ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 297 : มีดโลหิต

ตอนที่ 297 : มีดโลหิต

“80,000,000 ครั้งที่ 1”

“80,000,000 ครั้งที่ 2”

“ไม่มีใครประมูลอีกแล้ว หญ้านี่หาได้ยาก ทั้งชีวิตอาจจะไม่มีโอกาสเจอหญ้าแบบนี้อีก”

เฉินเหล่ายังคงคอยกระตุ้นทุกคน

แต่ตอนนั้นไม่มีใครพูดอะไรออกมา แม้แต่คนที่อยู่ชั้นสองก็ไม่พูดอะไรออกมาเช่นกัน ชัดแล้วว่าบางคนรู้สึกว่าราคามันสูงเกินไป

การเพิ่มความภักดีของอสูรนั้นมันไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองมากนัก ไม่จำเป็นต้องใช้เงินถึง 80,000,000 ในการเพิ่มส่วนที่ไม่จำเป็น

ผลก็คือไม่มีใครเพิ่มราคาขึ้นอีก

“80,000,000 ขาย ! ”

“ ขอยินดีกับผู้ที่ประมูลไปได้ หญ้าจิตวิญญาณครามราคา 80,000,000 เป็นของห้องเบอร์ 6 หลังจากนี้จะมีคนเข้าไปทำการแลกเปลี่ยนในห้อง โปรดรอสักครู่” เฉินเหล่าพูดขึ้นมาก่อนจะทำการปิดฝากล่องไม้แล้วส่งให้กับผู้หญิงคนเดิมให้เธอนำมันไปยังชั้นสอง

“ห้อง VIP นี่มันดีจริง ๆ หอสมบัติสวรรค์คู่ควรกับการดูแลการประมูล” หวังเย่ามองไปยังสาวสวยที่เพิ่งเดินลงจากเวทีแล้วพึมพำออกมา

“บรรยากาศในการประมูลดูคึกคักขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว ตอนนี้ฉันจะเริ่มทำการประมูลของชิ้นที่สาม” เฉินเหล่าพูดจบก็มีชั้นวางค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากพื้น

เขาผลักชั้นวางให้หันหน้ากลับมาและพบว่ามันเป็นมีดยาวที่ส่องประกายสะท้อนแสงวาววับ

มีดเล่มนี้มีความยาวเท่ากับตัวคน มันสะท้อนแสงสีดำออกมาและดูกระหายเลือดอย่างมาก

“มีดโลหิต ทำขึ้นมาจากหินโลหิตและใช้คนหลายพันคนในการหลอมมันขึ้นมา มันหนักถึง 500 กิโลกรัม สามารถตัดภูเขาและแม่น้ำออกจากกันได้”

“เพราะหลอมขึ้นมาจากหินโลหิต มันจึงกำเนิดขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นเลือด กลิ่นเลือดนี้ไม่เพียงแต่จะส่งผลกับสัตว์อสูรเท่านั้น กระทั่งผู้ใช้เองก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน”

“คนทั่วไปไม่อาจจะใช้มันได้เต็มที่ ดังนั้นคนที่มีร่างกายและจิตใจแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะไม่ได้รับผลกระทบจากหินโลหิต และยังสามารถใช้มีดนี้ได้อย่างเต็มที่ คนที่อ่อนแอไม่แนะนำให้ใช้มีดนี้”

เมื่อเฉินเหล่าอธิบายจบ ทุกคนก็พอเข้าใจถึงสมบัติของมัน

“มีดนี่อยู่ระดับ S ราคาเริ่มต้นอยู่ที่ 20,000,000 เครดิต การประมูลแต่ละครั้งเพิ่มได้ไม่น้อยกว่า 1,000,000 เครดิต ” เฉินเหล่าประกาศออกมา

แต่ตอนนั้นกลับไม่มีใครประมูลมันเลย ยังไงซะเมื่อได้ยินคำอธิบายของเฉินเหล่าแล้ว พวกเขาก็สงสัยว่าคนที่ใช้มีดนี่ได้จะต้องเหนือกว่าคนทั่วไปอย่างมาก และมันต้องอยู่ระดับไหนกัน

ผลก็คือผ่านไป 2-3 นาทีแต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

เฉินเหล่าไม่ได้รีบร้อน เขารู้ว่ามีคนมากมายสนใจมีดนี้อยู่ อย่างเช่นแขกในชั้นที่สอง

