ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 495 ฉันมาหาคน (1)
ตอนที่ 495 ฉันมาหาคน (1)
………………..
เสียงระเบิดดังอย่างต่อเนื่อง
ล่วงสู่ราตรี ถ้ำใต้ดินที่มืดสนิท เวลานี้สว่างวาบราวกับกลางวัน
ถ้ำใต้ดินเทียนหนานสิบเอ็ดเมือง นอกจากเมืองเฉียงเวยแล้ว แม้จะเป็นเมืองที่ไกลที่สุดแห่งนั้นยังตกใจไปด้วย ยอดฝีมือขั้นเก้าบางส่วนที่ไม่ได้เคลื่อนไหว มองไปทางเมืองเฉียงเวยด้วยใบหน้าหนักแน่น!
ไม่ใช่แค่เมืองเฉียงเวย!
เวลานี้ทางนั้นก็ระเบิดการต่อสู้ที่รุนแรงที่สุดในวันนี้ขึ้น
ขั้นเก้าสิบห้าคนเคลื่อนไหว ถูกฆ่าไปสี่ตน รวมกับปีศาจนกยูงที่หนีไปก่อนหน้านี้ หนีออกไปแล้วสามตน
ขั้นเก้าแปดตนที่เหลืออยู่ทั้งโมโหและร้อนใจ!
เห็นได้ชัดว่าเป็นฝ่ายได้เปรียบ!
ตอนแรกราชาฟู่อวี่ก็หนีไปก่อน ตามมาด้วยราชาทั้งสองจากเมืองเฉียงเวย จู่ๆ กลับพลิกสถานการณ์ภาพรวม
เวลานี้แปดคนยังเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่จะถูกฆ่า
เสี้ยวพริบตานี้ขั้นเก้าทั้งแปดก็ปะทุโทสะ เพียงพอให้แผดเผาโลกด้วยซ้ำ!
น่าชังเกินไปแล้ว!
ทั้งไม่อาจยินยอมได้!
พวกเขาไม่ได้แพ้ให้คนดินแดนแห่งการเกิดใหม่ แต่กลับแพ้เพราะพวกตัวเอง!
ทั้งช่วงเวลานี้ เสียงโมโหที่อยู่ไกลนับพันลี้ก็แผ่กระจายไปทั่วถ้ำใต้ดิน!
“ขั้นเก้าเคลื่อนไหวให้หมด!”
“เจ้ากล้า!”
เสียงตะโกนอย่างโมโหดังกึกก้องไปทั่วถ้ำใต้ดินเทียนหนาน ครู่ต่อมายอดฝีมือมนุษย์ก็ได้ยินเสียงที่ดังสะท้านฟ้า “ฆ่าพวกเขาให้หมด!”
ตอนแรกหนานอวิ๋นเยวี่ยหน้าเปลี่ยนสี เวลานี้กลับดีใจขึ้นมา ตะโกนว่า “บุก! ฆ่าเดรัจฉานพวกนี้ให้หมด!”
แผ่นดินพังถล่ม ท้องฟ้าปริแยก ฟ้าดินแปรปรวนไปหมด
ภายในรัศมีนับสิบลี้ ตอนนี้ควันหลงแผ่กระจาย นอกจากปรมาจารย์ที่กำลังทำสงครามอย่างสุดชีวิตแล้ว
เวลานี้หนานอวิ๋นเยวี่ยและจางเว่ยอวี่ร่วมมือกันอีกครั้ง ทั้งสองคนทุ่มสุดกำลัง หนึ่งดาบหนึ่งหอก ปกคลุมทั่วฟ้าดิน ควันหลงที่แพร่ออกไปทำให้ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำขั้นเจ็ดขั้นแปดรอบๆ บางส่วนตายในทันที
พืชปีศาจที่ถูกจับตามองต้นนั้น ระเบิดพลังจิตใจอย่างรุนแรงออกมาเช่นกัน!
