ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 340 : เรื่องน่ากังวล

ตอนที่ 340 : เรื่องน่ากังวล

“20,100 ล้าน”

เมื่อเห็นว่าหวังเย่าเพิ่มราคาขึ้นมาแค่ 100 ล้าน เฟิงสงและเฟิงเลี่ยก็พากันมองไปที่หวังเย่า พวกเขารู้สึกว่าหวังเย่ากำลังปั่นหัวพวกเขาอยู่ ดังนั้นพวกเขาไม่อาจจะยอมแพ้ได้

ดังนั้นพวกเขาจึงทำการเพิ่มราคาขึ้นมาอีก ….100 ล้าน

“20,200 ล้าน ! ”

คนด้านล่างเกือบจะกระอักน้ำออกมา พวกเขาคิดว่าทั้งสองจะมีการเพิ่มราคาก้อนโตขึ้นมาแต่ไม่คิดเลยว่าจะเพิ่มมาแค่ 100 ล้านเท่านั้น

คิดจะเล่นกันแบบนี้จริง ๆ หรือ ? นี่คือสิ่งที่ผู้คนด้านล่างคิดกัน

เพิ่มมาแค่ 100 ล้าน ต้องตะโกนเสียงดังขนาดนั้นเลยรึไง ?

บอกได้ว่าตอนนี้มุมมองของผู้ชมได้ถูกยกระดับขึ้นมาแล้ว ราคาที่เพิ่มขึ้นมา 100 ล้านไม่ได้ทำให้พวกเขาตื่นเต้นได้

คนส่วนมากมีเงินไม่ถึงร้อยล้านแต่ตอนนี้พวกเขากลับไม่ได้ให้ค่าเงินร้อยล้านที่เพิ่มราคาขึ้นมาเลย

นี่คือมุมมองที่ยกระดับขึ้นมาตามของที่ถูกนำออกมาประมูล

เฟิงสงและเฟิงเลี่ยไม่รู้ความคิดของผู้ชม หากพวกเขารู้ความคิดของผู้คนด้านล่าง พวกเขาคงเอาหัวโขกกำแพงไปแล้ว

“20,300 ล้าน ” ผู้อาวุโสเขามังกรพยัคฆ์เพิ่มราคาขึ้นมา

“20,400 ล้าน” ผู้อาวุโสภูเขาอู่ตังจะยอมน้อยหน้าได้ยังไง เขาทำการเพิ่มราคาขึ้นต่อทันที

“20,500 ล้าน” ผู้อาวุโสสำนักฉวนเจินไม่คิดจะยอมแพ้

“20,600 ล้าน” ผู้อาวุโสวัดเซียงกัวไม่ปล่อยให้พวกนี้เล่นสนุกกันฝ่ายเดียว

“20,800 ล้าน ” ผู้อาวุโสตระกูลลู่รีบเพิ่มราคา

“20,900 ล้าน” ตัวแทนเองก็เอาด้วย

“21,000 ล้าน” ผู้อาวุโสตระกูลหลี่เองก็เอาด้วย

ตอนแรกหวังเย่ากังวลว่าพวกนี้จะไม่เข้ามาเล่นด้วย

ไม่รู้เลยว่าหวังเย่าคิดอะไรอยู่ เขาถึงแสดงท่าทีสบายใจออกมา

“ฉันจะรอสักหน่อย” เมื่อพูดจบหวังเย่าก็เดินกลับไปที่โซฟาและเทชาดื่ม “หืม หอมไม่เบา” หวังเย่ามองไปรอบ ๆ และดูการต่อสู้ของทุกคนต่อ

ใช่ นี่คือการต่อสู้ เขาคือคนเริ่มต้นสงครามครั้งนี้ เขาอยากให้ทุกคนสู้กันอย่างดุเดือด

…

บนชั้นสามนั้นฟางอี้ได้กลับมาที่หน้าต่างอีกครั้งและมองไปที่ชั้นสองก่อนจะมองไปยังชายที่นั่งบนโซฟาและดื่มชาอย่างสบายใจ

