ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน - ตอนที่ 497 มีปัญหานิดหน่อยแล้ว (1)

ตอนที่ 497 มีปัญหานิดหน่อยแล้ว (1)

………………..

พวกเขาบอกว่าจะไปเมืองหยวนเหว่ย แต่ตระหนักได้ว่ากลุ่มที่ลี้ภัยเดินทางได้ช้า ไปเร็วไม่มีประโยชน์

รวมถึงพวกเขายังมีบาดแผลรุมเร้า จึงตัดสินใจรักษาตัวก่อนแล้วค่อยกว่ากัน

—

หาสถานที่หลบภัยแห่งหนึ่งแล้ว

ตอนที่รักษาอาการบาดเจ็บ ฟางผิงมองซ้ายแลขวา สุดท้ายจึงตัดสินใจรักษาบาดแผลกับหลี่หานซง

ดังนั้นหลี่หานซงเพิ่งจะนั่งขัดสมาธิได้ไม่นานก็ใบหน้าแข็งทื่อขึ้นมา

ฟางผิง…กำลังกอดเขาอยู่!

เขากอดตัวเองอยู่จริงๆ!

หลี่หานซงใบหน้าเขียวคล้ำแล้ว!

ฟางผิงจะทำอะไร?

เขาวางแผนอะไรกับตัวเอง?

เป็นผู้ชายเหมือนกันทั้งคู่ นึกไม่ถึงว่าไอ้เวรนี้จะกอดเขา…น่าขนลุกเกินไปแล้ว!

ฉินเฟิ่งชิงมองตาค้างเช่นกัน!

ฟางผิง…ยังมีรสนิยมแบบนี้ด้วย?

แม่งน่าสะอิดสะเอียนเกินไปแล้ว!

หวังจินหยางกลับไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก เขยิบออกห่างจากฟางผิงเล็กน้อย อันที่จริงตอนนี้เขาสงสัยอยู่บ้าง…ฟางผิงเป็นยอดฝีมือเกิดใหม่จริงๆ หรือเปล่า?

เจ้าหมอนี้บาดเจ็บหลายครั้ง เหมือนจะไม่เคยเห็นสสารไม่แตกดับของเขาเลย

เขาบาดเจ็บไม่ใช่น้อยๆ!

หลี่หานซงก็บาดเจ็บไม่น้อยเหมือนกัน แต่บาดแผลกำลังฟื้นตัว หวังจินหยางที่มีสสารไม่แตกดับเหมือนกันสามารถสัมผัสได้ว่าสสารไม่แตกดับของหลี่หานซงกำลังฟื้นฟูช่วยเขารักษาบาดแผล

หลี่หานซงแทบจะร้องไห้รอมร่อแล้ว!

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ฟางผิงหัวเราะว่า “ไม่มีอะไรๆ นายรักษาของนายไป คิดว่าฉันไม่อยู่ตรงนี้”

“ไม่ใช่…คือว่า…จะให้คิดว่านายไม่อยู่ตรงนี้ได้ยังไง?”

หลี่หานซงร้องไห้ไม่ออก แม่งนายกอดฉันแน่นขนาดนี้ จะให้ฉันทำเป็นไม่เห็นนายได้ยังไง?

ฉินเฟิ่งชิงมองฟางผิงด้วยสีหน้าหวาดระแวง พึมพำว่า “โรคจิต!”

ฟางผิงชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง แค่นหัวเราะ ขี้เกียจจะอธิบายเช่นกัน กระแอมไอว่า “หัวเหล็ก รีบรักษาสิ อย่าสิ้นเปลืองเวลา เป็นผู้ฝึกยุทธ์แค่ความหนักแน่นยังไม่มี?”

หลี่หานซงอยากจะร้องไห้จริงๆ แม่งถ้านายเป็นผู้หญิง ทำแบบนี้ฉันคงไม่อะไรหรอก

นายเป็นผู้ชายมากอดฉันแบบนี้ยังจะบอกว่าฉันไม่มีความหนักแน่นอีก?

แม้จะหมดคำพูด ตอนนี้หลี่หานซงพอจะเดาเป้าหมายของฟางผิงออกแล้ว ทำได้เพียงเริ่มรักษาบาดแผล

ตอนที่เขารักษา เนื้อหนังที่ได้รับความเสียหายก็เริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว

ส่วนฟางผิง…เนื้อหนังมีเสียงดังครืดคราด

เริ่มฟื้นฟูแล้ว!

ฉินเฟิ่งชิงที่ตอนแรกรักษาบาดแผลของตัวเองไป เห็นฉากนี้เหมือนจะค้นพบความลับของสวรรค์บางอย่าง!

ครู่ต่อมา จู่ๆ ฉินเฟิ่งชิงก็มองไปทางหวังจินหยาง ทำหน้าอยากลิ้มลองอยู่บ้าง!