เสียงร้องบาดหูดังขั้น เสี้ยวพริบตาหนึ่งดาบหนึ่งหอกก็บุกไปหาพืชปีศาจต้นนั้น
เปรี้ยงๆๆ!
เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง ค่ำคืนนี้เสียงระเบิดดังขึ้นหลายครั้งแล้ว
ดอกไม้สีทองพังทลายในชั่วพริบตา พืชปีศาจขั้นเก้าต้นนี้ไม่ยินยอมที่จะตายไปแบบนี้ น้ำแร่ชีวิตจำนวนมากทะลักออกมาทันที เริ่มรักษาบาดแผลให้ตัวเอง
พวกหนานอวิ๋นเยวี่ยแข็งแกร่งอย่างถึงที่สุดเช่นกัน หนานอวิ๋นเยวี่ยผมยาวปลิวสยาย คำรามอย่างโมโห มือที่บังฟ้ามิดได้คู่หนึ่งปรากฏขึ้นกลางอากาศ บีบรัดพืชปีศาจสูงเสียดฟ้าจนเกิดเสียงกึกกัก
ด้านข้างจางเว่ยอวี่คำรามติดต่อกัน หอกอาวุธวิเศษขนาดเล็ก ชั่วพริบตาก็ขยายขึ้นต้านลม กลายเป็นหอกยาวนับร้อยเมตร หนึ่งหอกแทงลงไป จากกลีบดอกทะลุถึงราก
ดอกไม้ปีศาจแผดร้องเสียงหลง จู่ๆ ร่างก็ระเบิดคลื่นพลังงานที่แข็งแกร่งสุดขีดออกมา
จางเว่ยอวี่และหนานอวิ๋นเยวี่ยต่างหน้าเปลี่ยนสี กระโดดถอยห่างออกไปช่วงหนึ่ง
ถือโอกาสพาขั้นเจ็ดขั้นแปดหลายคนติดไปด้วย
ครู่ต่อมา เสียงระเบิดที่ดังกว่าเมืองเฉียงเวยก่อนหน้านี้ก็ปะทุขึ้น
ข้างล่างนั้นพืนที่ในรัศมีพันเมตรแทบจะหายวับไป เหลือเพียงหลุมลึกสีดำที่มองไม่เห็นก้นบึ้ง
“เวรเอ้ย!”
หนานอวิ๋นเยวี่ยตะโกนอย่างโมโห อีกฝ่ายระเบิดตัวเอง!
ไม่ใช่แค่นี้ อีกฝ่ายระเบิดตัวเอง ยอดฝีมือขั้นเก้าคนอื่นๆ ก็เริ่มหนีอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน
ไกลๆ นั้น ตำแหน่งที่ไกลโพ้นมีกลิ่นอายของขั้นเก้าผุดขึ้นมา!
ถ้ำใต้ดินสิบเอ็ดเมือง เจ้าเมืองขั้นเก้ารวมกับสัตว์ปีศาจและพืชปีศาจมีทั้งหมดยี่สิบสองตน
ถ้ำใต้ดินเทียนหนานรักษามาตรฐานขั้นเก้าสองตนต่อหนึ่งเมืองมาโดยตลอด
ตอนนี้ถูกมนุษย์สังหารไปห้าตนแล้ว ยังคงเหลืออีกสิบเจ็ดตน
นอกจากขั้นเก้าทั้งสองของเมืองเฉียงเวยที่กำลังมุ่งหน้ากลับเมือง ขั้นเก้าคนอื่นๆ เริ่มไล่ตามมาทางนี้แล้วเช่นกัน
เห็นว่าขั้นเก้าเหล่านั้นจะหนีออกจากเขตต่อสู้ หนานอวิ๋นเยวี่ยเอ่ยอย่างโมโหว่า “ฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดให้หมด!”
