ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 124 : หินเทพความทรงจำบรรพกาล

ตอนที่ 124 : หินเทพความทรงจำบรรพกาล

แพรี่ด็อกเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำรังอยู่ใต้ดิน ตอนแรกมันมีแค่ไม่กี่ตัว ด้วยการที่พวกมันเป็นสัตว์สังคมจึงทำให้จำนวนของพวกมันเพิ่มมากขึ้น รวมถึงมิตินี้ก็คงอยู่มาหลายร้อยปีแล้วด้วย

หวังเย่าเดินไปที่ศพของอนาคอนดามังกรน้ำโลหิตก่อนจะสั่งให้ตือโป๊ยก่ายมุดเข้าไปในศพนั้นเพื่อดึงเอาลูกแก้วพลังออกมา เขายังได้ลูกแก้วชีวิตของมันมาด้วย

ลูกแก้วทั้งสองนี้มีระดับที่สูง มันสามารถนำไปทำเป็นน้ำยาวิวัฒนาการรึน้ำยาพลังขั้นสูงได้

“ลุกไหม้”  หวังเย่าได้จุดไฟขึ้นมาให้แสงสว่างกับที่นั่น ก่อนจะถ่ายรูปศพอนาคอนดามังกรน้ำโลหิตรวมไปถึงเก็บวัตถุดิบต่าง ๆ จากศพนั้นทั้งเลือด, เนื้อ, เกล็ด, เขี้ยว, พิษและของอื่น ๆ เข้าไปในกระเป๋ามิติ

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว หวังเย่าก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก  เมื่อราชาแพรี่ด็อกใจเย็นลง มันก็ได้บอกสิ่งที่มันได้สำรวจมาทั่วทั้งป่าให้หวังเย่ารู้

“ที่ทางเหนือสุดของป่านั้นมีภูเขารูปร่างคล้ายกับแกะอยู่ ด้านล่างนั้นมีแร่ไฟเป็นจำนวนมาก”  ราชาแพรี่ด็อกอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้หวังเย่ารับรู้

หินนั้นดูคล้ายกับถ่าน มันเรืองแสงสีแดงราวกับไฟออกมา สามารถก่อให้เกิดประกายไฟได้ ตามที่พวกเราเคยทดสอบแล้ว แร่ก้อนหนึ่งจะเผาไหม้ได้ 1 วันเต็ม

“ใจกลางป่าจะมีบ่อน้ำรูปร่างเหมือนกับนก สัตว์อสูรของที่นั่นคือฉลามเขี้ยว”

“ทางตะวันตกเฉียงเหนือห่างออกไป 200 เมตร จะมีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่ง ซึ่งเป็นรังของฝูงบาซิลิสก์ มันมีสี่ปีกและมีสี่เท้า มันสามารถบินและวิ่งได้ และยังกระหายเลือดอย่างมาก”

….

ด้วยการเปิดเผยข้อมูลของราชาแพรี่ด็อก หวังเย่าก็เข้าใจมิติแห่งนี้ชัดเจนขึ้น

สุดท้ายผ่านไป 30 นาทีราชาแพรี่ด็อกก็เงียบไป  หวังเย่าได้บันทึกข้อความทุกอย่างที่ได้ยินมา ส่วนมากล้วนแต่เป็นความลับที่ไม่อาจจะรู้ข้อมูลได้ง่าย ๆ

หวังเย่ามั่นใจว่าด้วยข้อมูลนี้ การสำรวจมิติลับแห่งนี้ก็เสร็จสิ้นไปกว่า 70% แล้ว แน่นอนว่าเขาต้องทำการยืนยันอีกรอบ

“ผู้กอบกู้ นี่คือสิ่งที่เรารู้มา”  ราชาแพรี่ด็อกพูดขึ้น

หวังเย่าพยักหน้า จากนั้นเขาก็ถามขึ้นต่อ  “ แล้วพวกนายได้อัญมณีความทรงจำนี้มาจากไหน ? ”

