ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 131 : แลกเปลี่ยนแร่

ตอนที่ 131 : แลกเปลี่ยนแร่

“เป็นยังไง ? ”  กิเลนไฟถามขึ้นมาด้วยความกังวล

หวังเย่าพยักหน้าแล้วพูดว่า  “หากพูดไปคงชมตัวเอง ท่านรอดูผลงานจะดีกว่า”

กิเลนไฟแสดงท่าทีผ่อนคลายออกมาทันที ไม่นานมันก็พบกับร่างขนาดใหญ่เดินออกมาจากห้องลับ

เมื่อเห็นร่างของเจ้าสามที่ใหญ่เกินพี่ของมันทั้งสองตัว  กิเลนไฟก็แสดงท่าทีตื่นเต้นและแปลกใจออกมา มันอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเอง  “สำเร็จจริง ๆ รึ ? ”

เมื่อเห็นเจ้าสาม พี่ของมันทั้งสองตัวก็พากันแสดงสีหน้าอิจฉาออกมา พวกมันมองไปที่แม่ของตัวเองด้วยสีหน้าคาดหวัง

ในฐานะแม่ กิเลนไฟย่อมรู้ความคิดของลูก มันได้บอกกับหวังเย่าว่า  “เด็กน้อย เจ้ามีความสามารถที่ดี ตามที่ตกลงกันไว้ เจ้ากับเพื่อนกลับไปได้”

หวังเย่าโค้งให้และพูดขึ้น  “ขอบคุณ งั้นผมขอตัวก่อน”

ภารกิจสำรวจมิติลับนี้เสร็จสิ้นแล้วก็จริง แต่หวังเย่าก็ยังอยากเจรจาเรื่องแร่ไฟอยู่

แต่เขาไม่อาจจะออกปากก่อนได้ หากเขาเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอก่อน งั้นกิเลนไฟก็ต้องตั้งเงื่อนไขที่สูงกลับมา

แน่นอนเมื่อกิเลนไฟเห็นสายตาของลูกทั้งสองแล้วมันก็ได้แต่หดหู่ เมื่อเห็นว่าหวังเย่าจะกลับออกไปในไม่ช้า หากมันไม่รีบพูดออกไปในตอนนี้ งั้นมันก็อาจจะไม่มีโอกาสอีก

มันไม่อาจจะปล่อยให้หวังเย่ากลับไปได้ มันต้องคว้าโอกาสนี้เอาไว้ หากเป็นไปได้ มันจะยอมใช้ทุกอย่างเพื่อแลกกับการที่ลูกทั้งสอง ได้ขึ้นมาเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์

ยิ่งไปกว่านั้นมันถึงกับสงสัยว่าเมื่อหวังเย่ามีความสามารถที่สูง งั้นในอนาคต หวังเย่าก็อาจจะวิวัฒนาการมันขึ้นไปเหนือกว่าระดับศักดิ์สิทธิ์ได้

แน่นอนว่าคำตอบของคำถามนี้นั้นมันไม่อาจจะถามออกมาได้  หวังเย่าไม่ใช่คนโง่ เขาจะบอกมันได้ยังไง ?

เมื่อความคิดนี้โผล่ขึ้นมาในหัวของกิเลนไฟ มันก็เปิดปากพูดเพื่อหยุดหวังเย่าเอาไว้  “เด็กน้อย ข้ามีเรื่องจะเจรจากับเจ้า”

หวังเย่าคิดอยู่แล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ยังทำท่าไม่รู้เรื่อง  “ว่ามาได้เลย”

กิเลนไฟนั้นมีฐานะและความแข็งแกร่งที่สูง มันได้พูดออกมาตามตรง  “ลูกทั้งสองของข้า นายทำให้พวกเขาวิวัฒนาการขึ้นเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์ได้รึเปล่า ? ”

นี่เป็นคำพูดที่ตรงพอ หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะแสร้งทำสีหน้าลำบากใจ ก่อนจะส่ายหน้าและพึมพำออกมา  “พูดตามตรง การวิวัฒนาการเจ้าสามในเวลาอันสั้น มันก็เป็นภาระกับร่างกายผม มันต้องใช้เวลาในการพักฟื้นสักพัก”

กิเลนไฟคิดตามก่อนจะพยักหน้าตอบรับ สิ่งที่หวังเย่าพูดมาก็ใช่ว่าจะไร้เหตุผล

“งั้นข้าคงไม่บังคับเจ้า แต่เมื่อร่างกายของเจ้าหายดีเมื่อไหร่ เจ้าช่วยมาวิวัฒนาการให้ลูกข้าที”