ชั่วพริบตานี้ขั้นเก้าพวกนี้ไม่ไล่ฆ่าคนพวกนั้นอีกแล้ว แต่เริ่มสังหารผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดแทน
ปกติไม่สามารถฆ่าคนพวกนี้ได้
แต่ครั้งนี้ทั้งสองฝ่ายทำสงคราม ขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินมีเยอะกว่าพวกเขา ตอนนี้หนีเป็นหลัก พวกเขาเข่นฆ่าคนพวกนี้ แม้จะเป็นขั้นสุดยอดก็ไม่อาจแทรกแซงได้
ก่อนหน้านี้ขั้นสุดยอดสองคนคุมเชิงกัน
ขั้นสุดยอดถ้ำใต้ดินขอให้ขั้นเก้าถ้ำใต้ดินเทียนหนานเคลื่อนไหวทั้งหมด เช่นเดียวกับผู้บัญชาการที่ต้องการให้พวกเขาฆ่าพวกนี้ให้หมด นี่หมายความว่าสามารถฆ่าได้!
ตอนที่ขั้นเก้าพวกนั้นหลบหนีทั้งหมด ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำขั้นเจ็ดขั้นแปดมีบางส่วนถูกพาออกไปเช่นกัน กลับยังเหลือส่วนหนึ่งเอาไว้
ขั้นเก้าของมนุษย์สิบเอ็ดคน!
ขั้นเก้าจำนวนเยอะขนาดนี้แทบจะฆ่าได้ในเวลาชั่วพริบตา ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดที่เหลืออยู่พวกนั้นถูกฆ่าจนเกลี้ยงทันที!
—
หลายนาทีหลังจากนั้น
เสียงระเบิดของเมืองเฉียงเวยหยุดลงแล้ว
ไกลๆ นั้น ตอนนี้ขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินของถ้ำใต้ดินมารวมตัวกัน
พวกหนานอวิ๋นเยวี่ยไม่ได้ตามมาอีก
หลังจากนั้นสักพัก หลี่เต๋อหย่งก็เอ่ยอย่างดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง “สงครามนี้ตั้งแต่เข้าสู่ถ้ำใต้ดินเทียนหนานสังหารขั้นเก้าห้าคน ขั้นแปดสิบเจ็ดคน ขั้นเจ็ดแปดสิบสองคน!”
“ลุล่วงด้วยดี!”
เสี้ยวนาทีนั้นปรมาจารย์ทั้งหมด แม้จะบาดเจ็บหนักขนาดไหนก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ โห่ร้องอย่างดีใจ!
สงครามนี้สังหารยอดฝีมือถ้ำใต้ดินแทบเทียบได้กับสงครามถ้ำใต้ดินปักกิ่งในปีนั้น!
ทั้งสงครามนี้กลับไม่ได้สูญเสียหนักเหมือนเวลานั้น ถึงกระทั่งแตกต่างอย่างยิ่ง
หลี่เต๋อหย่งเอ่ยต่อ “ทางพวกเรา…สูญเสียราชาขวาน ขั้นแปดตายในสนามรบหกคน ขั้นเจ็ดสิบเอ็ดคน…”
ความสูญเสียของปรมาจารย์สิบแปดคนแลกกับสังหารยอดฝีมือถ้ำใต้ดินกว่าหนึ่งร้อยคน รวมถึงขั้นเก้าห้าตน นี่เป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่!
ชัยชนะที่ไม่เคยมีมาก่อน!
เวลานี้ทุกคนแทบไม่ทันได้โศกเศร้า มีเพียงดีใจอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาเอ่อล้นขอบตา!
ถ้ำใต้ดินเทียนหนาน ศึกครั้งนี้สังหารจนตะวันสาดส่องทั่วทั้งแผ่นดิน!
ยอดฝีมือถ้ำใต้ดินเทียนหนานขั้นเจ็ดขั้นแปดบาดเจ็บล้มตายแทบเกลี้ยง เวลานี้ถ้ำใต้ดินเทียนหนานเหลือขั้นเจ็ดขั้นแปดไม่ถึงสามสิบคนเท่านั้น
ทั้งขั้นเก้ายังมีแค่สิบเจ็ดตนนั้น!