ราชาแพรี่ด็อกคิดและตอบกลับ  “ฉันจะไม่ปิดบัง หินเหล่านี้ก่อตัวขึ้นมาเอง ใต้รังของพวกเรานั้นมีถ้ำที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ที่นั่นจะมีหินเทพเรืองแสงสีแดงอยู่ ซึ่งทุก ๆ 3 เดือนจะมีอัญมณีกำเนิดขึ้นมา 1 ก้อน และในช่วงเวลาหนึ่งหินเทพนั่นจะพ่นอัญมณีความทรงจำออกมา เราไม่ได้กลับมาที่นี่นานแล้ว ฉันเกรงว่ามันคงมีอัญมณีจำนวนมาก เราสามารถแลกเปลี่ยนกันได้หากนายต้องการ”

หวังเย่าได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกว่าหินเทพนี่จะต้องเป็นของที่พิเศษ เมื่อได้ฟังเขาก็เขาเกิดความสงสัยขึ้นมาจึงถามว่า  “นายพาฉันไปดูหน่อยได้ไหม ? ”

“เชิญมาทางนี้”

ไม่นาน หวังเย่าก็ได้ลงไปลึกอีก เขาได้เข้าไปในถ้ำ ด้านในนั้นมีแสงสีแดงส่องประกายออกมา มันมีหินขนาดเท่ากับตัวคนตั้งอยู่ รอบ ๆ หินนั้นมีอัญมณีความทรงจำจำนวนหนึ่งด้วย

หวังเย่าเดินวนอยู่สองรอบแต่ก็ไม่พบอะไรพิเศษ สุดท้ายเขาก็เอื้อมมือออกไปสัมผัสมัน

“ผู้กอบกู้ ระวังดัวย”  ราชาแพรี่ด็อกรีบเข้าไปขวางทันที

“ทำไม ? ”  หวังเย่าหยุดมือทันทีและถามขึ้นมา

“นี่คือหินเทพ นายไม่อาจจะหลบหลู่มันได้ ใครที่สัมผัสมันจะโดนสายฟ้าสีม่วงโจมตี ก่อนหน้านี้แพรี่ด็อกของเราตายไป 2 ตัวจึงไม่มีใครกล้าแตะต้องมันอีก”

หวังเย่าได้ยินแบบนั้นก็ผงะถอยกลับมา แต่ตาของเขายังเป็นประกาย หินนี่มันประหลาด มันคือสิ่งมีชีวิตรึเปล่า ?

หากมันเป็นสิ่งมีชีวิตงั้นระบบก็สามารถตรวจสอบมันได้

ตอนนั้นเองสายตาของหวังเย่าก็สะท้อนแสงสีทองออกมาพร้อมกับข้อมูลที่โผล่เข้ามาในหัวของเขา

แจ้งเตือน : พบหินเทพความทรงจำบรรพกาล ทุก ๆ ช่วงเวลาหนึ่งมันจะให้กำเนิดอัญมณีความทรงจำออกมา ไม่อาจจะสัมผัสได้ เมื่อสิ่งมีชีวิตสัมผัสมันจะถูกดูดซับความทรงจำในกล้ามเนื้อซึ่งจะทำให้เป็นอัมพาต รึอาจจะเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว

“หินเทพความทรงจำบรรพกาล ? ”  หวังเย่าอึ้ง เมื่อเห็นชื่อของมัน เขาก็รู้ทันทีว่าหินนี้มีค่าอย่างมาก มันอาจจะถือว่าเป็นของในตำนาน

ก่อนหน้านี้ หวังเย่าได้พบกับบัวหิมะน้ำแข็งระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่สิ่งนี้มันเหนือกว่าเพราะมันอยู่ระดับเทพ

“เมื่อมันอยู่ระดับเทพก็ไม่จำเป็นต้องคิดมาก ต้องเอามันกลับไปให้ได้”

หวังเย่าไม่รู้ว่าหินเทพความทรงจำบรรพกาลจะมีการทำงานอื่นรึไม่ แต่แค่มันให้กำเนิดอัญมณีความทรงจำก็ถือว่าวิเศษแล้ว เขาสามารถใช้อัญมณีความทรงจำในการฝึกฝนทักษะต่อสู้อื่น ๆ และก้าวหน้าขึ้นได้ในเวลาอันสั้น

“บางทีฉันอาจจะยื่นเรียนจบก่อนจะถึงปี 3 ก็ได้”  จู่ ๆ ความคิดนี้ก็โผล่ขึ้นมาในหัวของหวังเย่า