หวังเย่ามองไปที่มีดนั่นแล้วสนใจขึ้นมา เขามีจิตใจที่แข็งแกร่งและร่างกายที่แข็งแรง เขาสามารถยกมีดนั่นได้สบาย

จุดที่สำคัญคือเขาพอใจกับรูปทรงของมันอย่างมาก มันสวยจนเขาไม่อาจจะละสายตาได้

มีดทมิฬที่เขาใช้อยู่ในตอนนี้ทำขึ้นมาจากเหล็กทมิฬแต่มันอยู่แค่ระดับ A เท่านั้น อีกอย่างเขายังไม่เคยใช้อาวุธระดับ S มาก่อน ดังนั้นเมื่อเห็นมีดเล่มนี้แล้วหวังเย่าก็คิดอยากจะลองขึ้นมา

ถึงหวังเย่าจะสนใจมีดนี่แต่เขาก็ไม่คิดจะเป็นคนแรกที่เอ่ยปาก เขาอยากดูก่อนว่าจะมีสักกี่คนที่สนใจมัน

“ไม่มีใครประมูลมีดโลหิตเลยหรือ มีดนี้ทำขึ้นมาจากหินโลหิตใต้หุบเหวที่หาได้ยาก ตัวหินนั้นแทบไม่อาจจะทำลายได้”

“แม้จะมีผลข้างเคียงอยู่บ้าง แต่ฉันคิดว่าสำหรับบางคนแล้ว สิ่งนี้ไม่ใช่ปัญหา” เฉินเหล่ายิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“21,000,000 เครดิต”

สุดท้ายก็มีคนประมูลออกมา นี่คือเสียงของหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้าง

ในฐานะหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างแล้ว มันก็ไม่แปลกที่เขาจะทำการประมูลมีดเล่มนี้

“มีคนเริ่มประมูลแล้ว ไม่มีใครคิดจะแข่งเลยหรือ ? ” เฉินเหล่าพูดขึ้น

หลังจากนั้นก็มีคนประมูลต่อทันที

“22,000,000” ทหารรับจ้างอีกคนพูดขึ้นมา

“23,000,000” หลังจากที่กัดฟันแน่นหัวหน้าทหารรับจ้างคนแรกก็ได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง

“24,000,000” คนที่นั่งอยู่แถวหลังได้พูดขึ้น

“25,000,000” หัวหน้าทหารรับจ้างคนแรกเหงื่อชุ่มไปทั่วหน้าผาก นี่คือราคาสูงสุดที่เขาจะเสนอได้แล้ว ถ้ามันมากกว่านี้เขาคงต้องยอมแพ้ อย่างไรก็ตามยังมีของอย่างอื่นที่เป็นประโยชน์ต่อเขาอยู่ เขาไม่อาจจะหมดตัวในตอนนี้ได้

คนนั่งแถวหลังนั้นลังเลก่อนที่จะเงียบไป

สุดท้ายเขาก็ยอมแพ้

เมื่อเห็นแบบนั้นหัวหน้าทหารรับจ้างก็โล่งอก เขาปาดเหงื่อบนหน้าผากทันที

“25,000,000 ครั้งที่ 1 ไม่มีใครให้ราคาสูงกว่านี้เลยหรือ” เฉินเหล่าพูดขึ้น สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ชั้นสอง

“30,000,000” สุดท้ายหวังเย่าก็พูดขึ้นมา คำพูดของเขาทำให้สีหน้าของหัวหน้าทหารรับจ้างคนนั้นเปลี่ยนไปทันที ทหารคนนั้นได้แต่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาได้แต่นั่งลงและไม่พูดอะไรออกมาอีก

“สุดท้ายที่ชั้นสองก็มีคนลงมาประมูลอีกแล้ว แต่ฉันไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร”

“ได้อยู่ห้อง VIP ก็ถือว่าต้องเป็นคนใหญ่คนโต”

“มารอดูกันว่าเขาจะเป็นใคร”

มีเสียงซุบซิบของผู้คนดังขึ้นมา

“35,000,000” แต่ตอนที่หวังเย่าพูดจบนั้น ห้องข้าง ๆ เขากลับมีบางคนพูดขึ้นมา

“40,000,000” ผ่านไปไม่นานในห้องตรงกันข้ามก็มีคนเข้ามาแข่งด้วย

“45,000,000” เสียงจากอีกห้องก็ดังขึ้นมาเช่นกัน