หวังจินหยางกดเสียงว่า “นายมา ฉันจะซ้อมให้ตาย!”

เขาไม่ได้บาดเจ็บมากมาย ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องใช้สสารไม่แตกดับฟื้นฟู แต่ฉินเฟิ่งชิงหมอนี้เหมือนจะวางแผนกับเขาอยู่ ครั้งก่อนถูกฟางผิงฉวยโอกาสไปครั้งหนึ่งก็แล้วไป

ครั้งนี้ถ้าฉินเฟิ่งชิงกล้าทำแบบนี้อีก เขาวางแผนจะอัดให้ตายก่อนค่อยว่ากัน

ฉินเฟิ่งชิงกลืนน้ำลาย ขยับก้นเล็กน้อย ก่อน…เจ้าหมอนี้จะกระเถิบไปอยู่ข้างหลี่หานซงอย่างรวดเร็ว กอดหลี่หานซงจากอีกฝั่งหนึ่ง

ฉินเฟิ่งชิงไม่สนใจ เสี้ยวพริบตาที่กอดหลี่หานซงก็ร้องครวญอย่างเบิกบานใจขึ้นมา!

แม่งเอ้ย ฟินเกินไปแล้ว!

ฟินจริงๆ!

นึกไม่ถึงว่าหัวเหล็กจะสามารถใช้สสารไม่แตกดับรักษาบาดแผลได้!

เขาเพิ่งจะรู้ตอนนี้!

หากรู้นานแล้ว เขายังจะรอให้ฟางผิงมาก่อนหรือไง คงจะประกบคนแรกแล้ว

ไม่ใช่แค่เจ้าหัวเหล็ก…ฉินเฟิ่งชิงแลตามองหวังจินหยางแวบหนึ่ง เหล่าหวังก็ทำได้!

ครั้งหน้าถ้ามีโอกาสแบบนี้ต้องไปถูสสารไม่แตกดับมาสักหน่อย ความรู้สึกนี้จะสบายเกินไปแล้ว

สบายจนฉินเฟิ่งชิงอยากจะตะโกนออกมาดังๆ สักพักหลี่หานซงก็หยุดรักษา

ฟางผิงมองฉินเฟิ่งชิงด้วยแววตาไม่เป็นมิตร ไอ้หมอนี้ร้องเสียงอย่างกับหมู

จำเป็นด้วยหรือไง?

ดูสิทำเจ้าหัวเหล็กตกใจจนไม่รักษาบาดแผลต่อแล้ว

แต่ว่า…ฟางผิงมองเนื้อหนังของตัวเองที่ผสานตัวขึ้นมาไม่น้อย จู่ๆ ก็กระตือรือร้นขึ้นมา พูดแบบนี้ แม้จะไม่มีน้ำแร่ชีวิตและสสารไม่แตกดับ เขาอาจจะมีโอกาสฟื้นฟูบาดแผลเหมือนกัน?

กวาดตามองหลี่หานซงและหวังจินหยางแวบหนึ่ง ฟางผิงยิ้มตาหยีว่า “หลังจากนี้ทั้งสองคนบาดเจ็บให้มากหน่อยเถอะ ผู้ฝึกยุทธ์ไม่บาดเจ็บเลยจะได้ยังไง…”

หวังจินหยางขี้เกียจจะสนใจเขา หลี่หานซงเอ่ยอย่างร้องไห้ไม่ออก “อย่าสิ ครั้งหน้าไม่เอาแบบนี้ได้หรือเปล่า ไม่พูดถึงนาย ฉินเฟิ่งชิงไอ้เวรนี้จะร้องน่าเกลียดเกินไปแล้ว!”

ฉินเฟิ่งชิงไม่ใส่ใจ หัวเราะว่า “หัวเหล็ก นายมีของดี หลังจากนี้บาดเจ็บแล้วต้องเรียกฉันด้วย ไม่ต้องเกรงใจ ฉันจะช่วยดูแลนายเอง…”

ระหว่างที่พูด ฉินเฟิ่งชิงก็มองไปทางฟางผิง เอ่ยอย่างดูแคลนอยู่บ้าง “พวกของปลอม!”

ฟางผิงสีหน้าดูไม่ได้ แค่นเสียงว่า “นายจะรู้อะไร!”

ฟางผิงเผยแววตาไอสังหาร ถลึงมองเขาว่า “นายจะรู้กับผีอะไร สูงกว่าขั้นสุดยอดไม่มีการคงอยู่ของสสารไม่แตกดับแล้ว แต่จะเปลี่ยนแปลงเป็นคุณสมบัติอีกอย่างหนึ่ง ฝีมือฉันอ่อนเกินไป ไม่สามารถฟื้นฟูได้ อย่างน้อยต้องขั้นเจ็ดขึ้นไป! ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ดีแต่พูดจามั่วซั่ว!”

