน พลังงานจำนวนมากเริ่มบีบอัด ระเบิดขึ้นมาอย่างรุนแรง!
เปรี้ยงๆๆ!
แรงสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหวระดับสิบขึ้นไปแผ่กระจายออกมา พื้นดินภายในเมืองแทบจะถูกพลิกปลิวว่อน
แผ่นดินปริแยก ทั่วทั้งเมืองราชาเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง
ระเบิดยังไม่สิ้นสุด นี่แค่เริ่มต้น
“รนหาที่ตาย!”
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
“รนหาที่ตาย!”
แม่ทัพคนนี้โมโหจนเกือบบ้าคลั่ง แหล่งแร่ระเบิดแล้ว!
ดวงตาของแม่ทัพแดงก่ำไปด้วยเส้นเลือด รอจนเห็นเสียงระเบิดหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ แม่ทัพก็ไม่สนใจปีศาจเขายักษ์อีก ตะโกนกร้าว “หนี หนีออกไปให้หมด!”
ตะโกนแล้ว แม่ทัพคนนี้ก็หนีออกไปนอกเมืองเป็นคนแรก
คลื่นพลังงานม้วนตัวขึ้นมาแล้ว ประชาชนนับไม่ถ้วนปลิวว่อนกระจุยกระจาย
หากไม่ไปอีก เขาก็เป็นอันตรายเช่นกัน
ปีศาจเขายักษ์เผยแววตาสั่นสะท้านและสับสน ก่อนจะหวาดกลัวขึ้นมา…
เมืองเฉียงเวย…จบแล้ว!
ทั้งมัน…เหมือน…เหมือนจะถูกเข้าใจผิดแล้ว!
ในหัวผุดความคิดเช่นนี้ ปีศาจเขายักษ์ตกใจหนีออกไปทันที หนี ต้องหนีไปให้ไกล ทะเลสาบเสี้ยวจันทร์อะไรกัน…กระทั่งเขตแดนสิบเอ็ดทางใต้ก็ไม่สามารถอยู่ได้แล้ว!
ไปทะเลหวงห้าม เขาต้านสมุทร ยังไงก็เป็นเขตแดนสิบเอ็ดทางใต้ ถึงจะเป็นพื้นที่หวงห้ามก็อาจคุ้มครองมันไม่ได้เช่นกัน
จบเห่แล้ว!
ทำลายเมืองราชาหนึ่งแห่ง ขั้นราชาทั้งสองต่อให้ตายก็ไม่ปล่อยมันไปแน่
—
เปรี้ยงๆๆ!
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว แสงจากพลังงานสว่างวาบไปทั่วฟ้า ค่ำคืนนี้ถ้ำใต้ดินเทียนหนานได้แสดงผลงานแล้ว
กระทั่วห่างออกไปนับร้อยลี้ ยอดฝีมือขั้นเก้าพวกนั้นที่กำลังทำสงครามกันอยู่ ชั่วพริบตานี้ยังหยุดการเคลื่อนไหวเช่นกัน
เมืองเฉียงเวยเกิดเรื่องแล้ว!
เรื่องใหญ่!
ห่างออกมานับร้อยลี้ พวกเขายังสัมผัสถึงพลังระเบิดที่รุนแรงได้ ลำแสงขนาดใหญ่ที่สามารถมองเห็นทั่วทั้งถ้ำใต้ดินนั่น ตกลงมันคืออะไรกัน?
เวลานี้บางคนมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาแล้ว
หรือว่า…หรือว่าแหล่งแร่ระเบิด!
งั้นเมืองเฉียงเวยยังอยู่หรือเปล่า?
ครอบครัว เพื่อนฝูงและลูกน้องในเมืองยังอยู่หรือเปล่า?
เวลานี้ใครยังจะสนใจต่อสู้กับผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนแห่งการเกิดใหม่อีก!
ฝั่งมนุษยชาติก็นิ่งอึ้งไปพักหนึ่งเหมือนกัน ครู่ต่อมาหนานอวิ๋นเยวี่ยและจางเว่ยอวี่ก็เข้าใจกันโดยปริยาย คำรามขึ้นมาพร้อมกัน ร่วมโจมตีไปทางขั้นเก้าหนึ่งในนั้น!
คนที่อ่อนแอที่สุด!
จู่ๆ ก็ออกไปสองตน เวลานี้ไม่ฆ่ายังจะรอถึงเวลาไหนอีก!
ทั้งสองคนระเบิดพลัง ล้วนแต่เป็นผู้แข็งแกร่งในระดับต่ำกว่าขั้นสุดยอด โจมตีคนในเวลาเดียวกัน เจ้าเมืองขั้นเก้าคนนั้นหวาดกลัวอย่างยิ่ง ทั้งแค้นเคืองอย่างสุดขีดเช่นกัน!
ราชาเฉียงเวยหนีไปแล้ว!
พืชปีศาจผู้พิทักษ์ก็หนีไปแล้ว!
สารเลว!
“ข้าไม่ยอม!”
เสียงตะโกนแฝงความไม่ยินยอมดังก้องไปทั่ว สิบเอ็ดคนสู้กับสิบเอ็ดคน พวกเขาไม่ได้เป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ ถ้ำใต้ดินก็มียอดฝีมือเช่นกัน
ถึงกระทั่งมียอดฝีมือเผ่าเยามิ่งมาสนับสนุน!
เสี้ยวพริบตานั้นเสียงแผดร้องก็จางหายไป หนานอวิ๋นเยวี่ยและจางเว่ยอวี่ร่วมมือกันสังหารคนที่อ่อนแอที่สุด จะปล่อยให้พลาดได้ยังไง ทั้งเดิมทีคู่ต่อสู้ของพวกเขาก็คือขั้นเก้าทั้งสองที่สกัดอยู่เมื่อกี้
สูญเสียไปหนึ่งคน ออกไปอีกสองคน ที่นี่เหลือขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินแค่แปดคน
ครู่ต่อมา ยอดฝีมือที่สวมกวานคนหนึ่งก็เอ่ยอย่างโมโหว่า “ถอย!”
“ไป!”
“รนหาที่ตาย!”
“สารเลว!”
“ถอยไปให้หมด!”
—
“บุก!”
หนานอวิ๋นเยวี่ยนำหน้าไป คำรามเสียงดัง ไล่ตามไปทันที
หลี่เต๋อหย่งตะโกนเสียงดังเช่นกัน “ฆ่าพวกเขาให้หมด!”
โอกาสมาแล้ว!
ใครก็นึกไม่ถึงว่าฝั่งถ้ำใต้ดินขั้นเก้าสองตนจะหนีไปแบบนี้
นี่เป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมาย!
——————–