“ถ้าฉันอยากได้หินนี่ พวกนายจะว่ายังไง ? ”  หวังเย่าถามขึ้นมา

ราชาแพรี่ด็อกพึมพำออกมา  “หินนี่ฆ่าลูกน้องของฉันไป ส่วนอัญมณีความทรงจำนั้นมีประโยชน์กับพวกเราก็จริง แต่มันมีประโยชน์ต่อนายมากกว่า ดังนั้นฉันจึงเต็มใจจะแลกเปลี่ยน แต่เงื่อนไขนั้นอาจจะสูงไปหน่อย”

“นายลองบอกมาสิ”  หวังเย่าพูดขึ้น

“ฉันอยากเป็นอสูรของนายได้รึเปล่า ? ”  ราชาแพรี่ด็อกมองไปที่หวังเย่าด้วยท่าทีคาดหวัง

หวังเย่าอึ้ง เมื่อได้ฟังเงื่อนไขที่ยากของราชา นี่มันไม่ได้ยากเลยสักนิดไม่ใช่รึไง ?

แต่เมื่อลองคิดกลับกันแล้ว เขาก็พบว่าในสายตาคนอื่น เขาเป็นตัวประหลาดที่มีพรสวรรค์สูงส่ง ในสายตาของราชาแพรี่ด็อกแล้ว เขาก็ไม่ต่างอะไรจากพระเจ้าเลย

“ไม่ได้”  เขาพูดขึ้น

นี่คือเงื่อนไขที่ง่าย แต่หวังเย่ากลับปฏิเสธ ราชาแพรี่ด็อกนั้นไม่ได้มีประโยชน์ต่อเขามากนัก การทำสัญญากับมันมีแต่จะสร้างภาระให้กับเขา

“นายเป็นราชาของพวกแพรี่ด็อก นายมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ส่วนฉันก็มีอสูรถึง 3 ตัว แค่นี้ฉันก็ลำบากมากแล้ว ถ้ามีมาเพิ่ม ฉันกลัวว่าพลังจิตของฉันจะรับไม่ไหว”

แม้ว่าความแข็งแกร่งของหวังเย่าในตอนนี้จะสามารถทำสัญญากับแพรี่ด็อกเป็นร้อยตัวได้อย่างไม่มีปัญหา แต่เขาไม่อยากจะแก้ปัญหาด้วยวิธีการเช่นนั้น เขาเป็นคนมีเหตุผล นอกจากเรื่องที่ใช้เหตุผลไม่ได้ เขาถึงจะใช้กำลัง ดังนั้นเขาจึงต้องอธิบายเหตุผลให้ราชาแพรี่ด็อกรับรู้

ราชาแพรี่ด็อกแสดงท่าทีผิดหวังออกมาและพูดขึ้น  “งั้นนายยกระดับให้ฉันขึ้นไปเป็นระดับสวรรค์ได้รึเปล่า ? ”

“ได้ แต่มันต้องใช้เวลา ฉันว่านายใช้โอกาสนี้พัฒนาคนของนายจะดีกว่า”  หวังเย่าแนะนำ

“ฉันขอคำแนะนำจากนายที”

“ในด้านความล้ำค่าของหินนี่กับอัญมณีความทรงจำ ฉันจะช่วยนายพัฒนาคนของนายอีก 3 คนขึ้นไปอยู่ระดับทอง  อย่างที่สอง ฉันจะช่วยให้คนของนาย 10 คนทะลวงผ่านเลเวล 29 และ 39 ให้ขึ้นเป็นเลเวล 30 และ 40 และตอนนั้นความแข็งแกร่งของพวกนายจะเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก  นายคิดว่ายังไง ? ”  หวังเย่าเองก็ยุติธรรมพอที่จะคิดถึงอีกฝ่ายด้วย

“นั่นก็ถือว่าดี ฉันขอเป็นตัวแทนตกลงในนามของเผ่า”  ราชาแพรี่ด็อกไม่ปฏิเสธข้อเสนอดี ๆ แบบนี้ มันรีบตกลงทันที

ปล.  ระดับของสัตว์อสูร เปลี่ยนจากระดับพระเจ้า เป็น ระดับเทพ (ระดับเทพมีเลเวลอยู่ที่ 70 ขึ้นไป )