“สุดท้ายเขาก็รู้ตัวและยอมแพ้ไปแล้วงั้นหรือ ? นายนี่มันโง่จริง ๆ ” ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อฟางอี้เห็นแบบนั้นเธอกลับโล่งอกขึ้นมา เธอไม่รู้ตัวเลยว่าพ่อที่อยู่ข้าง ๆ มองมาที่เธออยู่

เฉี่ยนเจินเฉียนมองไปที่หวังเย่า เมื่อเห็นท่าทีของอีกฝ่าย เขาก็สับสนขึ้นมา

“เขายอมถอนตัวแล้วงั้นหรือ ? ” ฮวงเทียนเจวี๋ยนถามขึ้นมา

“เขายอมแพ้ง่าย ๆ ขนาดนี้เลยหรือ ? แล้วก่อนหน้านี้เขาคิดจะทำอะไร ? ” จางจื้อเฉียงถามขึ้นมา

“ใช่ เขาคิดจะทำอะไรกันแน่ ? ” ไป๋พั่วหล้างพยักหน้าเห็นด้วย เขาไม่เชื่อว่าหวังเย่าจะยอมแพ้

“ ….” เฉี่ยนเจินเฉียนไม่พูดอะไรออกมาแต่ก็ยังมองไปที่หวังเย่า

พวกเขาเหมือนจะแค่ดูการประมูล ไม่คิดจะเข้าร่วมอยู่แล้ว

“23,000 ล้าน ”

“23,100 ล้าน”

“23,200 ล้าน”

“23,300 ล้าน”

คนบนชั้นสองยังแข่งขันกันอย่างดุเดือด ผู้คนด้านต่างก็ล่างพากันตื่นเต้นตามไปด้วย

มันน่าตื่นเต้นกับราคาที่เพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ แบบนี้

หวังเย่ายังคงเงียบ เขามองไปรอบ ๆ และคิดว่าจะลงมือเลยดีรึไม่

ในห้องตรงกันข้ามกับหวังเย่า เฟิงสงและเฟิงเลี่ยมองไปรอบ ๆ ตอนนี้พวกเขาเหมือนจะอดทนกันไม่ไหวแล้ว

“ไอ้เด็กนี่ ” เฟิงสงและเฟิงเลี่ยมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังนั่งดื่มชาอย่างสบายใจด้วยความหงุดหงิด

ทั้งสองกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะกับตอนที่เห็นรอยยิ้มของคนคนนั้นที่ไม่ได้เข้าร่วมการประมูล ซึ่งทำให้สีหน้าของพวกเขาหม่นลง การที่คนบนชั้นสองเข้าร่วมการประมูลนี้กลับทำให้ชายคนนั้นยิ้มไม่หุบ

เฟิงสงและเฟิงเลี่ยเองก็หลงกลเขาด้วย

“ฮึ่ม” เฟิงสงและเฟิงเลี่ยฮึดฮัดออกมาก่อนจะเดินกลับในห้อง “เราต้องถอนตัวแล้วละ”

ทั้งสองใจเย็นขึ้นมาบ้าง เดาว่าพวกเขาคงจะไม่ปรากฏตัวที่ข้างหน้าต่างชั่วคราว

อีกด้านหนึ่งเฉิงซื่อเทียนได้ยิ้มออกมาอย่างใจเย็นก่อนจะมองไปที่ห้องตรงกันข้ามโดยไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

เป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะรับรู้ได้ถึงสายตาของอีกฝ่าย เขาอดไม่ได้ที่จะคิ้วขมวดเล็กน้อย “สมาคมตระกูลเฉิง…ตราบใดที่พวกนายไม่มาหาเรื่องฉัน ไม่งั้น…” หวังเย่าดื่มชาในมือและละสายตากลับมา

“25,100 ล้าน”

“25,200 ล้าน”

“25,300 ล้าน”

“25,400 ล้าน”

การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด บรรยากาศเองก็เร้าร้อนตามไปด้วย หวังเย่ายังไม่คิดจะเข้าร่วมประมูลด้วย

ดูจากการต่อสู้ที่ดุเดือดตอนนี้แล้วเขาไม่กล้าเขาไปยุ่งด้วยเลย

ใช่….เขาไม่กล้า