ศึกนี้แทบจะฆ่าจนคนพวกนี้หวาดกลัว!
ขั้นเก้าสิบเจ็ดตนนี้ยังจะกล้าเข่นฆ่ากับมนุษย์อีกงั้นเหรอ?
เผ่าเยามิ่งยังกล้ามาอีกหรือเปล่า?
สงครามนี้ฆ่าขั้นเก้าไปห้าตน สี่ตนมาจากเผ่าเยามิ่ง นอกจากพืชปีศาจต้นสุดท้ายนั้น ล้วนเป็นยอดฝีมือจากเผ่าเยามิ่งทั้งหมด พวกเขายังกล้าทำสงครามกับมนุษย์อีกงั้นเหรอ?
ฆ่าจนพวกเขาขวัญหนีดีฝ่อไปแล้ว!
เผ่าเยามิ่งขั้นเก้าสิบตนตายไปเกือบครึ่ง หกตนที่เหลือก็ต่อสู้อย่างสุดชีวิต ยังจะสู้ต่ออีกหรือเปล่า?
ตอนที่มา สัตว์ปีศาจสามตัว เจ้าเมืองสองคน นอกจากปีศาจนกยูงที่หนีไปตัวนั้น เผ่าเยามิ่งห้าเมืองขั้นเก้าห้าตน สี่ตนถูกฆ่า อีกตัวหลบหนี!
นอกจากเมืองเฉียงเวยสองตนนั้น พวกเขายังมีขั้นเก้าอีกสิบห้าตน
เยอะกว่ามนุษย์ซะอีก!
ตอนนี้กลับชะงักไม่นำทัพมา ไม่มีใครเคลื่อนไหว ทั้งสองฝ่ายต่างคุมเชิงกัน
หนานอวิ๋นเยวี่ยเผยแววตาดูแคลน แค่นเสียงว่า “เจ้าพวกกลัวตายกลุ่มหนึ่ง! แบบนี้ก็ดี ครั้งนี้พวกเราทุ่มจนหมดแรงแล้วเหมือนกัน รักษาตัวดีๆ สงครามนี้แค่เริ่มต้นยังไม่สิ้นสุด! ครั้งนี้เข้าสู่ถ้ำใต้ดินเทียนหนาน ไม่ฆ่าให้พวกเขาหวาดกลัว ไม่ฆ่าให้พวกเขาหมดแรงสู้ต่อ จะไม่เลิกราเด็ดขาด!”
สงครามถ้ำใต้ดินเทียนหนานในครั้งนี้ เป็นสงครามใหญ่ที่ประเทศจีนเตรียมการมาสองปี!
ต้องฆ่าจนอีกฝ่ายหวาดกลัว!
ฆ่าจนพวกเขาไม่มีแรงต่อต้านมนุษย์อีก!
ขั้นเก้าสิบเจ็ดตน…
หนานอวิ๋นเยวี่ยเผยแววตตาเย็นยะเยือก อย่างน้อยต้องฆ่าพวกเขาอีกสักสี่ห้าตน!
หนึ่งเมือง…เหลือไว้หนึ่งตนก็เพียงพอแล้ว
นึกมาถึงตรงนี้…จู่ๆ หนานอวิ๋นเยวี่ยก็นึกถึงประเด็นสำคัญที่ทำให้สถานการณ์ต่อสู้ครั้งนี้พลิกเปลี่ยน พึมพำว่า “ตกลงเมืองเฉียงเวยเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
หากไม่ใช่ว่าจู่ๆ ขั้นเก้าทั้งสองจากเมืองเฉียงเวยออกไป สถานการณ์รบคงไม่ใช่แบบนี้
ด้านข้างนั้น อู๋ขุยซานที่บาดเจ็บหนักลังเลอยู่พักหนึ่ง กระแอมไอเบาๆ ว่า “เอ่อ…ฟางผิงเคยบอกไว้นานแล้ว อยากจะลองระเบิดเมืองราชาอย่างจริงจังสักครั้ง…”
“ฟางผิง?”
