ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 351 : ปรมาจารย์กิตติมศักดิ์

ตอนที่ 351 : ปรมาจารย์กิตติมศักดิ์

“ผมอิ่มแล้ว” หลังจากที่กินเสร็จ หวังเย่าก็ไม่มีอะไรจะทำต่อ เขานั่งรออยู่อย่างเงียบ ๆ เพื่อดูว่าซือคงเป่าจะพูดอะไรต่อ

ตอนนี้สีหน้าของเขาดูดีขึ้นหลังจากที่กินเนื้อสัตว์อสูรระดับสูงเข้าไปจำนวนมาก

“ตามที่รับปากเอาไว้ เงินจำนวน 60,100 ล้านเครดิตจะถูกโอนให้นายทันที” ซือคงเป่าพูดขึ้นและได้ทำการโอนเงิน 60,100 ล้านให้กับหวังเย่าทันที

และตอนนี้ทรัพย์สินที่หวังเย่ามีอาจจะมีเกินแสนล้านไปแล้ว

นี่แหละคนรวยที่แท้จริง

ตอนนี้เงินที่หวังเย่ามีนั้นพอจะเทียบกับตระกูลชั้นต้นในเมืองได้แล้ว

โดยทั่วไปตระกูลชั้นต้นนั้นจะมีทรัพย์สินอยู่ที่ประมาณหลักแสนล้าน บางตระกูลอาจจะมีทรัพย์สินไม่ถึงหลักแสนล้านด้วยซ้ำ

มันทำให้หวังเย่ารู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วย

กล่าวได้ว่าเมื่อมีเงินก้อนโตอยู่กับตัว มันก็ทำให้ความรู้สึกอึดอัดที่เคยมีหายไปด้วย

เมื่อรับเงินจากซือคงเป่ามา หวังเย่าก็ปกปิดความตื่นเต้นที่มีเอาไว้ก่อนจะมองไปที่ซือคงเป่า เพราะเขารู้ว่าซือคงเป่าคงมีอะไรจะพูดต่อ

“หวังเย่า ดูจากการที่นายเป็นผู้ดูแลระดับสูงแบบนี้แล้ว หอสมบัติสวรรค์ตั้งใจจะเชิญนายมาเป็นปรมาจารย์กิตติมศักดิ์ของเรา ฉันไม่รู้ว่านายจะคิดยังไง ? ” แน่นอนว่าซือคงเป่าไม่ได้พูดแค่นั้น “สบายใจได้ นี่ไม่ใช่แค่ตำแหน่งทั่วไป นายยังได้รับการดูแลจากหอของเรา แต่โดยทั่วไปแล้วนายจะถือว่าเป็นอิสระอยู่ นายจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ เราแค่จะรบกวนนายในเวลาสำคัญก็เท่านั้น”

ซือคงเป่ามองไปที่หวังเย่าและบอกถึงตำแหน่งที่คนทั่วไปไม่อาจจะคว้ามาครองได้ และเป็นเพราะเขาคิดจะดึงหวังเย่าเข้าพวกจึงต้องตั้งเงื่อนไขที่สูงขึ้นมา

“ตราบใดที่ลุงซือไม่รังเกียจผม งั้นผมก็จะรับตำแหน่งนี้เอาไว้” เมื่อซือคงเป่ารับปากว่าจะดูแลหวังเย่าดีแบบนี้ เขาจะปฏิเสธได้ยังไง ?

“ฮ่าฮ่า งั้นก็ดี ฉันจะเพิ่มข้อมูลลงในเครือข่ายของหอสมบัติสวรรค์ นี่คือบัตรของนาย” เมื่อพูดจบ ซือคงเป่าก็ได้ดึงเอากำไลออกมาจากถุงมิติก่อนจะส่งให้กับหวังเย่า และเหมือนเขาจะเตรียมมันไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

หวังเย่าไม่ได้พูดอะไรมาก เขารับกำไลเอาไว้ก่อนจะเก็บเข้าไปในกระเป๋ามิติ

กริ๊ง

ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของซือคงเป่าก็ดังขึ้น เขารับสายก่อนที่สีหน้าจะหม่นลง

“หวังเย่า นายทำตัวตามสบายได้เลย ฉันมีธุระต้องไปจัดการ ขอตัวก่อน” ซือคงเป่าวางสายก่อนจะบอกกับหวังเย่า เห็นได้ว่าความยินดีก่อนหน้านี้ได้หายไป ชัดแล้วว่าต้องมีเรื่องแย่ ๆ เกิดขึ้น