เป็นธรรมดาที่หวังเย่าไม่ลังเลที่จะตกลง แต่เขาก็แสร้งทำทีลังเลและพูดขึ้นมา  “ไม่มีของฟรีในโลกนี้ ท่านต้องหาอะไรที่เท่าเทียมกันมาแลก ผมถึงจะตกลง”

“ผมมีอสูรถึง 3 ตัวรวมถึงอสูรของแฟนผมด้วย แล้วยังอสูรของครอบครัวผมที่รอให้ผมวิวัฒนาการให้อีก แน่นอนว่าผมจะหาโอกาสมาช่วยพวกท่าน มันอาจจะไม่เร็วนักแต่ท่านสบายใจได้ว่าลูกของท่านจะไปถึงระดับศักดิ์สิทธิ์แน่นอน”

คำพูดของหวังเย่าแฝงไปด้วยความหมาย คนที่มีความคิดก็คงรู้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

แน่นอนคำพูดของหวังเย่านั้นมีเหตุผล แม้แต่กิเลนไฟก็ยังเข้าใจ ถึงยังไงคำขอของมันก็ฟังดูมากเกินไป

“เด็กน้อย ข้าเชื่อในตัวเจ้าและแน่นอนข้ารู้ว่าเจ้าน่ะมีธุระรัดตัว ข้าจะให้ของบางอย่างตอบแทนเจ้า”

เมื่อได้ยินแบบนั้น หวังเย่าก็เผยรอยยิ้มออกมา ในเมื่ออีกฝ่ายเสนอตัวขึ้นมาเอง ก็เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ทิ้งไป เขาต้องคว้าสมบัติกลับมาให้ได้มากที่สุด ไม่งั้นแล้วคงเสียโอกาสนี้ไปเปล่า ๆ

“ความรักที่ท่านมีต่อลูกช่างหาใครเทียบไม่ได้เลย ในเมื่อท่านอยากจะให้ของตอบแทนกับผม งั้นผมก็จะดูแลลูกของท่านอย่างเต็มที่”  หวังเย่าพึมพำออกมา  “แต่ไม่รู้ว่าผมจะได้อะไรตอบแทน ? ”

กิเลนไฟมองไปรอบ ๆ ทันที มันนอนอยู่ที่นี่มากว่า 3,000 ปีแล้ว สมบัติส่วนมากถูกใช้ไปหมดแล้ว และสมบัติบางชิ้นยังมีค่ากับพวกมันและลูก ดังนั้นมันจึงเหลือของมีค่าไม่มากนัก

กิเลนไฟขมวดคิ้วและนึกถึงแร่ไฟ ก่อนจะพูดกับหวังเย่าว่า “เด็กน้อย พวกแร่ไฟนี่ล่ะ ? ”

หวังเย่าแปลกใจ ตัวเขาเองก็อยากได้แร่ไฟจริง ๆ แต่เขาไม่คิดจะยื่นข้อเสนอออกมาเอง

กิเลนไฟได้พูดขึ้นต่อทันที “แร่ไฟพวกนี้มีพลังไฟมหาศาล และที่นี่ก็เป็นสายแร่ขนาดใหญ่ ข้าว่ามันคงมีประโยชน์สำหรับมนุษย์ อย่างไรก็ตาม เจ้าคงให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งของตัวเองก่อน ส่วนมวลมนุษยชาติเป็นอันดับสอง อีกอย่าง แร่พวกนี้ก็มหาศาล เจ้าคงเอาไปไม่ได้ นี่คงเป็นปัญหาใหญ่”

“ท่านพูดมาก็ถูก”  หวังเย่าถอนหายใจออกมา แต่เขาก็มีทางออกในปัญหานี้

“เจ้าชื่อหวังเย่าสินะ ? ”

“ใช่ ท่านมีข้อเสนออะไร ? ”  หวังเย่าถามกลับ

“ข้าไม่คิดจะหลอกเจ้า  แลกกับการวิวัฒนาการลูกของข้าใน 2 เดือน ข้าจะไปส่งแร่ไฟนี่ให้กับเจ้าเอง”

“แน่นอนว่าว่ายังไม่รวมแร่ไฟที่ข้าจะจ่ายล่วงหน้าให้ ข้าจะเอาแร่ไฟทั้งหมดจากมิตินี้ไปให้ เจ้าจะได้ไม่ยุ่งยากกลับมาที่นี่อีก”  เมื่อกิเลนไฟพูดจบ น้ำเสียงของมันก็เปลี่ยนไป  “แบบนี้เป็นยังไง ? ”