ฉินเฟิ่งชิงสงสัยอยู่บ้าง หลี่หานซงกลับอดเอ่ยไม่ได้ “คุณสมบัติอีกอย่าง? คืออะไร?”

ฟางผิงส่ายหน้าว่า “ไม่แน่ใจ จำไม่ได้แล้ว แค่มีความคิดนี้ในหัว แต่ฉันรู้ว่าเป็นเรื่องจริง พวกนายยังสามารถฟื้นฟูสสารไม่แตกดับ ฉันทำไม่ได้ เหมือนก่อนที่พวกนายจะอยู่ขั้นหกก็ไม่สามารถฟื้นฟูสสารไม่แตกดับได้ เงื่อนไขฟื้นฟูของฉันสูงกว่านั้น”

“แบบนั้นเหรอ?”

หลี่หานซงครุ่นคิดพักหนึ่ง “ฉันยังคิดว่าหลังจากขั้นแปดแล้ว สสารไม่แตกดับจะเป็นคุณสมบัติเพียงอย่างเดียวซะอีก…”

“ไม่ใช่อยู่แล้ว”

ฟางผิงพูดพลางกระแอมไอว่า “เอาเถอะ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว ยังไงพวกนายก็เก็บสะสมมาตั้งหลายปี น่าจะมีไม่น้อย สิ้นเปลืองสักหน่อยจะเป็นไรไป”

พูดจบ ฟางผิงก็หยัดกายขึ้น “ไปเถอะ ไปเมืองหยวนเหว่ยกัน”

“ไปแบบนี้เนี่ยนะ?”

หวังจินหยางมองเขาแวบหนึ่ง ถามว่า “ไม่อำพรางสักหน่อย?”

ฟางผิงจนใจอยู่บ้าง ต้องใช้เงินน่ะสิ!

ม่านพลังงานสำหรับพวกเขาสี่คน หนึ่งชั่วโมงก็หกร้อยล้านแล้ว

เลียนแบบกลิ่นอาย นั่นก็หกพันล้าน

การสิ้นเปลืองแบบนี้ทำให้คนปวดหัวจริงๆ

กวาดสายตามองตัวเลขข้างหน้าตัวเอง

ทรัพย์สิน : 112,300,000,000 (เปลี่ยนแปลง)

ปราณ : 7000 แคล (7085 แคล)

จิตใจ : 310 เฮิรตซ์ (933 เฮิรตซ์)

หลอมกระดูก : 177 ชิ้น (100%) , 29 ชิ้น (90%)

ช่องเก็บของ : 50 ลูกบาศก์เมตร (+)

ม่านพลังงาน : ค่าทรัพย์สินหนึ่งหมื่นต่อนาที (+)

เลียนแบบกลิ่นอาย : ค่าทรัพย์สินหนึ่งแสนต่อนาที (+)

แร่ที่ขุดได้จากทะเลสาบเสี้ยวจันทร์ก่อนหน้านี้ไม่ได้คำนวณเป็นทรัพย์สินให้เขา น่าจะเพราะตอนหลังระเบิดไป ไม่ได้ปลีกจากอันตรายได้เหมือนก่อนหน้านี้

หนึ่งแสนกว่าล้านดูเหมือนเยอะ หากเปิดใช้งานเลียนแบบกลิ่นอายตลอดเวลาก็ไม่ถึงยี่สิบชั่วโมงแล้ว ฟางผิงทำใจสิ้นเปลืองขนาดนั้นไม่ได้

ครุ่นคิดแล้ว ฟางผิงก็เอ่ยว่า “ช่วยพวกนายปกปิดและเปลี่ยนแปลงกลิ่นอายต้องจ่ายค่าตอบแทนเยอะเกินไป เอาแบบนี้ละกัน ฉินเฟิ่งชิง ฉันจะช่วยนายเปลี่ยนแปลงกลิ่นอาย นายแบกพี่หวัง พี่หวัง นายอย่าใช้พลังปราณ แกล้งว่าบาดเจ็บหนัก ปกปิดไว้หน่อย ฉันจะแบกหัวเหล็ก พวกเราสองคนรีบเดินทาง แบบนี้ก็จ่ายน้อยลงแล้ว”

ช่วยฉินเฟิ่งชิงเปลี่ยนแปลงกลิ่นอายคนเดียว นั่นก็สิ้นเปลืองน้อยลงจริงๆ หนึ่งชั่วโมงหกสิบล้านเท่านั้น

ถ้าหลี่หานซงและหวังจินหยางไม่ลงมือ นอกจากจะเจอยอดฝีมือระดับสูง ไม่งั้นคงสัมผัสถึงพลังปราณของพวกเขาไม่ได้

ทั้งตอนนี้ไม่ได้เจอระดับสูงได้ง่ายๆ ยังต่อสู้ที่แนวหน้ากันอยู่เลย

ฉินเฟิ่งชิงพึมพำว่า “งั้นนายให้เหล่าหวังแบกฉัน…”

——————–

………………..