“เขาระเบิดเมืองเฉียงเวย!”
“นี่…เป็นไปได้เหรอ?”
“เป็นไปได้ยังไง!”
“…”
หนานอวิ๋นเยวี่ยกลับเชื่ออยู่บ้าง ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “เขาทำจริงๆ…งั้น…งั้นระเบิดใหญ่ขนาดนั้น ฟางผิง…”
คำพูดนี้หลุดออกมา พวกอู๋ขุยซานก็หน้าเปลี่ยนสีซ้ำไปซ้ำมา
อานุภาพการระเบิดนี้แข็งแกร่งอย่างมาก!
แข็งแกร่งถึงขั้นที่แม้อยู่ไกลเกือบสองร้อยลี้ คลื่นพลังงานนั้นยังม้วนพลิกแผ่นดินได้ ระเบิดอย่างต่อเนื่องสี่ห้านาที
สี่ห้านาทีนี้ทั่วทั้งถ้ำใต้ดินต่างถูกส่องด้วยแสงสว่าง
อานุภาพการระเบิดที่รุนแรงเช่นนี้ เมืองเฉียงเวยน่าจะมลายสูญสิ้นแล้ว
ทั้งจุดระเบิดแหล่งแร่ ไม่ใช่ว่าสามารถควบคุมจากระยะไกลได้
เวลานี้สีหน้าของพวกอู๋ขุยซานและหลู่เฟิ่งโหรวต่างดูไม่ได้
จางเว่ยอวี่เอ่ยทันที “เอ่อ อาจไม่ใช่ฝีมือฟางผิงเสมอไป…ยังไงเขาก็เพิ่งขั้นหก…”
รัฐมนตรีหวังที่เหมือนเทียนใกล้ดับ เวลานี้ถอนหายใจว่า “ไม่ใช่เขาจะยังเป็นใครได้ คนอย่างพวกเราเข้าไปในเมืองราชาได้หรือไง? มีแค่เขาที่ทำได้ เขาอยู่ในถ้ำใต้ดินหนานเจียงก็เคยแฝงตัวเข้าเมืองจู้หลิว ระเบิดเมืองจู้หลิวไปครึ่งหนึ่งเหมือนกัน หลังจากนั้นในถ้ำใต้ดินเซี่ยงไฮ้ก็ลอบเข้าในเมืองเทียนเหมิน ทำลายเมืองไปเล็กน้อย ครั้งนี้เขาเข้าถ้ำใต้ดินเทียนหนาน…ฉันก็เดาไว้แล้ว ครั้งนี้ต้องมีเมืองราชาจบเห่แน่…”
หนานอวิ๋นเยวี่ยหน้าเปลี่ยนสีไม่หยุด ผ่านไปสักพักจึงเอ่ยว่า “พวกนายบอกว่าพวกเขาไปหาคนไม่ใช่หรือไง…”
ครั้งนี้พวกฟางผิงเข้าถ้ำใต้ดิน ทุกคนต่างรู้ว่าเป้าหมายของพวกเขาคือมาหาคน
หาคน…หาจนถึงขั้นเมืองราชาระเบิดแล้ว?
ในฝูงชนมีคนถอนหายใจว่า “ถึงจะเกิดเรื่องจริงๆ ก็เป็นการตายอย่างมีคุณค่า ถ้าเป็นฝีมือพวกเขา งั้นพวกเขาก็เป็นวีรบุรุษของประเทศจีนแล้ว…”
เขายังพูดไม่ทันจบ หลู่เฟิ่งโหรวก็ด่ากราดขึ้นมาก่อน “ถึงนายตาย เขาก็ตายไม่ได้ อย่ามาพูดจาอัปมงคลต่อหน้าฉัน!”
——————