“ถ้าผมช่วยอะไรได้ก็บอกผมได้เลย” หวังเย่าบอกกับซือคงเป่า

“ไม่เป็นไร มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย ฉันคิดว่านายคงเสียพลังงานไปเยอะกับการฟักไข่นี่ขึ้นมา นายกลับไปพักก่อนเถอะ แล้วเราค่อยพบกันใหม่” ซือคงเป่าพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที

ชัดแล้วว่าต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นจนไม่อาจจะบอกกับหวังเย่าได้

“ถ้าช่วยอะไรไม่ได้ก็ไม่ต้องเข้าไปยุ่งดีกว่า ตอนนี้ฉันควรกลับไปพักก่อน” เมื่อคิดแบบนั้นหวังเย่าก็ได้ลูบหัวเสี่ยวซวีที่เกาะอยู่บนไหล่ของเขาก่อนจะเดินออกจากห้องไป

…

ตอน 4 โมงเย็น หวังเย่าก็ได้กลับมาที่สำนักงานกลุ่มทหารรับจ้าง ทุกคนต่างก็เข้ามาถามเรื่องการประมูล

สุดท้ายหวังเย่าก็ได้ลากร่างตัวเองกลับไปที่ห้องทำงานแล้วนอนลงไปที่โซฟา

เมื่อนอนลงไปที่โซฟา หวังเย่าก็บีบไหล่ตัวเองและอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา “ มันคงดีถ้ามีคนมานวดให้ วันนี้เหนื่อยจริง ๆ ”

“มีอะไรเกิดขึ้นบ้างล่ะ ? ” หวังเย่ายังพูดไม่ทันจบก็มีมือคู่สวยค่อย ๆ บีบลงไปบนไหล่ของหวังเย่า

หวังเย่านอนหลับตาลงและปล่อยให้จ้าวเมิ่งซีนวดไหล่เขาต่อไปแต่ปากก็ยังพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในการปะมูลวันนี้

ยังไงซะมันก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังเรื่องนี้ เมื่อจ้าวเมิ่งซีอยากรู้ งั้นก็เป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะเล่าให้เธอฟัง

แต่เขาก็ต้องปิดบังบางเรื่อง มันไม่ใช่เรื่องเสี่ยวซวี แต่เป็นเรื่องที่ฟางอี้บุกเข้ามาในห้องเขา

นอกซะจากว่าเขาอยากจะเจ็บตัว ไม่อย่างนั้นเขาก็จะไม่บอกเรื่องนี้กับจ้าวเมิ่งซี แน่นอนว่าฟ่านฉิงเหมยเองก็เหมือนกัน

หัวเด็ดตีนขาดเขาก็ไม่มีทางจะบอกเรื่องนี้กับจ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมย

ห้ามให้พวกเธอรู้เรื่องนี้ ไม่งั้นแล้วคงมีปัญหาเกิดขึ้นแน่ ๆ

หวังเย่าไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

แค่คิดก็ทำให้เขาขนลุกได้แล้ว

“ทำไมนายถึงเหงื่อออกเยอะขนาดนั้น ร้อนเกินไปงั้นหรือแต่นี่มันฤดูหนาวนะ” จ้าวเมิ่งซีที่นวดอยู่ก็แสดงสีหน้าสงสัยออกมา

“ฉันรีบกลับมาไง รอสักพักคงหายร้อนไปเอง” หวังเย่าพูดขึ้น

เมื่อได้ยินแบบนั้นจ้าวเมิ่งซีก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

“ครั้งนี้นายได้กำไรมาไม่ใช่น้อย ไม่ใช่แค่อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์แต่ยังได้เงินอีก 60,100 ล้าน” หลังจากที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดแล้ว จ้าวเมิ่งซีก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“แล้วอสูรมิตินั่นอยู่ไหนกัน ? ฉันอยากเห็นมันจัง” จ้าวเมิ่งซีตาเป็นประกาย

“เสี่ยวซวี” หวังเย่าถอนหายใจออกมาก่อนจะหันไปมองที่โต๊ะแล้วพูดขึ้น

เมื่อพูดจบ ร่างของเสี่ยวซวีก็ได้ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของจ้าวเมิ่งซี

“ว๊าว ! ”